Όταν κάποια ασθένεια ή δυσλειτουργία εκδηλώνεται, το σώμα μας επικοινωνεί μαζί μας για να μας πει ότι ο τρόπος σκέψης μας (υποσυνείδητος) δεν βρίσκεται σε αρμονία με ότι είναι ωφέλιμο για την ύπαρξη μας. Η ασθένεια αποτελεί οδηγό για την αλλαγή στο σύστημα των πεποιθήσεών μας, αποτελεί επίσης και προειδοποίηση ότι έχουμε αγγίξει τα όρια των ψυχολογικών και σωματικών μας ορίων.
Στα γνωστά συμπτώματα της κατάθλιψης συμπεριλαμβάνεται η απώλεια ενδιαφέροντος και η έλλειψη αίσθησης ευχαρίστησης από τις καθημερινές δραστηριότητες, αίσθημα απελπισίας! έλλειψη γενικότερης αντίδρασης, που συνδέονται με εξάντληση, απώλεια ενέργειας, ικανότητας συγκέντρωσης, αισθήματα αδιαφορίας, απογοήτευσης, παραίτησης και αφηρημάδας, οι καταθλιπτικοί απορροφώνται τελείως από τα προβλήματα τους και δεν αισθάνονται την ανάγκη να ζητήσουν βοήθεια από τους άλλους.
Νομίζουν πως οι άλλοι πρέπει να αλλάξουν και όχι ο εαυτός τους. Σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε τάσεις αυτοκτονίας.
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ
Αν βιώνετε μια περίοδο κατάθλιψης, θα πρέπει να μάθετε ότι πρόκειται για κατάσταση του μυαλού σας, κατά την οποία οπισθοχωρείτε με σκοπό να αποφύγετε το αίσθημα της πίεσης, ιδιαίτερα της αισθηματικής.
Έπειτα από πολλά χρόνια προσεκτικής παρατήρησης,έχει βγει το συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι καταθλιπτικοί κουβαλούν μέσα τους άλυτα ζητήματα με τους γονείς του αντίθετου φύλου.
Αυτό εξηγεί γιατί συχνά κατηγορούν τους/τις συζύγους τους, για την κατάθλιψή τους, και είναι σαφές ότι η επακόλουθη βάναυση συμπεριφορά που υφίσταται ο/η σύζυγος προοριζόταν για το γονέα.
Επειδή όμως δεν δέχονται βοήθεια, συνεχίζουν να τροφοδοτούν την τερατώδη άποψή τους με σταθερές δόσεις πικρίας και μίσους, οι οποίες παγιώνουν και αυξάνουν τη σοβαρότατης κατάθλιψης. Αυτός ο όγκος των συσσωρευμένων καταστροφικών σκέψεων και συναισθημάτων διαρκώς διογκώνεται.
Το βάθος των συναισθηματικών τραυμάτων καθορίζει και τη σοβαρότητα της κατάθλιψης. Τραύματα απόρριψης, εγκατάλειψης, ταπείνωσης, προδοσίας ή αδικίας αποτελούν τη βάση για πολύ μεγάλη νοητική αναστάτωση, ιδιαιτέρα αν βιώνονταν σε κατάσταση μοναξιάς.
Όταν ήταν μικρά παιδιά, οι καταθλιπτικοί δεν είχαν κανέναν να συζητήσουν, να ακούσει τις ερωτήσεις τους και να μοιραστεί τις αγωνίες τους. Αν δεν μάθουν να εμπιστεύονται τους άλλους, θα συνεχίσουν να αποτραβιούνται και να αρνούνται τις επιθυμίες τους.
Αν αυτές οι ανάγκες παραβιαστούν με την απόρριψη ή την εγκατάλειψη, φυσικό επακόλουθο είναι να πικραθούμε, αφού θα νιώσουμε έντονη μοναξιά και φόβο. Μακάρι να μπορούσατε να καταλάβετε ότι ο γονέας ή το αγαπημένο πρόσωπο που νομίζετε ότι σας απορρίπτει, ενεργούν έτσι εξαιτίας του δικού σας πόνου και απόρριψης.
Αν μπορούσατε να τους δείτε ως συνοδοιπόρους ανθρώπινες υπάρξεις και τους δείχνατε συμπόνια, θα κάνατε το πρώτο βήμα προς τη δική σας θεραπεία. Δεν ήταν η έλλειψη αγάπης που τους έκανε να σας απορρίψουν, αλλά το πληγωμένο παιδί μέσα τους που δεν τους άφησε να εκφράσουν την αγάπη τους.
ΝΟΗΤΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ
Επειδή ένα καταθλιπτικό άτομο δεν επιθυμεί καμία βοήθεια, αυτοί που θέλουν να τον βοηθήσουν είναι συνήθως οι άνθρωποι του περιβάλλοντος του. Αν είστε ένας από αυτούς και έχετε κάποιο κοντινό σας πρόσωπο καταθλιπτικό, θα σας πρότεινα να είστε απόλυτα σταθεροί απέναντι του, να του πείτε ότι είναι το μόνο πρόσωπο που μπορεί να βγει από το λάκκο που έσκαψε για τον εαυτό του.
Σημείωση για τον καταθλιπτικό: Το σημαντικότερο για εσάς είναι να καταλάβετε πως η κατάθλιψη είναι το αποτέλεσμα τεράστιων συναισθηματικών τραυμάτων σας στην παιδική ηλικία, στο βαθύτερο επίπεδο, το επίπεδο του είναι. Αρνείστε αυτό που είστε.
Απορρίπτεται τον εαυτό σας και πιστεύετε ότι δεν αξίζετε να αγαπηθείτε λόγω της έντονης απόρριψης από κάποιον που αγαπούσατε και εμπιστευόσασταν. Όλοι μας έχουμε την ανάγκη να μας φροντίζουν και να εμπιστευόμαστε κάποιον απολύτως. (Lise Bourbeau,» Αγάπησε τον εαυτό σου»).
©Ιωάννα Κωνσταντινίδου – healingeffect.gr
Ψυχοθεραπεύτρια-Σύμβουλος Ψυχικής υγείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου