1. Δημιουργώ μια σαφή και ειλικρινή εικόνα του εαυτού μου. Αποδέχομαι και αγαπώ αυτό που είμαι κι αυτό που δεν είμαι, τόσο εξωτερικά όσο κι εσωτερικά. Αν δε βρω το κουράγιο να κάνω αυτή την πρώτη σκιαγράφηση με ειλικρίνεια, όσο επώδυνη κι αν είναι κι όσο κι αν με θίγει, δε θα μπορέσω να εξελιχθώ.
Θα εξακολουθώ να περιστρέφομαι γύρω από τα δεσμά μου και να παραπονιέμαι. Η αποδέσμευση ξεκινά όταν παραδεχτώ ότι μοναδική τροχοπέδη στην ελευθερία και πρόοδο μου είμαι εγώ ο ίδιος. Προσδιορίζω τα χαρίσματα μου και συγχωρώ τα τρωτά μου σημεία. Δέχομαι την ανθρώπινη φύση μου. Με βλέπω σαν ένα πλάσμα προικισμένο, δημιουργικό και αξιαγάπητο.
2. Συνειδητοποιώ τη μικρότητα του ψεύτικου εγώ μου σε σχέση με την αληθινή μου προσωπικότητα. Σε κάθε στιγμή εσωτερικής διερεύνησης παραδέχομαι τις άμυνες μου και με αγάπη καταλύω το τοίχος που προστατεύει το εγώ μου.
3. Ορίζω στόχους στη ζωή μου. Άνθρωπος χωρίς στόχους είναι σαν καράβι χωρίς ρότα, περιφέρεται άσκοπα στο πέλαγος και κατασπαταλά τις προμήθειες του.
4. Συγχωρώ και ευγνωμονώ τους άλλους για τα μαθήματα που μου προσφέρουν και για το ότι αναλαμβάνουν μερικές φορές άχαρους για τους ίδιους ρόλους προκειμένου να με βοηθήσουν να εξελιχθώ.
5. Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη της ζωής μου και αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου ως δημιουργό της πορείας μου. Η συσσώρευση δυσφορίας ή θυμού δε μου προσφέρουν κάτι εκτός από τοξίκωση πνεύματος και σώματος. Η υιοθέτηση στάσης θύματος επίσης. Κανείς δε βοθηθά ένα θύμα. Μπορεί να το εκμεταλλευτεί, μπορεί να του φανεί αποκρουστικό και να το προσπεράσει αλλά σίγουρα δε θα το σεβαστεί.
6. «Είναι παράνοια να κάνεις κάθε φορά το ίδιο πράγμα και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα» (Albert Einstein). Αν επιθυμώ αλλαγές, δρω διαφορετικά, εγώ και κανένας άλλος για μένα.
7. Αξιολογώ και επιλέγω σωστά το περιβάλλον μου και τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφομαι.
8. Επιτρέπω στον εαυτό μου να πει όχι. Δεν παραμελώ ούτε καταπιέζω τον εαυτό μου για χάρη των άλλων. Η πραγματική αγάπη προς τον εαυτό μου μεταφράζεται σε αυτοσεβασμό και αυτοεκτίμηση. Δεν έχει καμία σχέση με την παραίτηση από τον υπέρτατο σκοπό του να είμαι ευτυχισμένος. Δεν επιτρέπω σε κανέναν να μου δημιουργήσει ενοχές επειδή διεκδικώ την ευτυχία μου. Βάζω τα όρια μου, πιστεύω στην αξία μου και δεν τη διαπραγματεύομαι.
9. Επιβραβεύω τον εαυτό μου. Αντιμετωπίζω με επιείκια και συγχωρώ τα λάθη μου. Εγκαταλείπω την τιμωρητική στάση απέναντι στον εαυτό μου και αποδέχομαι ότι σε κάθε περίπτωση κάνω πάντα το καλύτερο που έχω τη δυνατότητα να κάνω.
10. Διατηρώ καθαρό το πρίσμα μέσα από το οποίο αντιλαμβάνομαι και επεξεργάζομαι τις εμπειρίες μου.
11. Αποφεύγω την κριτική. Οταν αναλώνομαι στα ελαττώματα των άλλων είναι επειδή κατά βάθος αποφεύγω να αντιμετωπίσω τα δικά μου ελαττώματα. Όταν κάποια ξένη συμπεριφορά μου προξενήσει αρνητικά συναισθήματα διερευνώ πρώτα την αιτία μέσα μου και αναρωτιέμαι μήπως αναμόχλευσε κάποιο δικό μου μεμπτό σημείο. Αντιμετωπίζω τον καθένα γύρω μου σα δάσκαλο μέσα από τη επαφή του οποίου συλλέγω γνώση για να εξελιχθώ και να βελτιωθώ.
12. Προσέχω τι είναι αυτό που απαξιώνω διότι «όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια». Οτιδήποτε προσπαθώ να μειώσω ενδεχομένως είναι πράγματα που φοβάμαι ότι δεν έχω το κουράγιο να πετύχω. Ίσως κατά βάθος ζηλεύω ή θυμώνω με τον εαυτό μου για την αδυναμία μου να επιβληθώ στον εαυτό μου και να πετύχω κι εγώ κάτι αντίστοιχο και ιδιαίτερα περίτεχνα το απαξιώνω.
13. Προσέχω κάθε φορά που μπαίνω στη διαδικασία να απολογηθώ, ποιο ελάττωμα, αδυναμία ή ενοχή μου θέλω να καλύψω.
14. Δεν παίρνω τα πράγματα προσωπικά. Αναλαμβάνω την ευθύνη μόνο για τη δική μου συμπεριφορά και δε φορτώνω τον εαυτό μου με τα προβλήματα των άλλων.
15. Χρησιμοποιώ μόνο θετικό λόγο, εσωτερικό και εξωτερικό, σκέψη και ομιλία. Ο λόγος μου ορίζει, καθορίζει και διαμορφώνει την ύπαρξη μου και τη σχέση μου με τους γύρω.
16. Δίνω πάντα τον καλύτερο εαυτό μου σε οτιδήποτε κάνω.
17. Επιτρέπω στον εαυτό μου να ζητάει βοήθεια. Νιώθω τυχερός με το ότι γύρω μου υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με ιδιαίτερα χαρίσματα από τους οποίους μπορώ να διδαχτώ πράγματα.
18. Διαχειρίζομαι την αυτοβελτίωση μου ως προσωπική επιλογή. Δεν επιμένω να συμμετέχουν και οι γύρω μου σε αυτό ούτε τους πιέζω να αλλάξουν εφόσον δεν το επιθυμούν. Σέβομαι την επιλογή των άλλων κι έχω πάντα κατά νου ότι το να θέλω να αλλάξω τους άλλους ενίοτε συμβαίνει όταν αποφεύγω να αλλάξω τον εαυτό μου.
19. Δε χρησιμοποιώ τα ελαττώματα ή τις συμπεριφορές των άλλων για να δικαιολογήσω τα δικά μου λάθη ή τρωτά σημεία.
20. Συνειδητοποιώ ότι αγάπη προς τον εαυτό μου και αναβλητικότητα δεν ταυτίζονται.
21. Επιτρέπω στον εαυτό μου να το απολαύσει. Η αυτοβελτίωση είναι πορεία χαράς και γιορτής.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊνά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1911)
Όλγα Μαρδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου