.jpg)
Έμαθα να φεύγω από όπου δε με εκτιμούν, κι ας μιλούν για εγωισμό. Εγώ το λέω απλά αξιοπρέπεια.
Από ανθρώπους που υποτιμούν το εγώ μου και ποδοπατούν τα αισθήματά μου.
Από εκείνους που αθέτησαν τις υποσχέσεις τους και βίασαν τη ψυχή μου αλύπητα.
Έμαθα να φεύγω από εκεί που δεν προσπάθησαν να με κρατήσουν.
Από ανθρώπους που δεν έδιναν τίποτα, γιατί είχαν μάθει μονάχα να παίρνουν.
Από εκείνους που με έκαναν να αμφιβάλω, να νιώθω ανασφαλής και να ακροβατώ σε έναν κυκεώνα ακαθόριστων σκέψεων.
Έμαθα να φεύγω από άρρωστες αλλά και μισοτελειωμένες καταστάσεις.
Από ανθρώπους που πληγώνουν βαθιά, για να μη πληγωθούν οι ίδιοι.
Από εκείνους που μου γύρισαν τη πλάτη, γιατί απλά δεν αξίζουν άλλο από τον χρόνο μου.
Έμαθα να φεύγω από αυτούς που με πρόδωσαν ξανά και ξανά, κι ας ζήτησαν συγγνώμη.
Από ανθρώπους που έδιναν ψεύτικες υποσχέσεις και δανεικές στιγμές γιατί δεν είχαν κάτι άλλο να δώσουν.
Από εκείνους που δε μοιράζονταν τις αγκαλιές, που πρόσφεραν ψίχουλα αγάπης.
Έμαθα να φεύγω γιατί αν μείνω, ξέρω ότι δε θα αλλάξει τίποτα.
Από ανθρώπους που με κοιτούν, μα δε με βλέπουν πια.
Από εκείνους που με απογοήτευσαν, που αδιαφόρησαν και κρύφτηκαν.
Έμαθα να φεύγω από εκείνους που τσιγκουνεύονται να χαρίζουν.
Από ανθρώπους βολεμένους, που δε ρισκάρουν στον έρωτα, από φόβο μην αποκαλυφθούν.
Από εκείνους που με κάνουν να πονάω, γιατί δε με κοιτούν στα μάτια.
Έφυγα και δεν έχει σημασία που πηγαίνω. Σημασία έχει ότι κατάφερα να φύγω.
Έφυγα και μόνο τώρα υπάρχει η ελπίδα να συναντήσω κάτι καλύτερο, κάτι μοναδικό, κάτι που να αξίζω!
Κατερίνα Σιδέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου