Βλέπει το χρυσόψαρο ότι οι γύρω του φορέσανε αστραφτερές λευκές πετσέτες στους λαιμούς τους και ότι κρατάνε πιρούνια και μαχαίρια.
Ακούει το χρυσόψαρο ότι συζητάνε για το πόσο παχουλό είναι και πόσο πρέπει να τιμωρηθεί που ακόμη θυμάται τη θάλασσα. ΑΛΛΑ πάνω που πάει να σκεφτεί να αποδράσει, του φλασάρουν φώτα λαμπερά και ξεχνάει τι ήθελε να κάνει και πάλι ξανά μανά αναρωτιέται: “Τώρα…, τώρα τι κάνουμε? Τώρα τι κάνουμε είναι το θέμα…!”
Διότι το ψάρι πρέπει να είναι ζωντανό κατά τη βράση συμβουλεύουν οι μεγάλοι Chef.
Το ίδιο πλέον αισθάνεται άβολα τώρα που το νερό ζεστάθηκε, αλλά που να πάει? Ζει άλλωστε στην πιο όμορφη γυάλα του κόσμου, είναι γνωστό αυτό.
Και αυτοί οι καλοντυμένοι κύριοι με τις λευκές πετσέτες είναι φίλοι του, αφού τόσα χρόνια του δίνουν φαί, πολύ φαί. Άρα, δε μπορεί να θέλουν το κακό του…
Θυμάται ότι ο παππούς του ήταν μεγάλος, όμορφος και δυνατός σκορπιός. Αυτή η σκέψη τις νύχτες ξεκουράζει το μικρό φοβισμένο χρυσόψαρο.
Και πάνω που πάει να θυμηθεί καλύτερα ότι και αυτό ήταν κάποτε σκορπιός, του αρχίζουν το νανούρισμα σα ψιθύρισμα από 5 φωνές μαζί, για το πόσο μικρό και αδύναμο είναι.
Κοιμάται ακόμη τα βράδια αλλά κάπως άβολα γιατί το νερό έχει ζεσταθεί πολύ, το ενοχλεί και άξαφνα ξανά μανά σκέφτεται: “Τώρα…, τώρα τι κάνουμε? Τώρα τι κάνουμε είναι το θέμα…!”
Την τελευταία φορά που πήγε να πηδήξει από την πιο όμορφη γυάλα του κόσμου του είπανε ότι θα του πάρουν το νερό και θα πεθάνει αργά και βασανιστικά… ΑΝ όμως μείνει μέσα στην πιο όμορφη γυάλα του κόσμου θα γίνει σούπα θρεπτική και πάλι θα πεθάνει αργά και βασανιστικά….. και με αυτή τη σκέψη αναρωτιέται ξανά μανά “Τώρα…, τώρα τι κάνουμε? Τώρα τι κάνουμε είναι το θέμα…!”
Βλέπει θαμπά από τη γυάλα τους κυρίους με τα λευκά ψηλά καπέλα και τις άσπρες τις ποδιές να το κοιτάνε καρφωμένοι και αισθάνεται πολύ σπουδαίο που όλοι μαζί του ασχολούνται.
Τώρα τελευταία του μειώσανε το φαγητό, αλλά του δίνουν χρήσιμες εύγευστες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία που θα το κάνουνε πιο όμορφο και πιο αγαπητό… του είπανε…
Πάλι, όμως, γιατί αυτοί οι καλοντυμένοι ευγενικοί κύριοι κρατάνε πιρούνια, μαχαίρια, κουτάλια και λευκές πετσέτες??? Γιατί χαμογελάνε?
Και αν ξαναπηδήξει από την πιο όμορφη γυάλα του κόσμου, η θάλασσα πόσο μακριά να είναι?
Και αν είναι πολύ μακριά και δεν αντέξει και δεν τα καταφέρει?
Σούπα θρεπτική να γίνει ή να μη γίνει? Αυτό είναι το ερώτημα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου