Ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους επειδή δεν μπαίνει σε καλούπια - Γιατί πάντα φοβίζει αυτός που «κουβαλάει» το αυθεντικό, το ατόφιο και το ανόθευτο;
Σε μικρότερη ηλικία όταν άκουγα να αποκαλούν κάποιον δύσκολο χαρακτήρα…φυλαγόμουν.
Σχημάτιζα στο μυαλό μου την εικόνα ενός παράξενου ατόμου που μπορούσε να παρεξηγήσει το παραμικρό, με συνέπεια να δίνω εξηγήσεις για κάτι που δεν έκανα και τον είχε ενοχλήσει.
Για να αποφύγω, λοιπόν τα μπερδέματα προτιμούσα να απομακρύνομαι! Να μην έχω πολλές επαφές!
Αυτό μέχρι την στιγμή που κάποιος τον οποίο εκτιμούσα πάνω στην κουβέντα, με μεγάλη σοβαρότητα και αγάπη μου είπε ότι είμαι δύσκολος άνθρωπος.
Στην αρχή χαμογέλασα πιστεύοντας πως κάνει πλάκα! Όταν όμως διαπίστωσα πως το εννοεί ξαφνιάστηκα.
Δεν περίμενα ποτέ πως θα έδινα μια τέτοια εντύπωση, αφού δεν ήμουν δύστροπη, ούτε είχα κακές προθέσεις απέναντι σε κανέναν.
Του ζήτησα να μου εξηγήσει τον λόγο.
Δεν ένοιωθα προσβεβλημένη, απλά απορούσα τι τρομερό έκανα που τον ώθησε να το σκεφτεί.
Απάντησε πως είμαι απόλυτη και κάθετη στις απόψεις μου, δίχως να δίνω δεύτερη ευκαιρία στον άλλον.
Δεν δεχόμουν με τίποτα να κάνω ένα βήμα πίσω όταν όλοι βάζουν λίγο νερό στο κρασί τους.
Τότε συνειδητοποίησα ότι οι άνθρωποι αποκαλούν έτσι, έναν άλλον μόνο και μόνο επειδή δεν ήθελε να τους μοιάσει!
Από κείνη την στιγμή, άρχισα να βλέπω με άλλο μάτι αυτά τα άτομα. Επιδίωκα να τα γνωρίσω διότι πολύ απλά συμφωνούσα με το σκεπτικό τους.
Κατανόησα πως αρκεί η ακλόνητη πίστη σε αρχές και αξίες για να κάνει κάποιον να φαντάζει διαφορετικός.
Να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους επειδή δεν μπαίνει σε καλούπια.
Έχει δικούς του νόμους και κανόνες που του «επιβάλλουν» η συνείδηση και η καρδιά του.
Συμπεριφέρεται όπως θέλει χωρίς να υπολογίζει κόστος.
Πίνει το κρασί του ανέρωτο αφήνοντας τους άλλους να ανησυχούν αφού δεν μπορούν να τον διαχειριστούν.
Είναι απρόβλεπτος και αυτό φοβίζει!
Εκείνον δεν τον απασχολούν τέτοια θέματα. Κοιτάζει την ζωή από άλλη οπτική γωνία.
Φροντίζει οι σχέσεις του να είναι ξεκάθαρες.
Οριοθετεί τις δικές του κόκκινες γραμμές που αν τις περάσεις σε βγάζει έξω από την ζωή του με συνοπτικές διαδικασίες.
Δεν χαρίζεται σε κανέναν, ούτε καν στον ίδιο του τον εαυτό, τον οποίο κρίνει αυστηρά.
Γι αυτό δεν λέει πολλά! Προτιμά να «μιλά» με πράξεις.
Δεν περιαυτολογεί, ούτε περηφανεύεται για κάποια επιτυχία.
Παραμένει σεμνός γνωρίζοντας πως την «ουσία» δεν την πανηγυρίζεις. Την βιώνεις σιωπηλά για να καταλάβεις στο έπακρο την σημασία της.
Δίνει την εντύπωση του απροσπέλαστου γιατί είναι πολύ προσεχτικός.
Έχει πληγωθεί πολλές φορές και δεν θέλει να επαναλάβει το ίδιο λάθος, δεύτερη φορά.
Αποφεύγει τον συνωστισμό.
Οι «τενεκέδες» κάνουν πολύ θόρυβο και του χαλούν την ησυχία, που επιτρέπει να «ακούει» τις σιωπές, των ανθρώπων για να βγάζει ασφαλή συμπεράσματα.
Τον εξιτάρει το «πολύ» και όχι το «πολλοί».
Αν καταφέρεις να «μπεις» στην καρδιά του θα διαπιστώσεις πως όλα τα συναισθήματα «Χτυπάνε» κόκκινο.
Ερωτεύεται, αγαπάει, θυμώνει, απογοητεύεται, χαίρεται σε υπερθετικό βαθμό!!! Τα «χλιαρά» και τα «μέτρια» δεν τον αφορούν.
Έχει πάντα αποθέματα αγάπης τα οποία ξοδεύει αλόγιστα, μα ποτέ δεν σπαταλάει άσκοπα.
Και αυτή την ειδοποιό διαφορά την γνωρίζει άριστα.
Αυτός είναι ο λόγος που κόβει αμέσως κάθε επικοινωνία, μόλις αισθανθεί εκμετάλλευση και αλαζονεία και ας τον κατηγορούν πως είναι σκληρός, απόλυτος και κάθετος.
Κρίνει τους άλλους από αυτό που έχουν «μέσα» τους. Όχι από κείνο που πλασάρουν.
Αδιαφορεί επιδεικτικά για το «φαίνεσθαι» και οτιδήποτε «εμπεριέχει» υποκρισία.
Δε τον απασχολεί η γνώμη κανενός ούτε επιζητά την αποδοχή.
Του αρκεί που λειτουργεί με δικαιοσύνη προσέχοντας μην αδικήσει κάποιον.
Ακόμα όμως και να συμβεί αυτό άθελα του έχει την λεβεντιά να ζητήσει συγνώμη, αναγνωρίζοντας αμέσως το λάθος.
Αν κάποιοι ονομάζουν αυτόν τον άνθρωπο, δύσκολο, περίεργο και παράξενο, εγώ απλώς τον αποκαλώ… Υπέροχο!
Πάντα το «ανόθευτο» και το «ατόφιο» που «κουβαλάει», οδηγούν στην πεμπτουσία της ζωής.
Λυτρώνει η παρουσία του. Με «γεμίζει» φως! Ελπίδα πως τίποτα δεν έχει χαθεί.
Αδιαφορώ για την προδοσία.
Η σκιά του πάντα προσφέρει μια ασφαλή «πατρίδα».
‘Οσο υπάρχει …
Μπορούν να συγχωρεθούν όλες οι αμαρτίες αυτού του κόσμου και να «σηκωθεί» ψηλότερα. Να εξαγνιστούν όλοι αυτοί που δεν τον δέχονται, γιατί η αυθεντικότητα αποκαλύπτει περίτρανα την δική τους «γύμνια».
Η συνύπαρξη μαζί του είναι ευλογία!
«Παρηγορεί» τους αναστεναγμούς κλείνοντας για πάντα τις λαβωματιές!
«Ξυπνάει» την δοτικότητα! Την «ξεσηκώνει να «συναντήσει» την γενναιοδωρία , για να σου χαριστούν όσα ποθείς και ονειρεύεσαι.
«Καθρεφτίζει» την ψυχή του, στην δική σου!
«Αιχμαλωτίζει» σ’ ένα βλέμμα, ολάκερη την πλάση, που «φωνάζει» πως αφού το αδάμαστο από το οποίο είναι φτιαγμένος συνεχίζει να απαξιώνει το κακό, όσες φορές και να βάλουν φωτιά σε τούτο τον κόσμο, άλλες τόσες θα αναγεννιέται από τις στάχτες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου