Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2023

Οτιδήποτε στραβό και αν συμβαίνει, θα περάσει. Πάντα περνάει…!!!

Tι είναι η ευτυχία;
Βασικά στιγμές – αν δεχτούμε ότι δεν είσαι χρηματιστής από το Μανχάταν, εμβαπτισμένος στο αμερικάνικο όνειρο από τη στιγμή που γεννήθηκες. 

Στιγμές σαν αυτές που ξυπνάς χαρούμενος επειδή είναι Σάββατο ή επειδή έχεις ωραία σχέδια για σήμερα, ή και τα δύο, που συνειδητοποιείς ότι σε αγαπάνε, που κουλουριάζεσαι στον καναπέ για να διαβάσεις βιβλία ένα βροχερό απόγευμα με αχνιστό καφέ δίπλα σου. Τέτοια μικρά και καθημερινά, τέλος πάντων.

Το να είσαι ευτυχισμένος, όμως, γενικότερα, το να απαντάς αμέσως «ναι» στην ερώτηση «είσαι ευτυχισμένος;» είναι λίγο πιο περίπλοκο – και λίγο πιο δύσκολο. 

Ιδού τριάντα διαφορετικοί τρόποι να το πετύχετε, και να το κάνετε να διαρκέσει.

1. Συμβιβαστείτε με το γεγονός ότι η ζωή δεν είναι, και δεν θα γίνει ποτέ, τέλεια. Ένας σοφός είπε κάποτε πως το μυστικό δεν είναι να έχεις όλα αυτά που θέλεις, αλλά να θέλεις όλα αυτά που έχεις.

2. Μην παίρνετε τον εαυτό σας πολύ στα σοβαρά.

3. Και ακόμα περισσότερο, μην παίρνετε τους άλλους πολύ στα σοβαρά.

4. Να έχετε πάντα έναν σκοπό. Δεν πειράζει αν δεν είναι σπουδαίος, δεν είναι ανάγκη να θέλετε να γίνετε αστροναύτης ή να αλλάξετε τον κόσμο. Μπορεί να είναι κάτι μικρό, όπως το να έχετε ιστορίες να διηγείστε, ή απλώς να περνάτε καλά κάθε μέρα. Αρκεί να είναι ένας σκοπός.

5. Να περνάτε πολύ χρόνο με τους φίλους σας. Ακόμα και όταν χρειάζεται να θυσιάζετε χρόνο από τη δουλειά για να το κάνετε. Ή μάλλον, ειδικά τότε.

6. Να ζητάτε υποστήριξη όταν την χρειάζεστε.

7. Και να την δίνετε όταν σας τη ζητούν.

8. Μην μπερδεύετε τον υλισμό με την επιτυχία. Ούτε αυτή, ούτε η ευτυχία μετριούνται σε μεγάλα σπίτια και ακριβά έπιπλα.

9. Μην τρέχετε να τα προλάβετε όλα. Τις μέρες που έχετε πολλή δουλειά, ή που χωρίζει ο καλύτερος σας φίλος, τα πιάτα θα μένουν άπλυτα και τα e-mail αναπάντητα. Δεν πειράζει.

10. Να είστε αυθόρμητοι.

11. Να είστε δημιουργικοί.

12. Να είστε ο εαυτός σας.

13. Γράψτε κάθε μέρα κάτι που σας έκανε χαρούμενο. Δεν χρειάζεται να είναι κάτι γκράντε, που σας άλλαξε τη ζωή –δε συμβαίνουν τέτοια πράγματα κάθε μέρα. Μπορεί να είναι κάτι μικρό κι ασήμαντο, ένας αστείος διάλογος στη δουλειά, ή ένα καινούριο τραγούδι που αγαπήσατε με την πρώτη.

14. Προσπαθήστε να μαθαίνετε κάθε μέρα κάτι καινούριο.

15. Θυμηθείτε πως ό,τι στραβό και αν συμβαίνει, θα περάσει. Πάντα περνάει.

16. Κοιμηθείτε τουλάχιστον οκτώ ώρες κάθε βράδυ.

17. Κάντε μεγάλες συζητήσεις –και απολαύστε τις.

18. Βρείτε ένα χόμπι.

19. Διαβάστε.

20. Βοηθήστε τους άλλους. Δεν είναι ανάγκη να γίνετε κάπου εθελοντής αν πιστεύετε ότι δεν έχετε χρόνο. Βοηθήστε τους φίλους/ τους γονείς/ τους συναδέλφους σας να κάνουν/ να μάθουν/ να τελειώσουν κάτι που τους δυσκολεύει.

21. Μην κουράζεστε για πράγματα που δεν έχουν σημασία.

22. Ακούστε περισσότερη μουσική.

23. Δείτε λιγότερη τηλεόραση.

24. Κάντε ό,τι καλύτερο μπορείτε. Και αναγνωρίστε στον εαυτό σας ότι κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε. Δεν θα είναι πάντα αρκετό –αλλά δεν πειράζει.

25. Γελάστε περισσότερο. Αν δεν έχετε ανθρώπους στη ζωή σας που σας κάνουν να γελάτε, δείτε αστεία βίντεο με πιγκουίνους στο YouTube. Πιάνουν πάντα.

26. Μην συζητάτε πολύ κάθε τι που σας στεναχωρεί. Είναι μύθος το ότι θα νιώσετε καλύτερα αν το «βγάλετε από μέσα σας». Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερο το αναλύετε, τόσο πιο σημαντικό κάνετε το μυαλό σας να το θεωρεί.

27. Μην καταπιέζετε πολύ τον εαυτό σας. Ναι, είναι σημαντικό να τρώτε σωστά και να κάνετε οικονομία, αλλά είναι σημαντικότερο να σπάτε πού και πού τους κανόνες σας για να φάτε ένα λαχταριστό γλυκό ή να αγοράσετε κάτι που θέλετε πολύ.

28. Πείτε στους πιο υπέροχους ανθρώπους της ζωής σας ότι τους αγαπάτε.

29. Μην περνάτε χρόνο με ανθρώπους που σας κάνουν να νιώθετε άβολα, ή να αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας.

30. Βρείτε τι είναι αυτό που σας κάνει χαρούμενους. Και κάντε το όσο πιο συχνά μπορείτε.




Ηρώς Κουνάδη.

Να είσαι «Άνθρωπος» και όχι ανθρωπάκος…!!!

«Άκου Ανθρωπάκο», ένα βιβλίο σταθμός γεμάτο με μηνύματα, μαθήματα και πολύ στοχαστική διάθεση.

Ο Βίλχελμ Ράιχ παραμένει επίκαιρος! Το «άκου Ανθρωπάκο», παρόλο που γράφτηκε το 1946, περιγράφει κατατοπιστικά και εύστοχα την αδυναμία του ατόμου να απαλλαχθεί από τη μνησικακία, τα στερεότυπα, τον πατερναλισμό. 

Βάσει αυτού του βιβλίου θέλω να σημειώσω κάποια θέματα, μιας και όλοι είμαστε «ανθρωπάκια» και οφείλουμε στον εαυτό μας να γίνουμε «Άνθρωποι»!

Άκου λοιπόν…

Είναι, μάλλον, κομμάτι της ανθρώπινης φύσης η αλαζονεία και ο υλισμός. Η ανάγκη να αποκτούμε πολλά και να γινόμαστε αλαζόνες. Να καυχιόμαστε ασύστολα για τα κατορθώματά μας και να φτάνουμε σε σημείο ύβρις, να τα θέλουμε όλα δικά μας και να μη μοιραζόμαστε ποτέ, τίποτα και με κανέναν. 

«Ανθρωπάκο» άλλαξε, δε θα τα πάρεις μαζί σου! Το σώμα είναι φθαρτό και κάποια στιγμή θα σβήσει.

Μοιράσου! Δώσε ένα κομμάτι ψωμί στο συνάνθρωπό σου που πεινάει, βοήθησε τα αδέσποτα, σεβάσου το περιβάλλον, εθελοντικά όμως! Μη ζητάς ανταλλάγματα για όλα, μην αποκοπείς πάντα στο γέμισμα της τσέπης σου και στην ικανοποίηση της ματαιοδοξίας σου.

Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω τον αντίκτυπο της αλαζονείας σου στη φύση. 

Είναι πολύ σημαντικό και αξιόλογο να κάνεις ανακύκλωση, να μη σπαταλάς το νερό και γενικά να έχεις μια περιβαλλοντική συνείδηση, αλλά σε πρώτο στάδιο κάνε πιο απλές κινήσεις.

Να φανταστώ μέσα στο σπίτι σου δεν πετάς κάτω σκουπίδια και αποτσίγαρα! Ούτε βέβαια γεμίζεις τους τοίχους σου με ακαλαίσθητα γκράφιτι. Αναρωτιέμαι γιατί το κάνεις στη γειτονιά σου, στην πόλη σου, στη χώρα σου και γενικότερα όταν βρίσκεσαι έξω από το σπίτι σου. 

Μάλλον δεν έχεις καταλάβει ότι και ο πλανήτης μας είναι το σπίτι μας και οφείλουμε να τον σεβόμαστε, να τον προσέχουμε και να τον διατηρούμε καθαρό.

Ο Ράιχ στο σύγγραμμά του δίνει μεγάλη έμφαση στην έννοια του πατερναλισμού με αφορμή την τότε επάνοδο του Χίτλερ και του Στάλιν. Ναι, φυσικά και όλοι είμαστε άνθρωποι και ως άνθρωποι πολλές φορές νιώθουμε αδύναμοι και είναι στιγμές που έχουμε την ανάγκη μιας συμβουλής και μιας καθοδήγησης. 

Τα αισθήματα αυτά είναι κατανοητά. Μη γινόμαστε ανθρωπάκια όμως! Μη βασιζόμαστε πάντα στους άλλους. Μη περιμένουμε να μας σώσει ο Πρωθυπουργός μας, ο διευθυντής μας, ο πατέρας μας.

Η φράση «πίστευε και μη, ερεύνα» έχει το κόμμα μετά το «μη»! Διάβασε, ενημερώσου και διαμόρφωσε κρίση και άποψη για τα γεγονότα, μην αναμασάς απόψεις άλλων, απλά και μόνο για να έχεις κάτι να πεις. 

Πάτα στα πόδια σου σταθερά,πάρε τις δικές σου αποφάσεις κάνε τις δικές σου κινήσεις! Άσε στην άκρη την ανάγκη σου για μεσσιανισμό! Σε πηγαίνει πίσω.

Τέλος, έχω μια σημαντική απορία σχετικά με τη μη εποικοδομητική κριτική που επικρατεί στην εποχή μας. Αναρωτιέμαι αν είναι μια κατάσταση της γενιάς μας ή αν υπάρχει από πάντα. Το ερώτημα είναι μάλλον ρητορικό μιας και ο «ανθρωπάκος» φυσικά και έχει τη ροπή να κατακρίνει τους πάντες και τα πάντα συνεχώς με μια ανάγκη υποτίμησης των άλλων, ώστε να αισθανθεί εκείνος καλύτερα και να κρύψει τις δικές του αδυναμίες και ανασφάλειες.

Για τον «ανθρωπάκο» όλοι είμαστε λάθος και εκείνος ο σωστός, ο επιτυχημένος, ο αψεγάδιαστος! 

Μα γιατί «ανθρωπάκο» ασχολείσαι με τους άλλους; Μήπως η ζωή σου δεν είναι τόσο ενδιαφέρουσα και έχεις ανάγκη το «κουτσομπολιό» για να καλύψεις τα κενά της; Κάνε την αυτοκριτική σου και γρήγορα παρακαλώ!

Δε γράφω αυτό το κείμενο για να κουνήσω το δάκτυλο σε κανέναν αφού όλοι μας ,άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, πολλές φορές είμαστε «ανθρωπάκια». 

Όμως είναι στιγμές, που αξίες όπως η αγάπη, η ευγένεια, η πραγματική φιλία μας κάνουν να συνειδητοποιούμε και να ξαναβρίσκουμε την ανθρώπινη φύση μας.

Ο Ράιχ στο τέλος «απογυμνώνει» τον ανθρωπάκο του. 

Τον δείχνει αδύναμο και τον κάνει να καταλάβει τα λάθη του. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι ο «ανθρωπάκος» μπορεί να αλλάξει και να γίνει «Άνθρωπος»!

Για αυτό το λόγο ασχολήθηκε και έγραψε αυτό το έργο, γιατί πιστεύει στην αλλαγή και θέλει να μας δώσει τη δύναμη και να μας δείξει το δρόμο προς την «Ανθρώπινη Φύση» μας! 




Εικόνα: depositphotos.com

Όσοι μας πληγώνουν δεν μας αξίζουν…!!!

Οι δύσκολες καταστάσεις δεν λύνονται με ευχολόγια.
Αναρωτιέμαι μερικές φορές: Γιατί αφήνουμε τους άλλους να μας πληγώνουν; Γιατί τους επιτρέπουμε να μας αλλάξουν και να μας απομακρύνουν από τον πραγματικό μας εαυτό; 

Έναν εαυτό ελεύθερο και ανεξάρτητο που του αξίζει να είναι ευτυχισμένος;

Κι αν συμφωνούμε ότι κάτι τέτοιο δεν θα έπρεπε να γίνεται, δεν θα έπρεπε να το επιτρέπουμε, τότε τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να το αποτρέψουμε; 

Τι χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ώστε να σταματήσουμε την προσωπική απαξίωση και την αλλοτρίωση μας, ώστε να ξαναγυρίσουμε στις βασικές μας τις δομές και τις αξίες;

Όσοι μας πληγώνουν δεν μας αξίζουν

Δεν μας αξίζει να καταστρέφουν την αυτοεκτίμηση μας, να μη μας σέβονται, να μη μας αγαπούν! Πρέπει, όμως, πρώτα να αγαπήσουμε εμείς τον εαυτό μας, για να έχουμε ένα στήριγμα και μια αφετηρία για το δύσκολο ταξίδι της απαγκίστρωσης!

Όσοι μας πληγώνουν είναι βαθιά εγωιστές

Ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους. Είναι ιδιοτελείς και ανίκανοι (ή ανήμποροι) να δημιουργήσουν μια σχέση μέσω της κατανόησης, της εμπιστοσύνης και του σεβασμού. Είναι άνθρωποι που πάντα θέτουν σε προτεραιότητα τις δικές τους ανάγκες, τις δικές τους αξίες και πιστεύω.

Όσοι μας πληγώνουν είναι άνθρωποι αγενείς

Είναι άνθρωποι που μας υποτιμούν με κάθε ευκαιρία, κυρίως όμως με τον τρόπο που μας μιλούν: Με τόνο υποτιμητικό, σαρκαστικό φωνάζοντας… Προσβάλλουν την αυτοεκτίμησή μας, μπλοκάρουν την επικοινωνία και δημιουργούν ένα κλίμα ανασφάλειας και τρομοκρατίας…

Δύσκολες καταστάσεις που όμως δεν λύνονται με ευχολόγια.

Θέλει θάρρος και πίστη, εμπιστοσύνη στον “χαμένο” μας εαυτό, στις “ξεχασμένες” μας δυνάμεις, στις αξίες μας. Θέλει να μπορούμε πρωτίστως να πούμε “ΟΧΙ” σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε μας προσβάλλει, μας υποτιμά, μας καταδυναστεύει.

Στη ζωή, πρέπει να μάθουμε να θέτουμε προτεραιότητες και η πρώτη προτεραιότητα είναι η αξιοπρέπειά μας. 

Αν αγαπάμε και σεβόμαστε τον εαυτό μας τότε (ίσως) δεν θα επιτρέψουμε στους άλλους να μας βλάψουν…

Εν κατακλείδι και με μια διάθεση αυτοκριτικής, ας ρίξουμε μια ματιά μέσα μας κι ας αναρωτηθούμε: Τελικά εμείς οι ίδιοι, τι πιστεύουμε για τους εαυτούς μας; Αξίζουμε; 

Αξίζουμε την αγάπη, τον σεβασμό, την ισοτιμία και την κατανόηση στις σχέσεις μας με τους άλλους; Κι αν ναι (πράγμα το οποίο ελπίζω όλοι να νιώσετε!), τότε γιατί τους επιτρέπουμε να μας πληγώνουν και να μας υποτιμούν;




Γιάννης Ξηντάρας

Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2023

Οι σκέψεις σου έχουν τη δύναμη να δημιουργήσουν τη πραγματικότητά σου. Να τις προσέχεις…!!!

Τα λόγια σου, τα όνειρά σου και οι σκέψεις σου έχουν τη δύναμη να δημιουργήσουν καινούριες συνθήκες στη ζωή σου. Αυτά που λες μπορείς και να τα προκαλέσεις.

Αν λες διαρκώς ότι δεν αντέχεις τη δουλειά σου, μπορεί να τη χάσεις.

Αν λες διαρκώς ότι δεν αντέχεις το σώμα σου, το σώμα σου θα αρρωστήσει.

Αν λες διαρκώς ότι δεν αντέχεις το αυτοκίνητό σου, θα στο κλέψουν ή θα χαλάσει.

Αν λες διαρκώς ότι δεν μπορείς να εμπιστευτείς έναν άντρα ή μία γυναίκα, πάντα θα βρίσκεις κάποιον στη ζωή σου να σε πληγώνει και να σε προδίδει.

Αν λες διαρκώς ότι δεν μπορείς να βρεις δουλειά, θα παραμείνεις άνεργος.

Αν λες διαρκώς ότι δεν μπορείς να βρεις κάποιον να σ’ αγαπήσει ή να πιστέψει σε σένα, οι ίδιες σου οι σκέψεις θα προσελκύσουν περισσότερες εμπειρίες για να επιβεβαιώσουν τις πεποιθήσεις σου.

Κάνε στροφή στις σκέψεις και τις κουβέντες σου ώστε να είναι θετικότερες φορτισμένες με πίστη, ελπίδα, αγάπη και δράση. Μη φοβάσαι να πιστέψεις ότι μπορείς να έχεις ό,τι θες και αξίζεις.

Πρόσεχε τις «σκέψεις» σου, γίνονται λόγια.

Πρόσεχε τα «λόγια» σου, γίνονται έργα.

Πρόσεχε τα «έργα» σου, γίνονται συνήθειες.

Πρόσεχε τις «συνήθειές» σου, γίνονται ο χαρακτήρας σου.

Πρόσεχε το «χαρακτήρα» σου, γιατί γίνεται η «Μοίρα» σου.

Χαλίλ Γκιμπράν

ΜΗ ΣΤΕΚΕΣΑΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ!




Εικόνα: depositphotos.com

Ίρβιν Γιάλομ : Κάθε άνθρωπος πρέπει να επιλέγει πόση αλήθεια μπορεί να αντέξει…!!!

25 σύντομα αποσπάσματα από τα βιβλία του Ίρβιν Γιάλομ που αξίζει να διαβάσεις..

«Κάθε άνθρωπος πρέπει να επιλέγει πόση αλήθεια μπορεί να αντέξει»
― Irvin D. Yalom

«Η απελπισία είναι το τίμημα που πληρώνει κανείς για να φτάσει στην αυτογνωσία. Κοιτάξτε βαθιά στη ζωή σας και θα διαπιστώσετε ότι η απελπισία βρίσκεται παντού»
– Irvin D. Yalom

«Μόνο ένας πληγωμένος θεραπευτής μπορεί πραγματικά να θεραπεύσει»
― Irvin D. Yalom

«Μια μέρα, σύντομα, ίσως σε σαράντα χρόνια, δεν θα ζει κανείς από αυτούς που με έχουν γνωρίσει. Τότε θα είμαι πράγματι νεκρός – όταν δηλαδή δεν θα υπάρχω πια στη μνήμη κανενός. Σκέφτηκα ότι κάποιος, που είναι πολύ ηλικιωμένος είναι το τελευταίο ζωντανό πλάσμα πάνω στη γη που έχει γνωρίσει κάποιο άλλο άτομο ή κάποιo πλήθος ατόμων προσωπικά και που τώρα έχουν φύγει από ζωή. Όταν το άτομο αυτό πεθάνει, πεθαίνει μαζί του και το πλήθος αυτών, εξαφανίζεται από τη ζωντανή μνήμη. Αναρωτιέμαι, για μένα ποιος θα είναι αυτός ο άνθρωπος, τίνος ο θάνατος θα με κάνει να πεθάνω πραγματικά;»
― Irvin D. Yalom

«Αν ανέλθουμε αρκετά ψηλά στην κοινωνία, θα φτάσουμε κάποια στιγμή σε ένα ύψος από το οποίο η τραγωδία παύει να φαίνεται τόσο τραγική»
― Irvin D. Yalom

«Η ζωή είναι μια σπίθα ανάμεσα σε δύο όμοια κενά, το σκοτάδι πριν τη γέννηση και το σκοτάδι μετά τον θάνατο». ― Ιrvin D. Yalom

«Είναι λάθος να κάνεις παιδιά από ανάγκη, λάθος να χρησιμοποιείς το παιδί σου για να ανακουφίσεις τη μοναξιά σου, λάθος να δίνεις σκοπό στη ζωή σου με την αναπαραγωγή ενός αντιγράφου του εαυτού σου. Είναι λάθος επίσης να αναζητάς την αθανασία με το να σπέρνεις τον σπόρο σου στο μέλλον, νομίζοντας ότι περιέχει τη συνείδησή σου! »
― Irvin D. Yalom

«Το πνεύμα του ανθρώπου οικοδομείται από τις επιλογές του»
― Irvin D. Yalom

«Ορίστε; «Οι οριακοί ασθενείς παίζουν παιχνίδια»; Αυτό είπες; Ernest, ποτέ δεν θα γίνεις πραγματικός θεραπευτής αν σκέφτεσαι έτσι. Αυτό ακριβώς εννοούσα νωρίτερα όταν μίλησα για τους κινδύνους της διάγνωσης. Δεν προσεγγίζουμε κάθε περίπτωση οριακού με τον ίδιο τρόπο. Το να βάζουμε ετικέτες στους ανθρώπους τους κάνουμε κακό. Δεν μπορείς να θεραπεύσεις την ετικέτα. Πρέπει να αντιμετωπίσεις το άτομο που βρίσκεται πίσω από την ετικέτα.»
― Irvin D. Yalom

«… αργά ή γρήγορα έπρεπε να εγκαταλείψει την ελπίδα για ένα καλύτερο παρελθόν».
― Irvin D. Yalom

«Ο γάμος με όλη αυτή την κτητικότητα και τη ζήλεια που τον περιβάλλουν υποδουλώνει το πνεύμα».
― Irvin D. Yalom

«Η ζωή τελικά είναι ένα μίζερο πράγμα. Αποφάσισα να την περάσω συλλογιζόμενος διάφορα σχετικά με αυτή.»
― Irvin D. Yalom

«Ονειρεύομαι μια αγάπη που είναι κάτι περισσότερο από δύο ανθρώπους που η μόνη τους επιθυμία είναι να κατέχουν ο ένας τον άλλον»
― Irvin D. Yalom

«Να ένα περίεργο πείραμα που θα μας βάλει σε σκέψεις. . . Το μήνυμα του Νίτσε προς εμάς ήταν να ζούμε τη ζωή μας με τέτοιο τρόπο ώστε να θέλουμε να ξαναζούμε ακριβώς την ίδια ζωή αιώνια» ― Irvin D. Yalom

«Η θρησκεία έχει τα πάντα στο πλευρό της: την αποκάλυψη, τις προφητείες, την κρατική προστασία, υψηλότατη αξιοπρέπεια και υπεροχή. . . Και περισσότερο από αυτό, το ανεκτίμητο προνόμιο να της επιτρέπεται να αποτυπώνει τα δόγματά της στο μυαλό των ανθρώπων στην τρυφερή εποχή της παιδικής ηλικίας, κατά την οποία γίνονται σχεδόν έμφυτες ιδέες»
― Irvin D. Yalom

«Η αγάπη δεν είναι μόνο μια σπίθα πάθους μεταξύ δύο ανθρώπων. Υπάρχει μια απεριόριστη διαφορά ανάμεσα στο να ερωτεύεσαι και να αγαπάς. Αντίθετα, η αγάπη είναι ένας τρόπος ύπαρξης, μια «προσφορά», δεν είναι «ένα ερωτικό σκίρτημα», είναι ένας τρόπος να συνυπάρχουμε σε μία σχέση, όχι μια πράξη που περιορίζεται σε ένα μόνο άτομο».
― Irvin D. Yalom

«Αγάπη σημαίνει να φροντίζει κανείς στην πράξη για τη καλυτέρευση της ζωής και την ανάπτυξη του άλλου»
― Irvin D. Yalom, Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία

«Ένα πράγμα που θεωρώ σαφές είναι ότι δεν πρέπει να αφήσεις τη ζωή σου να σε καθοδηγεί όπου θέλει αυτή. Διαφορετικά, θα καταλήξεις στα σαράντα με το αίσθημα ότι δεν έχεις ζήσει πραγματικά. Τι έχω μάθει εγώ από αυτό; Μάλλον, να ζω το τώρα, έτσι ώστε στα πενήντα να μην μετανιώσω εάν γυρίσω και κοιτάξω το παρελθόν, τότε που ήμουν σαράντα»
― Irvin D. Yalom

«Εάν σας μιλούσε ο Επίκουρος αυτή τη στιγμή, θα σας παρότρυνε να απλοποιήσετε τη ζωή σας. Ακούστε πώς θα το έθετε, εάν τον είχαμε μαζί μας τώρα: «Παιδιά μου, οι ανάγκες σας είναι λίγες, είναι εύκολο να τις καλύψετε και μπορείτε να αντέξετε κάθε απαραίτητη ταλαιπωρία. 

Μην περιπλέκετε τη ζωή σας με τέτοιους τετριμμένους στόχους όπως πλούτη και φήμη: Είναι ο εχθρός της ATΑΡΑΞΙΑΣ. Η φήμη, για παράδειγμα, δεν είναι παρά οι απόψεις που έχουν οι άλλοι για μας και αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να ζήσουμε τη ζωή μας όπως επιθυμούν οι άλλοι. 

Για να επιτύχουμε και να διατηρήσουμε τη φήμη μας, πρέπει να μας αρέσει αυτό που οι άλλοι επιθυμούν και να αποφεύγουμε ότι αποφεύγουν κι αυτοί. Ως εκ τούτου, τι θέλετε μια ζωή δόξας ή μια ζωή στην πολιτική; Εγκαταλείψτε κι αυτή την ιδέα. Και πλούτο; Να το αποφύγετε! Είναι μια παγίδα. 

Όσα περισσότερα αποκτούμε τόσο περισσότερα θέλουμε, και τόσο πιο βαθιά είναι η θλίψη μας όταν δεν μπορούμε να τα αποκτήσουμε. Παιδιά μου, ακούστε με: Εάν επιθυμείτε την ευτυχία, μην σπαταλάτε τη ζωή σας αγωνιζόμενοι για κάτι που πραγματικά δεν χρειάζεστε».
― Irvin D. Yalom

« Η ώριμη αγάπη είναι όταν αγαπάς, όχι όταν αγαπιέσαι.»
― Irvin D. Yalom, Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία

«Νομίζω ότι η ερωτική διεκδίκηση αποτελεί μια ψευδαίσθηση. Παλεύω ενάντια σε φανταστικούς ανεμόμυλους. Θεωρώ ότι, αν και αυτού του είδους η ψευδαίσθηση συχνά μου χαρίζει μια ευφορία και με παρηγορεί, στην ουσία με αποδυναμώνει και με αποξενώνει.»
― Irvin D. Yalom

«Ο πόνος είναι πάντα εδώ. Όταν του κλείνεις την πόρτα, αυτός χτυπάει κάποια άλλη και ξαναμπαίνει από αλλού…..”
― Irvin D. Yalom, Κοιτάζοντας τον Ήλιο: Αφήνοντας πίσω τον Τρόμο του Θανάτου

«Όλοι αισθάνονται πώς υπάρχει νόημα στη ζωή αλλά δεν μπορεί κανείς να το επιδιώξει σκόπιμα: το νόημα της ζωής είναι πάντα ένα παράγωγο φαινόμενο που παίρνει σάρκα και οστά όταν υπερβαίνουμε τον εαυτό μας, όταν χάνουμε την αίσθηση της ύπαρξής μας και αφήνουμε να μας απορροφήσει κάποιος (ή κάτι) έξω από εμάς ”
― Irvin D. Yalom, Η Θεωρία και η Πρακτική της Ψυχοθεραπείας

«Το άγχος του θανάτου είναι η μήτρα όλων των θρησκειών, οι οποίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο προσπαθούν να μετριάσουν τη θλίψη της θνητότητάς μας»
― Irvin D. Yalom

«Υπήρχε κάποια εποχή στη ζωή μας που ήμασταν τόσο κοντά και τίποτα δεν φαινόταν να εμποδίζει τη φιλία και την αδελφοσύνη μας και μας χώριζε μόνο ένα μικρό γεφυράκι. Ακριβώς την ώρα που ήσουν έτοιμος να το περάσεις σε ρώτησα «Θέλεις να περάσεις το γεφυράκι και να έρθεις κοντά μου;» – τότε έπαψες να το θέλεις. 

Και όταν σε ρώτησα ξανά, εσύ παρέμεινες σιωπηλός. Έκτοτε βουνά και άγριοι καταρράκτες μας χώρισαν, μπήκαν ανάμεσά μας κι αποξενωθήκαμε τόσο που ακόμη κι αν θέλαμε να έρθουμε κοντά ο ένας στον άλλον δεν θα μπορούσαμε. 

Αλλά όταν σκέφτεσαι τώρα αυτό το μικρό γεφυράκι, τα λόγια πέφτουν στο κενό, ενώ εσύ κλαις και δεν μπορείς να το πιστέψεις.»
― Irvin D. Yalom




Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2023

Πέντε τρόποι για να αλλάξεις τη τύχη στη ζωή σου…!!!

Θα ξέρεις βέβαια ότι και στην αστρολογία ισχύει το «συν Αθηνά και χείρα κίνει» και ότι, όση τύχη ή και ατυχία σου φέρνουν οι πλανήτες με τις όψεις και τις διελεύσεις τους, θα πρέπει κι εσύ να συμμετέχεις ενεργά για να εκδηλωθεί μια ευνοϊκή τροπή των πραγμάτων στη ζωή σου.

Με άλλα λόγια, την τύχη μας τη φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι.

Μπορεί για παράδειγμα να έχεις την αίσθηση ότι κάτι σε κρατά και δεν σε αφήνει να προχωρήσεις όπως θα ήθελες στη ζωή. Ίσως δυσκολεύεσαι να βρεις δουλειά, να ανακαλύψεις ποιο είναι εκείνο που σε παθιάζει να κάνεις, να μην μπορείς να βγάλεις χρήματα ή να τα κρατήσεις.

Ή ενδεχομένως να έχεις ζητήματα με τις σχέσεις σου. Ή να περιμένεις ακόμα τον μεγάλο έρωτα που δεν εννοεί να εμφανιστεί. Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, εύκολα ρίχνουμε το φταίξιμο στους άλλους. 

Ο υποψήφιος εργοδότης δεν σε προσέλαβε γιατί δεν κατάλαβε την αξία σου, κανένα από τα πρόσωπα που γνωρίζεις δεν ενδιαφέρεται για μια σοβαρή σχέση και, το κυριότερο, για κάποιο λόγο ο Θεός σε έχει βάλει στο μάτι και σε κατατρέχει η κακοτυχία.

Υπάρχει όμως τρόπος να αλλάξεις την τύχη σου. 

Οι άνθρωποι που φαίνονται να είναι καλότυχοι, που όλα τα πράγματα στη ζωή τους μοιάζουν να έρχονται στον τέλειο συγχρονισμό, που έχουν χρήμα, φήμη ή μια αξιοζήλευτη σχέση, στην πραγματικότητα δεν κρύβουν κανένα κοκαλάκι της νυχτερίδας.

Απλώς ξέρουν τα μυστικά της επιτυχίας, το πώς να αλλάξουν την ενέργεια μέσα τους και έξω τους ώστε ο Θεός ή το Σύμπαν ή η όποια Ανώτερη Δύναμη στην οποία πιστεύουν τους βοηθά στην πορεία τους και απομακρύνει όλα τα εμπόδια. Και όχι, δεν χρειάζεται να κάνεις… μάγια. Απλώς εφάρμοσε τα πέντε μυστικά που ακολουθούν.

Μετάτρεψε τις προκλήσεις σε ευκαιρίες

Για να απογειωθεί ένα αεροπλάνο, πρέπει να πάει κόντρα στον άνεμο, όχι προς την κατεύθυνσή του.

Αυτό να το θυμάσαι, όταν η ζωή σου τα φέρνει ανάποδα, σταμάτα να βλέπεις τις αντιξοότητες σαν εμπόδια και αναζήτησε τις ευκαιρίες που κρύβουν. 

Όποτε κάτι πάει στραβά ή διαφορετικά απ’ ό,τι περίμενες, βρες ένα τρόπο να αξιοποιήσεις την κατάσταση και να τη γυρίσεις προς όφελός σου.

Μπορεί για παράδειγμα, χάνοντας μια δουλειά που τη θεωρούσες καλή ή έστω απαραίτητη για σένα, να αξιοποιήσεις τον χρόνο της ανεργίας για να αποκτήσεις μια επιπλέον εκπαίδευση (όπως το να μάθεις κάποια προγράμματα στο κομπιούτερ) και μετά να βρεις μια καλύτερη εργασία. 

Και όχι μόνο αυτό, αλλά να μάθεις και μετά από μερικούς μήνες ότι ο πρώην εργοδότης σου το έκλεισε το μαγαζί, οπότε και να είχες μείνει, πάλι θα βρισκόσουν άνεργος…

Τίποτα δεν είναι μόνο καλό ή μόνο κακό. Οι Κινέζοι (ειδικοί σε κάτι τέτοιες σοφίες) δεν είναι τυχαίο ότι γράφουν τη λέξη «κρίση» με ένα ιδεόγραμμα που αποτελείται από τις έννοιες «κίνδυνος» και «ευκαιρία». 

Πράγμα που θέλει να πει ότι, σε μια κρίση, έχε επίγνωση του κινδύνου αλλά ταυτόχρονα να αναγνωρίζεις και τις δυνατότητες που σου δίνει. Προπαντός λοιπόν, ξεκόλλα από τη στενοχώρια, τον θυμό ή το στρες και δες πώς θα αξιοποιήσεις τις παρούσες συνθήκες.

Αν το μυαλό σου μένει στραμμένο στο κακό που σε βρήκε, δεν μπορεί να σκεφτεί το καλό που μπορεί να σε βρει (ή να το βρεις).

Βλέπε τον εαυτό σου σαν ένα τυχερό άνθρωπο

Ένα κοινό σημείο που έχουν όλοι οι επιτυχημένοι, αυτοί που θεωρούμε ότι είχαν την τύχη με το μέρος τους, είναι ότι πρώτοι εκείνοι θεωρούν τον εαυτό τους τυχερό. 

Ποτέ δεν θα τους ακούσεις να γκρινιάζουν για την… γκαντεμιά τους, αντίθετα μιλούν πάντα με θετικό τρόπο για όσα τους συμβαίνουν. Και αντί να προοιωνίζουν την ατυχία, περιμένουν πάντα πως τα πράγματα θα έχουν την καλή έκβαση.

Αν μπορέσεις να υιοθετήσεις μια τέτοια στάση, θα δεις πώς τα πράγματα στη ζωή σου θα αρχίσουν να παίρνουν πιο ευνοϊκή τροπή. Με ένα θαυμαστό τρόπο, συνήθως μας έρχονται αυτά που περιμένουμε, καλά ή άσχημα. 

Φρόντισε λοιπόν εσύ να προσανατολίζεσαι προς τα πρώτα. Σημαντικό είναι επίσης σε οτιδήποτε σου συμβαίνει, ακόμα και στο πιο αντίξοο, να βρίσκεις την πλευρά εκείνη του γεγονότος όπου στάθηκες πραγματικά τυχερός. Πάντα υπάρχει, αρκεί να μάθεις να τη βλέπεις.

Ακόμα μην ξεχνάς ότι έχει σημασία και ο τρόπος που μιλάς για τα γεγονότα. 

Πάψε να περιφέρεις στους άλλους τις ατυχίες σου, επιδεικνύοντάς τις και συζητώντας διαρκώς για αυτές, γιατί έτσι είναι σαν να τους δίνεις διαρκώς ζωή και να τις γιγαντώνεις. Αλλά προπαντός, πάψε να τις αναμασάς μέσα στο μυαλό σου. Ξέχνα τις και θα σε ξεχάσουν κι εκείνες.

Δείχνε την ευγνωμοσύνη σου για ό,τι έρχεται στη ζωή σου

Αν ξεκινήσεις από τώρα να ευχαριστείς για κάθε καλό που υπάρχει ή έρχεται στη ζωή σου, θα δεις ότι σε δύο μήνες η κατάσταση των πραγμάτων που σε αφορούν, θα έχει αλλάξει. Κι αυτό, γιατί θα έχεις βάλει σε κίνηση τον πνευματικό νόμο που λέει ότι όσο περισσότερη ευγνωμοσύνη εκφράζεις, τόσο πιο πολλά πράγματα θα σου δίνονται.

Και μην το βάλεις έτσι απλά στο μυαλό σου και να το θυμάσαι… στη χάση και στη φέξη. Συστηματοποίησέ το. 

Στο τέλος κάθε μέρας παίρνε ένα χαρτί (ή ακόμα καλύτερα ένα σημειωματάριο) και γράφε όλους τους λόγους για τους οποίους μπορείς να λες ευχαριστώ στον Θεό, στην τύχη σου, στους ανθρώπους.

Ή γράψε ένα ευχαριστήριο γράμμα με αποδέκτη… το Σύμπαν. Μπορεί στην αρχή να είναι δυσκολεύεσαι, ιδίως σε κάποιες μέρες που όλα φαίνονται να πηγαίνουν στραβά, αλλά πάντα κάτι θα βρίσκεις. Και μετά θα γίνεται όλο και πιο εύκολο να σκέφτεσαι έτσι.

Υπάρχουν και πιο έμπρακτοι τρόποι να εκφράζεις την ευγνωμοσύνη σου. Για παράδειγμα, να δίνεις κάτι από τον χρόνο ή τα χρήματά σου κάνοντας μια δωρεά ή μια εθελοντική εργασία.

Να ευχαριστείς οποιονδήποτε κάνει κάτι για σένα, ακόμα και το πιο ασήμαντο ή αυτονόητο. Και τέλος, να τοποθετείς στον χώρο σου αντικείμενα, που σου θυμίζουν τους λόγους που νιώθεις ευγνωμοσύνη στη ζωή, όπως φωτογραφίες και αναμνηστικά. 

Αυτά θα σου θυμίζουν τις περιστάσεις που η ζωή έχει σταθεί καλή μαζί σου ως τώρα και έτσι θα συνεχίσει να είναι.

Ζήσε στο παρόν

Ένα ρητό που αποδίδεται στον Βούδα λέει: «Το μυστικό της υγείας και για τον νου και για το σώμα είναι να μη θρηνείς για το παρελθόν, να μην ανησυχείς για το μέλλον, να μην περιμένεις προβλήματα, αλλά να ζεις στην παρούσα στιγμή με σύνεση και τιμιότητα». Τι σχέση έχει αυτό με την καλή τύχη;

Ζώντας στο παρόν είσαι σε εγρήγορση για να εντοπίσεις τις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται. Δεν χάνεσαι σε ονειροπολήσεις και συγκρίσεις με προηγούμενες καταστάσεις που παρήλθαν ανεπιστρεπτί και δεν πνίγεσαι από ανησυχίες για το μέλλον, που τις μεγεθύνεις με τη φαντασία σου.

Αν δεν γίνουμε πρώτα εμείς δεκτικοί στην αφθονία, δεν θα έρθει. Και για να έρθει πρέπει να της κάνεις χώρο, μέσα σου προπαντός. Μείνε λοιπόν στο τώρα. Έτσι ανοίγεις την πόρτα σε ό,τι καινούργιο έχει να σου φέρει η ζωή.

Κράτα ανοιχτή την πόρτα της τύχης

Και, μια που μιλάμε για πόρτες, πόσο ανοιχτή είναι η δική σου πόρτα στην καλοτυχία; Στην κυριολεξία, όμως. Η πόρτα του σπιτιού σου αλλά και άλλων βασικών χώρων, όπως του γραφείου όπου εργάζεσαι και της κρεβατοκάμαράς σου, πρέπει σύμφωνα με την παράδοση του Φενγκ Σούι να ανοίγουν ανεμπόδιστα, για να μπαίνει μέσα η καλή ενέργεια. Και μαζί της η καλή τύχη.

Αυτό σημαίνει να μην υπάρχουν μπροστά ή πίσω από μια πόρτα που οδηγεί σε ένα σημαντικό χώρο αντικείμενα, που να μην την αφήνουν να ανοίξει τουλάχιστον κατά 90 μοίρες.

Είτε το πιστεύεις είτε όχι, το βέβαιο είναι ότι η ψυχολογική σου κατάσταση επηρεάζεται όταν πρέπει να στριμώχνεσαι για να μπεις στο σπίτι σου, στο γραφείο σου ή στο υπνοδωμάτιό σου. 

Γι’ αυτό μην μετατρέπεις σε αποθήκη αυτά τα σημεία, παραχώνοντας εκεί πίσω παπούτσια, κούτες με πράγματα που δεν ξέρεις πού αλλού να βάλεις ή τοποθετώντας έπιπλα, μια που αυτό σου δίνει την εύκολη λύση.

Βρες ένα τρόπο να τα τακτοποιήσεις διαφορετικά και άσε ανοιχτό το πέρασμα. Φρόντισε η είσοδος του σπιτιού σου να είναι περιποιημένη και ανεμπόδιστη, σαν να περιμένεις τον πιο σπουδαίο επισκέπτη, την καλή σου τύχη. Πολλές φορές, μια συμβολική πράξη έχει αντίκτυπο και στον υλικό κόσμο.




6 τρόποι για να συνεχίζεις την προσπάθεια όταν είσαι έτοιμος να τα παρατήσεις…!!!

Σε οποιαδήποτε κατάσταση και να βρισκόμαστε, υπάρχουν φορές που νιώθουμε πως τα πάντα είναι δύσκολα και θέλουμε να σταματήσουμε την προσπάθεια. Όλοι έχουν το ίδιο πρόβλημα, ανεξάρτητα των συνθηκών.

Όταν αισθάνεσαι πως η προσπάθεια δεν αποδίδει όσο θα ήθελες ή πως τα πράγματα είναι πιο δύσκολα απ’ ότι περίμενες, τότε μπορείς να ακολουθήσεις τις παρακάτω 6 αποτελεσματικές τεχνικές.

1. Σκέψου και Πάλι τον Σκοπό σου
Γιατί επέλεξες από την αρχή τον στόχο σου; Ποιο είναι το όνειρο σου; Τι θα ήθελες πραγματικά να καταφέρεις με την προσπάθεια σου;

Θυμήσου, τα κίνητρα πίσω από τους στόχους σου θα είναι η δύναμη που σε καθοδηγεί. Είναι η δύναμη που θα σε κρατάει στην σωστή κατεύθυνση και θα σου δίνει κουράγιο να συνεχίσεις.

Ο μόνος τρόπος να μείνεις δεσμευμένος στην προσπάθεια σου είναι να έχεις έναν ισχυρό λόγο πίσω της, να την στηρίζει. Μόνο όταν ο σκοπός είναι συμπαγής θα κάνεις ότι χρειαστεί για να πετύχεις στον στόχο σου. 

Να αντέξεις και να ξεπεράσεις τις αποτυχίες αλλά και να εξελίξεις τον τρόπο που αναπτύσσεις τις δομές των παραγωγικών σου διαδικασιών.

Όταν είσαι έτοιμος να τα παρατήσεις ανακάλεσε τον λόγο που ξεκίνησες.

2. Θυμήσου τι Έχεις Καταφέρει
Όλοι έχουμε επιτυχίες. Μπορεί να είναι μεγάλες ή μπορεί να είναι μικρές. Δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι πως μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις συγκεκριμένες μνήμες ώστε να σου δώσουν ώθηση την στιγμή που την χρειάζεσαι περισσότερο.

Όταν αισθάνεσαι πως η προσπάθεια σου δεν οδηγεί εκεί που θέλεις, πάρε ένα κομμάτι λευκό χαρτί και ξεκίνησε να γράφεις τις σημαντικότερες νίκες σου. Ποιες στιγμές σε καθόρισαν και ποιες για ποιες στιγμές είσαι περήφανος.

3. Κατανόησε πως τα Εμπόδια Είναι Απαραίτητα
Αυτός είναι ένας φυσικός νόμος που χρειάζεται να κατανοήσεις. Μαθαίνουμε τα περισσότερα έπειτα από αποτυχίες και εμπόδια. Μόνο τότε κατανοούμε βαθύτερα την προσπάθεια που πρέπει να καταλάβουμε ώστε να πετύχουμε τους στόχους μας.

Θυμήσου, οι πέτρες μετατρέπονται σε διαμάντια όταν ασκείται η κατάλληλη πίεση. Οι δύσκολοι καιροί είναι η απαραίτητη πίεση για να σου δοθεί η ευκαιρία να εξελίξεις τις ικανότητες σου.

4. Συγκεντρώσου σε ότι Κάνεις Καλύτερα
Όταν συγκεντρώνεσαι σε οτιδήποτε δεν κάνεις καλά, τότε αυτό μεγαλώνει. Αντιθέτως, συγκεντρώσου σε ότι κάνεις ήδη καλά. Η προσπάθεια σου θα γίνει πιο στοχευμένη και κυρίως πιο παραγωγική.

Όταν πιστεύεις πως είσαι έτοιμος να τα παρατήσεις συγκεντρώσου στις πράξεις που χρειάζεται να προβείς ώστε να βγεις από τον αρνητικό κύκλο που βρίσκεσαι. Συγκεντρώσου στις λύσεις και όχι στα προβλήματα.

5. Καθάρισε το μυαλό σου
Όταν όλα γύρω σου φαίνονται δύσκολα τότε να ξέρεις πως έχει έρθει η ώρα να καθαρίσεις το μυαλό σου από πιθανά αρνητικά μοτίβα σκέψης.

Όταν αισθάνεσαι χαμένος σε μια ζούγκλα επιλογών, το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι πάρεις μια βεβιασμένη απόφαση. Αντί αυτού, προσπάθησε να χαλαρώσεις το μυαλό σου, είτε πηγαίνοντας μια βόλτα είτε επαναπροσδιορίζοντας την συνολική εικόνα που έχεις για την κατάσταση.

6. Κατέγραψε τις Σκέψεις σου
Σε μια κόλλα χαρτί κατέγραψε τις σκέψεις που θεωρείς πως σε ωθούν να παραιτηθείς από την προσπάθεια. Στην συνέχεια γράψε τους λόγους που πιστεύεις πως αυτές οι σκέψεις ισχύουν. 

Ακόμα, μπορείς να στηριχτείς σε ένα απλό αλλά χρήσιμο εργαλείο σκέψεων:

· Ποιες είναι σκέψεις.

· Πως αντιδρώ σε αυτές.

· Γιατί συνεχίζω να τις ακούω.




Χρήστος Παπανίκας – humanadvanced.com

Η εκπλήρωση των επιθυμιών – D.Chopra…!!!

Υπάρχει ένας ακριβής μηχανισμός, μέσω του οποίου μπορούν να εκδηλωθούν όλες οι επιθυμίες.

Είναι τέσσερα βήματα και έχουν ως εξής:

Πρώτο βήμα :
Γλιστράτε στο κενό ανάμεσα των σκέψεών σας. Το κενό αυτό είναι το παράθυρο, ο διάδρομος, ο μετασχηματιστικός στρόβιλος μέσω του οποίου η προσωπική ψυχή επικοινωνεί με την κοσμική ψυχή.

Δεύτερο βήμα:
Θέτετε τη σαφή πρόθεση ενός ξεκάθαρου στόχου μέσα στο κενό.

Τρίτο βήμα:
Εγκαταλείπετε την προσκόλλησή σας στο αποτέλεσμα, επειδή το κυνήγι του αποτελέσματος ή η προσκόλληση σ’ αυτό συνεπάγεται και την έξοδο από το κενό.

Tέταρτο βήμα:
Αφήνετε το σύμπαν να χειριστεί τις λεπτομέρειες.

Είναι σημαντικό να έχετε την επίγνωση ενός ξεκάθαρου στόχου, αλλά και να παραιτείστε από την προσκόλλησή σας στον στόχο. 

Και ο στόχος βρίσκεται στο κενό και το κενό είναι το δυναμικό που οργανώνει και ενορχηστρώνει τις λεπτομέρειες που απαιτούνται για να επηρεάσουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα.




Creating Affluence, D.Chopra

Ψυχική υγεία, το κλειδί για καλύτερη ζωή: αν δεν είσαι καλά μέσα σου τίποτα δεν είναι όπως το θέλεις…!!!

8 επιστημονικά στοιχεία για το πόσο σημαντικό είναι να φροντίζουμε σώμα, ψυχή και πνεύμα

Μπορεί όταν έχουμε πυρετό να θεωρούμε αυτονόητο ότι θα πάρουμε αντιπυρετικό και πως αν πονάει η μέση μας αργά ή γρήγορα θα επισκεφθούμε έναν ορθοπεδικό, αλλά γιατί όταν πονάει η ψυχή μας διστάζουμε τόσο να διερευνήσουμε τις αιτίες και να αναζητήσουμε λύσεις;

Όλοι οι ειδικοί στο θέμα της ψυχικής υγείας συμφωνούν πως είναι αδύνατο να ζήσουμε καλά αν δεν είμαστε υγιείς τόσο σε σωματικό όσο και ψυχικό/συναισθηματικό επίπεδο.

Διάβασε 8 πρόσφατα αποκαλυπτικά στοιχεία των επιστημόνων που θα σε πείσουν ότι η ισορροπία του νου και των συναισθημάτων μας είναι εξίσου σημαντική με τη σωματική:

1. Οι ψυχικές ασθένειες είναι πιο κοινές από τον καρκίνο, το διαβήτη και τις καρδιοπάθειες.

2. Οι ψυχικές νόσοι μπορεί να πλήξουν οποιονδήποτε άνθρωπο, οποιασδήποτε ηλικίας, εθνικότητας και οικονομικής κατάστασης και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά μας, αφού επιδρούν στα συναισθήματα, τη διάθεση, τις σκέψεις μας και την ικανότητά μας να διατηρούμε υγιείς σχέσεις και να φέρνουμε εις πέρας τις υποχρεώσεις μας.

3. Σχεδόν 3 στους 4 ενήλικες και παιδιά ανησυχούν ότι θα στιγματιστούν αν μιλήσουν για τα θέματα που αντιμετωπίζουν όσον αφορά την ψυχική τους υγεία.

4. Στην Ελλάδα, λόγω της οικονομικής κρίσης, χρόνιοι ασθενείς έχουν μειώσει κατά 30% τις επισκέψεις τους στους γιατρούς.

5. Επίσης λόγω της κρίσης και της εκτόξευσης της ανεργίας στην Ελλάδα, παρατηρήθηκε μεγάλη αύξηση στις κλήσεις προς τις τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας της χώρας μας: από το α’ εξάμηνο το 2010 αυξήθηκε απότομα το ποσοστό των κλήσεων στις οποίες τα άτομα έκαναν αναφορά στην οικονομική κρίση.

6. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 2020 η κατάθλιψη προβλέπεται πως θα αποτελεί τη 2ησυχνότερη αιτία αναπηρίας παγκοσμίως.

7. Σε πρόσφατο συνέδριο στην Ελλάδα αποκαλύφθηκε πως συνήθως χρειάζονται 15-20 μήνες μέχρι κάποιος που αντιμετωπίζει προβλήματα ψυχικής υγείας να αναζητήσει βοήθεια.

8. Σύμφωνα με έρευνες, με τη σωστή και έγκαιρη αντιμετώπιση, το 70-90% των ατόμων με ψυχικές ασθένειες βλέπουν τα συμπτώματα να υποχωρούν και τη ζωή τους να καλυτερεύει.

Ας φροντίσουμε λοιπόν τo νου και την ψυχή μας όπως φροντίζουμε το σώμα μας!




Photo artist: Esther Hernandez

Δεν έχω άλλο χρόνο να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους…!!!

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει μέχρι τώρα… Έχω περισσότερο παρελθόν από ό,τι μέλλον.

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που του έδωσαν ένα γεμάτο μπολ με κεράσια: τα πρώτα τα καταβρόχθισε με λαιμαργία, αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγα, άρχισε να τα γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο να ασχοληθώ με τις μετριότητες.

Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να καταστρέψουν εκείνους που θαυμάζουν, να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και την τύχη τους.

Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα.

Δεν έχω χρόνο για ατέλειωτες φλυαρίες, για άχρηστες συζητήσεις θεμάτων που σχετίζονται με τις ζωές των άλλων που δεν αποτελούν μέρος της ζωής τους.

Δεν έχω πια χρόνο για να διαχειριστώ τις ευαισθησίες των ανθρώπων που παρά τη χρονολογική τους ηλικία είναι ανώριμοι.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται πράγματα που γνωρίζω από πριν ότι δε θα καταλήξουν πουθενά.

Δεν μπορώ να δεχτώ και να ανεχτώ τους καιροσκόπους.

Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο, μετά βίας κάνουν λόγο απλά για τις ετικέτες. Ο χρόνος μου είναι σπάνιος για να συζητώ για τους τίτλους, τις ετικέτες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται…

Δεν υπάρχουν πια πολλά κεράσια στο μπολ…

Θέλω να ζήσω δίπλα σε ανθρώπους που παραμένουν άνθρωποι. Που ξέρουν να γελούν με τα λάθη τους. Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους. 

Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους. Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων… Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.

Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.

Σκοπεύω να μην πάει χαμένο κανένα από τα κεράσια που μου απομένουν… Είμαι σίγουρος ότι ορισμένα θα είναι πιο νόστιμα απ’ όσα έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.

Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…»




Από το Βραζιλιάνο ποιητή και συγγραφέα Mario de Andrade.

Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2023

Αυτοί που έχουν πληγωθεί ξέρουν πώς να επιβιώνουν…!!!

Όταν κάποιος έχει πληγωθεί στο παρελθόν, ξέρει πολύ καλά πώς να επιβιώνει. Το δέρμα του είναι καλυμμένο με σημάδια και πληγές και η καρδιά του προστατεύεται από σκουριασμένη αλλά ανθεκτική πανοπλία. Δεν δέχεται πλέον τα ψέματα ή τον εγωισμό. 

Αυτοί οι επιζώντες ξέρουν πώς να προστατεύσουν τον εαυτό τους από βλαβερά λόγια. Φροντίζουν για τον εαυτό τους ακόμα και στις πιο περίπλοκες καταστάσεις.

Αυτού του τύπου ζωτικότητας και ευεξίας μπορούν να παραχθούν από διάφορους παράγοντες. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τραυματικές εμπειρίες. Ωστόσο, στην εποχή μας υπάρχει μια διάσταση που επεκτείνεται σαν αμείλικτος ιός: ο συναισθηματικός πόνος. 

Η ζωή πληγώνει και το κάνει με διάφορους τρόπους. Στην πραγματικότητα, κάποιες φορές δεν χρειάζεται να λάβεις ένα άμεσο χτύπημα για να βιώσεις μια βαθιά πληγή. Μια πληγή που κανείς δεν μπορεί να δει, δε σημαίνει ότι δεν πονάει.

Συναισθηματικές πληγές στην καρδιά

Υπάρχει ένα επεξηγηματικό βιβλίο γι αυτό το θέμα, λέγεται “Microaggressions in everyday life”. Αυτό το βιβλίο, μιλά για αυτές τις καθημερινές επιθέσεις. Αυτές που μπορούν να έρθουν στην καθημερινή ζωή σας λεκτικά. Χωρίς το φυσικό χτύπημα στο σώμα, παράγουν μια συναισθηματική διάβρωση που είναι απλώς επίπονη.

Η ζωή μπορεί να πληγώσει και επεκτείνει τα επιθετικά νύχια της με διάφορους τρόπους και μέσω ποικίλων μηχανισμών. Τόσο πολύ, που πολλοί άνθρωποι περπατούν στον δρόμο με ανοιχτές τις πληγές τους ανίκανοι να τις αναγνωρίσουν αλλά υποφέρουν από τα αποτελέσματα τους μέσω της άμυνας, της κακής διάθεσης, της πίκρας και κούρασης.

Ωστόσο, αυτοί που είναι ικανοί να θεραπευτούν από τις πληγές, έχουν κοπεί τώρα από κάτι άλλο. Στην καρδιά τους έχουν ένα μαγικό συστατικό: την ελαστικότητα.

Η ελαστικότητα μας κάνει ξεχωριστούς, μας κάνει ήρωες

Οι τραυματικές εμπειρίες όπως τα ατυχήματα, μια απώλεια, η κακοποίηση, ο χαλασμός μιας ρομαντικής σχέσης, έχουν την ικανότητα να μας μεταμορφώνουν. Αυτή η αλλαγή μπορεί να γίνει με δύο διαφορετικούς τρόπους. 

Από την μια μεριά μας κρατά μακριά από το να απολαύσουμε την ζωή μας. Και από την άλλη μεριά μπορεί να μας μεταμορφώσει σε τόσο δυνατά όντα, επιτρέποντας μας να βρούμε άλλες θαυμάσιες ευκαιρίες.

Χρειαζόμαστε εργαλεία, την επαρκή ψυχολογική προστασία με την οποία θα διευκολυνθεί η μεταμόρφωση που θα μας κάνει ήρωες των αγώνων μας.

Ήρωες και εγκεφαλική χημεία

Τώρα, κάτι που οι ψυχολόγοι και οι νευροβιολόγοι ξέρουν πολύ καλά είναι ότι δεν καταφέρνουν όλοι να κάνουν αυτό το βήμα. Δεν καταφέρνουν όλοι να ενεργοποιήσουν τον μηχανισμό επιβίωσης που είναι εγκατεστημένος στον εγκέφαλο μας και λέγεται ελαστικότητα. 

Ο Hans Selye, ένας Καναδός βιοχημικός από τις αρχές του 20ου αιώνα, απέδειξε πως η ελαστικότητα είναι πάνω από όλα, μια μορφή προσαρμογής σε μια αγχωτική κατάσταση. Το συμπαθητικό νευρικό μας σύστημα θέλει να αναρρώσει, να βρει την γαλήνη και την ισορροπία. 

Επομένως, δίνει εντολές σε συγκεκριμένες ορμόνες και τις κάνει υπεύθυνες για την ανάκαμψη της ομοιόστασης αφού έχει πληγωθεί.

Οι πληγές σας, σας έχουν μάθει πώς να επιβιώνετε

Η λέξη ''τραύμα'' κυριολεκτικά σημαίνει ''πληγή''. Υπάρχει μια πληγή που δεν φαίνεται αλλά οι επιπτώσεις της επεκτείνονται μέχρι κάθε πτυχή της ύπαρξης μας. Ο Richard Tedeschi είναι ψυχολόγος του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας και διακεκριμένος ειδικευμένος πάνω στο θέμα. 

Εξηγεί πως όταν κάποιος πληγώνεται εσωτερικά, το πρώτο πράγμα που χάνει είναι η εμπιστοσύνη του για τον κόσμο.

Ολόκληρο το σύστημα εμπιστοσύνης θρυμματίζεται και η εμπιστοσύνη για το μέλλον εξαφανίζεται πλήρως. Δεν υπάρχει παρόν και δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου αύριο. 

Η δουλειά που πρέπει να κάνει κάποιος για την ‘ανοικοδόμηση’ είναι ακριβής και πολύπλοκη. Δεν είναι σαν να περιμένουμε ένα σπασμένο κόκκαλο να θεραπευτεί. 

Στην πραγματικότητα είναι σαν να έχεις μια σπασμένη ψυχή και να πρέπει να μαζέψεις όλα τα κομμάτια. Γίνεται αυτό ώστε να μπορέσουμε να την ξανακολλήσουμε.

Οι άνθρωποι που έχουν πληγωθεί δεν χρειάζονται την λύπηση σας

Ο γιατρός Richard Tedeschi δίνει έμφαση σε ένα συγκεκριμένο λάθος που τείνει να κάνει η κοινωνία. Όταν κάποιος έχει κακοποιηθεί στην παιδική του ηλικία. Ή όταν κάποιος έχει χάσει τον σύντροφο του μετά από ένα ατύχημα. Ή όταν μια κακοποιημένη γυναίκα τελικά αφήνει τον κακοποιό της, είναι σύνηθες για πολλούς από εμάς το πρώτο πράγμα που να κάνουμε είναι να τους λυπηθούμε.

Επιπλέον, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ακόμα και να μην πουν τίποτα σκέφτονται συγκεκριμένες φράσεις. «Δεν μπορείς να ξεπεράσεις κάτι τέτοιο. Πρέπει να είναι σπασμένος μέσα του. Η ζωή του έχει τελειώσει.»

Κάνουν λάθος. Δεν πρέπει ποτέ να υποτιμούμε τους ανθρώπους που έχουν πληγωθεί. Η εγκεφαλική νευροπλαστική είναι απέραντη. 

Ο εγκέφαλος μπορεί να επαναπρογραμματίσει τον εαυτό του και η ελαστικότητα μας επαναφέρει. Μας κάνει δυνατότερους και μας προσφέρει μια καινούργια ασπίδα. Ανοίγουμε το μονοπάτι για τον εαυτό μας ώστε να βρούμε νέα είδη ευτυχίας.




Δεν χρειάζεται να μιλάς πολύ…!!!

Δεν χρειάζεται να μιλάς πολύ. Αρκετά φλυαρεί το μυαλό σου. Να προσέχεις τι σου λέει, μπορεί να σε παραπλανήσει.

Και να μην αναλώνεσαι. Δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν, ούτε να τους αλλάξεις γνώμη. Πόσο μάλλον να σε αγαπήσουν γι’ αυτό που είσαι και όχι γι’ αυτό που θα ήθελαν. Δεν είναι ο ρόλος σου να τους πείσεις.

Άνοιξε την πύλη της διαίσθησής σου και δες! Ό,τι δεν σε κάνει να νιώθεις καλά, δεν υπάρχει και λόγος να βρίσκεται στην πραγματικότητά σου. Ό,τι δεν αγγίζει και τις έξι αισθήσεις σου (ναι, έξι), θα σε ρουφήξει.. απομακρύνσου.

Και να μην φοβάσαι, η μοναχικότητα είναι προτιμότερη από την ανούσια παρέα ανθρώπων που δεν σας συνδέει τίποτα – ή σχεδόν τίποτα.

Η μετριότητα δεν θα σε γεμίσει ποτέ, αν ανήκεις σε αυτούς που η κενότητα είναι μη ανεκτή.

Κρατήσου από εσένα και μην αναζητάς να γίνουν στήριγμά σου άλλες ψυχές. Έχουν κι αυτές το δρόμο τους να διανύσουν, όποιος κι αν είναι αυτός. Και είναι σεβαστός. Και πρέπει να τον βρουν μόνοι τους αλλιώς δεν θα απεγκλωβιστούν ποτέ χρησιμοποιώντας δεκανίκια σε κάθε τους βήμα.

Σκέψου και νιώσε, με την ελευθερία που εσύ ορίζεις, χωρίς τους περιορισμούς μιας καλά βολεμένης και αυτοματοποιημένης κοινωνίας. 

Χρησιμοποίησε την ανεξάρτητη σκέψη για το καλό το δικό σου και του κόσμου όλου. Να αποζητάς το καλό, την ομόνοια και την ευγένεια σε κάθε σου σκέψη και βήμα.

Αγάπα τον εαυτό σου, γιατί σε αυτόν γέρνεις τη ψυχή σου τα βράδια μέχρι να ηρεμήσει – έστω κι αν δεν ηρεμεί ποτέ.

Ερωτεύσου ελεύθερα πνεύματα, δοτικά μεν αλλά ανεξάρτητα. Που δεν θα διστάσουν να σε περιμένουν αν κουραστείς. Κι αν χρειαστεί θα κοντοσταθείς κι εσύ για αυτά με όλο σου το είναι. Που θα ταξιδέψουν μαζί σου ακόμα και νοερά και πάνω από όλα άφοβα.

Ονειρέψου… είναι δημιουργικότητα.

Και γέλα, με τον εαυτό σου, με την ζωή.. γέλα με την καρδιά σου.

Αλλά μην μιλάς πολύ.. Πράξε!




Πηγή: Στέλλα Ζαφείρη

Κάποτε μπορεί να είχαμε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, αλλά είχαμε πολύχρωμες αναμνήσεις…!!!

Ένα παιδί ρώτησε τον παππού του:

“Παππού, πώς έζησες στο παρελθόν χωρίς τεχνολογία, χωρίς υπολογιστές, χωρίς drones, χωρίς internet, χωρίς τηλεόραση, χωρίς κλιματιστικό, χωρίς αυτοκίνητο, χωρίς κινητό;”

Ο παππούς απάντησε:

“Όχι όπως ζει η γενιά σας σήμερα . . . . χωρίς προσευχές, χωρίς συμπόνια, χωρίς σεβασμό, χωρίς πραγματική εκπαίδευση. Δεν υπάρχει ανθρώπινη καλοσύνη, δεν υπάρχει ντροπή, δεν υπάρχει σεμνότητα, δεν υπάρχει ειλικρίνεια.

Εμείς, οι άνθρωποι που γεννηθήκαμε μεταξύ των ετών 1930-1980, ήμασταν οι ευλογημένοι. Οι ζωές μας είναι μια ζωντανή απόδειξη”.

Ενώ παίζαμε και κάναμε ποδήλατο, δεν είχαμε φορέσει ποτέ κράνος.

Μετά το σχολείο κάναμε μόνοι μας τις εργασίες μας και πάντα παίζαμε στα λιβάδια μέχρι το ηλιοβασίλεμα.

Παίξαμε με πραγματικούς φίλους, όχι με εικονικούς φίλους.

Αν διψούσαμε, θα πίναμε από το συντριβάνι, από τους καταρράκτες, νερό βρύσης, όχι μεταλλικό νερό.

Ποτέ δεν ανησυχήσαμε πως θα αρρωσταίναμε ακόμα και όταν μοιραζόμασταν το ίδιο φλιτζάνι ή πιάτο με τους φίλους μας.

Ποτέ δεν πήραμε βάρος τρώγοντας ψωμί και ζυμαρικά κάθε μέρα.

Τίποτα δεν πάθανε τα πόδια μας παρά το περπάτημά μας ξυπόλητοι.

Ποτέ δεν χρησιμοποιήσαμε συμπληρώματα διατροφής για να παραμείνουμε υγιείς.

Συνηθίζαμε να φτιάχνουμε τα δικά μας παιχνίδια και να παίζουμε με αυτά.

Οι γονείς μας δεν ήταν πλούσιοι. Αγάπη μας έδωσαν, όχι υλικά δώρα.

Δεν είχαμε ποτέ κινητό τηλέφωνο, video games, PC, laptop, διαδικτυακή συνομιλία . . . . αλλά είχαμε αληθινούς φίλους.

Επισκεπτόμασταν τους φίλους μας χωρίς να μας καλέσουν και ευχαριστιόμασταν το φαγητό με την οικογένειά τους.

Μπορεί να είχαμε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, αλλά μπορείτε να βρείτε πολύχρωμες αναμνήσεις σε αυτές τις φωτογραφίες.

Είμαστε μια μοναδική γενιά, γιατί είμαστε η τελευταία γενιά που άκουσε τους γονείς της.

Και είμαστε και οι πρώτοι που αναγκαστήκαμε να ακούσουμε τα παιδιά μας.

Είμαστε περιορισμένη “έκδοση”. Εκμεταλλευτείτε μας. Μάθετε από εμάς. Είμαστε ένας θησαυρός που προορίζεται να εξαφανιστεί σύντομα.




Πηγή: TheOliViral

Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2023

Η σημασία της αγάπης στο μονοπάτι της εξέλιξης…!!!

Σ’ αγαπώ!
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόση δύναμη έχει η λέξη αγάπη; Ακόμα περισσότερη, όταν την μοιράζεσαι και το εννοείς. Ένα συναίσθημα που δονεί όλο σου το σώμα, το κάνει να τρέμει σαν σεισμός, που δεν έχει όμως κάτι να γκρεμίσει ή να σε φοβίσει, μόνο να δώσει. 

Να δώσει και να πάρει. Η τέλεια ανταλλαγή. Για αυτό οι άνθρωποι αναζητάμε την αγάπη. Αναζητάμε λίγες στιγμές γαλήνης, ηρεμίας, ευτυχίας.

Σε κάποιους κρατάει περισσότερο και σε κάποιους άλλους μια ολόκληρη ζωή. Η αγάπη όμως δεν είναι μόνο μια λέξη ή ένα συναίσθημα. Είναι και ένας τρόπος ζωής. Το να αισθάνεσαι αγάπη κάθε ημέρα για ό,τι έχεις ή για ό,τι η ζωή απλόχερα σου δίνει ονομάζεται ευγνωμοσύνη. 

Ευγνωμοσύνη για ό,τι το σύμπαν σου στείλει σαν μάθημα για την εξέλιξη σου, άλλες φορές με ανώδυνο τρόπο και άλλες με επώδυνο τρόπο. Ο στόχος όμως είναι πάντα ένας: να προχωρήσεις μπροστά στο μονοπάτι της εξέλιξης και να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Πώς μπορούμε όμως, να λαμβάνουμε αγάπη χωρίς να την αναμένουμε μόνο από τους σημαντικούς μας ανθρώπους ή από αυτούς που πιστεύουμε ότι είναι σημαντικοί για εμάς; Μα φυσικά, με το να την δημιουργήσουμε εμείς πρώτοι.

Σαν ξυπνάς κάθε ημέρα, πες αυτό: «Σε αγαπώ. Είσαι έτοιμος/η να ζήσουμε άλλη μια φανταστική εμπειρία;».

Άλλωστε τι θα ήταν η ζωή χωρίς τις εμπειρίες; Για αυτό και η κάθε ημέρα είναι διαφορετική από την προηγούμενη. Δες το πρόσωπο σου στο καθρέφτη. Έχεις παρατηρήσει ποτέ πόσο μοναδικός/η και όμορφος/η είσαι πίσω από τις πεποιθήσεις που έχεις για εσένα;

Πάρε τον εαυτό σου και βγείτε έξω, για βόλτα, για ψώνια, για φαγητό. Κάνε ότι επιθυμείς, σαν να είσαι με το καλύτερο σου φίλο και σαν σκοτεινιάζει και πέσεις να κοιμηθείς πάρε τον αγκαλιά και πες του σε ευχαριστώ, σε αγαπώ, καληνύχτα – θα καταλάβει αυτός. 

Αγάπα τον και δώσε του ό,τι του λείπει και χρειάζεται, όχι από εγωισμό αλλά γιατί του αξίζει. Σε όλους μας αξίζει.




Να αντιμετωπίζεις τα πάντα με Χαμόγελο…!!!

Φέρε για λίγο στο νου σου έναν πυγμάχο. Μπαίνει στο ρινγκ, έτοιμος για τον μεγαλύτερο αγώνα της ζωής του απέναντι σε έναν πολύ δυνατό αντίπαλο. Το κοινό στις εξέδρες όμως είναι εναντίον του. Τον γιουχάρουν, τον προσβάλλουν, του φωνάζουν.

Αυτός δεν τα χάνει. Και απαντάει με το μεγαλύτερο όπλο: ένα χαμόγελο.

Δεν αφήνει το μίσος, τις φωνές, τις δυσκολίες να τον καταβάλλουν ή να του μειώσουν την αυτοπεποίθηση. 

Δεν αφήνει να τον γεμίσουν θυμό. Ο θυμός θα τον έκανε να φέρεται σπασμωδικά και χωρίς λογική.

Όχι, αυτός απαντάει με χαμόγελο, ανάλαφρη διάθεση και πλάνο. Δεν παρασύρεται στο αρνητικό. Φτιάχνει το δικό του παιχνίδι.

Όταν όμως βλέπεις έναν άνθρωπο να απαντάει σε όλα με ένα χαμόγελο, δεν μπορείς να κάνεις πολλά. Πως μπορείς να κερδίσεις κάποιον που δεν μπορείς καν να επηρεάσεις;

Ο υποτιθέμενος αυτός μποξέρ έχει κατακτήσει τη δύναμη που έλεγαν και οι αρχαίοι φιλόσοφοι: Χαρά σε όλες τις στιγμές, ειδικά στις δύσκολες.

Τι σημαίνει αυτό για εμάς;

Αν μπορούμε, ας χρησιμοποιήσουμε την παραπάνω εικόνα ως μεταφορά για τη ζωή. Η ζωή προσπαθεί να μας ρίξει κάτω. Θα αντιμετωπίσουμε αδικία, έχθρα, ακόμα και κακία.

Πως θα απαντήσουμε; Με θυμό; Με οργή; Αφήνοντας να μας επηρεάσουν;

Όχι. Αντίθετα, πρέπει να απαντάμε με ενθουσιασμό και χαμόγελο.

Όπως είχε γράψει ο φιλόσοφος και αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος: «Η δυνατή φωτιά δημιουργεί φλόγα και φως από οτιδήποτε και αν της ρίξεις». Αυτό μπορούμε να κάνουμε κι εμείς. Να τα αντιμετωπίζουμε όλα με χαμόγελο.

Υπάρχει και ένα ρητό που προέρχεται από τα έργα του φιλόσοφου Φρειδερίκου Νίτσε το «amor fati», το οποίο σημαίνει να αγαπάς τη μοίρα σου. Σύμφωνα με το Νίτσε, δεν πρέπει μόνο να ανεχόμαστε ότι μας φέρνει η ζωή, αλλά να το αγαπάμε.

Το ανίκητο χαμόγελο

Όποτε το φέρνω κατά νου, σκέφτομαι αυτό το χαμόγελο που λέγαμε, το χαμόγελο που κερδίζει, αυτό που ρίχνει τους αντιπάλους και τα εμπόδια. Και προσπαθώ κι εγώ να χαμογελάσω και να συνεχίσω να προχωράω. Γιατί τι άλλο μπορώ να κάνω;

Ξέρουμε ότι όποτε ξεπερνάμε αντιξοότητες, βγαίνουμε πιο δυνατοί, πιο έξυπνοι, πιο ικανοί. Ξέρουμε ότι αναπόφευκτα αργότερα θα αναγνωρίσουμε πως ότι βιώσαμε τώρα ήταν για το καλό. Οπότε γιατί να μη νιώσουμε έτσι από τώρα; Γιατί να περιμένουμε; Γιατί να μην χαμογελάσουμε από τώρα;

Ίσως οι άνθρωποι γύρω μας να δυσκολεύονται να το κατανοήσουν αυτό. Ίσως αυτό το χαμόγελο να είναι μια μικρή μόνο σταγόνα σε έναν ωκεανό γεμάτο κακία και σκοτάδι. Δεν έχει σημασία.

Αν θέλουμε να νικήσουμε κι αν θέλουμε να ζήσουμε, υπάρχει μία μόνο απάντηση.

Αποδοχή της μοίρας. Χαρά. Αυτό το ανίκητο χαμόγελο.

Η ζωή είναι μικρή. Και μπορεί να τελειώσει ανά πάσα στιγμή. Ποιος μας λέει ότι έχουμε το χρόνο να περιμένουμε να νιώσουμε καλύτερα αργότερα για ότι συνέβη; Ποιος μας λέει ότι μπορούμε να περιμένουμε να περάσουν μήνες και χρόνια για να μας δώσουν τη σωστή οπτική για την κατάσταση;

Υπάρχει μόνο το τώρα. Δεν υπάρχει χρόνος να είμαστε μίζεροι ή θυμωμένοι ή πικραμένοι.

Ας θυμηθούμε και την άλλη φράση του Νίτσε, που έχει γίνει πια κλισέ στις μέρες μας: Ότι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς.

Ότι κι αν συμβαίνει, όσο άσχημο κι αν είναι αυτό που σου έτυχε, όσο κάτι δεν σε σκοτώνει εκείνη τη στιγμή, υπάρχει μία μόνο απάντηση:

Αγάπησέ το. Αγκάλιασέ το. Χρησιμοποίησέ το.




Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2023

Ας μη γίνουμε «κανονικοί», ας είμαστε τρελοί και ευτυχείς…!!!

Πρέπει να είμαστε φυσιολογικοί. Να ξυπνάμε το πρωί για τη δουλειά με την απαιτούμενη μουρμούρα. Το στρώμα μας έπεσε βαρύ και τα μαξιλάρια δεν φτιάχτηκαν για τον ευαίσθητο αυχένα μας. Οι συμβατικές αγκαλιές μας επιτρέπουν εξάλλου τη μουρμούρα. Για την ακρίβεια την απαιτούν. 

Τρέφονται από την αίσθηση πως κάτι μας λείπει, εκείνο το «μισό» που μας στερεί το δικαίωμα σε αγάπες και λουλούδια. Ο έρωτας, βλέπεις, αναζητά ένα κάποιο θάρρος, ένα ξεγύμνωμα και μια βουτιά στην ολόκληρη αλήθεια μας.

Εμείς, όμως, τα ξεκαθαρίσαμε. Είμαστε φυσιολογικοί. Πριν τον καφέ έχουμε τα νεύρα μας γιατί ακόμη καλά καλά δεν ανοίξαμε βλέφαρο. Μετά και πάλι δυσφορούμε. Μας φταίει η κίνηση στο δρόμο κι η άχαρη ρουτίνα που κρυφά τρέμει το φυλλοκάρδι μας να μην τη χάσουμε. 

Μα γκρινιάζουμε. Έτσι, για την ελάχιστη δόση επαναστατικότητας στο προφίλ μας. Ωραίο πράγμα η ανώδυνη επαναστατικότητα και, προπάντων, μας προσδίδει την απαιτούμενη τυχοδιωκτική γοητεία.

Μικροί θα αλλάζαμε τον κόσμο, θυμάσαι; Στην πορεία ευτυχώς το πιάσαμε το νόημα. 

Θα γινόμασταν απλώς κανονικοί. Κι όλα μέλι γάλα. Στη δουλειά θα βαφτιζόμασταν σωστοί υπάλληλοι. Υπάκουοι κι ανέμπνευστοι, εφόσον το επιθυμούσε το αφεντικό. Εάν τυχόν παίρναμε την πολυπόθητη προαγωγή ασφαλώς και θα ξεχνούσαμε το νευρικό παρελθόν των κατώτερων κλιμακίων. 

Θ’ ασκούσαμε την εξουσία ως τύραννοι και θ’ αναπτύσσαμε αλλεργία στα εργασιακά δικαιώματα. Θ’ ανταμείβαμε τους κόλακες και θα δυσπιστούσαμε στους λιγότερο δουλοπρεπείς.

Στις συζητήσεις θα συμφωνούσαμε με τον πλέον δυνατό. Είναι ωραίο να εντάσσεσαι στην ομάδα του ισχυρού, δεν συμφωνείς; Και προπάντων βολικό. 

Μια ομπρέλα προστασίας για τις δύσκολες στιγμές, ένα βόλεμα στο δημόσιο για τους απογόνους κι ένα ξελάσπωμα για τις τυχόν ατασθαλίες μας στην εφορία.

Στις φιλίες ξεκινήσαμε ρομαντικά. Μια συντροφιά από ατίθασες ψυχές με τα πόδια στο γραφείο και τα όνειρα στα σύννεφα. Προσγειωθήκαμε. Προτιμάμε το σταυροπόδι τώρα. Κρίνεται πιο κομψό και απείρως πιο ασφαλές. 

Για τους φίλους καιρός δεν μας απομένει. Μην το ξεχνάμε, γίναμε φυσιολογικοί. Περισπούδαστοι καριερίστες, με το κεφάλι ψηλά και την υπερκόπωση μόνιμη ντάμα μας.

Τις νύχτες επιλέγουμε τις σειρές. Με τους πολλούς κύκλους καθότι και άνθρωποι της συνήθειας. Μας δίνουν την αίσθηση ότι ζούμε. 

Για λίγο μεταμορφωνόμαστε σε περιπετειώδεις δικηγόρους ή ριψοκίνδυνους κατασκόπους. Ύστερα νυστάζουμε. Κλείνουμε την τηλεόραση και καληνυχτίζουμε την αγάπη μας πριν το πρώτο ροχαλητό.

Άλλη μια φορά: Πρέπει να υμνούμε την κανονικότητα. Και πρέπει να κάνουμε την πολυπόθητη πρόταση γάμου. Αν είμαστε άντρες ασφαλώς. Αν είμαστε γυναίκες καλύτερα να την περιμένουμε καρτερικά. Κι ας μην την λαχταρούμε. 

Επειδή πρέπει. Γιατί την προσδοκά το οικογενειακό πακέτο ασφάλειας, τα αγέννητα παιδιά μας κι η φίλη που επιμένει πως «άλλη χάρη ο γάμος».

Τα ζευγάρια ανέκαθεν λάτρευαν τ’ άλλα ζευγάρια εξάλλου. Σαν μια συμμορία με όρκο κανονικότητας που κυβερνά σιωπηλά τον κόσμο. Οφείλουμε να είμαστε φυσιολογικοί λοιπόν. Να τρέχουμε πίσω από τις χιλιάδες υποχρεώσεις μας. Ποτέ να μην τις φτάνουμε, για την απαραίτητη αδρεναλίνη που οι ενοχές εγγυώνται.

Να μην έχουμε χρόνο για πολλές σκέψεις. Αν σκεφτούμε θα καταλάβουμε. Κανέναν δεν εξυπηρετεί να καταλάβουμε, ούτε καν εμάς τους ίδιους.

Χρειάζεται να μην ξεχωρίζουμε. Να μην ντυνόμαστε πολύ αστραφτερά, να μην μιλάμε δυνατά, να μη γελάμε με την καρδιά μας. Δεν είμαστε τίποτα εγωκεντρικοί που εκλπιπαρούν σώνει και ντε την προσοχή και προπάντων δεν δηλώνουμε επιπόλαιοι χάχες. 

Από την άλλη ας μην γίνουμε και τελείως κλασικοί. Η εποχή λατρεύει το ελαφρώς αντισυμβατικό μα συνάμα κυριλέ στυλ, θα το έχεις ακουστά.

Επιβάλλεται να κουνάμε συγκαταβατικά το κεφάλι μας στις φιλικές παρέες και στα οικογενειακά δείπνα. Ακόμη κι όταν διαφωνούμε. Το να υπερασπιζόμαστε την άποψη μας – ή το να έχουμε μια οποιαδήποτε άποψη- θεωρείται στις μέρες μας αδιανόητο πείσμα και τινάζει τις σχέσεις στον αέρα.

Ας συνοψίσουμε: Πρέπει να είμαστε φυσιολογικοί. 

Υπάκουοι σύζυγοι, που στα κρυφά εκτονώνoυν την υπνωτισμένη τους λίμπιντο σε απαγορευμένους εραστές. Συνετοί γονείς που φορτώνουν στα παιδιά τα άλυτα συμπλέγματά τους. Αφοσιωμένοι φίλοι που δεν τολμούν να ξεστομίζουν στους κολλητούς την αλήθεια τους. 

Υπάκουα τέκνα που στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δοξολογούν τη μαμά και τον μπαμπά και στον ψυχαναλυτή τους λοιδορούν αλύπητα. Πετυχημένοι επαγγελματίες που σκότωσαν το όνειρο για έναν χαρτοφύλακα αδειανό κι ένα κοστούμι καλοραμμένο.

Κι ένα μυστικό: Δε χρειάζεται όντως να είμαστε φυσιολογικοί. Αρκεί απλώς να φαινόμαστε. Κανείς δεν σκοτίζεται για το ποιοι πραγματικά είμαστε, ούτε κι οι ίδιοι μπήκαμε ποτέ στον κόπο να το ερευνήσουμε σοβαρά. Όλα καλά λοιπόν. 

Προχωράμε ακάθεκτοι. Συνένοχοι στα εγκλήματα πλάνης, σύντροφοι του Οδυσσέα που ξελογιάστηκαν από τις σειρήνες. Ζούμε στο νησί της Κίρκης.

Ωστόσο, γιατί στα αλήθεια να χαλάσουμε τη ζαχαρένια μας; Η Κίρκη αποδείχτηκε εξαίρετη οικοδέσποινα. Μας ταΐζει και μας ποτίζει για αιώνες τώρα. Με ένα όρο: Τη σιωπή της λήθης μας.




Κατερίνα Τσιτούρα