Υπάρχει κάτι αθώο και μαγικό σχετικά με το να κάνει κάποιος μια ευχή. Κάτι που ανακαλεί στην μνήμη την ενέργεια της παιδικής ηλικίας.
Η ευχή δεν έχει να κάνει με τον σχηματισμό ενός σχεδίου και την πιστή εφαρμογή του βήμα βήμα μέχρι να επιτευχθεί ένας στόχος, κάτι που ανήκει στον κόσμο της ενηλικίωσης.
Η ευχή είναι περισσότερο σαν παιχνιδιάρικος καταιγισμός στο σύμπαν, μια πρόσκληση για παιχνίδι. Η αναμονή για την απάντηση είναι ένα κομμάτι ζωτικής σημασίας της διαδικασίας.
Η ευχή εμπνέει ένα αθώο άνοιγμα στην πιθανότητα της μαγείας καθώς περιμένουμε να δούμε αν το αόρατο βασίλειο θα φέρει την ευχή μας στην ζωή. Αυτό το άνοιγμα είναι μια υπέροχη χειρονομία ανεξαρτήτως του αποτελέσματος.
Βάζουμε τον εαυτό μας σε ένα μαγικό νου και αυτός ο νους είναι πιθανώς όσο υπέροχος όσο η εκπλήρωση της ίδιας μας της ευχής.
Στην ξεκάθαρα προσανατολισμένη στις πράξεις κοινωνία, ίσως έχουμε την τάση να απορρίπτουμε τη δύναμη αυτής της φαινομενικά παθητικής διαδικασίας, ωστόσο η δύναμη της ευχής είναι ευρέως γνωστή με την φράση «Πρόσεχε τι εύχεσαι».
Αν έχετε σταματήσει να εύχεστε εξαιτίας των ασχολιών σας στην ενήλικη ζωή σας, ίσως να θέλετε να φέρετε την μαγεία της ευχής πίσω στη ζωή σας.
Την επόμενη φορά που θα δείτε το πρώτο αστέρι του απογεύματος ή θα είστε μπροστά από μια τούρτα γενεθλίων με κεράκια που καίνε, δώστε στον εαυτό σας το δώρο του μαγικού κόσμου που ξέρατε τόσο καλά ως παιδί. Κλείστε τα μάτια σας, ανοίξτε το μυαλό σας και κάντε την ευχή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου