Ένας κρυφός αυτο-σαμποτέρ...
Χρησιμοποιείται ως όρος σε διάφορες πρακτικές αυτοβελτίωσης και αυτογνωσίας. Ο νόμος πόνου-ηδονής είναι από τους μεγαλύτερους αυτο-σαμποτέρ μας. Και φυσικά όχι ο ίδιος ο νόμος, αλλά η κακή χρήση του. Γιατί τίποτα από μόνο του δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό, μέχρι να περάσει μέσα από τα προσωπικά μας φίλτρα και να γίνει στα χέρια μας ή στο νου μας εργαλείο για καλή χρήση, ή όπλο για κακή χρήση.
Είναι όπως η γνώση. Άλλοι για παράδειγμα την χρησιμοποιούν προς όφελος της ανθρωπότητας και άλλοι για να την καταστρέψουν. Το ίδιο πράγμα, με διαφορετική χρήση και σκοπό.
Ξέρετε και οι ίδιοι από τον εαυτό σας… πόσες φορές είπατε να τελειώσετε μια σημαντική εργασία στο σπίτι ή στην δουλειά σας και ω, του θαύματος, εμφανίστηκε μια δελεαστική πρόταση για να σας αποσπάσει από την ροή σας. Καφές με μια φίλη, μπασκετάκι με έναν φίλο... κ.ά.
Πόσες φορές είπατε να πάτε σε μια εφορία που χρειάστηκε, ή μια ΔΕΚΟ και ω, του θαύματος, εμφανίστηκε κάτι πιο επείγον αλλά πιο εύκολο και απλό και έτσι το αναβάλατε για την επόμενη ή για μέρες.
Σούπερ μάρκετ για την μαμά που δεν μπορεί, παραλαβή ενός φίλου από το αεροδρόμιο, κλπ. Και πόσες φορές μπήκατε σε δράση με ορμή για να κυνηγήσετε έναν στόχο ή ένα όνειρο και μετά από κάποιες δυσκολίες κάνατε πίσω και βάλατε άλλον στόχο μικρότερης σημασίας, ή απομυθοποιήσατε το όνειρό σας. Και στο τέλος είπατε «τελικά αυτό δεν είναι για μένα», «έκανα λάθος όνειρα» κλπ.
Ένα πρόγραμμα γυμναστκής που δεν ολοκληρώθηκε, μια δύσκολη συζήτηση με κάποιον που αναβλήθηκε επ’ αόριστον, η αύξηση που δεν αιτήθηκε ποτέ, η δίαιτα που κράτησε μόνο 2 εβδομάδες, κλπ, κλπ.
Μικροί και μεγάλοι στόχοι που έμειναν να μας κοιτούν αποσβωλωμένοι μέσα από παραπετάσματα που χτίσαμε για να μη τους φτάσουμε. Πολλοί λόγοι, πολλές δικαιολογίες, σοβαρές, επείγουσες, πολλά ερωτηματικά, πολλά τερτίπια. Τα περισσότερα δικά μας.
Υπάρχουν φυσικά και σοβαροί εξωγενείς παράγοντες που μας απομακρύνουν παροδικά από τους στόχους μας, αλλά αν είναι ο στόχος μας ακόμα εκεί και δυνατός, θα αντέξει την αναμονή.
Αλλά πόσες φορές τυχαίνει να αρρωστήσουμε ή να πενθήσουμε κάποιον για να φύγουμε από αυτό που αρχικά επιθυμήσαμε και μπήκαμε και σε δράση για να το καταφέρουμε? Πόσες φορές έγινε σεισμός, ή σταμάτησε το τραπεζικό σύστημα να λειτουργεί?
Υπάρχουν άνθρωποι που πτώχευσαν και όμως άρχισαν από την αρχή και ξαναπέτυχαν. Άνθρωποι που κατάφεραν το ακατόρθωτο για τους άλλους. Άνθρωποι που πολέμησαν ενάντια σε μια αρρώστια ή σε ένα βίαιο οικογενειακό καθεστώς και νίκησαν. Άρα όταν υπάρχει πραγματική επιθυμία για κάτι, τα εμπόδια παρακάμπτονται αργά ή γρήγορα.
Όμως καθημερινά έχουμε να λύσουμε μια εξίσωση και γρίφο μαζί, που για πολλούς είναι ο σοβαρός αυτοσαμποτέρ τους. Ο νόμος πόνου-ηδονής. Είναι αρχετυπικός νόμος και σχετίζεται με μια από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου που είναι η ευχαρίστηση, καλοπέραση, απόλαυση, δηλαδή ηδονή.
Κανένα πλάσμα στο σύμπαν δεν προτιμά τον πόνο. Φυσικά η αποφυγή του πόνου είναι μια ανθρώπινη διαδικασία και άρα η ροπή του αυτόματα είναι να κινηθεί προς τον μη πόνο που είναι η ευχαρίστηση.
Δείτε ένα παράδειγμα :
“Βαριέμαι να διαβάσω για εξετάσεις (πρόσκαιρος πόνος) παρ’ όλο που ξέρω πως αν περάσω θα νιώσω επιτυχημένος και δυνατός (μακροπρόθεσμη ηδονή). Προτιμώ να βρεθώ με την Κική που γνώρισα πριν 20 μέρες και με έχει συνεπάρει (πρόσκαιρη ηδονή) και ας χάσω τις εξετάσεις που μπορώ και να ξαναδώσω σε 6 μήνες (μακροπρόθεσμος πόνος).
Το να βρεις μια αξιόλογη κοπέλα και σύντροφο στη ζωή είναι δύσκολο σήμερα (δικαιολογία), ενώ εξετάσεις ξαναδίνω όποτε θέλω και μάλιστα όταν θα είμαι πιο έτοιμος (και άλλη δικαιολογία). Άσε που τώρα και να περάσω δεν υπάρχουν προοπτικές γι αυτό που ακριβώς θέλω να κάνω (πολύ μεγάλη δικαιολογία).”
Είναι ένα πολύ πειστικό μοντέλο που όμως μέσα του δεν έχει θετική δύναμη. Είναι μια δύναμη διαστρευλωμένη και αδυναμία καμουφλαρισμένη.
Δείτε το σωστό :
“Αν και βαριέμαι να διαβάσω, ξέρω θα ζοριστώ, (πρόσκαιρος πόνος) αλλά θα το κάνω και θα πάω να δώσω εξετάσεις και θα περάσω (μακροπρόθεσμη ηδονή). Η Κική έχει κατανόηση αφού είναι τόσο αξιόλογη κοπέλα και θα με στηρίξει κιόλας σε αυτό, αν και θα μου λείπει η συχνή επαφή που είχαμε(πρόσκαιρος πόνος).
Είμαι τυχερός που μέσα σε μια τέτοια περίοδο έχω μια καλή σύντροφο. Και δεν με νοιάζει τι προοπτικές υπάρχουν τριγύρω γιατί ξέρω ότι είμαι ικανός, αξίζω, και με κάποιο τρόπο, αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρω.”
Αυτή είναι ξεκάθαρη δύναμη παρά τις όποιες αδυναμίες που υπάρχουν. Γιατί η εμπιστοσύνη στον εαυτό, η αυταξία και η ελπίδα είναι πιο δυνατά εφόδια για να παλέψουν τα όποια ζόρια. Ο στόχος είναι πολύτιμος και όχι μια πρόσκαιρη ανάγκη. Και η σωστή χρήση του νόμου πόνου-ηδονής έχει και καλά αποτελέσματα.
Ναι, υπάρχουν ζόρια καθημερινά που πολύ θα θέλαμε να αποφύγουμε. Αξιολογούμε όμως και αποφασίζουμε με το κριτήριο της τελικής μακροπρόθεσμης ευχαρίστησης που θα αναλογεί στην αξία μας και όχι μια σύντομη έκπτωση για να την ξεγελάσουμε.
Αξιολογούμε το τελικό όφελος αν είναι πράγματι σημαντικό για μας ή όχι. Αξιολογούμε τον λόγο που θέσαμε αυτόν τον στόχο, μικρό ή μεγάλο και αν ήταν αρχικά για το καλό μας ή όχι. Τελικά, ναι, υπάρχουν πολλά καθημερινά ζόρια αλλά ελάχιστα από αυτά είναι πραγματικά έτσι.
Γιατί ο σκοπός αγιάζει τον κόπο που θα καταβάλεις γι αυτόν. Ένας βραχύχρονος «πόνος» μπορεί να οδηγεί σε μια μακροχρόνια «ηδονή» και το αντίστροφο.
Αξιολόγησε εσύ μόνος σου ποιος είναι ο πραγματικός σου πόνος και ποια η πραγματική σου ηδονή. Τι αξίζεις να έχεις στην ζωή σου... Ένα βόλεμα που θα σου προσφέρει ρηχές χαρές, ή ένα ξεβόλεμα που θα σε πάει σε αυτό που θα κάνει την καρδιά σου να τραγουδά?
Ένα βόλεμα που σε κάνει να θυσιάζεις και από κάτι κάθε μέρα, ή ένα ξεβόλεμα που θα θυσιάσεις μια και καλή κάτι για να σου δώσει αληθινές καθημερινές χαρές αργότερα?
Ναι, έχει και το βόλεμα την γλύκα του, αλλά δεν έχει βαθειά χαρά. Έχει και το βόλεμα τα καλά του αλλά δεν έχει την ένταση που ζητά η ψυχή σου για να πετάξει. Ναι, το βόλεμα μπορεί να σε ρουφήξει χρόνια ολόκληρα χωρίς να καταλαβαίνεις τι κάνεις.
Έχει μια ηδονή επανάπαυσης. Μηδενικού ρίσκου στην καθημερινότητα, αλλά με τεράστιο ρίσκο για το πού θα σε βγάλει τελικά αυτό.Φυσικά υπάρχουν και άνθρωποι που προτίμησαν να ευχαριστιούνται στο λίγο και στο ήσυχα... μη τυχόν και πονέσουν βγαίνοντας παραέξω, έζησαν και ζουν επίσης ήσυχα αλλά με ανικανοποίητα γιατί δεν έζησαν έναν μεγάλο έρωτα, δεν έκαναν ένα μεγάλο ταξίδι, δεν κυνήγησαν ένα όνειρο, δεν έκαναν ένα παιδί, κλπ, κλπ.
Για να γλιτώσουν τα ζόρια, δεν γλίτωσαν από μια φθορά άχρωμης και άοσμης καθημερινότητας.
Μην αυτοσαμποτάρεσαι με παροδικές χαρές χωρίς βάθος προκειμένου να γλιτώσεις από ένα ζόρι αλλά με οφέλη ουσιαστικά. Μην αυτοσαμποτάρεσαι με απολαύσεις χωρίς νόημα όταν μπορείς να ανακαλύψεις ένα νόημα για την ζωή σου όλη, μέσα από μια περίοδο με ζόρι.
Μην αυτοσαμποτάρεσαι επίσης με δήθεν μικρά καθημερινά ζόρια, όταν ξέρεις πως η χαρά σου είναι αλλού και σε περιμένει, φοβούμενος όμως να ρισκάρεις γι αυτήν.
Έτσι λοιπόν, αξιολόγησε τον εαυτό σου και χρησιμοποίησε τον νόμο πόνου-ηδονής οπουδήποτε με σωστό τρόπο και με πραγματικό, μακροπρόθεσμο και σημαντικό όφελοςγια σένα. Όχι με αυτό που θα θέλανε οι άλλοι, αλλά με αυτό που θες εσύ! Ο νόμος είναι υπέροχος αν τον χρησιμοποιήσεις κατάλληλα και θα σου δώσει πολλή ηδονή στο τέλος αν διαχειριστείς σωστά τον πόνο.
Ξεβολέψου και βρες την ζωή σου! Σου αξίζει!
Νάνσυ Φωτοπούλου
Ολιστική Εναλλακτική Θεραπεύτρια
LifeMotivator
ThetaHealer®
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου