Η παράξενη φωνή είπε...
"Σου φύτεψαν το φόβο ευθύς μόλις γεννήθηκες στην ανθρωποφάρμα,
μέσα στη φυλακή των άλλων,
όλων αυτών που προηγήθηκαν και έφτιαξαν το σενάριο της δικής σου ιστορίας,
φυτεύοντας καθένας το δικό του σπόρο φόβου στην αγνή ψυχή σου,
για σένα χωρίς εσένα
Ο φόβος έγινε καταλύτης σε κάθε σου απόφαση
ο φόβος έφερε σκοτάδι και σύγχυση στο νου σου,
ο φόβος παρέλυσε τις αληθινές σου δυνατότητες
ο φόβος σε ανάγκασε να πιστεύεις σε κάτι..
ο φόβος σ έκανε να εξαρτιέσαι
ο φόβος σ έσπρωξε να βρίσκεσαι συνεχώς σε σύγκρουση...
ο φόβος είναι πάντα το κρυφό χαρτί κάθε εξουσίας
που θέλει να φοβάσαι, να υποφέρεις και να πονάς...
Ο φόβος σε έκανε ευφυή, ευφάνταστο, μα ανήμπορο παρατηρητή μιας παράλογης και βάρβαρης πραγματικότητας, που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σου και η μόνη σου αντίδραση είναι να γκρινιάζεις και να διαμαρτύρεσαι σ αυτούς που εσύ έχεις επιλέξει να ανέχεσαι..."
Και η φωνή συνέχισε...
"Κατάφεραν
να είσαι υπάκουος γιατί φοβάσαι
να ζεις τις ζωές άλλων γιατί φοβάσαι
να ανέχεσαι κάθε παραλογισμό γιατί φοβάσαι...
να ανέχεσαι κάθε διεφθαρμένο γιατί φοβάσαι
να κάνεις μια δουλειά που δεν αγαπάς γιατί φοβάσαι...
να είσαι ανταγωνιστικός γιατί φοβάσαι
να ανέχεσαι τα αφεντικά γιατί φοβάσαι
να ανέχεσαι να σε κλέβουν γιατί φοβάσαι...
να ψηφίζεις ανόητους και ψεύτες γιατί φοβάσαι...
να πληρώνεις φόρους γιατί φοβάσαι
να υπακούς σε ανόητους νόμους γιατί φοβάσαι..
να λησμονάς τις αξίες σου γιατί φοβάσαι
να ανέχεσαι τη βαρβαρότητα και την ασχήμια γιατί φοβάσαι...
να υπομένεις αυταρχικές εξουσίες γιατί φοβάσαι
να πιστεύεις σε αυθεντίες και ειδικούς γιατί φοβάσαι...
να μην εμπιστεύεσαι κανέναν γιατί φοβάσαι
να καταστρέφεις την ουσία της ζωής σου,
να μην είσαι λεύτερος άνθρωπος,
να μην ζεις όλα όσα αγαπάς και λαχταράς
και να ζεις στη σκιά της αληθινής ζωής σου γιατί φοβάσαι"
Και ήρθαν κάτι "παράξενες" μέρες που η δόση του φόβου αυξήθηκε ραγδαία,
είπε η φωνή,
το κράτος και οι ειδικοί σου λένε να κρατάς αποστάσεις ασφαλείας,
να φοράς γάντια και μάσκα,
να μην αγκαλιάζεις και να μη φιλάς τους αγαπημένους σου,
να κάνεις ξανά ότι σου λένε,
να παραχωρείς τα ατομικά σου δικαιώματα,
να χάσεις την ανθρωπιά σου... για το καλό σου...!?
Η φωνή συνέχισε...
"Η ζωή είναι δώρο,
που δεν το χρωστάς σε κανέναν άλλο πέρα από τον εαυτό σου...
Το φως υπάρχει με όσα σκοτάδια και αν το σκεπάσουν...
Η φωτεινή και όμορφη πλευρά της ζωής υπάρχουν πάντα, καταπλακωμένες με τόνους ψέμα, βαρβαρότητα και ασχήμια
Το φως, η ομορφιά, η αλήθεια, η χαρά, το χαμόγελο, η αλληλεγγύη, η συμπόνια, η συνεργασία, η ευγένεια, ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!
Απλά έχετε χάσει την όρασή σας,
έχετε πάψει να ονειρευόσαστε και να πιστεύετε σ ένα καλύτερο κόσμο γιατί οι αισθήσεις, ο νους και οι ψυχές σας έγιναν χωματερές γεμάτες από ασχήμια και βαρβαρότητα.
Πως να φτιάξει ο νους και η καρδιά το όμορφο, το γνήσιο και το αληθινό όταν ολημερίς μονάχα το άσχημο και το ψέμα συναναστρέφονται?
Η φωνή συνέχισε πιο παθιασμένα...
Η ρίζα όλης της σύγχυσης είναι ο φόβος.
Από εκεί πρέπει να ξεκινήσετε το δρόμο της επιστροφής στην ανθρωπιά, στην ηθική, στο δίκαιο και στη συνύπαρξη.
Αν με ρωτάς λοιπόν πως να βαδίσετε, τι να κάνετε, ετούτο είναι το πρώτο βήμα...για να πάρετε ξανά πίσω τη ζωή που σας έκλεψαν"
Η φωνή χάθηκε μα όχι και ο αντίλαλός της
Σαν από αιτία μυστική και παράξενη το μυαλό καθάρισε
και η δική μου φωνή είπε
Ζούμε την απόλυτη παράνοια!!!
Ζωή μολυσμένη από φόβο και σκοτάδια δεν είναι ζωή!!!
Φτάνει!!
Έχω χρέος να ζήσω τη ζωή μου, τη ζωή που μου αναλογεί!!!
Έχω χρέος να έχω εγώ τον έλεγχο του μυαλού μου!!!
Γι 'αυτό
"Αρνούμαι πια
να είμαι κομμάτι ενός «πολιτισμού» του φόβου,
ενός πολιτισμού που έχει επενδύσει όλες του τις δυνατότητες στη βαρβαρότητα, στο ψέμα και στην ασχήμια, ενός πολιτισμού που προκαλεί απρόβλεπτες αρνητικές συνέπειες στο νου και στην ψυχή κάθε ανθρώπου,
Αρνούμαι
να συμμετέχω στα παράλογα σχέδια και τα περιορισμένα συμφέροντα διεφθαρμένων και αρρωστημένων εξουσιαστών, γιατί τα σχέδιά τους σκορπούν θάνατο, δυστυχία και αναίτιο πόνο...
Αρνούμαι
να υποστηρίζω ένα σύστημα που έχει ορίσει την ύλη και τα παράγωγά της σαν τις μεγαλύτερες αξίες του σε βάρος της κάθε μορφής ζωής, της αρμονίας και της συνύπαρξης.
ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΙΑ!!!
ΔΕΝ ΣΕ ΦΟΒΑΜΑΙ!!!
ΔΕΝ ΜΕ ΦΟΒΑΜΑΙ!!!
ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ και δεν παραχωρώ ατομικά μου δικαιώματα!!!
Το "ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ" πρέπει να είναι η βάση που πάνω της θα μπορέσουμε να χτίσουμε το νέο καλύτερο κόσμο
Υ.Γ.
Αν είσαι Άνθρωπος ακόμα δείξε και φώναξε με όποιο τρόπο θες ότι δεν φοβάσαι!!!
Ο φόβος μας είναι η δύναμή τους, η τόλμη και η ενότητά μας είναι ο τρόμος τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου