Ο καθένας από εμάς έρχεται σε αυτή τη ζωή με μοναδικές ιδιοσυγρασίες και ιδιορρυθμίες, μια συμφωνία στην συγκρότηση του εαυτού, τόσο απίστευτα όμορφη και αδέξια τοποθετημένη, και, όσον αφορά την πορεία αγωνιωδώς δύσκολο να πλοηγηθεί κατά καιρούς.
Ερχόμαστε με μια ενεργειακή δόνηση που είναι, πάνω απ' όλα, εγγενώς διακριτή και δεν μπορεί να αναπαραχθεί από κανέναν άλλον που συναντούμε στον κόσμο.
Ερχόμαστε με τα ταλέντα, τα δώρα, τις κλίσεις και τα πάθη, μερικά από τα οποία φαίνεται να είναι υφασμένα άρρηκτα στο ύφασμα της ύπαρξής μας και άλλα, πιο ξεκάθαρα συνυφασμένα με το περιβάλλον και τον πολιτισμό στον οποίο έχουμε μεγαλώσει.
Το πεπρωμένο μας, εν μέρει, είναι η εικόνα που επιλέγουμε να δημιουργήσουμε από αυτό το καλειδοσκόπιο των πραγμάτων. Πώς συνδυάζουμε αυτή την παλέτα των χρωμάτων και την ποικιλία των υλικών όλα μαζί για να δημιουργήσουμε το τοπίο που ονομάζουμε τη ζωή μας.
Γεννιόμαστε ο καθένας σε αυτή τη ζωή και έχουνε εμπειρίες με ανθρώπους που μας μεγαλώνουν και με τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν εκτός της πυρηνικής οικογένειας μας - τους συμμαθητές, τους δασκάλους, τους συναδέλφους, τους εραστές, τους φίλους της οικογένειας, τους ξένους που γίνονται πιο κοντινοί από την οικογένεια, και την οικογένεια που γίνονται ξένοι.
Μερικές από αυτές τις εμπειρίες θα προκαλέσουν υπερβολικό πόνο και δυστυχία. Κάποιες θα φέρουν χαρά που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να είχαμε φανταστεί. Το πεπρωμένο μας, εν μέρει, είναι το πώς επιλέγουμε να δώσουμε νόημα και να μεταμορφώσουμε αυτές τις μοναδικές εμπειρίες.
Το πεπρωμένο μας δεν είναι ποτέ κάτι που συμβαίνει χωρίς τη συμμετοχή μας, και έτσι το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι εμείς, και μόνο εμείς, είμαστε οι δημιουργοί και οι φύλακες του δικού μας πεπρωμένου.
Κανείς άλλος δεν μπορεί να διεκδικήσει το δικαίωμα αυτό και κανένας άλλος δεν μπορεί να δημιουργήσει για εμάς.
Αν ψάξουμε τη λέξη «πεπρωμένο» στο λεξικό βρίσκουμε στην έκδοση Merriam-Webster ότι πεπρωμένο είναι: «Τα πράγματα που κάποιος θα βιώσει στο μέλλον» ή «μια δύναμη που πιστεύεται ότι ελέγχει το τι συμβαίνει στο μέλλον».
Ας αναλύσουμε αυτό λίγο περισσότερο για να κατανοήσουμε το τι είναι πριν φτάσουμε στο πώς είναι ...
Δεδομένου ότι το πεπρωμένο μας αποτελείται από τα πράγματα που θα βιώσουμε στο μέλλον, θα πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε την έννοια του μέλλοντος και πώς αυτό σχετίζεται με το παρόν.
Με αυτή τη γνώση, μπορούμε να γίνουμε πραγματικά δυνατοί. Το μέλλον πάντα αποτελείται από την παρούσα στιγμή.
Με άλλα λόγια, ό, τι επιλέγουμε να σκεφτόμαστε, ό,τι επιλέγουμε να αγνοούμε να σκεφτόμαστε, πώς επιλέγουμε να δράσουμε, τι επιλέγουμε να φάμε, πώς αποφασίζουμε να σχετιζόμαστε με τον εαυτό μας και τους άλλους για να αναφέρω μόνο μερικές από τις επιλογές που κάνουμε σε καθημερινή βάση είναι οι επιλογές που διαμορφώνουν το μέλλον μας και το πώς αυτό ξεδιπλώνεται συγκεκριμένα.
Αυτό σημαίνει ότι το μέλλον μας πάντα αλλάζει και ότι το πεπρωμένο μας μπορεί να αλλάξει δραστικά πορεία σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή – το οποίο σημαίνει, αν επιλέξουμε να αναλάβουμε την ευθύνη του.
Τώρα πίσω στον ορισμό στο λεξικό μας ... Πεπρωμένο ορίζεται επίσης ως «μια δύναμη που πιστεύεται ότι ελέγχει τι θα συμβεί στο μέλλον». Και ποια είναι η μυστηριώδης αυτή δύναμη που πιστεύεται ότι έχει τον έλεγχο του μέλλοντος μας; Εμείς είμαστε αυτή η δύναμη. Εσείς είστε αυτή η δύναμη.
Και η δύναμη αυτή δεν βρίσκεται πουθενά αλλού, εκτός από το εσωτερικό του δοχείου μέσω του οποίου μπορούμε να πλοηγηθούμε σε αυτήν τη γη - το σώμα μας - ένα σκάφος εξαιρετικής δύναμης να δημιουργεί εκπληκτικά πράγματα.
Δυστυχώς, μας έχουν πει ότι δεν είμαστε αυτή η δύναμη, και υπάρχουν πολύ ισχυρά συστήματα που διαιωνίζουν αυτόν τον μύθος της αποδυνάμωσης.
Από τα κυβερνητικά όργανα που οργανώνουν την κοινωνία μας και δημιουργούν ψεύτικες εξαρτήσεις από πράγματα έξω από τον εαυτό μας, την δυσλειτουργία μέσα στις ίδιες μας τις οικογένειες που εγκαθιστούν δυναμικά, τα οποία δίνουν δύναμη σε ορισμένα μέλη της οικογένειας πάνω στα άλλα...,
μέχρι τα προγράμματα του φόβου που συνεχίζουμε να τρέχουμε μέσα στα κεφάλια μας, που μας κρατούν παθητικούς και σε μια κατάσταση πνευματικής αμνησίας και θυματοποίησης.
(Το θέμα ολοκληρώνεται σε δύο αναρτήσεις)
Της Danielle Benvenuto
Αναρτήθηκε από KateM12
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου