Όταν ξεκίνησα το γράψιμο, το έκανα σε μια προσπάθεια να καταγράψω όλα αυτά που συνειδητοποιούσα για την ζωή μου. Ήταν μια ευκαιρία να καταγράψω γεγονότα και να μπορέσω να δω λίγο πίσω από αυτά, τις ενέργειες που τα δημιουργούσαν.
Ήταν καθαρά μια παρόρμηση να βάλω την ζωή μου σε ένα πλαίσιο και να καταλάβω όλα αυτά που είχαν συμβεί μέχρι εκείνη την εποχή. Έτσι έγραψα το πρώτο μου βιβλίο.
Παράλληλα συνειδητοποιούσα ότι το γράψιμο με βοηθούσε να κατανοήσω περιστατικά που με είχαν αναστατώσει, συμπεριφορές που με είχαν πληγώσει και ήταν ένας τρόπος να εκτονώνω συναισθήματα. Αυτό με βοηθούσε να έχω μια πιο καθαρή εικόνα των γεγονότων πέρα από τις δικές μου ερμηνείες.
Με τον καιρό παρατηρούσα ότι κατέγραφα και οπτικές που δεν μπορούσα να τις έχω πριν με τη σκέψη και μόνο. Και έτσι σταδιακά χρησιμοποιούσα το γράψιμο για να παίρνω πληροφορίες και να έχω μια βαθύτερη κατανόηση και πιο καθαρή οπτική διαφόρων γεγονότων της ζωής μου.
Με αυτό τον τρόπο αισθανόμουν να έρχομαι σε επαφή με τον εαυτό μου (με τον ανώτερο εαυτό μου), ξαλάφρωνα και ένιωθα ξανά χαρά και ηρεμία.
Μια μέρα, μετά που είχα παρασυρθεί από το βιβλίο «η Αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι» και την όμορφη ενέργεια του Γιογκανάντα, μου «καρφώθηκε» στο μυαλό η ιδέα να ορίσω ένα ραντεβού γραψίματος και να πάρω κάποιες πληροφορίες από τον Γιογκανάντα.
Αισθανόμουν ότι ο «δάσκαλος» ήθελε να μου πει κάποια πράγματα μέσα από το κανάλι που είχα ανακαλύψει να λαμβάνω μηνύματα, το γράψιμο. Εκείνο τον καιρό αισθανόμουν πολύ έντονα την ενέργεια του κοντά μου. Ήταν λοιπόν και μια ευκαιρία να εξασκηθώ σε αυτό που λένε ανώτερη επικοινωνία και να δω τι θα βγει. Είχα ήδη εμπιστοσύνη σε ότι έρχονταν μέσω του γραψίματος, οπότε ήμουν περίεργη να δω αν θα προέκυπτε κάτι συγκεκριμένο από τον συγκεκριμένο δάσκαλο.
Τελικά συνέβη. Όταν έφτασε η ημέρα και η ώρα του ραντεβού που είχαμε ορίσει, αισθάνθηκα συνεπαρμένη όση ώρα καθόμουν και έγραφα. Τα δάχτυλα μου έτρεχαν σαν τρελά πάνω στο πληκτρολόγιο και για μια ώρα δεν καταλάβαινα τίποτα. Όταν τελείωσα το γράψιμο, και διάβασα αυτό που είχε καταγραφτεί, πήρα απαντήσεις σχετικά με το έργο μου επί της γης, όσο και πληροφορίες για γεγονότα που δεν μπορούσα να διακρίνω το σκοπό τους μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ήταν υπέροχο.
Τότε κατάλαβα ότι μπορεί εκείνη την φορά να μου «μιλούσε» ο Γιογκανάντα, όμως συνειδητοποίησα ότι και όλες τις προηγούμενες φορές που έπαιρνα απαντήσεις σε θέματα που με ζόριζαν, δεν ήταν από εμένα, τουλάχιστον όχι από το δικό μου κατώτερο νου.
Τις επόμενες ημέρες ένιωσα την παρόρμηση να μεταφέρω μηνύματα γενικά στους ανθρώπους. Το να καθίσω να γράψω αυτό που μου μεταφέρονταν, ήταν εύκολο για εμένα. Το δύσκολο ήταν να το εκθέσω προς τα έξω. Τότε ήταν που πήρα το μήνυμα ότι αυτό το χάρισμα δεν αναπτύχθηκε μόνο για εμένα αλλά για να προσφέρω γενικότερα με αυτό και να βοηθήσω και άλλους. Και έτσι τόλμησα να δημοσιεύσω την πρώτη μου επικοινωνία.
Σε όλη αυτή τη διαδικασία είχα μεγάλη συμπαράσταση και ενθάρρυνση από την Έλενα Έρα, η οποία και λόγω της δικής της ικανότητας να μεταφέρει μηνύματα, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος να με βοηθήσει να το αποδεχτώ και να το εμπιστευτώ. Το ίδιο βοηθητική και ενθαρρυντική ήταν και η Καίτη, η μαμά της πνευματικής οικογένειας της “Νέας Ενέργειας”.
Το πρώτο βήμα είχε γίνει πλέον και ήταν γεγονός. Είχα εκτεθεί μεταφέροντας μηνύματα προς τα έξω, χρωματισμένα από την ενέργεια της αγάπης. Από την πρώτη στιγμή έφταναν μηνύματα από αναγνώστες, φίλους και συνεργάτες που μου έλεγαν το πόσο πολύ τους είχαν βοηθήσει και πόσο πολύ είχαν ανάγκη τις πληροφορίες που είχα δημοσιεύσει και με ευχαριστούσαν ειλικρινά.
Αυτό για εμένα ήταν η μεγαλύτερη επιβεβαίωση. Μια επιβεβαίωση ότι ήταν εντάξει όλο αυτό που συνέβαινε και δεν ήταν κάποιο παιχνίδι της προσωπικότητας μου. Ξαφνικά αισθάνθηκα ότι είχα καθήκον πια, όταν θα μου έρχεται η παρόρμηση να μεταφέρω μηνύματα να το κάνω και να μην το πολυσκέφτομαι και το αναλύω με το νου.
Κάποια στιγμή μετά από καιρό, βρισκόμουν στην δίνη ενός μεγάλου συναισθηματικού παραληρήματος πόνου και φόβου. Κάθισα στο κομπιούτερ και άρχισα να γράφω ζητώντας συγκεκριμένες πληροφορίες για αυτό που μου συνέβαινε. Θυμάμαι ότι ήμουν πολύ αναστατωμένη συναισθηματικά και απορούσα πως είχα βρει την δύναμη να καθίσω να γράψω. Και τότε συνέβει το εξής παράδοξο :
οι πληροφορίες που λάμβανα ήταν σαφής, καθαρές, ιδωμένες από μια ανώτερη σκοπιά, χωρίς να έχουν την παραμικρή εμπλοκή με το συναίσθημα της στιγμής. Όταν είχε ολοκληρωθεί το γράψιμο και διάβασα αυτό που είχα γράψει, ένιωσα όλη η καταιγίδα του συναισθήματος να έχει κοπάσει. Ξαφνικά δεν είχα ούτε φόβο, ούτε θυμό, ούτε πόνο.
Αισθανόμουν ότι υπήρχε κάτι πολύ ανώτερο και αυτό ήμουν εγώ εκείνη τη στιγμή, σε μια πιο διευρυμένη οπτική ύπαρξης. Αισθανόμουν σαν να είχα απελευθερωθεί από την κατώτερη φύση μου.
Μετά και από αυτό το περιστατικό πείστηκα πια ότι τα μηνύματα αυτά είναι αληθινά, γιατί μεταφέρουν αλήθεια, αγάπη και διευρυμένη, ανώτερη οπτική, χωρίς να παρέχουν συγκεκριμένες πληροφορίες ή προβλέψεις που εξυπηρετούν την προσωπικότητα. Δείχνουν την αιτία των γεγονότων και τα δώρα που αυτά φέρνουν.
Μέσα από αυτή την οπτική δεν υπάρχει πια ταραχή στο συναίσθημα, ούτε θόρυβος στο νου, παρά μόνο βαθιά αποδοχή και αγάπη για ότι συμβαίνει, για ότι πρόκειται να συμβεί και μια εμπιστοσύνη ότι όλα είναι όπως πρέπει και γίνονται για το ανώτερο καλό.
Πλέον νομίζω ότι οι προσωπικές πληροφορίες έρχονται ακαριαία και δεν είναι απαραίτητο να καθίσω να γράψω κάτι. Όμως όταν πρόκειται για μηνύματα που δεν απευθύνονται σε εμένα μόνο, αισθάνομαι μια παρόρμηση να καθίσω στον υπολογιστή για να γειωθεί η πληροφόρηση.
Τελευταίως αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει τίποτα νεότερο να γειώσω από αυτά που έχουν ειπωθεί και λέγονται συνεχώς, το τελευταίο καιρό από διάφορες οντότητες. Τότε παίρνω το μήνυμα ότι μπορεί να μην έχω να γειώσω κάτι νέο, όμως ότι και να γειώσω θα φέρνει μια διαφορετική ποιότητα και ενέργεια που θα βοηθήσει να συντονιστούν και άλλοι άνθρωποι που είναι δεκτικοί σε αυτήν την ενέργεια που μέσω εμένα προωθείται.
Έτσι μου εξηγήθηκε γιατί είναι τόσο παρόμοια τα μηνύματα που προέρχονται από ανώτερες επικοινωνίες. Δεν είναι το μήνυμα που μεταφέρεται μόνο αλλά είναι και η ενέργεια με την οποία μεταφέρεται και έτσι μπορεί να αγγίξει μια διαφορετική μερίδα ανθρώπων.
Προσωπικά αισθάνομαι ότι η ενέργεια που μεταφέρεται μέσω εμού είναι η ενέργεια της αγάπης και της αποδοχής, είναι η ενέργεια εκείνη που θα φτάσει σε εκείνους τους ανθρώπους που είναι σκληροί με τον εαυτό τους, που είναι βαθιά πληγωμένοι και απογοητευμένοι και θα τους αγκαλιάσει και θα τους πει, ότι όλα είναι καλά και ότι τα πάνε περίφημα. Αυτή είναι η ενέργεια με την οποία μεταδίδονται τα μηνύματα.
Και είμαι ευγνώμων που είμαι σε αυτή τη θέση, που έχω αναλάβει αυτό το καθήκον και αν μπορώ με τα γραπτά μου να αγγίξω έστω και μια ψυχή, τότε το έργο είναι σπουδαίο.
Αλλά δεν είμαι μόνο εγώ που μπορώ να το κάνω αυτό. Αυτό το κείμενο δεν γράφτηκε για να σας πω εγώ πως τα κατάφερα, αλλά για να σας παρασύρω στο να αποκτήσετε την δική σας επαφή με την δική σας ενέργεια, με τον δικό σας ανώτερο εαυτό και να βρείτε τον τρόπο να ανοίξετε το δικό σας κανάλι.
Αυτό το μήνυμα μεταφέρεται σήμερα σε εσάς για να σας δείξει απλά ένα τρόπο να αποκτήσετε την δική σας σύνδεση και επικοινωνία με το Πνεύμα. Και αυτή την εποχή αυτό είναι ικανό και εφικτό για τον καθένα.
Κλείνοντας θέλω να σας πω ότι όλοι έχετε ήδη επαφή με αυτή την ενέργεια απλά χρειάζεται να το εμπιστευτείτε, να το κάνετε πράξη και να εξασκηθείτε. Είστε ευλογημένοι και αγαπημένοι, ακριβώς όπως είστε.
Χρύσα
*Αγαπημένα μου παιδιά,
είθε αυτό το κείμενο να σας δώσει την ώθηση να ανακαλύψετε την δική σας φωνή, την δική σας σύνδεση, την δική σας επικοινωνία με την ενέργεια που χρειάζεται ο καθένας σας αυτή την εποχή. Η ενέργεια της αγάπης είναι αυτή που σας θεραπεύει και σας δυναμώνει, για να αισθανθείτε σίγουροι και ενδυναμωμένοι για το δικό σας έργο.
Είθε το φως να διαχυθεί στις διάνοιες σας, είθε η αγάπη να ζεσταίνει τις καρδιές σας.
Ιησούς
Χρυσάνθη Ευαγγέλου,
lightworker.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου