Η σκέψη φέρνει πόνο. Όχι άλλη σκέψη. Όχι άλλο πόνο. Κι όσο σκέφτεσαι, τόσα ατέλειωτα τα γιατί… Όσο παιδεύεις και δεν αφήνεις το μυαλό σε ησυχία τόσο πονάς και υποφέρεις. Κι αν οι φίλοι σε πρόδωσαν, μη λυγίζεις. Κι αν οι άνθρωποι σε απογοήτευσαν, μην το βάζεις κάτω. Κι αν ο έρωτας σε τσάκισε, μη στέκεσαι σ’ αυτό!
Να συγχωρείς και να προχωράς. Μην τιμωρείς τον εαυτό σου επειδή κάποιοι σου φέρθηκαν σκάρτα και σε ξεγέλασαν. Μην πιστέψεις ότι εσύ δεν αξίζεις, σκέψου μόνο ότι εμπιστεύτηκες τους ανθρώπους περισσότερο από όσο τους άξιζε.
Και ο χρόνος θα επιβεβαιώσει πως δεν τους άξιζε. Κι αν σου πω να τους συγχωρέσεις θα είναι για δικό σου καλό! Μάθε να το κάνεις για τη δική σου ηρεμία. Για να απελευθερωθείς και να πας παρακάτω. Όχι άλλα εκδικητικά σενάρια.
Να συγχωρείς ή έστω να αδιαφορείς και να προχωράς μπροστά. Μη σκέφτεσαι και μην αναλύεις το καθετί. Σου ξαναλέω. Η σκέψη πονάει.
Κι αν σου φέρθηκαν σκάρτα, μη σκας. Ο τροχός γυρίζει, η ζωή γνωρίζει. Για τον έρωτα που σε σακάτεψε δεν αξίζει να σπαταλάς άλλο χρόνο. Για τον φίλο που σε πούλησε μην υπολογίζεις την αξία του, ήταν πολύ φθηνή. Μάθε να προσπερνάς για να είσαι εσύ καλά! Να λες πάμε παρακάτω. Ακούς;
Δέσποινα Χατζάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου