Το πείραμα της διπλής σχισμής με λόγια απλά, για να είναι κατανοητό, έχει ως εξής : μια δέσμη σωματιδίων αναγκάζεται να περάσει μέσα από δυο παράλληλα, κοντινά ανοίγματα. Δύο σχισμές. Ο Παρατηρητής θέλει να δει, να παρατηρήσει. Από ποια σχισμή περνά κάθε σωματίδιο;
Πως συμπεριφέρεται; Λοιπόν: όσο ο Παρατηρητής παρατηρεί τα σωματίδια εκείνα εκδηλώνουν ιδιότητες σωματιδίου .Όταν η παρατήρηση σταματά τότε εμφανίζουν κυματικές ιδιότητες.
Αν κανείς έχει γνώσεις φυσικής μπορεί να μελετήσει λεπτομερώς το πείραμα και να μάθει πως (αν και ίσως όχι γιατί) αποτυπώνονται τα σχήματα των σωματιδίων πίσω από τις δυο σχισμές ανάλογα με το αν υπάρχει ή όχι Παρατηρητής.
Αυτό που κυρίως μας ενδιαφέρει εδώ είναι: ποια είναι η πραγματικότητα και πως ,ή αν, ο Παρατηρητής την δημιουργεί ή συμβάλει στην δημιουργία της. Έχει διατυπωθεί η άποψη πως αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα δεν υπάρχει διότι αποτελείται από πράγματα μη πραγματικά!
Τι μας μας λέει όμως το πείραμα της διπλής σχισμής; Μας αποδεικνύει ότι υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ συνειδητότητας και φυσικού κόσμου. Διαμορφώνει η συνειδητότητα, δηλαδή ο άνθρωπος, την πραγματικότητα; Αν ήθελε κανείς θα μπορούσε να συνεχίσει με μια αλυσίδα ερωτημάτων: Ότι είναι πραγματικότητα είναι κάτι "πραγματικό" ή είναι ο Παρατηρητής που την δημιουργεί;
Κι αν είναι έτσι τότε γιατί όλοι συμφωνούμε ότι ο ουρανός είναι γαλανός, το φαγητό αλμυρό, η μυρωδιά του θείου δυσάρεστη, η υφή της κρέμας μαλακή και ο ήχος από τα μεγάφωνα εκκωφαντικός; Τι συνδέει τους Παρατηρητές και ποιες συμφωνίες έχουν συναφθεί μεταξύ τους σε ένα άλλο πεδίο για τον "τρόπο" της παρατήρησης;
Πειραματικά είδαμε ότι παράγοντες της συνειδητότητας διαταράσσουν και αλλοιώνουν την συμπεριφορά των σωματιδίων που διέρχονται από την διπλή σχισμή. Πέραν πάσης αμφιβολίας ο παρατηρητής, είδαμε, προκαλεί το αποτέλεσμα και υποχρεώνει τα ηλεκτρόνια, αφού περάσουν τις σχισμές, να έρθουν σε συγκεκριμένη διάταξη.
Κι ενώ παλαιότερα το σύμπαν θεωρήθηκε ως μια τεράστια μηχανή δίχως συνειδητότητα έρχεται τώρα η κβαντική φυσική να μας μιλήσει για ένα σκεπτόμενο σύμπαν: Η ύλη είναι αποτέλεσμα σκέψης!
Βέβαια αν και αυτές οι διαπιστώσεις θεωρούνται εντελώς σύγχρονες ,στην πραγματικότητα η φιλοσοφία η οποία θεμελιώθηκε στην Ελλάδα τοποθέτησε την Σκέψη ως ακρογωνιαίο λίθο της Ζωής και της εξέλιξης.
Όταν μελετήσουμε τους Έλληνες με τρόπο πηγαίο και χωρίς την διαμεσολάβηση ερμηνευτών και αναλυτών που διαστρέβλωσαν και απέδωσαν τις σκέψεις τους κατά το δοκούν, τότε ίσως μπορέσουμε να τους προσεγγίσουμε. Θα διαπιστώσουμε πως ό,τι εξετάζουμε εδώ δεν τους ήταν άγνωστο.
Μεταξύ των άλλων είναι σημαντικό να απαντήσουμε σε ερωτήματα όπως : Γιατί χρειάζεται να ενεργοποιήσω τον Παρατηρητή μου; Τι με συνδέει με τους άλλους Παρατηρητές; Προς τα που θα μας οδηγήσουν; Υπάρχουν όρια στην επίδραση του Παρατηρητή;
Ως πιο σημείο διαμορφώνει την πραγματικότητα; Μπορώ να αψηφήσω τον νόμο της βαρύτητας που μου είπαν ότι υπάρχει και να αφήσω τον Παρατηρητή μου να με πάει ταξίδι πετώντας;
Μέσα σε κάθε συνειδητότητα ή μάλλον ας το φέρουμε στα μέτρα μας κι ας πούμε μέσα σε κάθε άνθρωπο, υπάρχει ένας σύντροφος που ονομάζεται Παρατηρητής.
Αλλά οι περισσότεροι από εμάς δεν τον ξέρουμε γιατί δεν επικοινωνούμε μαζί του. Για να γίνει αυτή η επικοινωνία χρειάζονται τεχνικές, άσκηση και κόπος.
Όταν όμως πετύχουμε την συνεργασία των δυο πλευρών τότε μας περιμένει μια νέα πραγματικότητα. Η "πραγματική".
Όλγα Παντελοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου