Ο κυριότερος λόγος που αναμασάμε συνεχώς το παρελθόν και δεν μένουμε στο παρόν, είναι αυτό που στη θεραπεία Gestalt αναφέρεται σαν "εκκρεμότητες".
Ο όρος αυτός αναφέρεται απλώς σε περιστάσεις του παρελθόντος οι οποίες δεν ολοκληρώθηκαν τότε και οι οποίες κρέμονται γύρω μας σαν φαντάσματα και μας κυνηγούν στο παρόν. Οι εμπειρίες που έχουν ολοκληρωθεί, τις οποίες έχουμε επεξεργαστεί, εξαφανίζονται χωρίς ν' αφήνουν ίχνη. Αυτό που βιώνουμε καθολικά εξαφανίζεται από τη συνείδησή μας και δεν μας ενοχλεί πλέον. Ούτε καν το θυμόμαστε.
Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίζουμε συνεχώς τις εκκρεμότητές μας, να εξορκίζουμε τους δαίμονες της ενοχής, της απόρριψης και του φόβου, έτσι ώστε να είμαστε διαθέσιμοι για το καινούριο.
Όταν συγχωρείτε αυτά που σας πείραξαν στο παρελθόν και συγχωρείτε τον εαυτό σας ξανά και ξανά, αντιμετωπίζετε το φόβο σας, αναθεωρείτε τις ιδέες τις οποίες διατηρούσατε για τον εαυτό σας όταν ήσασταν πολύ νέοι για να γνωρίζετε πόσο τοξικές θα μπορούσαν να είναι, κάνετε δηλαδή "ένα γενικό καθάρισμα" της ψυχής σας που θα σας απελευθερώσει από το παρελθόν.
Η "μόνιμη κατοικία του νου" μπορεί κάλλιστα να είναι οι προσδοκίες μας γι' αυτό που θα έρθει και όχι οι μνήμες του παρελθόντος. Μπορούμε να θυσιάσουμε τη ζωή στο παρόν ζώντας συνεχώς στο μέλλον.
Όταν κάνουμε κάτι τέτοιο προτιμάμε τον κόσμο της φαντασίας από τον κόσμο της πραγματικότητας και συχνά οι φαντασιώσεις μας είναι σκοτεινές και γεμάτες άγχος. Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στη δημιουργική χρήση της φαντασίας, όπως όταν οραματιζόμαστε, και στο φόβο που προκαλούμε στον εαυτό μας όταν οι προσδοκίες μας αφορούν καταστροφές.
Είναι αλήθεια πως ποτέ δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς επιφυλάσσει το μέλλον για μας. Ποια είναι επομένως η εναλλακτική επιλογή στον πανικό που νιώθουμε γι' αυτό; Η απάντηση είναι να μάθουμε να εμπιστευόμαστε πως οτιδήποτε συμβαίνει είναι καλό και πως το σύμπαν δεν είναι εχθρός μας. Είναι φίλος και σύμμαχός μας.
Είναι επίσης αλήθεια ότι μας δίνει τη δύναμη να δημιουργήσουμε το μέλλον μας από στιγμή σε στιγμή. Μας αφήνει ελεύθερους να δημιουργήσουμε είτε εφιάλτες είτε ευδαιμονία με τη σκέψη μας. Εξαρτάται από εμάς. Αμέσως μόλις αντιμετωπίσετε αυτό που δημιουργούσε έναν τοίχο φόβου εντός σας, θα νιώσετε θαυμάσια - και θ' αναρωτηθείτε γιατί βιώνατε τόσο δυναμικά και αρνητικά συναισθήματα.
Όταν ζούμε το τώρα, όταν παίρνουμε τα πράγματα όπως έρχονται, όταν τα βιώνουμε καθολικά, όταν δείχνουμε θέληση ν' αποδεχτούμε τον εαυτό μας και την περίστασή μας και ξεπερνάμε τις δυσκολίες μας αντί να καταφεύγουμε σε φαντασιώσεις για το παρελθόν ή το μέλλον, τότε ζούμε με πληρότητα. Αυτό είναι το "ιερό μυστήριο της στιγμής".
*Από το βιβλίο "Γίνε ο καλύτερος φίλος του εαυτού σου", Louis Proto, Εκδ. Αλκυών
Νίκος Μπάτρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου