Καὶ μάλιστα ἄφθονα.Ἀπὸ ἐμᾶς ἀπαιτεῖται νὰ τὰ παρατηρήσουμε καὶ νὰ τὰ ἀξιολογήσουμε καταλλήλως.
Πότε μᾶς συμβαίνει αὐτό; Διαρκῶς. Δὲν χρειάζεται νὰ αἰσθανθοῦμε πὼς ἀντιμετωπίζουμε ἀδιέξοδα, γιὰ νὰ ἐπιλέξουμε τὴν ἀναζήτησιν μηνυμάτων. Τὰ μηνύματα μᾶς συντροφεύουν διαρκῶς, σὲ κάθε μας βῆμα καὶ ἀρκεῖ, ὅλοι μας, κάθε στιγμὴ νὰ θέλουμε νὰ τὰ λάβουμε.
Τὰ ἐπαναλαμβανόμενα ἀδιέξοδα ἐμφανίζονται ὅταν ἐμεῖς δὲν εἴμαστε καταλλήλως ἐφοδιασμένοι γιὰ νὰ ξεπεράσουμε τὶς δυσκολίες. Ὅταν μᾶς λείπουν ὅπλα.
Ὅταν ἡ προπόνησίς μας ἔμεινε μισή. Ὅταν μᾶς λείπει ἡ ἀποφασιστικότης. Ἤ ἁπλῶς μόνον ὅταν ἔχουμε ἐπιλέξη τὴν λάθος διαδρομή…
Μὰ καὶ τότε, ὅπως πάντα, τὰ μηνύματα ὑφίστανται. Τὸ ἐὰν ἐμεῖς θέλουμε, ἢ ὄχι, νὰ τὰ διακρίνουμε, εἶναι μία ἄλλη ἱστορία.
Κατὰ τὴν αὐτὴν λογικὴ ἔχουμε σίγουρα διαπιστώσει στὶς ζωές μας μία …ὀξύμωρον σύμπτωσιν γεγονότων, ποὺ ἐμφανίζονται μόνον ὅταν εἴμαστε πράγματι ἀποφασισμένοι νὰ φθάσουμε κάπου καί, ἐφ΄ ὅσον αὐτὸ τὸ κάπου πράγματι θὰ προσφέρη θετικὰ στὸ σύνολον.
Συνήθως αὐτὲς οἱ διαδρομὲς εἶναι γνωσιακές, ἀλλὰ ὄχι πάντα.
Κι ἀκριβῶς τότε λοιπόν, ποὺ ἀκόμη κι ἐὰν τὰ ἀδιέξοδα φαίνονται ὑπερβολικὰ μεγάλα καὶ ἀνυπέρβλητα, εἶναι ποὺ ὁ …ἀπὸ μηχανῆς θεὸς ἐμφανίζεται γιὰ νὰ μᾶς δείξῃ μίαν …χαραμάδα στὰ στεγανά.
Δρόμοι ποὺ δὲν ὑπάρχουν λοιπὸν ἀνοίγονται ἐμπρός μας.
Δρόμοι ποὺ ἢ δὲν ἔχουν περπατηθῆ ἢ ἀκόμη κι ἐὰν ἔχουν περπατηθῆ, ἔχουν λησμονηθῆ, διότι ἔχουν περάση πολλοὶ αἰῶνες καὶ τοὺς ἔκρυψε ὁ χρόνος.
Καλούμεθα λοιπὸν αὐτοὺς τοὺς δρόμους πλέον νὰ βαδίσουμε ὅλοι μας, ὄχι παρέα, ἀλλὰ ὁ καθεὶς μόνος του. Καλούμεθα ὅλοι μας νὰ συμβάλουμε, μὲ τὴν μικρούλα ψηφίδα μας..,
πρὸ κειμένου νὰ ἀποκτήσουμε ἐμεῖς τὰ ἀναγκαία ἐπὶ μέρους τμήματα πληροφορίας, ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσουν στὸ γνωσιακόν, ζητούμενον ἀπὸ ἐμᾶς, ἐπίπεδον, γιὰ νὰ χαράξουμε νέες διαδρομές, ποὺ χρειάζονται κι ἄλλοι.
Ὁ ῥόλος μας λοιπὸν δὲν εἶναι στείρος ἀλλὰ δυναμικός..
Ἡ βασική μας ὅμως ἀρχή, γιὰ νὰ μὴν σκορπιζόμεθα καὶ γιὰ νὰ μὴν χαθοῦμε σὲ κραυγὲς καὶ ἀδιέξοδα, ἂς εἶναι, ἀπὸ τώρα, ἡ ἐνασχόλησίς μας μὲ τὸ νὰ ἀπαλλάξουμε ἐμεῖς τοὺς ἑαυτούς μας ἀπὸ στεγανά, ἀπαγορευτικὲς διαδρομὲς καὶ ἐλπιδοφορίες.
Οἱ ὀνειροδομήσεις, στὶς ὁποῖες θὰ λαμβάνουν χώρα ὅλα αὐτὰ ποὺ ἤδη, ἔως τώρα, ἀποδεικνύονται ὡς ἀληθῆ, πρέπει νὰ εἶναι σκοπός μας.
Ὅσο πιὸ κοντὰ στὸ …ἀνέφικτον διαβιοῦμε, τόσο πιὸ κοντὰ στὴν Ἐλευθερία θὰ πορευόμεθα καὶ τόσο πιὸ γρήγορα θὰ ἐπιτύχουμε νὰ λειτουργήσουμε ὄπως πρέπει, ξεφεύγοντας ἀπὸ τὸ «ἔτσι μᾶς ἔμαθαν» ἢ ἀπὸ τὸ «ἔτσι μᾶς ἀρέσει».
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου