Όταν πρόκειται για το θάνατο ενός αγαπημένου μου προσώπου, ο πόνος το ξέρω θα είναι αφόρητος. Αλλά όταν είναι το σκυλί μου που εναπόκειται να πεθαίνει, ο πόνος θα είναι εξίσου τεράστιος ή και χειρότερος.
Υπάρχει διαφορά στον τρόπο χειρισμού αυτών των δύο τύπων πένθους; Νιώθω πως θα πονέσω πιο πολύ όταν χάσω το σκυλάκι μου. Νιώθω περισσότερο από δικαιολογημένη όταν θα θρηνώ βαθιά την απώλεια ενός τετράποδου φίλου από ενός ανθρώπου.
Ο σκύλος μου είναι ο καλύτερος φίλος μου και ο μόνος μου έμπιστος. Από τότε που ήρθε κοντά μας έχει πολλαπλασιάσει την αγάπη μέσα μου. Κάτι πρωινά χωρίς αυτόν να με ξυπνήσει το πρωί ή να με καλωσορίσει σπίτι όταν σχολάσω κουνώντας την ουρά του, έλειπε πάντα κάτι.
Κάτι δε πήγαινε σωστά. Δεν μπορώ να σκεφτώ πως θα ήμουν αν δεν τον είχα. Όσες φορές σκέφτηκα πως κάποια στιγμή θα τον χάσω, καθόμουν για λίγο προσπαθώντας να κάνω τον εαυτό μου να σκεφτεί κάτι άλλο, οτιδήποτε άλλο, γιατί βούρκωνα.
Θυμάμαι που τον δάγκωσε άσχημα ένας μεγαλύτερος σκύλος και ήταν στην κλινική για πάνω από μια εβδομάδα. Τις περισσότερες νύχτες ξυπνούσα στα δάκρυα, δεν μπορούσα να ξεκουραστώ όλη τη νύχτα για μέρες μέχρι να επιστρέψει στο σπίτι και να γίνει καλά.
Λίγους μήνες αργότερα, ένας συγγενής μου υπέκυψε στην αρρώστια που τον βασάνιζε και τον χάσαμε. Στην κηδεία του, είδα μέλη της οικογένειάς μου να κλαίνε με τόση πολλή θλίψη, ενώ εγώ ήμουν εκείνη που τους στήριζε και ένιωθα πιο δυνατή από τους περισσότερους. Σκεφτόμουν, γιατί υπήρχε τόση διαφορά στα συναισθήματα μου;
Όταν ένας άνθρωπος φεύγει από αυτόν τον κόσμο, έχουμε πολλούς τρόπους για να πούμε αντίο. Μοιρολόγια, κηδείες, μνημόσυνα, τάφοι για επίσκεψη κ.λπ.
Αλλά δεν έχουμε την ίδια τελετουργική προσέγγιση για να αποχαιρετήσουμε τους αγαπημένους μας τετράποδους φίλους. Το χειρότερο είναι πως έρχονται και μας λένε "είναι απλώς ένας σκύλος."
Δεν έχουμε άδεια από τη δουλειά για όταν χάσουμε ένα κατοικίδιο και θέλουμε να πενθήσουμε, αλλά θεωρείται μόνο φυσιολογικό όταν το κάνουμε για συγγενείς και γνωστούς.
Η απώλεια ενός σκύλου είναι τόσο οδυνηρή επειδή οι ιδιοκτήτες δεν χάνουν απλώς το κατοικίδιο. Θα μπορούσε να σημαίνει την απώλεια μιας πηγής άνευ όρων αγάπης, έναν φίλο που παρέχει ασφάλεια, αγάπη και πολλά άλλα.
Όλη η ζωή μας αλλάζει όταν δεν έχουμε αυτό το μέρος ως καθημερινή πτυχή. Απλώς πρέπει να σηκωθούμε και να ζήσουμε σαν να μην συνέβη τίποτα, και αυτό είναι αδύνατο.
Ο εγκέφαλος των σκύλων ανταποκρίνεται στον έπαινο από τους ιδιοκτήτες τους εξίσου έντονα με αυτό στα τρόφιμα. Τα σκυλιά αναγνωρίζουν τους ανθρώπους και μπορούν να μάθουν να ερμηνεύουν τις ανθρώπινες συναισθηματικές καταστάσεις μόνο από την έκφραση του προσώπου.
Επιστημονικές μελέτες δείχνουν επίσης ότι τα σκυλιά μπορούν να κατανοήσουν τις ανθρώπινες προθέσεις, να προσπαθήσουν να βοηθήσουν τους ιδιοκτήτες τους και ακόμη και να αποφύγουν άτομα που δεν συνεργάζονται με τους ιδιοκτήτες τους ή δεν τα αντιμετωπίζουν καλά.
Τα σκυλιά μπορούν να αισθανθούν κακούς ανθρώπους. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι ανταποκρίνονται θετικά σε μια τέτοια ανεπιθύμητη αγάπη, βοήθεια και πίστη.
Απλά να γυρίσεις να κοιτάξεις ή να παρατηρήσεις ένα σκυλάκι μπορεί να σε κάνει να χαμογελάσεις. Οι ιδιοκτήτες σκύλων έχουν μεγαλύτερη ευεξία και είναι πιο ευτυχισμένοι κατά μέσο όρο από τους ανθρώπους που έχουν γάτες ή καθόλου κατοικίδια.
Τα σκυλιά είναι δέσμες άνευ όρων αγάπης. Δεν θα μας κρίνουν ποτέ ούτε θα έχουν μνησικακία και μας συγχωρούν πολύ πιο συχνά από ό,τι μας αξίζει. Είναι το καλύτερο πράγμα που συμβαίνει σε εμάς.
Έτσι, όταν μας αφήνουν, είναι φυσικό να μας προκαλεί μεγάλο πόνο και θλίψη. Δεν χρειάζεται να ντρέπεστε ή να φοβάστε να δείξετε αυτά τα συναισθήματα..
Simple Life Psychology
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου