Προτιμώ να ιδρώνω από την προσπάθεια, παρά από την παραλυσία και την ακινησία που προκαλεί ο φόβος.
Προτιμώ να γελάω με τα λάθη μου, από τα οποία όμως μαθαίνω, παρά με την αποτυχία του διπλανού μου από την πολύ μου εμπάθεια.
Προτιμώ να καώ με χαμόγελο στα χείλη για το όνειρό μου, παρά να καεί η ψυχή μου επειδή βολεύτηκα πίσω από χαμογελαστές μάσκες.
Προτιμώ να πεθάνω μόνος για μια σωστή ιδέα, παρά να ακολουθώ μια λάθος επειδή γι αυτήν πεθαίνουν εκατομμύρια άλλοι.
Προτιμώ να πονέσω από τα αγκάθια του δικού μου μονοπατιού – εγώ τα έχω ποτίσει εξάλλου, παρά να βαδίζω σε στρωμένες λεωφόρους που αντηχούν από τους πονεμένους.
Προτιμώ να βλέπω μέσα από τα μάτια μου, παρά να αποδέχομαι τις έτοιμες εικόνες μέσα από τα μάτια του κόσμου.
Προτιμώ να ακούσω με τα αυτιά μου, γιατί έτσι θα αφουγκραστώ τις ησυχίες μου, παρά να ακούω την ακατάπαυστη οχλοβοή.
Προτιμώ αυτή τη ζωή να επιλέγω το πώς θα τη ζω, αλλιώς είναι σίγουρο ότι θα ζήσω τη ζωή που μου επιλέξανε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου