Κάποτε θεωρούσα πως μεγαλύτερη ατυχία στη ζωή μου από τον άνθρωπο που με πλήγωσε δεν υπήρχε. Σήμερα, θεωρώ πως αυτή μου η άσχημη εμπειρία ήταν μία από τις σπουδαιότερες στη ζωή μου για πολλούς και διάφορους λόγους.
Έχουν δίκιο εκείνοι που θεωρούν πως όλα στη ζωή έχουν τον άγιο σκοπό τους. Όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ‘’ουδέν κακόν αμιγές καλού’’.
Ο άνθρωπος που με πλήγωσε, με βοήθησε να εμβαθύνω περισσότερο στον αληθινό μου εαυτό μου, να περάσω άσχημα συναισθηματικά και να δυναμώσω τη συναισθηματική μου αντοχή ώστε να ξεπεράσω αυτή τη δυσάρεστη εμπειρία.
Ήταν μία μοναδική αφορμή να αναθεωρήσω πολλά πράγματα στη ζωή μου, να ξεκινήσω να δημοσιεύω τις σκέψεις μου και να αγωνιστώ περισσότερο για τα όνειρα και τους στόχους μου.
Ο άνθρωπος που με πλήγωσε, μου έκανε ακόμα ένα μεγαλύτερο δώρο. Μου έδωσε ένα πολύτιμο μάθημα ζωής; με έκανε να αντιληφθώ πως η ευτυχία μου δεν κρίνεται από κανέναν άνθρωπο έξω από εμένα.
Αν εγώ δεν αισθάνομαι εντός μου πραγματικά ευτυχισμένη, κάθε άλλο συναίσθημα το οποίο μοιάζει με αυτή, είναι πρόσκαιρο και ξεθυμαίνει με τον καιρό. Η ευτυχία μας είναι αποκλειστικά υπόθεση δική μας, κανενός άνδρα και καμίας άλλης γυναίκας έξω από εμάς.
Ο άνθρωπος που με πλήγωσε, ήταν η αιτία να αντιληφθώ ποιοι είναι οι πραγματικοί μου φίλοι. Έχει δίκιο η λαϊκή σοφία που λέει πως οι φίλοι μας φαίνονται στις δύσκολες στιγμές.
Όταν βιώνεις μία επώδυνη - για εσένα πάντοτε - συναισθηματική κατάσταση, τότε αντιλαμβάνεσαι ποιοι σε αγαπούν πραγματικά, ποιοι έχουν χρόνο για εσένα στην ατζέντα τους.
Τότε αισθάνεσαι την αγάπη των φίλων, ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι θα σε συμπονέσουν και δε θα βιαστούν με δασκαλίστικο ύφος να σε κρίνουν ή να σε πλημμυρίσουν από συμβουλές του ‘’τι πρέπει να κάνεις’’.
Ισχύει, πως η αληθινή πρόοδος σε έναν άνθρωπος έρχεται στις δύσκολες στιγμές, Για αυτό, δεν πρέπει κάποιος να γογγύζει, αλλά να βλέπει τη θετική πλευρά των πραγμάτων, βλέποντάς τη ως έναν ακόμα δρόμο που σου ανοίγει η ζωή.
Μαρία Σκαμπαρδώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου