Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Μπορούμε να "μάθουμε" να αγαπάμε τον... "οποιονδήποτε" ;

Συμβουλές και μέθοδοι από τον Dr Robert Epstein! 
Ποιό πιστεύετε πως είναι το βασικό λάθος στον τρόπο που προσεγγίζουμε την αγάπη; 

Για τους περισσότερους ανθρώπους του δυτικού πολιτισμού, οι σχέσεις μας είναι ένας τομέας της ζωής μας που τον αφήνουμε εντελώς στην τύχη. Σχεδιάζουμε την εκπαίδευση μας, την καριέρα μας, τα οικονομικά μας, τη συνταξιοδότησή μας, αλλά νιώθουμε ακόμα άβολα με την ιδέα ότι θα πρέπει να προγραμματίσουμε στη ζωή μας την αγάπη. Ωστόσο, για πολλούς αιώνες, η ρομαντική αγάπη θεωρήθηκε ως μια μορφή τρέλας, αλλά το πάθος δε σχετίστηκε με τη νόμιμη βάση για το γάμο μέχρι προσφάτως. 

Γιατί δίνουμε τόση έμφαση στο πάθος; 
Το πρόβλημα ξεκινά από τα παραμύθια. Προωθούν κάποιους πολύ ανθεκτικούς μύθους. Ο μύθος του ενός και μοναδικού είναι μία πολύ καταστροφική πλάνη. Πιστεύουμε πως Ο ένας είναι εκεί έξω για μας, εάν και εφόσον θα μπορέσουμε ποτέ να τον/την βρούμε. Πιστεύουμε ότι κάποτε θα τον βρούμε Τον ένα και πως αυτός ή αυτή ποτέ δεν θα αλλάξουν, ούτε και εμείς επίσης. 

Πώς αυτός ο μύθος μας επηρεάζει; 
Επηρεάζει στο πώς θα επιλέξουμε το σύντροφό μας. Αν νομίζουμε ότι αγαπάμε κάποιον αμέσως, τότε είμαστε ερωτευμένοι με μια εξιδανικευμένη εκδοχή του προσώπου, ή, όπως λέει και ο ήρωας του Σαίξπηρ ο δούκας Ορσίνο, είστε απλά «ερωτευμένοι με τον έρωτα». 

Τα παραμύθια μας ενθαρρύνουν να ψάξουμε για τον κεραυνοβόλο έρωτα, αλλά οι σχέσεις που βασίζονται σε αυτό το είδος σχεδόν πάντα καταλήγουν σε κατάρρευση. Ιστορικά αυτές οι απροσδόκητες συνδέσεις αποτελούν ένα είδος τρέλας. 

Επίσης, όταν οι προσδοκίες μας παραβιάζονται - όταν δηλαδή οι σύντροφοί μας μας απατούν ή σταματούν να προσέχουν την εξωτερική τους εμφάνιση ή παύουν να κοιμούνται μαζί μας - παθαίνουμε κατάθλιψη ή θυμώνουμε. Και σπάνια κάνουμε την προσπάθεια να κρατήσουμε τα πράγματα ως έχουν. 

Οπότε εάν δεχτούμε ότι το πρότυπο αυτό για να βρούμε την αγάπη δε λειτουργεί, υπάρχει κάποιο άλλο που φέρνει αποτελέσματα; 

Το εξήντα τοις εκατό των γάμων παγκοσμίως γίνεται από προξενιό ή από τους γονείς, και κατά το ήμισυ σε αυτούς τους γάμους, οι άνθρωποι μαθαίνουν να αγαπούν ο ένας τον άλλο με την πάροδο του χρόνου. 

Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στην Ινδία, στη δεκαετία του 1980 αποκάλυψε πως η «αγάπη» από τον κεραυνοβόλο έρωτα άρχισε να ξεθωριάζει μετά από περίπου δύο χρόνια, αλλά η αγάπη των προσυμφωνημένων γάμων αυξάνεται σταδιακά, ξεπερνώντας ακόμα και την αγάπη στους γάμους που προκλήθηκαν καθαρά από αυτό το συναίσθημα. Δέκα χρόνια μετά, η αγάπη των προσυμφωνημένων γάμων ήταν δύο φορές πιο ισχυρή. 

Και τι συμβαίνει με τη σεξουαλική έλξη; 
Η φυσική έλξη είναι σημαντική, ειδικά στο αρχικό στάδιο μιας σχέσης. Αλλά είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να διακρίνουμε τον πόθο από την αγάπη. Όταν η φυσική έλξη είναι πολύ ισχυρή, μπορεί να τυφλώσει, και πολλοί άνθρωποι που νομίζουν ότι είναι ερωτευμένοι στην πραγματικότητα νιώθουν μόνο πόθο. 

Πιστεύετε πως θα πρέπει να εντάξουμε τους προσυμφωνημένους γάμους στη Δύση; 

Όχι, καθόλου - αλλά είναι δυνατό για μας να πάρουμε τον έλεγχο της αγάπης στη ζωή μας. Δε χρειάζεται να εγκαταλείψουμε την αγάπη εξ ολοκλήρου στην τύχη. Συνήθως αφήνουμε τη χαλάρωση και την ειρήνη του μυαλού μας εξ ολοκλήρου στην τύχη, αλλά στη συνέχεια μάθαμε να χρησιμοποιούμε ασιατικές τεχνικές χαλάρωσης για να ταιριάζουν στις δικές μας ανάγκες. Πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και με τη διαδικασία να μάθουμε για την αγάπη. 

Πώς μπορούμε να πάρουμε τον έλεγχο της αγάπης στη ζωή μας; 
Κατ' αρχάς, πρέπει να δεχθούμε ότι δεν υπάρχει ένας «σωστός» σύντροφος προορισμένος για μας. Ο μύθος της αδελφής ψυχής είναι μία επιβλαβής χαζομάρα. Πρέπει να κοιτάξουμε γύρω μας με νέα μάτια, νέες υποθέσεις και νέες δεξιότητες. 

Οπότε μπορούμε να αγαπάμε τον οποιονδήποτε; 
Δεν πιστεύω ότι μπορούμε να ερωτευτούμε τον οποιονδήποτε, αλλά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι γύρω μας, με τους οποίους θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μία αγάπη που να διαρκέσει. Δύο άνθρωποι πρέπει να συμβαδίζουν και τουλάχιστον να έλκονται με κάποιον τρόπο μεταξύ τους 

Σίγουρα δεν είναι εύκολο να διευρύνουμε των κύκλων των κατάλληλων για μας ανθρώπων. 

Όχι, σίγουρα όχι. Πρέπει να σκεφτούμε αν πιστεύουμε πως η αγάπη είναι κάτι το μαγικό, μυστικιστικό για το οποίο δεν έχουμε κανέναν έλεγχο, ή εκτός αν υπάρχουν ικανότητες που μπορούμε να μάθουμε ότι θα μας βοηθήσουν. 

Πρόσφατες μελέτες στο Μεξικό, στην Ιταλία και στο Ηνωμένο Βασίλειο ανακάλυψαν νευρολογικούς και χημικούς συσχετισμούς της αγάπης. Ο μεγαλύτερος μύθος απΆόλα για την αγάπη είναι ότι δεν μπορεί να μελετηθεί επιστημονικά. 

Πιστεύετε πως η μέθοδός σας κάνει τον έρωτα εμπόρευμα; Αποτελεί αυτό μία πιο πεζή εναλλακτική λύση για την «πραγματική» αγάπη; 

Η παθιασμένη αγάπη είναι ένα αγαθό, πωλείται σε μας από τον κινηματογράφο, τα μυθιστορήματα και τα τραγούδια. Δυστυχώς, αυτό το αγαθό πωλείται σε μια μορφή τόσο ρεαλιστική όσο και απρόσιτη για τους περισσότερους ανθρώπους. 

Προτείνω να θέσουμε τη ρομαντική αγάπη σε μια πιο σταθερή βάση. Είναι καταθλιπτικό να πιστεύουμε ότι η «πραγματική» αγάπη θα έρθει να μας βρει. Είμαι πάρα πολύ αισιόδοξος για να αφήσω οποιαδήποτε μορφή ευτυχίας στην τύχη. 






Psychologies 
Επιμέλεια/Μετάφραση για το Psyhealth: 
Ευτυχία Βαϊμάκη, 
MSc Μετάφρασης, 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου