Αν ακούγαμε το ένστικτο μας θα ήταν όλα πιο εύκολα, λιγότερο πολύπλοκα και πιο ουσιαστικά. Αν το εμπιστευόμασταν θα ζούσαμε για το είμαστε και όχι για το φαίνεσθαι.
Ο θόρυβος των σκέψεων μας και της υπερανάλυσης που κάνουμε, μας εμποδίζει να ακούσουμε την φωνή του βαθύτερου εαυτού μας.
Την φωνή του ενστίκτου μας την ακούμε μέσα από τις σιωπές μας, όταν βρισκόμαστε μόνοι παρέα με τον εαυτό μας,όχι μέσα στην πολυκοσμία και στην φασαρία της λογικής.
Το ένστικτο είναι συναίσθημα, το νιώθεις, δεν το αναλύεις ούτε το μετριάζεις, ούτε το ορίζεις.
Το ένστικτο σε καλεί και το υπακούς. Είναι ο φάρος που σου φωτίζει και σου δείχνει τον δρόμο και τον ακολουθείς με πίστη και σεβασμό.
Το ένστικτο μας είναι η φωνή και η αλήθεια της ψυχής μας.
Και η ψυχή δεν κάνει ποτέ λάθος.
Η ψυχή πάντα ξέρει προς τα πού να σε οδηγήσει, δεν σε αφήνει να χαθείς.
Είναι αυτόνομη και αυτόφωτη.
Είναι η πυξίδα που σε καθοδηγεί.
Χρύσα Κατσιτοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου