Πολλοί αναζητούν την αγάπη για να ξεφύγουν από τη μοναξιά. Όταν αγαπάς κάποιον γιατί το έχεις ανάγκη, δεν αγαπάς αλλά χρησιμοποιείς το συναίσθημα της αγάπης προς όφελός σου. Το να κάνεις σχέση με κάποιον για να σε συνοδεύσει κάπου, για να σου κάνει παρέα ή απλά για να διασκεδάσεις μαζί του είναι σίγουρα μια σχέση καταδικασμένη να αποτύχει. Όπως έχει πει και ο Erich Fromm ”Η ανώριμη αγάπη λέει «σ' αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι». Η ώριμη αγάπη λέει «σε χρειάζομαι επειδή σ'αγαπώ»”.
Μόνο όταν μπορώ να μεταφέρω την αληθινή και ανιδιοτελή αγάπη, να την μοιραστώ με τον άλλον και να αλληλεπιδράσω μαζί του, να τον καταλάβω, να τον βοηθήσω, να τον συγχωρέσω, να τον αποδεχτώ για αυτό που είναι, τότε μπορώ να πω πως έχω μια σχέση αγάπης. Όταν αγαπάς πραγματικά κάποιον αγαπάς την ελευθερία του και την αλήθεια του. Αγαπάς αυτό που είναι, τις αρετές και τα ελαττώματα του, επειδή αυτά τα ελαττώματα είναι μέρος ενός συνόλου που σε γοήτευσε και σε κέρδισε.
Η μοναξιά μας διδάσκει να ζούμε ανεξάρτητοι και να έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Αυτό είναι το βαθύτερο δίδαγμα που μπορεί να πάρει κάποιος άνθρωπός από τον ίδιο του τον εαυτό και τον βοηθάει στο να έχει μια ολοκληρωμένη ανάπτυξη ως προσωπικότητα.
Μόνο όταν είμαστε μόνοι μας δίνεται η δυνατότητα να γνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε τις δυνατότητες μας. Έχουμε τον χρόνο να μάθουμε να αγαπάμε αλλά και να έχουμε φιλική στάση προς τον εαυτό μας. Δεν μπορείς να αγαπάς τον άλλον αν έχεις παραμελήσει το να αγαπήσεις εσένα.
Όταν αισθάνεστε πως είστε μόνος/η ή απομονωμένος/η είναι η ώρα να στρέψετε την προσοχή σας προς την ψυχή σας και να δείτε τον εαυτό σας. Να ασχολείστε μαζί του και να επιστρέψετε στο αίσθημα ”του ανήκειν” που πιθανώς έχετε χάσει. Κατά την αποκατάσταση της εσωτερικής συνείδησης του ανήκειν επιτυγχάνεται η συμφιλίωση με τον εαυτό σας, υπάρχει μια νέα αίσθηση συμπόνιας και δυνατότητα συγχώρεσης του εαυτού σας.
Αυτή η προσωπική σχέση είναι πολύ σημαντική, επειδή ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι υγιές κοινωνικό ον αν δεν είναι συμφιλιωμένος με τον εαυτό του.
Η αληθινή αγάπη προς κάποιο άλλο άτομο δεν είναι σύντηξη απλά ουσιών, είναι ανεξάρτητη και υπερβατική επειδή ακριβώς αυτός που αγαπάς είναι κάτι άγνωστο προς εσένα. Το να αγαπάς, να θαυμάζεις, να σέβεσαι το σύντροφό σου είναι κάτι το απερίγραπτα όμορφο και ιδεώδες.
Ο εγωισμός σκοτώνει την αληθινή αγάπη, με τους περιορισμούς και τα εμπόδια που θέτει για την ατομική ανάπτυξη. Η ζήλια, ο φθόνος, η κακία και η ανταγωνιστικότητα μεταξύ του ζευγαριού δεν φανερώνει σε καμία περίπτωση μια υγιή σχέση και μια αληθινή αγάπη.
Στην αριθμητική της αγάπης, ένα συν ένα ίσον τα πάντα και δύο μείον ένα ίσον τίποτα.
Mignon McLaughlin
http://tokleidi.wordpress.com
http://www.psixologikosfaros.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου