Το να δίνεις και να μην παίρνεις είναι αρρωστημένο. Το να παίρνεις και να μην δίνεις είναι επίσης αρρωστημένο.
Ο φυσιολογικός άνθρωπος και δίνει και παίρνει. Όταν δίνουμε και παίρνουμε δημιουργούμε μια υγιή σχέση με τον εαυτό μας αλλά και υγιείς σχέσεις με τους συνανθρώπους μας, σε διαπροσωπικό, φιλικό ή ερωτικό-συντροφικό επίπεδο, και γινόμαστε πιο χαρούμενοι άνθρωποι.
Ο άνθρωπος μπορεί να δίνει ανεξάρτητα από το αν θα πάρει και ταυτόχρονα μπορεί να παίρνει ανεξάρτητα από το αν θα δώσει.
Βεβαίως σε πρακτικό επίπεδο σε στερεότυπες αλήθειες, χωρίς να εξετάζουμε βαθύτερα κίνητρα ή συμπεριφορικές αιτίες το να δίνεις είναι μια πράξη αλτρουισμού και ένωσης, ενώ το να παίρνεις είναι μια πράξη εγωισμού.
Ο ολοκληρωμένος όμως άνθρωπος περιλαμβάνει και τα δύο, και δίνει και παίρνει, όχι πια από μία ελλειμματική αλλά από μια αμιγής εσωτερική συμφωνία.
Και αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει την αρμονική ενοποιημένη συνύπαρξη. Τότε πια όλα αυτοματοποιούνται. Δεν ενδιαφέρει το σταγονόμετρο όταν υπάρχει ροή.
Αν όμως δεν είσαι διατεθειμένος να δίνεις, απομονώνεσαι, γίνεσαι δυστυχισμένος και καχύποπτα προσεκτικός.
Αν δεν είσαι διατεθειμένος να πάρεις γίνεσαι υπερήφανος, υπερεκτιμάς τις δυνατότητες σου και τελικά απομονώνεσαι πάλι στην θλίψη σου.
Οι ατομικές πράξεις μας μάλλον καθορίζουν και το συλλογικό πεπρωμένο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου