Εδώ που έχουμε φτάσει τρεις επιλογές υπάρχουν και είναι όλες ανεξαρτήτου ηλικίας. Η πρώτη επιλογή είναι ο κόσμος να συνεχίσει την ζωή του ως έχει και όπως καθημερινά διαμορφώνεται ευχόμενος ότι όλα θα πάνε καλά λέγοντας ότι, κάτι θα γίνει...
Η δεύτερη επιλογή είναι ο κόσμος να αντιδράσει, να διαμαρτυρηθεί, να διαδηλώσει και να καταγγείλει. Βλέπε αγανακτισμένοι, πορείες και εμπλοκές με αστυνομικές δυνάμεις.
Και η τρίτη επιλογή είναι η να αρχίσει να χρησιμοποιεί τον εγκέφαλό του, να διαβάσει, να γίνει ευέλικτος, να προσαρμοστεί και να εκμεταλλευτεί τα νέα δεδομένα προς όφελός του.
Δυστυχώς το 90% του κόσμου αυτή τη στιγμή ακολουθεί την πρώτη επιλογή. Συνεχίζει δηλαδή την ζωή του ως είχε τα τελευταία 2, 3, 4 και 15 χρόνια πριν.
Ταυτόχρονα παρακολουθεί τα γεγονότα, διαμαρτύρεται όπου βρεθεί και όπου σταθεί, αγανακτεί, βρίζει, απελπίζεται, συνεχίζει να γίνετε μοιραίως δέκτης όλων των δυσμενών οικονομικών εξελίξεων, πέφτει στην κατάθλιψη την απραγία και εύχεται ότι όλα θα πάνε καλά και ότι στις επόμενες εκλογές θα έρθει κάποιος που θα διορθώσει τα πάντα και θα κάνει το ευνόητο και έτσι όλα θα αρχίσουν να γίνονται καλύτερα.
Το 9% του κόσμου από την άλλη, επιλέγει να βγαίνει στους δρόμους και στις πλατείες σε ότι ευκαιρία βρεθεί για να διαμαρτυρυθεί, να φωνάξει, να βρίσει, να μουτζώσει και να εκφράσει τέλος πάντων δημόσια την αντίθεση του, την οργή του και αντιμετωπίζει κατά μέτωπο την ωμή κατασταλτική, αστυνομική βία.
Αυτή η μερίδα του κόσμου πιστεύει και πολύ καλά κάνει φυσικά, ότι μέσω αυτής της αντίδρασης θα μπορέσει να ανατρέψει το όλο σύστημα, προτρέποντας τον υπόλοιπο κόσμο να τους ακολουθήσει έτσι ώστε να γίνουνε πάρα πολλοί, ελπίζοντας έτσι ότι όπως και το 74, θα μπορέσει να ανατρέψει την νέα αυτή σύγχρονη χούντα.
Η πραγματικότητα είναι ότι καμία από τις δύο παραπάνω επιλογές δεν λειτουργούν και δυστυχώς ούτε πρόκειται να λειτουργήσουν επίσης.
Πρώτον επειδή ήδη έχουν δοκιμαστεί και απέτυχαν, δεύτερον γιατί αυτού του είδους η δράση του κόσμου αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων ότι είχε προβλεφτεί από δαύτους, εξ'ου και η ανάλογη οξεία κατασταλτική αντίδραση του κράτους και τρίτον διότι αυτού του είδους οι διαμαρτυρίες ακόμα και τώρα χρησιμοποιούνται, υποκινούνται, οργανώνονται και διαλύονται επίσης έως ένα πολύ μεγάλο βαθμό από το πολιτικό σύστημα και γίνονται τροφή και βορά για προβολή και εκμετάλλευση από τα κόμματα.
Το να βασίζεται όμως κάποιος στην ελπίδα απλά, δεν αποτελεί στρατηγική και ούτε λύνει ποτέ τα προβλήματα. Ναι μεν απαιτείται δράση και αντίδραση αλλά αυτή η αντίδραση θα πρέπει να συνοδεύεται από άμεσα αποτελέσματα για την προσωπική πρώτα ζωή του καθενός και δεν το εννοώ καθόλου εγωιστικά αυτό.
Αυτό όμως που λέω είναι ότι για να σώσεις πρώτα τους άλλους πρέπει πρώτα να σώσεις τον εαυτό σου. Σώσε πρώτα τον εαυτό σου και μετά διατυμπάνισε τον τρόπο που σώθηκες εσύ και πίστεψε με πολλοί άλλοι θα ακολουθήσουν. Έτσι βοηθάμε ουσιαστικά και έτσι δημιουργούνται τα μεγάλα ρεύματα. Μέσω του παραδείγματος και της προτροπής. Όπως πρέπει και ο γονιός να κάνει στα παιδιά του.
Επομένως μας μένει η τρίτη μόνο επιλογή. Η προσαρμογή προς όφελός μας. Αυτή επιλογή δεν έχει καθόλου να κάνει με το πρέπει. Με το τι θα πρέπει δηλαδή να γίνει πολιτικά ώστε να ορθοποδήσει το κράτος, η οικονομία και η κοινωνία γενικότερα.
Επίσης δεν έχει να κάνει με την ελπίδα, με ευχολόγια και μόνο θετική σκέψη να ελπίζουμε δηλαδή ότι μια άλλη δύναμη πέρα από την δική μας θα έρθει, θα παρεμβληθεί και θα βελτιώσει τα πάντα ως δια μαγείας, είτε είναι μια ανώτερη θεολογική δύναμη είτε είναι μια άλλη πολιτική δύναμη ή κίνημα .
Η τρίτη επιλογή έχει να κάνει με το, όπως λένε και τα Αμερικανάκια «get real and get a life», αλλά με την εποικοδομητική έννοια και όχι με την ειρωνική.
Έχει να κάνει με την συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι η αγορά πάντα θα έχει τα πάνω και τα κάτω, ότι το κράτος πάντα θα είναι διεφθαρμένο και πάντα θα παρεμβαίνει στην αγορά προς όφελος λίγων, ότι πάντα θα υπάρχουν φούσκες, ρωγμές στις υπερδιογκωμένες φούσκες και καταρρεύσεις.
Ο κόσμος πρέπει να προσαρμοστεί με το να μάθει από μόνος του τι να κάνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Θέλεις μέσω της ενημέρωσης, θέλεις μέσω της προσωπικής μόρφωσης και διαβάσματος, θέλεις μέσω του να ακολουθείς ένα άλλο επιτυχημένο παράδειγμα, ο κόσμος τέλος πάντων πρέπει να μάθει με κάποιον τρόπο το πώς αντιδρά κάποιος σε τέτοιου είδους περιστάσεις. Πρέπει δηλαδή να μάθουμε το πότε είναι η σωστή στιγμή για επένδυση σε κάτι και πότε δεν είναι.
Πρέπει να μάθουμε το τι μπορεί κάποιος να κάνει ώστε να μην καταλήξουμε στο σημείο να έχουμε χάσει τελικά την σύνταξή, τον μισθό, την εργασία, την επιχείρηση χωρίς να έχει φροντίσει κάποιον άλλο εναλλακτικό τρόπο βιοπορισμού, ένα plan B.
Στο τι μπορεί να κάνει ώστε να αυγατίσει το αποθεματικό του και όχι απλά να το καταναλώνει σταδιακά έως ότου στερέψει τελείως. Ότι το να βασίζεσαι στην ελπίδα ότι κάτι θα γίνει δεν είναι λύση. Ότι εάν συνεχίσει ο κόσμος να πιστεύει ότι το κράτος και οι τράπεζες ξέρουν τι κάνουν δεν θα βγάλει πουθενά. Και οι δύο κατέρρευσαν στην ουσία και είναι οι δύο μοναδικοί λόγοι για την κατάσταση τώρα.
Ακούστε με, η αγορά δεν είναι ποτέ ούτε καλή ούτε κακή. Η αγορά χαρακτηρίζεται συνήθως από τι κερδίζει και τι χάνει η πλειονότητα του κόσμου από αυτήν.
Εάν οι 7 από τους 10 βγάζουν χρήματα από την αγορά τότε η αγορά χαρακτηρίζεται ως καλή, εάν οι 7 στους 10 χάνουν τότε είναι κακή. Τι γίνεται όμως εάν οι 7 στους 10 έχουν τεχνηέντως παραπλανηθεί; Τι σημαίνει τότε ότι από την αγορά δεν βγαίνουν πλέον χρήματα; Λάθος. Βγαίνουν.
Αυτή η περίπτωση σημαίνει απλά και μόνο ότι κάποιοι κοροϊδεύουν κάποιους με το κλέβουν και να εκμεταλλεύονται την εμπιστοσύνη άλλων. Υπάρχουν δύο ειδών οικονομίες, η γενικότερη, η δημόσια-κρατική οικονομία ενός κράτους και η προσωπική οικονομία του εκάστοτε πολίτη.
Εάν η προσωπική οικονομία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την δημόσια τότε και η πρώτη μοιραία ακολουθεί την πορεία της δεύτερης. Εάν η δεύτερη ακμάζει τότε ακμάζει και η πρώτη και το αντίθετο. Εάν όμως η προσωπική οικονομία καταστεί το λιγότερο δυνατό συνδεδεμένη με την δημόσια-κρατική τότε η πορεία της δεύτερης επηρεάζει την πρώτη κατά ένα πολύ ελάχιστο και εύκολα διαχειρίσιμο τρόπο.
Με άλλα λόγια και για να το κάνω πιο λιανό. Σκεφτείτε ένα αμάξι. Έχουμε το αμάξωμα-το σασί με ένα κινητήρα επάνω ανεξαρτήτου ισχύς, η ισχύ δεν παίζει κανένα ρόλο και έχουμε και το γκάζι και το πόδι επίσης που πατάει το γκάζι.
Εάν το πόδι πατάει διαρκώς το γκάζι τότε το αμάξι καταναλώνει πολύ και μας βάζει μέσα οικονομικά, εάν το πόδι δεν πατάει τόσο πολύ το γκάζι τότε η διαχείριση των εξόδων του αμαξιού γίνεται ευκολότερη.
Είτε το ένα γίνεται όμως είτε το άλλο, το αμάξι, το σασί και ο κινητήρας παραμένει αμάξι, σασί και κινητήρας και αυτά υπάρχουν απλά και μόνο για να το διαχειριστεί κάποιος κατά το δοκούν.
Η αξία και οι δυνατότητές αυτών όμως παραμένουν ίδιες ανεξάρτητα από την χρήση του χρήστη. Η αγορά είναι αγορά, το τι βγάζεις και τι χάνεις εσύ από αυτή είναι άλλο θέμα.
Ο καθένας με τον τρόπο του, με την εμπειρία του και με τις δεξιότητές του πρέπει να κάνει τα εξής : Να γίνει παραγωγικός. Για να γίνει κάποιος παραγωγικός πρέπει να γίνει πρώτα λύτης προβλημάτων.
Όχι μόνο να λύσει τα προσωπικά του προβλήματα αλλά και αυτό που θα παράξει και θα προσφέρει στον κόσμο πρέπει και αυτό να λύνει τα προβλήματα των υπολοίπων για να έχει τύχη το προϊόν η η υπηρεσία αυτή.
Μοναδικό βιώσιμο πλάνο αυτή την στιγμή είναι ένα πλάνο που δεν σε κάνει γρήγορα πλούσιο και δεν είναι άψε ξύσε. Τέρμα με το ξυστό, τέρμα με τις αρπαχτές. «Μπορείς να κοροϊδέψεις κόσμο για κάποιον καιρό αλλά δεν μπορείς να κοροϊδέψεις όλον το κόσμο για πολύ καιρό : Bob Marley»
Πρέπει να παράσχεις χρήσιμη υπηρεσία στον κόσμο. Πρέπει να υπολογίσεις ότι πουθενά δεν υπάρχει εργασιακή σταθερότητα αυτή την στιγμή. Κάνε ένα άλμα εμπρός με το μυαλό για το πού θα οδηγηθεί η αγορά σε λίγο καιρό και προσέφερε από τώρα εκείνο που θα χρειάζεται ο κόσμος σε λίγο καιρό μαζικά. «SKIP AHEAD». Γίνεται εφευρετικοί, υπάρχουν πάντα εναλλακτικές.
Τα προβλήματα του σήμερα είναι το βήμα της λύσης αύριο. Η Ελλάδα μας παρέχει όλα εκείνα τα μέσα για την επίτευξη αυτού του προβλήματος. Τα εργαλεία και τα μέσα αυτά είναι κάτω από τα μάτια μας και δεν τα βλέπουμε.
Ότι είναι δεδομένο για σένα επειδή το έχεις στα πόδια σου και δεν το δίνεις σημασία δεν σημαίνει ότι είναι δεδομένο και για τον άλλο και για τον ξένο π.χ. Ακούτε τις συμβουλές επιτυχημένων και εύστροφων ανθρώπων. Η Ελλάδα έχει πολλούς από αυτούς.
Στο εξωτερικό ένας εύστροφος άνθρωπος διαφέρει και κάνει αμέσως διαφορά, εδώ δεν κάνει καμία, τυχαίο; Μια καλή προσφορά προϊόντος ή υπηρεσίας πρέπει να έχει πάντα μέσα της μεγάλη αξία για τους άλλους. Να γίνεται ρεαλιστικά αισιόδοξοι και όχι λόγω χαρακτήρα και ζωδίων. Δεν ισχύουν τα ζώδια ούτε και οι προκαταλήψεις.
Προσθέστε αξία με την ύπαρξή σας σε οποιονδήποτε τομέα η δεξιότητα σας, σας υποδείξει. Διαφημίστε την προσπάθεια σας, το προϊόν ή την υπηρεσία σας.
Μάθετε να κινείστε γρήγορα και αποτινάξτε τα βαρίδια της ακινησίας λόγω κατάθλιψης. Το φάρμακο της κατάθλιψης είναι η παραγωγικότητα και η αίσθηση ότι είναι κάποιος χρήσιμος. Προσφέρετε υπηρεσίες στους συνανθρώπους σας με το παρέχετε όσο περισσότερη υπηρεσία μπορεί να προσφερθεί από έναν άνθρωπο σε έναν άλλο.
Απαιτούνται φουλ έξτρα υπηρεσίες σε οικονομικές τιμές. Μπορεί να γίνει και πάντα μπορούσε. Γίνεται ευέλικτοι και δημιουργικοί. Απαιτείται εντιμότητα και και ειλικρίνεια στον πελάτη. Ακολουθήστε το όνειρο, το hobby και την δεξιότητά σας.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα αλλά σταματώ εδώ γιατί γνωρίζω ήδη ότι ο κόσμος μόνο και μόνο που είδε ένα τόσο μεγάλο άρθρο (2,5 σελίδες) δεν μπήκε καν στην διαδικασία να το διαβάσει.
Για όσους μπήκαν ελπίζω κάπου και σε κάποιο σημείο να σας έδωσα μια ιδέα ή μια μικρή βοήθεια για το τι μπορείτε εσείς να κάνετε για τους εαυτούς σας πρωτίστως. Η ζωή συνεχίζεται, η ζωή δεν θα σταματήσει επειδή κάποιοι αποφάσισαν να μας σταματήσουν τις ζωές.
Αντιδράστε αναλόγως. Το χειρότερο πράγμα που μπορούμε σαν Έλληνες να κάνουμε αυτή την στιγμή είναι να μην κάνουμε τίποτα. Κάντε και ας μην βγει, κάντε όμως.
Ο Θεός να μας ευλογεί και να μας φωτίζει όλους να ανταπεξέλθουμε στις μεγάλες δυσκολίες που όλοι μας αντιμετωπίζουμε.. Αμήν.
Βασίλης Παπαδόπουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου