Έχουμε συνηθίσει να ακούμε μεγάλα λόγια. Κι άλλες φορές να προσπαθούμε να μαντέψουμε πίσω από τους γρίφους. Μαζοχιζόμαστε, επαναπαυόμαστε, συνηθίζουμε, γεμίζουμε το κενό της μοναξιάς μας και έπειτα πάλι από την αρχή.
Κάποιες φορές υπομένουμε γιατί αυτό που ακούμε μας αρέσει. Λόγια που μας ανεβάζουν, που ακούγοντας τα αισθανόμαστε όμορφα. Παρόλο που ξέρουμε ότι είναι προσωρινά, ότι σύντομα θα ξεχαστούν όπως και εμείς για κάποιους ανθρώπους και αυτοί για εμάς.
Δενόμαστε από τα λόγια τους και νομίζουμε ότι είναι πραγματικά κάτι διαφορετικό.
Είναι οι ψεύτικοι άνθρωποι που ασφαλώς και έχουν το λόγο τους για την κατάντια τους και είναι και αυτοί που παίρνουν πρωτοβουλίες, επιβάλλουν τα θέλω τους και δεν ησυχάζουν μέχρι να αποκτήσουν αυτό που θέλουν.
Εάν έχουν την μπέσα, μένουν και το δουλεύουν με τον άλλο, εάν όχι τότε ψάχνουν εύκολους τρόπους για να φύγουν. Μην μασάς. Εάν δεις ότι δεν προχωρά μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να πέσει στα πατώματα, ούτε και να παρακαλέσει. Πάρε την αξιοπρέπεια σου και προχώρα.
Το συχνότερο που θα ακούσεις είναι για το «bad timing». Δεν είναι ποτέ όμως θέμα χρόνου, αλλά προσδοκιών, επιθυμιών, θέλω και στόχων. Ίσως, για την επόμενη αγκαλιά.
Δεν υπάρχει όριο ηλικίας σε αυτές τις περιπτώσεις όπως πολύ καλά θα έχεις μάθει και από τις εμπειρίες σου.
Το σημαντικό είναι ένα. Όποιος πραγματικά θέλει πάντα βρίσκει τρόπους. Ακόμη και την πιο χαζή δικαιολογία για να φτάσει κοντά στον άνθρωπο που τον ενδιαφέρει.
Μειώνει αποστάσεις και εμπόδια.
Δεν θέλει ούτε να διανοηθεί πως κάποιος άλλος μπορεί να είναι η αιτία που χαμογελά η αγαπημένη του.
Γίνεται κτητικός και τα θέλει όλα όσα την αφορούν δικά του. Εάν δεν συμβαίνει τίποτα από όλα αυτά, τότε δες την αλήθεια.
Πολύ απλά, δεν τον ενδιαφέρεις πια και αυτός ο άνθρωπος δεν είναι για σένα.
Μαρίνας Αβραάμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου