Εγώ, Αυτός και.............. η Μαμά του.
Στις μέρες μας , αναμφίβολα έχουν αλλάξει πολλά στη σχέση μεταξύ νύφης και πεθεράς. Πολλά , όμως, είναι εκείνα τα σημεία που παραμένουν ίδια και απαράλλαχτα και γίνονται αφορμή για ομηρικούς καβγάδες όχι μόνο μεταξύ των δυο «αντίπαλων» γυναικών, αλλά και ανάμεσα στο ζευγάρι.
Αυτή η κατάσταση της σύγκρουσης ανάμεσα στην πεθερά και στη νύφη παρουσιάζει ένα πάρα πολύ μεγάλο ψυχολογικό ενδιαφέρον, όχι μόνο γιατί είναι φαινόμενο που έχει συμβεί σε πάρα πολλές γυναίκες , αλλά για τα ενδιαφέροντα σημεία που περιέχει και για τις συμπεριφορές που υποκινούν αυτά τα συγκεκριμένα σημεία.
Η σχέση μητέρας - παιδιού είναι από μόνη της μοναδική. Η σχέση μητέρας - αγοριού είναι από μόνη της ιδιαίτερη. Κυρίως όταν αυτό το αγόρι αντιπροσωπεύει για τη μάνα κύρια σημεία της ζωής της. Αναφέρω μερικά: Αν π.χ. η σχέση της με τον πατέρα του παιδιού δεν πήγε καλά , μπορεί, σε ένα πεδίο μη συνειδητό, να φροντίσει να πάει καλά η σχέση με το αγόρι-παιδί της.
Να στηρίξει σε αυτό το παιδί όλες τις ελπίδες της , όλα τα απραγματοποίητα όνειρά της , με λίγα λόγια να γίνει η προέκτασή της ή ο συμβολικός της σύζυγος. Ο σύζυγος μιας τέτοιας γυναίκας είναι συνήθως υποτονικός και ο ρόλος του είναι ουσιαστικά υποβιβασμένος μέσα στην οικογένεια.
Ένα άλλο σημείο είναι ότι θέλει να έχει λόγο και ο λόγος της να ακούγεται. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι παίρνει με αυτόν τον τρόπο τη διαβεβαίωση της αγάπης του γιου της.
Όταν ο γιος της την ακούει, κάνει αυτά που του λέει, τίποτα δεν την διαταράσσει, γιατί έτσι παίρνει έμπρακτα τη διαβεβαίωση ότι την αγαπά. Έχει την ανάγκη μιας αντρικής αγάπης , μιας αντρικής προσοχής , αλλά προσπαθεί να την παίρνει με λάθος τρόπο και από λάθος άτομο.
Όλα τα παραπάνω μπαίνουν σε λειτουργία όταν μια άλλη γυναίκα θα μπει σε αυτή τη δυάδα. Εδώ θα νιώσει μια απειλή, καταλαβαίνει ότι χάνει τον έλεγχο που διαβεβαιώνει την αγάπη.
Θα μπει ,λοιπόν, στη διαδικασία να προσπαθήσει να τον ξανά έχει, με διάφορους τρόπους. Παρεμβαίνει στο νέο ζευγάρι, κανονίζει γι’ αυτούς κ.λ.π. Αν η σύντροφος του γιου της πάει ενάντια στη θέλησή της , η σύγκρουση θα είναι αναπόφευκτη και ο πόλεμος αρχίζει. Ένας πόλεμος που οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, θα βγουν χαμένοι. Και να φανταστείτε πως όλα αυτά γίνονται εν ονόματι της αγάπης.
Για να μην υπάρξει, τελικά, όλη αυτή η διαδικασία , φροντίστε να μην μπείτε στο ψυχολογικό αδιέξοδο της μητέρας του συντρόφου σας.
Προσπαθήστε να μην πέσετε θύμα της ψυχολογικής της παγίδας. Αυτό μπορεί να γίνει εύκολα αν σκεφτείτε ότι είναι μητέρα του και όχι η αντίζηλός σας.
Δώστε της , λοιπόν, τη θέση που της ανήκει και συμπεριφερθείτε ανάλογα. Ακόμα και αν η ίδια σας δίνει την εσφαλμένη εντύπωση της αντιζήλου, εσείς λειτουργήστε απέναντί της με το σεβασμό και την ευπρέπεια που αρμόζει σε μια μάνα.
Σταματήστε να την κάνετε κεντρικό πυρήνα της ζωής σας. Φροντίστε να έπεται και όχι να προηγείται. Ασχοληθείτε με ουσιαστικά και δημιουργικά πράγματα για σας και τη σχέση σας και όχι με το «τι είπε» ή «τι έκανε», κ.ο.κ.
Το κεφάλαιο αυτό θα κλείσει μόνο όταν εσείς αποφασίσετε να το κλείσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου