Όπως είπαμε, η θεραπεία γίνεται στο Άχρονο. Από κει και πέρα η επιμονή σας, η επιμονή του θεραπευτή για επανειλημμένες θεραπείες είναι κατ’ αρχάς εγκεφαλική, νοητική ανάγκη λόγω έλλειψης Πίστης αλλά επίσης είναι και χρόνος που δίνεται στις συγχρονικότητες να ωριμάσουν μ’ αυτόν τον τρόπο ώστε να επιτρέψουν να πραγματοποιηθεί η θεραπεία αυτοστιγμή.
Δηλαδή μπορεί ο θεραπευτής να πηγαίνει με όλη του την καλή διάθεση και ισχυρή Πίστη αλλά ο θεραπευόμενος να μην είναι έτοιμος να δεχτεί και άρα να εφαρμόσει την θεραπεία στον Εαυτό του.
Χρειάζεται λοιπόν επιμονή έτσι ούτως ώστε να δοθεί η ευκαιρία στον λήπτη της θεραπείας να επεξεργαστεί πρώτα νοητικά και μετά βαθιά συναισθηματικά αυτή την θεραπεία ούτως ώστε κάποια στιγμή που αυτή θα ξανασυμβεί να είναι έτοιμος και απλά τότε να γυρίσει τον διακόπτη. (Γι’ αυτό το τελευταίο είχα επιβεβαίωση).
Οι επαναλήψεις προετοιμάζουν το σώμα αλλά και την ψυχή για την αλλαγή. Η αργή αλλά σταθερή βελτίωση μιας κατάστασης δεν είναι τίποτα παραπάνω παρά πολλές μικρές, διαδοχικές, μερικές θεραπείες. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε ότι επειδή ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να χωρέσει, δεν μπορεί να προσλάβει την έννοια της πλήρους, ακαριαίας θεραπείας την υποβιβάζει σε μια απλή διαδοχική σταδιακή θεραπεία η οποία είναι σύμφωνη με τον δικό του, δικό σας χρόνο, έναν χρόνο γραμμικό, έναν χρόνο αργό, έναν χρόνο περιοριστικό.
Βέβαια αυτός ο νους που δύσκολα μπορεί ν’ αντιληφθεί το Ενεργειακό Θαύμα μπορεί εύκολα να δεχτεί, να υποδεχτεί το Θρησκευτικό Θαύμα. Ενώ δηλαδή στην καθημερινότητα του απορρίπτει ας πούμε την Κβαντική φύση των πραγμάτων, κάποια στιγμή, όταν έρχεται αντιμέτωπος με το θαύμα, τότε το αποδέχεται ολοκληρωτικά.
Γι’ αυτό και το μυστικό ενός καλού θεραπευτή δεν είναι η ικανότητα του να μετακυλά το Πνεύμα αλλά η ικανότητα του να έχει Πίστη στον Εαυτό του και όταν η Πίστη αυτή είναι ακλόνητη τότε ο θεραπευόμενος βρίσκεται μπροστά σ’ ένα θαύμα και το θαύμα που νοητικά, με νοητικό τρόπο θα ήταν ανεξήγητο έρχεται, γίνεται αποδεκτό.
Είναι λοιπόν όχι η μετακύλιση του Πνεύματος αλλά η μετάδοση της Πίστης του θεραπευτή όπου καθώς ξεχειλίζει μέσα από εκείνον πλημμυρίζει τον θεραπευόμενο και για λίγο, έστω για λίγο γίνεται και δική του Πίστη. Και αυτό είναι το γύρισμα του κλειδιού που χρειάζεται για να υπάρξει το θαύμα, για να συντελεστεί το θαύμα, τότε είναι που ικανοποιούνται οι συγχρονικότητες.
Άφησε μεγάλη κληρονομιά ο Ιησούς Χριστός με την διδασκαλία του. Όχι μόνο μ’ αυτά που δίδασκε αλλά μ’ αυτά που έκανε, με τον τρόπο που ζούσε. Και από τότε κανείς δεν βρέθηκε, ακόμη και τότε που οι άνθρωποι είχανε αυτό το ζωντανό θαύμα μπροστά τους δεν μαθαίνανε, αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα και αλλάζουν τα πράματα και αλλάζουν σύντομα.
Πέτρος Χατζηαναστασίου
(δημιουργική σύλληψη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου