Προσωπικά πιστεύω πως ο καθένας από μας βρίσκεται σ’ αυτήν τη ζωή για να εξελιχθεί και να γίνει καλύτερος.
Πιστεύω βαθιά πως υπάρχει ένα τέλειο θεϊκό σχέδιο για τον καθένα μας, που έχει ως στόχο να μας δημιουργήσει τις κατάλληλες ευκαιρίες και τα απαραίτητα γεγονότα, έτσι ώστε να μάθουμε εκείνο που δεν ξέρουμε και μέσα από αυτήν τη γνώση να γίνουμε καλύτεροι και να εξελιχθούμε.
Δεν πιστεύω πως αυτό το θαύμα που το λέμε ζωή ξεκινάει από μια “τυχαία” στιγμή κατά την οποία ενθουσιάστηκαν ο πατέρας και η μητέρα μας και πως τελειώνει επίσης με ένα “τυχαίο” ατύχημα, μια αρρώστια ή έστω ένα θάνατο από γηρατειά.
Αυτό το θαύμα έχει μέσα του ένα σκοπό: το σκοπό της ζωής μας, που είναι εντελώς προσωπικός για τον καθένα μας. Μας δίνει τη δυνατότητα αλλά και την υποχρέωση να μάθουμε και να εξελιχθούμε, έτσι ώστε να γίνουμε καλύτεροι, αναπτύσσοντας τη θεϊκή μας διάσταση.
Αυτά λοιπόν τα μαθήματα που ο καθένας από μας παίρνει στη ζωή του είναι απόλυτα προσωπικά. Παίρνουμε από τη ζωή αυτό που μας χρειάζεται και επειδή ο καθένας έχει να μάθει κάτι διαφορετικό, γι’ αυτό και τα μαθήματα τελικά είναι ένα καθρέφτισμα του εσωτερικού μας κόσμου και είναι εντελώς διαφορετικά για τον καθένα.
Τα μαθήματα ζωής τα παίρνουμε από τις συμπεριφορές των άλλων ανθρώπων. Έτσι λοιπόν έλκουμε στη ζωή μας είτε τα άτομα εκείνα που έχουν την ιδιότητα που οφείλουμε να μάθουμε, ώστε να μας διδάξουν με τη συμπεριφορά τους, είτε τα άτομα εκείνα που θα μας αναγκάσουν με εκείνα που θα μας κάνουν να πάρουμε το μάθημά μας.
Ας υποθέσουμε πως κάποιος πρέπει να μάθει στη ζωή του να συγχωρεί. Τότε θα προσελκύσει στη ζωή του δύο ειδών ανθρώπους. Πρώτον, εκείνους που ξέρουν να συγχωρούν, οι οποίοι θα τον διδάξουν με τη συμπεριφορά τους πόσο πολλά έχει να κερδίσει όταν θα μάθει να συγχωρεί και πιθανόν να συγχωρήσουν και τον ίδιο για κάτι που θα τους κάνει.
Και δεύτερον, ανθρώπους που θα τους αγαπήσει πολύ, οι οποίοι θα του δημιουργήσουν με τη συμπεριφορά τους ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, ώστε ορμώμενος από τη μεγάλη αγάπη που τους έχει να οδηγηθεί στο να μάθει να συγχωρεί.
Το ίδιο θα συμβεί όταν εμείς χρειαστεί να μάθουμε την αγάπη χωρίς όρους, την ειλικρίνεια, τη δύναμη ή οποιοδήποτε άλλο μάθημα που θα μας κάνει καλύτερους.
Στο δρόμο της ζωής μας σταματούν μόνον οι άνθρωποι που έχουν να μάς μάθουν κάτι.
Οι φίλοι, οι συγγενείς, οι εραστές, οι συνάδελφοι και οι γείτονές μας είναι εκείνοι που είναι και όχι κάποιοι άλλοι, επειδή ο καθένας από αυτούς έχει κάτι να μας μάθει με τη συμπεριφορά του.
Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει να μας διδάξει τίποτε δε θα σταματήσει στη ζωή μας. Πιθανό να τον γνωρίσουμε, αλλά δεν θα υπάρξει συνέχεια σ’ αυτήν τη γνωριμία.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Αντώνη Καλογήρου “Η Δυναμική της Επιτυχίας” από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου