Πριν πεις τη γενικευμένη φράση «έχω ψυχολογικά» – «έχω κατάθλιψη», βάζοντας μια ταμπέλα στη δεδομένη ψυχολογική σου διάθεση, σκέψου τι έχει θαφτεί, τι έχει κρυφτεί κάτω από το χαλί πριν «διαγνωστείς» με κάποια ψυχική διαταραχή. Ο καθένας από εμάς μπορεί να εμφανίσει από μία ως αρκετές φορές στη ζωή του συμπεριφορές όπως ψυχαναγκασμοί, ανεξέλεγκτες σκέψεις, αρνητισμός, κακές σκέψεις προς εμάς ή τους άλλους, υπερβολικό άγχος, κρίσεις πανικού κ.λ.π.
Βιώνουμε μια εποχή που δημιουργεί πίεση και άγχος καθώς και φόβο, αβεβαιότητα για το μέλλον. Είναι βαρύνουσας σημασίας, επομένως, ο παράγοντας κοινωνία που μας προσδίδει φορτία στα οποία πολλές φορές νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε.
Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι έτσι φτιαγμένος ώστε να αυτοθεραπεύεται και να ξεσπά την έντασή του βρίσκοντας διαφορετικό δρόμο, είτε μια ψυχοσωματική ασθένεια, ένα αυτοάνοσο νόσημα, μια επιθετική συμπεριφορά, άγχος κλπ.
Πριν βαρύνεις τον εαυτό σου με ταμπέλες που σε κατατάσσουν σε κάποια ψυχωσική, νευρωτική διαταραχή, θυμήσου να κάνεις μια ενδοσκόπηση του τι σου φταίει, τι πρέπει να αλλάξεις στη ζωή σου που δε σε εξυπηρετεί, δε σε κάνει να βελτιώνεσαι, να χαίρεσαι.
Σαφώς και υπάρχουν άνθρωποι που, είτε λόγω ιδιαιτεροτήτων σε κάποιες χημικές αντιδράσεις του εγκεφάλου, είτε κληρονομικών παραγόντων και μη, έχουν ασθένειες όπως σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή, αυτισμό κ.α. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν, για παράδειγμα, κατάθλιψη, αγχώδη διαταραχή και νιώθουν άρρωστοι.
Δεν είναι αρρώστια το να μη νιώθεις καλά, δεν είναι αρρώστια να μην είσαι λειτουργικός για ένα διάστημα, δεν είναι αρρώστια να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και να είναι αυτή η μεγαλύτερή σου και πιο σημαντική ανάγκη από άλλες που είχες.
Είσαι άνθρωπος, όχι μια μηχανή παραγωγής, όχι ένα ρομπότ που με ένα κουμπί φορτίζεις και αποφορτίζεις συναισθήματα. Άκου τον εαυτό σου και τις πραγματικές σου ανάγκες, που ίσως με το να τρέχεις να προλάβεις τις προθεσμίες, τη δουλειά, τα παιδιά, τη σχολή, ξέχασες να ακούσεις εσένα και να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου.
Μην ξεχνάς πως τα λουλούδια δεν ανθίζουν όλο το χρόνο, ακόμη και αν νιώσεις ότι πας πίσω, μην εγκαταλείψεις τον εαυτό σου, θα πας πάλι μπροστά και όσες φορές χρειαστεί να το κάνεις θα βρίσκεις πάντα δρόμο, με σύμμαχο εσένα.
Συγγραφέας Χρύσα Μπακολιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου