Η Διεθνής εκπαιδεύτρια εκπαιδευτών ναυαγοσωστικής Μάνια Μπικώφ εξηγεί τους λόγους στους οποίους οφείλονται οι πνιγμοί στην Ελλάδα. Αδιαμφισβήτητα μια χώρα που έχει χαρακτηριστεί παγκοσμίως για την ξεχωριστή ομορφιά της, την ιστορία της, τον ήλιο, το καλό φαγητό.
Όλοι όμως την έχουμε ξεχωρίσει και την έχουμε ταυτίσει με τη θάλασσα. Η θάλασσα αποτέλεσε πηγή έμπνευσης παγκοσμίως ενώ χιλιάδες άνθρωποι επισκέπτονται τη χώρα μας για να κολυμπήσουν στα καταγάλανα νερά της.
Δυστυχώς πάνω από αυτές τις όμορφες περιγραφές, ειδικά τα τελευταία χρόνια πλανάται ένα «γιατί;». Εκατόν σαράντα εννέα άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από πνιγμό στην Ελλάδα από την αρχή του τρέχοντος έτους μέχρι και τις 24 Ιουλίου, σύμφωνα με στοιχεία της Διεύθυνσης Λιμενικής Αστυνομίας του Αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος.
Το 2018, 417 άνθρωποι συνολικά έχασαν τη ζωή τους από πνιγμό με θεαματική αύξηση από το 2017 όπου είχαμε 359. Τα στοιχεία αυτά μας δείχνουν πως είναι επιβεβλημένη πια η ανάγκη για την πρόληψη των πνιγμών στη θάλασσα.
Για ακόμη μια χρονιά ξεκινήσαμε από νωρίς να συζητάμε για το «τις πταίει» και αυξάνονται ολοένα και περισσότερο οι πνιγμοί. Σε όλο αυτό ήρθε πολύ πρόσφατα να προστεθεί ο πνιγμός σε μια ημέρα 3 νέων κοριτσιών σε υδάτινο περιβάλλον.
Θα αναρωτηθεί κανείς «μα είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο;». Η απάντηση είναι όχι, ωστόσο τα στοιχεία είναι απογοητευτικά καθώς ένας άνθρωπος χάνει τη ζωή του από πνιγμό κάθε 90 δευτερόλεπτα στον πλανήτη.
Η Ελλάδα κατέχει την 6η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 28 κρατών-μελών και την 39η μεταξύ 116 χωρών σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 2014.
Η Μάνια Μπικώφ, καθηγήτρια φυσικής αγωγής , Διεθνής εκπαιδεύτρια εκπαιδευτών ναυαγοσωστικής Διευθύντρια Lifeguard Hellas και Συνιδρύτρια εθελοντικής ομάδας Save Life, Lifeguard Hellas SAR Volunteer team εξηγεί πως οι λόγοι που οφείλονται οι πνιγμοί είναι δύο : Η μη ύπαρξη νομοθετικού πλαισίου με στόχευση στην μέγιστη ασφάλεια των λουομένων αλλά και την ασφάλεια του ίδιου του ναυαγοσώστη και η μη τήρηση βασικών κανόνων ασφαλείας από τους ίδιους τους λουόμενους, κάτι που όμως δεν αποτελεί μονάχα ελληνικό φαινόμενο, μιας κ κάθε 90″ κάπου στον κόσμο κάποιος άνθρωπος χάνει την ζωή του από πνιγμό.
Η αγάπη των Ελλήνων για την θάλασσα ήταν πάντοτε γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων και αποτυπώνεται περίτρανα και στη φράση του Περικλή από τα χρόνια αυτά «Μέγα το της Θαλάσσης Κράτος».
Τι είναι αυτό που μας λείπει ως ελληνική κοινωνία και αυξάνονται ολοένα και περισσότερο οι πνιγμοί στην Ελλάδα; Η Μπικώφ στη συζήτησή μας μου αναφέρει πως στην Ελλάδα, αυτό που απουσιάζει είναι η σωστή νομοθεσία.
Όμως η παρουσία ναυαγοσώστη με ωράριο συμβατό με την επισκεψιμότητα των παραλιών (τώρα ο νόμος ορίζει το ωράριο από 10:30-17:30), η μελέτη των επικίνδυνων πολυσύχναστων παραλιών λόγω μορφολογίας αλλά και των καταγεγραμμένων περιστατικών και τοποθέτηση περισσότερων ναυαγοσωστών, ο ορισμός σωστού εξοπλισμού ώστε κάθε ναυαγοσώστης να μπορεί...
άμεσα να προσεγγίζει το θύμα που χρήζει βοήθειας (όχι μηχανοκίνητα σκάφη αλλά ειδικές σανιδες διάσωσης κτλ) καθώς και η αύξηση του ορίου ηλικίας των ναυαγοσωστών από τα 45ετη που ισχύει, θα ήταν σημαντικά μέτρα πρόληψης για την κατάσταση αυτή που επικρατεί σήμερα στις ελληνικές ακτές.
Προσθέτει, πως η εμπειρία είναι τεράστιας σημασίας στη ναυαγοσωστική και βοηθά στην καλύτερη οργάνωση κάθε παραλίας ενώ θα ήταν σημαντικό να επιβληθούν αυστηρά πρόστιμα σε όσους δεν ακολουθούν τον νόμο.
Ο πνιγμός δεν κάνει διακρίσεις. Οι ηλικίες ποικίλουν αλλά πάντοτε έχουμε μεγάλο αριθμό περιστατικών σε παιδιά κ εφήβους καθώς και σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Στις μικρές ηλικίες τα περιστατικά είναι πνιγμοί στις πιο μεγάλες ηλικίες κυρίως λόγω παθολογικών αιτιών. Το 75% από αυτούς είναι άντρες.
Κάτι πολύ σημαντικό που αξίζει να αναφερθεί είναι πως ο πνιγμός είναι σιωπηλός. Οι περισσότεροι θεωρούμε πως συνήθως θα δούμε κάποιες κινήσεις οι οποίες ενδεχομένως να μας κάνουν να καταλάβουμε πως κάτι συμβαίνει. Δεν γίνεται όμως αυτό.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, παγκοσμίως το 75% των παιδικών πνιγμών έχει συμβεί με την παρουσία γονέα.
Ο πνιγμός μπορεί να συμβεί παντού, όχι μόνο στη θάλασσα αλλά και σε πισίνες, κανάλια, ποτάμια και πηγάδια. Εκτός από τις υποχρεώσεις του κράτους είναι καλό και ο καθένας μας προσωπικά να διεκδικήσει τα αυτονόητα, όπως την παρουσία ναυαγοσώστη όπου δεν υπάρχει.
Δεν πρέπει να φοβόμαστε την θάλασσα και το υδάτινο περιβάλλον,γενικά όμως καλό θα ήταν να τηρούμε και εμείς τους κανόνες της!
ΣΟΦΙΑ ΧΥΤΟΥ - lawandorder.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου