Η καρδιά έλκεται από το Φως του Θεού. Πάντα κινείται προς Εκείνον. Ότι και να κάνει ο άνθρωπος, ακόμη και αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους άπιστους, η καρδιά τους έχει μαγνήτη που έλκεται προς τον Θεό.
Καθώς μπορεί εμείς είτε να μην πιστεύουμε, είτε να πιστεύουμε χλιαρά, όμως όλο αυτό είναι δρόμος του μυαλού μας.
Η καρδιά μας όμως έχει αντίθετη άποψη και εκεί μέσα της κάνει προσπάθειες να επικοινωνήσει με τον Δημιουργό της.
Δημιουργός! Τι μεγάλη λέξη γεμάτη από ασφάλεια!
Ποιος είναι πιο κατάλληλος για όλους μας, αν όχι ο Δημιουργός μας ? Ποιος είναι πιο κατάλληλος για να μας απελευθερώσει, να μας γεμίσει με υγεία, με ευλογίες ? Μόνο Εκείνος.
- Θεέ μου!!! Μία φράση μόνο με δύο λέξεις. Μία φράση η οποία μπορεί και έχει την δυνατότητα να μας απαλλάξει απόλυτα.
Όμως αυτή η φράση που απευθύνεται σε Εκείνον χρειάζεται να πάρει δύναμη, να πάρει «φόρα». Από πού ? Μα από την καρδιά. Κι αν η καρδιά είναι γεμάτη από βάρη, τότε δεν μπορεί να πάρει φόρα, δεν έχει δύναμη.
Γι’ αυτό η καρδιά μας, χρειάζεται να αδειάζει από αυτά που την βαραίνουν.
Η καρδιά όταν έχει μέσα της βάρη, όπως θυμούς, οργή, μίσος, κρατημένα μέσα μας από συμβάντα του χθες τότε αυτό το βάρος γίνεται η αιτία να μην μπορεί η καρδιά να μπορεί να πάρει «φόρα», για να μιλήσει στον Δημιουργό της.
Τότε η καρδιά με τόσο βάρος, θα επικοινωνήσει με τον δήμιο της, δηλαδή με το εγώ και τον φόβο. Και ο φόβος θα την οδηγήσει σε νέους δρόμους πόνου.
Ο ίδιος ο Θεός μας είπε, πώς για να μπορέσει να μας βοηθήσει, εμείς χρειάζεται να απαλλάξουμε και να απαλλαγούμε.
Αδειάζουμε την καρδιά μας, η οποία είναι ένας συλλέκτης πόνου, σταδιακά από όλα όσα την βαραίνουν. Από όλα όσα δηλαδή την αναγκάζουν να έχει βαρίδια τα οποία την κρατούν δεμένη με αλυσίδες στην γη με όλα τα επίπονα επακόλουθα. Και όταν η καρδιά αδειάσει, τότε αποκτά φτερά.
Φτερά αναγέννησης και ανασυγκρότησης σαν τα φτερά του Φοίνικα Όπου ο Φοίνικας αναγεννάτε. Τότε η καρδιά αυτή με τα φτερά της ανεβαίνει στους Ουρανούς και ακούει τον Θεό σε κάθε χτύπο της. Αφού κάθε χτύπος της είναι για εκείνην η ένωση της με τον Θεό.
Δωροθέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου