Ένα οδυνηρό γεγονός, κάτι που κανείς σχεδόν δεν μπορεί να εξοικειωθεί μαζί του είναι τα παιδιά που αποχωρούν από την Γη πριν τους γονείς. Σε πολύ νεαρές ηλικίες, συνήθως στην δεκαετία από 20-30 ετών. Όλοι μας έχουμε φύγει πρόωρα σε ενσαρκώσεις μα και πάρα πολλές ψυχές έχουν χάσει παιδιά.
Είναι τραγικό στην γήινη υπόστασή μας ως γεγονός και κανείς δεν μπορεί να το αποδεχτεί παρ' όλο που γνωρίζουν όλοι, ότι οι ίδιοι το επέλεξαν πριν κατέβουν. Έχει να κάνει με τις εμπειρίες του ανώτερου εαυτού, της ψυχής και της εξέλιξης και των δύο πλευρών.
Των ψυχών που μένουν κι αυτής που μεταβαίνει. Πολλές από αυτές τις ψυχές ήρθαν για να αποτελειώσουν ή να εκτελέσουν έναν ρόλο και να γυρίσουν σπίτι για να προετοιμαστούν για έναν ανώτερο σκοπό. Το γεγονός ότι πολλοί γονείς μετά την αποχώρηση των παιδιών τους αφυπνίζονται λέει πολλά.
Η σημερινή περίοδος που διανύουμε ήταν πόλος έλξης για πολλές ψυχές, που ήθελαν να βρίσκονται τώρα στην γη. Κι έφυγαν νέοι. Και ξαφνικά.
Λένε ότι ο Θεός δεν δίνει στον άνθρωπο κάτι που δεν μπορεί να το αντέξει. Ισχύει κι έχει την εξής έννοια: οι γονείς το αντέχουν και σε πολλές περιπτώσεις το αποδέχονται.
Αυτή η εμπειρία δίνει τόση δύναμη στην ψυχή που δεν την φανταζόμαστε. Γιατί πριν γίνει ρόλος στην γη, υπάρχει σημαντική εργασία και προετοιμασία και ενδυνάμωση της ψυχής.
Βέβαια τίποτα δεν θυμόμαστε από όλα αυτά.
Σε επικοινωνία είχαν πει πως όταν μια ψυχή αναχωρεί, στην γη κλαίτε αλλά εμείς κάνουμε πάρτι. Επειδή ακόμα μια ψυχή ολοκλήρωσε το έργο της κι επιστρέφει σπίτι.
Τα λόγια δεν παρηγορούν και δεν επουλώνουν πληγές. Μόνο η γνώση.
Η αποδοχή αυτού του γεγονότος δεν είναι καθόλου εύκολη αν το κοιτάξουμε με γήινο βλέμμα, με το μυαλό, με το συναίσθημα. Χρειάζεται να το δούμε και να το αγκαλιάσουμε με την ψυχή. Αβοήθητος δεν είναι κανείς σε ότι του συμβαίνει.
Αν ζητηθεί παρηγοριά, βοήθεια, ελπίδα, αποδοχή θα σταλούν. Μην αγκιστρώνεστε στο παρών. Ονειρευτή τε ένα καλύτερο αύριο. Χωρίς ενοχές. Τίποτα δεν χάνεται στο σύμπαν.
Σ αυτήν την ενσάρκωση που επιτέλους αφυπνιστήκαμε και, όχι μόνο παρακολουθούμε την μεγάλη αλλαγή, αλλά την δημιουργούμε κι' όλας, έχουμε την δυνατότητα να αλλάξουμε την αντίληψη αλλά και την πεποίθηση μας σε πολλά θέματα. Βλέποντας με τα μάτια της ψυχής. Όχι με την γήινη όραση. Η αντίληψη μας για τον θάνατο είναι εσφαλμένη.
Ο θάνατος δεν υπάρχει. Κι όταν αλλάξει η αντίληψη των ανθρώπων για τον θάνατο και ξεφύγει από τα ανθρώπινα πλαίσια που έχει τοποθετηθεί, χάνοντας το πραγματικό του νόημα, και το μεγαλείο του, τότε θα αλλάξει κι ο τρόπος θανάτου στην γη.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, η ενσάρκωση αυτή για τους αναχωρούντες μοιάζει με ένα γρήγορο πέρασμα από την γη.
Κι έτσι είναι. Για να δώσουν την εμπειρία για να πάρουν την εμπειρία, για να γεράσουν περισσότερο την ψυχή, και για όποιον άλλο λόγο, που έχει η κάθε ψυχή, έχουν μεταξύ τους κάποια κοινά στοιχεία.
Κι επειδή συμπτώσεις δεν υπάρχουν, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι με όσα απ' αυτά τα παιδιά έχω μιλήσει, παρουσιάζουν μια εικόνα που με λόγια γήινα δεν περιγράφεται: μια απίστευτη λαμπρότητα, μια μεγαλειώδης δύναμη, και μεγαλοπρέπεια, κάτι παραπάνω από μια αρχαγγελική, δυναμική, ολοφώτεινη, φιγούρα, μια εικόνα που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ.
Αυτή είναι η αποτύπωση της επόμενης ενσάρκωσης τους στην γη. Όχι πια σαν άνθρωποι αλλά σαν φωτεινές, αγγελικές οντότητες σταλμένες με θεική αποστολή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου