Είναι κάποια πρόσωπα.......!!!

                

Είναι κάποια πρόσωπα που μπαίνουν ξαφνικά στη Ζωή σου ή ότι ονομάζεις για Ζωή. Άλλοτε από ένα παράθυρο μισάνοιχτο, από μια παραβιασμένη πόρτα. Εισβολείς από το πουθενά. Σα ληστές που σε πιάνουν στον ύπνο. Το μόνο που επιζητούν είναι να κατοικήσουν. Στο κορμί και στην ψυχή σου. Κάποιες φορές αντιστέκεσαι. 

Δε γίνεται να κάνεις άνω κάτω τη Ζωή σου για έναν άγνωστο. Που στο κάτω κάτω δεν επέλεξες να προσκαλέσεις. Μα όσο κι αν προσπαθείς, μάταιο το αποτέλεσμα. Γιατί είναι τέτοια η έλξη κι η γοητεία που σου ασκεί, που μαγεύεσαι. Και σιγά σιγά στέλνεις στον αγύριστο τις όποιες ενστάσεις. 

Και αφήνεσαι. Στο άφατο και στο μυστήριο. Σ΄ αυτό που υποψιάζεσαι και δεν παραδέχεσαι. Μπορεί και να φοβάσαι αλλά ρισκάρεις. Γιατί γουστάρεις…. Κι ας το πληρώσεις…

Άλλοτε έρχονται σαν επίσημοι επισκέπτες. Με δώρα στα χέρια. Σαν τους Δαναούς. Μα εσύ δεν τους φοβάσαι. Γιατί εσύ τους προσκάλεσες. Εσύ θα είσαι υπεύθυνος για ότι γίνει. Ακόμη κι αν αυτά που σου φέρνουν είναι ξένα και παράταιρα. 

Πρωτόγνωρα για σένα. "Έλα και μείνε. Ψάξε με… Μάθε με. Κράτα με. Κι όλα δικά σου". Δεν ξέρω... Μπορεί και να φοβάσαι αλλά ρισκάρεις. Γιατί γουστάρεις. Κι ας το πληρώσεις.

...είναι κάποια πρόσωπα που σου αλλάζουν τη Ζωή ή ότι ονομάζεις για Ζωή. Μια τυχαία συνάντηση και σου φέρνει τούμπα όσα πίστευες. Σου ακυρώνει διαδρομές ή στις αλλάζει. Όλες σου οι βεβαιότητες και οι επιλογές κινδυνεύουν να γίνουν στάχτη. 

Γιατί ανακαλύπτεις άγνωστες πτυχές σου. Κρυμμένες ή παραθεωρημένες. Λανθάνουσες. Τυχαίες. Μια συνάντηση που ΄χει την αίσθηση μιας χαμένης γεύσης. Πρόγευσης και κατάκτησης ενός απολεσθέντος παραδείσου. Αλητείας σε μια λησμονημένη αθωότητα. 

Έμπνευσης για το ανέφικτο. Δύναμης να νιώσεις την αδυναμία σου. Ηδονής για να πάψεις να γκρινιάζεις. Απόφασης για να ζήσεις μέχρι θανάτου. Μπορεί και να φοβάσαι αλλά ρισκάρεις. Γιατί γουστάρεις. Κι ας το πληρώσεις…

...είναι κάποια πρόσωπα που δεν χρειάζεται να πουν πολλά. Γιατί μιλά το βλέμμα τους. Τα μάτια τους. Η σιωπή. Οι λέξεις πίσω από τις λέξεις.

Η διάθεση που αποπνέουν.

Η πίστη κι η απιστία τους.

Η μελαγχολία.

Το χάδι.

Το κορμί.

Η μοναξιά τους.

Οι φόβοι.

Τα όνειρα τους.

Ο ωκεανός της ψυχής τους.

Και είσαι έτοιμος να περιπλανηθείς μαζί τους.

Να ταξιδέψεις.

Να ναυαγήσεις.

Στην άβυσσο τους να κατέβεις.

Να ανακαλύψεις το πρόσωπο.

Και να ραγίσεις το προσωπείο τους.

Να γοητευτείς. Και να απογοητευθείς.

Να εξηγήσεις. Να εξηγηθείς.

Να απελπιστείς.

Να ελπίσεις.

Πάλι και πάλι.

Μπορεί και να φοβάσαι αλλά ρισκάρεις.

Γιατί γουστάρεις.

Κι ας το πληρώσεις…

...μα είναι και κάποια άλλα. Πρόσωπα. Που τάζουν. Υπόσχονται. Αθετούν. Δικάζουν. Καταδικάζουν. Φεύγουν κι έρχονται. Για να ξαναφύγουν. Και να ξανάρθουν. Πληγώνουν. Εν γνώσει ή εν αγνοία τους. Προδίδουν, προδιδόμενα τα ίδια. 

Ανασφαλή μέσα στην ασφάλεια τους. Σε αμφισβητούν. Σε εξουθενώνουν. Σε αποδιοργανώνουν. Σε τρελαίνουν. Μικροί θεοί, έτοιμοι να επιβάλλουν την εικόνα του μικρόκοσμου τους. Και να επιβληθούν. Δημιουργώντας ενοχές. Φοβίες. Αρνήσεις. Κίβδηλες επιθυμίες. Ψευδεπίγραφο δέος και θαυμασμό. Τα ξέρεις όλα αυτά. 

Είτε από ένστικτο είτε μέσω αποδείξεων. Μα ελπίζεις πως θα αλλάξουν. Θα καταλάβουν. Και μένεις. Γιατί στο βάθος αξίζουν. Μόνο που δεν το ξέρουν. Γιατί τα έμαθαν αλλιώς. Να μην αξίζουν, αυτό να πιστεύουν. Όχι, δε μένεις για να τους αποδείξεις. Να τους δείξεις απλά θέλεις. Μένεις λοιπόν. Μπορεί και να φοβάσαι αλλά ρισκάρεις. Γιατί γουστάρεις. Κι ας το πληρώσεις…

...για τούτα. Και τα άλλα. Έμεινα. Έμαθα. Έπαθα. Έδωσα και πήρα. Και δεν πήρα, ούτε έδωσα. Κι έδωσα μα δεν πήρα. Έζησα και πέθανα μαζί τους. Δεν ντράπηκα να αισθανθώ. Να παλέψω. Να επιθυμήσω. Να αναγνωρίσω και να γνωρίσω. Να απορριφθώ. Να θυσιάσω. Να ενωθώ και να αποχωριστώ…

φοβήθηκα…

ρισκάρισα…

μα γούσταρα…

και ας το πλήρωσα…

Naos Agapis