Συμβαίνει κάθε μέρα: θα μπορούσες να είχες κάνει κάτι, αλλά δεν το έκανες και χρησιμοποιείς την δικαιολογία ότι, αν θέλει ο Θεός να γίνει κάτι, θα το κάνει εκείνος έτσι κι αλλιώς. ΄Η, κάνεις κάτι και μετά περιμένεις το αποτέλεσμα, προσδοκάς, και το αποτέλεσμα δεν έρχεται ποτέ.
Τότε θυμώνεις, σαν να σε έχουν κοροϊδέψει, σαν να σε έχει προδώσει ο Θεός, σαν να είναι εναντίον σου, μεροληπτικός, προκατειλημένος, άδικος. Και γεννιέται μεγάλη διαμαρτυρία μέσα στο νου σου. Τότε λείπει η εμπιστοσύνη.
Θρησκευόμενος άνθρωπος είναι εκείνος που κάνει συνεχώς ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό, αλλά δεν δημιουργεί καμιά ένταση εξαιτίας του.
Επειδή είμαστε πάρα πολύ μικροσκοπικοί, μικρά άτομα μέσα στο σύμπαν αυτό, τα πράγματα είναι πολύ περίπλοκα. Τίποτα δεν εξαρτάται μόνο από τη δική μου πράξη υπάρχουν χιλιάδες μορφές ενέργειας που διασταυρώνονται. Το σύνολο των μορφών ενέργειας θα κρίνει το αποτέλεσμα.
Πώς μπορώ να αποφασίσω εγώ το αποτέλεσμα;
Εάν όμως δεν κάνω τίποτα, τότε μπορεί να μην είναι ποτέ ίδια τα πράγματα. Πρέπει να πράξω και επιπλέον πρέπει να μάθω να μην προσδοκώ. Τότε οι πράξεις είναι ένα είδος προσευχής, χωρίς καμιά επιθυμία να υπάρξει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Τότε δεν υπάρχει καμιά απογοήτευση.
Η εμπιστοσύνη θα σε βοηθήσει να μείνεις δίχως απογοητεύσεις κι αν δένεις την καμήλα, θα σε βοηθήσει αυτό να μείνεις ζωντανός, ζωντανός εντατικά.
Αυτή η σούφικη παροιμία θέλει να δημιουργήσει τον τρίτο τύπο ανθρώπου, τον πραγματικό άνθρωπο: που γνωρίζει πώς να δρα και πώς να μην δρα΄ που μπορεί να είναι άνθρωπος των πράξεων όταν χρειάζεται, που μπορεί να πει, ''Ναι'', και που μπορεί να είναι παθητικός όταν χρειάζεται, που μπορεί να πει, ''Οχι'' - που είναι εντελώς ξυπνητός στη διάρκεια της ημέρας και εντελώς αποκοιμισμένος στη διάρκεια της νύχτας΄ που ξέρει πώς να εισπνέει και πώς να εκπνέει΄ που γνωρίζει την ισορροπία της ζωής.
''Εχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ, αλλά δέσε πρώτα απ΄ όλα την καμήλα σου''.
Αυτή η παροιμία προέρχεται από μια μικρή ιστορία. Ένας Δάσκαλος ταξίδευε μαζί με έναν μαθητή του. Ο μαθητής είχε αναλάβει τη φροντίδα της καμήλας. Έφτασαν τη νύχτα, κουρασμένοι, σε ένα καραβάνσεραϊ. Ήταν καθήκον τού μαθητή να δέσει την καμήλα δεν μπήκε στον κόπο, άφησε την καμήλα απέξω. Αντί τούτου, έκανε απλώς την προσευχή του. Είπε στο Θεό, ''Φρόντισε την καμήλα'' και έπεσε να κοιμηθεί.
Το πρωί, η καμήλα είχε φύγει - την έκλεψαν ή απομακρύνθηκε, ή κάτι άλλο συνέβη. Ο Δάσκαλος ρώτησε, ''Τι συνέβη στην καμήλα; Πού είναι η καμήλα;'' Και ο μαθητής είπε, ''Δεν ξέρω. Ρώτα τον Θεό, γιατί είπα στον Αλλάχ να φροντίσει την καμήλα και ήμουν πολύ κουρασμένος, δεν ξέρω λοιπόν.
Και δεν είμαι υπεύθυνος, γιατί του το είπα, και μάλιστα ξεκάθαρα! Δεν μπορεί να μην το κατάλαβε. Μάλιστα όχι μόνο μια φορά, του το είπα τρεις φορές. Κι εσύ διδάσκεις συνεχώς, ΄Εχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ, έτσι λοιπόν έδειξα εμπιστοσύνη. Τώρα μη με κοιτάς θυμωμένος''.
Ο Δάσκαλος είπε, ''Εχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ, αλλά δέσε πρώτα απ΄όλα την καμήλα σου - γιατί ο Αλλάχ δεν έχει άλλα χέρια από τα δικά σου. Αν θέλει να δέσει την καμήλα, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τα χέρια κάποιου δεν έχει άλλα χέρια. Και η καμήλα είναι δική σου!
Ο καλύτερος τρόπος και ο ευκολότερος και ο συντομότερος είναι να χρησιμοποιήσεις τα χέρια σου. Έχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ, μην εμπιστεύεσαι μόνο τα χέρια σου, αλλιώς θα έχεις ένταση. Δέσε την καμήλα και μετά έχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ''.
Θα ρωτήσεις, ''Τότε γιατί να έχεις εμπιστοσύνη στον Αλλάχ, αφού δένεις την καμήλα;'' Γιατί τη δεμένη καμήλα μπορεί επίσης κάποιος να την κλέψει. Κάνε εσύ ό,τι μπορείς να κάνεις: αυτό δεν κάνει σίγουρο το αποτέλεσμα, δεν υπάρχει καμιά εγγύηση. Κάνε λοιπόν ό,τι μπορείς να κάνεις και μετά ό,τι συμβεί αποδέξου το.
Αυτό σημαίνει να δένεις την καμήλα: κάνε ό,τι σου είναι δυνατό να κάνεις, μην αποφεύγεις την ευθύνη σου, και μετά, αν δεν συμβεί τίποτε, ή αν κάτι πάει λάθος, έχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ. Τότε εκείνος ξέρει καλύτερα. Τότε ίσως είναι το σωστό να ταξιδέψουμε χωρίς την καμήλα.
Είναι πολύ εύκολο να έχεις εμπιστοσύνη στον Αλλάχ και να είσαι τεμπέλης. Είναι πολύ εύκολο να μην έχεις εμπιστοσύνη στον Αλλάχ και να είσαι άνθρωπος της δράσης. Το τρίτο είδος ανθρώπου είναι δύσκολο - να έχεις εμπιστοσύνη και ταυτόχρονα να παραμένεις άνθρωπος της δράσης. Τώρα όμως είσαι απλώς ένα όργανο ο Θεός είναι αυτός που δρα πραγματικά, εσείς είστε όργανα στα χέρια του.
ΟSHO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου