Η αυτό-αξία μας είναι ο θεμελιώδης λίθος της ζωής που θέλουμε να έχουμε. Άνθρωποι που δεν έχουν αναπτύξει την αυτό- αξία τους συνήθως γίνονται έρμαια των καταστάσεων της ζωής.
Αξίζω σημαίνει Είμαι.
Προσδιορίζοντας το «Ποιος Είμαι» αντιλαμβανόμαστε σχεδόν αυτόματα και το «Τι Αξίζω».
Ποιος Είμαι;
Έχουμε διδαχτεί την ταπεινότητα ως μία πολύ γενική έννοια. Ίσως για τους περισσότερους να συνδέεται με την αποφυγή της αυτοπροβολής ή της πλεονεξίας.
Για άλλους πάλι να συνδέεται με τη συγκρατημένη χαρά.
Μη ζητάς πολλά γιατί θα χάσεις και αυτά που έχεις.
Ο Θεός αγαπά τους ταπεινούς.
Μην χαίρεσαι πολύ.
Ο Θεός δεν τα δίνει όλα.
Να ζεις μετρημένα.
Μην ζητάς τον τέλειο σύντροφο.
Αν κάποιος παρατηρήσει σε βάθος την έννοια της ταπεινότητας, ίσως να καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι ταπεινότητα είναι να αφήνεσαι στη Θεϊκή Πρόνοια.
Πώς όμως, αντιλαμβανόμαστε την ουσία της Θεϊκής Πρόνοιας;
Πιστεύουμε ότι ο Θεός είναι μία εξωγενής κατάσταση τελειότητας, που ποτέ δεν θα έκανε τις δικές μας επιλογές…
Αυτό δημιουργεί τη σκέψη, ότι δεν επιλέγουμε σωστά και φυσικά ότι αν αφεθούμε στο Θεό, ίσως να μετριάσει τα κέρδη μας στη δουλειά ή ότι θα μας φέρει κάποιον σύντροφο που δεν θα μας αρέσει, ή ότι τελικά δεν πρέπει να ονειρευόμαστε εκείνο το ακριβό σπίτι που τόσο πολύ θέλουμε.
Έτσι, αν προσέξουμε καλύτερα, θα δούμε ότι έχουμε συνδέσει τον Θεό με την έννοια του περιορισμού.
Και εδώ έρχεται το ερώτημα…
Είναι περιοριστικός ο Θεός ή οι πεποιθήσεις μας;
Κι αν τελικά, ο Θεός θέλει να ζούμε περιορισμένα, γιατί δημιούργησε αφθονία σε ότι μας περιβάλλει;
Μήπως παρατηρώντας προσεκτικότερα τη δημιουργημένη φύση, καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο Θεός είναι μία κατάσταση Αγάπης; Αν γνωρίζαμε ότι αυτό, είναι αλήθεια, τότε θα ανησυχούσαμε για το αύριο;
Και τότε το «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» μήπως σημαίνει ότι όλοι έχουμε ένα θεϊκό κομμάτι εντός μας;
Καταλήγοντας σε μία καταφατική απάντηση, ίσως να σκεφτούμε ότι η αξία μας είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που πιστεύαμε ότι έχουμε. Ίσως τώρα να καταλαβαίνουμε, ότι θεϊκή πρόνοια σημαίνει, είμαστε φροντισμένοι.
Έχοντας κατανοήσει τη θεϊκή υπόσταση του ανθρώπου, την ίδια στιγμή εκδηλώνεται μπροστά μας μία νέα συνειδητοποίηση. Αν είναι έτσι, πώς μπορώ να θυμώσω με τον εαυτό μου ή με τους άλλους;
Μπορώ να νιώθω έπαρση μπροστά σε μία τέτοια κατάσταση; Μπορώ να συνεχίσω να διαχωρίζω εμένα από τους άλλους; Η απάντηση είναι πώς όχι.
Τι αξίζω;
Όταν γεννιόμαστε, η παρουσία μας και μόνο, επαρκεί για να μας φροντίσουν και να μας προστατέψουν οι γύρω μας. Μεγαλώνοντας πιστεύουμε ότι η παρουσία μας δεν είναι αρκετή. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουμε καταπιέσει την αξία της παρουσίας μας και ο νους μας έχει χρωματιστεί από καταστάσεις και μαθήματα λανθασμένου αυτοελέγχου.
Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο φόβος μας για την αποδοχή από τους γονείς μας. Εδώ αναπτύσσεται η έννοια του «καλού παιδιού». Όμως, η αρχική παρουσία υπάρχει ακόμα μέσα μας. Εκείνη η παρουσία γαλήνης και ασφάλειας ότι κάποιος μας φροντίζει.
Αν φανταστούμε ότι είμαστε και πάλι, όπως στη βρεφική μας ηλικία, χωρίς τους φόβους μας και τις αρνητικές πεποιθήσεις μας, θα κατανοήσουμε ότι δεν χρειαζόμαστε επιβεβαίωση για τίποτα. Σε αυτό το στάδιο συνειδητοποίησης καταλαβαίνουμε, ότι για να είμαστε ευτυχισμένοι, χρειάζεται απλά να είμαστε ο εαυτός μας. Να είμαστε αυθεντικοί. Να είμαστε ευτυχία. Να είμαστε αγάπη.
Σε ένα δεύτερο στάδιο αντιλαμβανόμαστε τη σπουδαιότητα της ελευθερίας.
Η ελευθερία είναι πολύ έντονο συναίσθημα, γιατί πηγάζει από τον αληθινό μας εαυτό. Ας αναλογιστούμε, πώς θα ήταν η ζωή μας αν ζούσαμε με ευγνωμοσύνη, αγάπη, αφοσίωση και δικαιοσύνη -πρωταρχικά απέναντι στον εαυτό μας.
Ας σκεφτούμε πώς είναι να αγαπάμε το σώμα μας και να νιώθουμε ευγνωμοσύνη που μας στηρίζει. Πώς είναι να είμαστε ευτυχισμένοι μονό και μόνο επειδή είμαστε ο αληθινός εαυτός μας;
Ας δούμε τώρα, το ενδεχόμενο κάποιος να έχει φτάσει στην κατάσταση αυτής της ελευθερίας.
Πόσο εύκολο είναι να γίνει έρμαιο ενός άλλου ή μίας αρνητικής κατάστασης;
Πόσο μπορεί να τον επηρεάσει μία εγωϊκή συμπεριφορά από τους γύρω του;
Θα συνεχίσει να απολαμβάνει τη ζωή, ακόμα κι αν κάποιος του γυρίσει την πλάτη;
Η απάντηση είναι ναι!
Όταν κατανοήσεις τι αξίζεις δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω. Θα συνεχίσεις να απολαμβάνεις όλα όσα σου δίνονται.
Θα είσαι ευγνώμων ακόμα και γι’ αυτόν που φαινομενικά σε απορρίπτει. Θα γνωρίζεις ότι του χρωστάς ένα κομμάτι της εξέλιξής σου.
Θα αναγνωρίζεις την αγάπη παντού.
Και τότε, μάντεψε τι θα συμβεί;
Κάθε εμπόδιο θα εξαφανιστεί. Ότι σε περιόριζε δεν θα υπάρχει.
Θα ακούς περισσότερο τον εαυτό σου και θα του συμπεριφέρεσαι όπως του αξίζει.
Στην ουσία θα έχεις λάβει αυτό που αξίζεις!
#Blueminders
Οι Blueminders είναι οι εμπνευστές της σελίδας Bluemind Magazine. Καθοδηγούνται από την εσωτερική τους σύνδεση με το άπειρο και τις δυνατότητες που τους προσφέρει. Πιστεύουν στη μεγαλύτερη συμπαντική δύναμη, που είναι η αγάπη. Καθημερινά μοιράζονται μαζί σας, μηνύματα που λαμβάνουν διαισθητικά. Κάποια από αυτά τα μηνύματα μπορεί να αποτελέσουν μία έμπνευση για εσάς και να σας βοηθήσουν να πραγματοποιήσετε αυτό που θέλετε. Κάποια μπορεί να είναι τροφή για σκέψη. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους στέλνοντας μήνυμα με την ένδειξη “Για τους Blueminders” στη σελίδα μας στο Faceboo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου