Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017

Να είσαι περήφανη για τις πληγές σου, είναι το μάθημα της ζωής σου....!!!!!!

Κάποτε σ’ ένα ταξίδι μου μέσα στο τρένο γνώρισα μια κυρία η οποία μου είπε το εξής :

«Κοριτσάκι μου είσαι μικρή ακόμη, να μάθεις ν ΄ ακούς όλους τους ανθρώπους απ’ τον πιο μικρό έως και τον πιο τρανό όλοι έχουν κάτι να σου δώσουν… Να ‘χεις τα μάτια σου ορθάνοιχτα και τα αυτιά σου ανοιχτά..».

Πόσο δίκαιο είχε! Ήμουν φοιτήτρια τότε… Μόλις είχα αρχίσει να επεξεργάζομαι καλά ,καλά τον εαυτό μου και τους γύρω μου… Να ανακαλύπτω τον κόσμο…

Έκτοτε χιλιάδες φορές έφερα στο νου μου τα λόγια της…

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που περνούν απ’ την ζωή μας, κάτι θέλουν να μας πουν ,κάτι να μας δείξουν…

Μας γεμίζουν με εμπειρίες και γνώση…

Άλλοι έρχονται για να μας μαλακώσουν την ψυχή, να μας φέρουν χαρά, αγάπη, ευλογία, ασφάλεια και ευτυχία…

Και άλλοι πάλι ακόμη και πληγώνοντας μας να μας σκληραγωγήσουν, να μας κάνουν πιο δυνατούς…

Να μας μάθουν να πατάμε στα πόδια μας και να μην εξαρτόμαστε από κανέναν παρά μόνο από τον ίδιο μας τον εαυτό…

Γιατί και απ’ τις πληγές διδασκόμαστε… κυρίως από δαύτες…

‘Είναι κατά κάποιο περίεργο τρόπο τα προσωπικά μας έπαθλα, κατάδικά μας μετάλλια τα κερδίσαμε με πολύ πόνο και δάκρυ …

Πάθαμε ,μάθαμε τα καταφέραμε…

Τώρα ξέρουμε, τώρα πια μπορούμε να προφυλαχτούμε καλύτερα…

Να ‘στε περήφανοι για τις πληγές σας…

Τιμή μας και καμάρι μας…

Αν δεν μας πρόδιδαν ,αν δεν μας εκμεταλλεύονταν, αν δεν μας πατούσαν κάποιοι δεν θα ήμασταν αυτοί που είμαστε…

Δε θα ξεχωρίζαμε το δίκαιο απ’ το άδικο…

Το καλό απ’ το κακό…

Το τι μας ταιριάζει και τι όχι…

Τι θέλουμε και τι δε θέλουμε…

Ποιοι είναι για μας και ποιοι δεν είναι…

Άρα πάλι κερδισμένοι βγήκαμε…

Άρα παίρνουμε φόρα και προχωράμε γεμάτοι εφόδια…

Αν το καλοσκεφτούμε όπως γίνεται με τα εμβόλια που σου βάζουν μέσα τον ιό για να αποκτήσεις αντισώματα σε κείνον το ίδιο συμβαίνει και στη ζωή με τους ανθρώπους…

Αν δε μπει μέσα σου ο πόνος πως θα αποκτήσεις αντισώματα στις πληγές;

Από όλους λοιπόν κάτι έχει «λαμβάνειν»…

Θετικό ή αρνητικό που στο χέρι μας είναι να μετατραπεί και αυτό με τη σειρά του σε κάτι πολύ εποικοδομητικό για μας τους ίδιους…




Μοσχούλας Σολάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου