Το Οδοιπορικό ενός λήθαργου……!!!!!!

Έτσι άρχισαν όλα …απόβραδο Πέμπτης…..

Ένα σώμα βαρύ καθηλωμένο……να νιώθει…..έντονα σημάδια……….πόνου και δυσφορίας……..και να αναρωτιέται……..τι έχει……τα αυτιά να βουϊζουν……τα μάτια να δακρύζουν……….το κεφάλι……ασήκωτο……….και τώρα…….πως πάω μέχρι το κρεβάτι………μου λέτε πως………? 

Στην αρχή ήταν όμορφα….ήρεμα……….γαλήνια………..άρχισα να ταξιδεύω σε μέρη μαγικά……..σε μέρη που ούτε καν είχα φανταστεί………ήταν υπέροχα …με κρατούσε……..από το χέρι……..με κρατούσε αγκαλιά………..και εγώ είχα αφεθεί………έτσι που ποτέ μέχρι τώρα το είχα κάνει για κάποιον……….ο λήθαργος όμως με παρέσυρε σε ένα χορό σε όλες τις διαστάσεις….. και χωρίς να το καταλάβω………άρχισα να στροβιλίζομαι μαζί του……….ένιωθα μόνο χαρά…….στο χάος που με γυρνούσε…

Πολύχρωμα φωτάκια έλαμπαν παντού……και εγώ χαιρόμουν σαν παιδί…..…έτσι ξεκίνησαν όλα……….

το ταξίδι αυτό και η ηρεμία όμως κράτησε λίγο…………..τρεις μέρες μόνο……..μετά έγινε εφιάλτης ……άρχισαν οι πόνοι παντού σε όλο μου το σώμα…….να πονώ και να αναρρωτιέμαι……….τι νόημα έχει όλο αυτό που περνάω……….εντάξει………έλεγα………..πες τε μου ποιο μάθημα και ποιο καρμικό χρέος οφείλω………….να το ξεχρεώσω………..δεν αντέχω……….δεν αντέχω………..λυπόμουν τον ευατό μου…….αλλά και τα παιδιά μου που είχαν υποστεί όλο αυτό μαζί μου τόσες μέρες…….

κάθε μέρα και χειρότερα………….καμμιά βελτίωση………υπομονή μου λένε……..θα περάσει …………και εγώ υπομένω……….αλλά οι μέρες περνούν…………..και εγώ θέλω τη ζωή μου πίσω……….θέλω τους φίλους μου……τους αναγνώστες μου………..θέλω να συνεχίσω να κάνω το έργο που έκανα……..μου λείπουν όλα……..τα εγγόνια μου και γελάκια τους…….οι φωνούλες και οι αγκαλίτσες τους………

Η κόρη μου δίνει τον καλύτερο εαυτό της……..ξάγρυπνος φρουρός δίπλα μου………. Να με φροντίζει σε κάθε τι που είχα ανάγκη………ήσυχη και υπάκουη ασθενής εγώ………….αλλά ένιωθα τέτοια ταλαιπωρία να έχω υποστεί τόσες μέρες……που καλύτερα να με έβαζαν να βοηθάω ανθρακωρύχους θα ήμουν πιο ευχαριστημένη……….

Συνεχώς αναφωνούσα…………ΘΕΕ ΜΟΥ…………ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ…………….ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ …………….ΟΜΟΛΟΓΩ ΟΤΙ ΛΥΓΙΣΑ………ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑ………….Το ξέρα.....ότι με τη χάρη του Θεού και των αγγέλων το βιώνα όσο πιο ανώδυνα γινόταν........αλλά και αυτό που ζούσα ήταν πολύ για μένα......!!!!!!!!

ΠΕΜΠΤΗ……….σήμερα………..σαν σήμερα τα μεσάνυχτα περίπου άρχισαν όλα………..και εδώ ……….παρακαλώ το Θεό……….να τελειώσουν………το βρίσκω ανώφελο……….να πονώ και να υποφέρω…………ενώ μπορώ να προσφέρω………στο συνάνθρωπο μου………..!!!!!!!!!!!!!!!!

Είμαι ΚΑΛΑ…………ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ……….ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΑΙ ΠΛΕΟΝ………ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΕΑΥΤΕ ΜΟΥ………….καλά ταξίδεψες…….χόρεψες……….ταλαιπωρήθηκες και ταλαιπώρησες την οικογένεια σου…………καιρός λοιπόν για δράση…………και όχι άλλες ΞΑΠΛΕΣ…………Σήμερα ξεκινώ με το έργο μου…………και με τις αναρτήσεις μου………..και ότι άλλο με καθοδηγήσει ο Θεός και οι άγγελοι……………..!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Χωρίς τουμπανοκρουσίες και φανφάρες…………πιάνω δουλειά…………..όλοι χρειαζόμαστε σε κάτι………….Ίσως να μην έχω τις δυνάμεις που είχα πριν μια εβδομάδα…….αλλά όλα θα γίνουν όπως πριν…..είμαι σίγουρη……..

Κατέγραψα αυτό που έζησα..........και ζω ακόμα............και εύχομαι να μείνει στη μνήμη μου ....σαν ένα κακό όνειρο.......και ότι τίποτα δεν ήταν αλήθεια.........έτσι θα νιώθω λιγότερο πόνο..........και παρηγοριά........ότι σε λίγο όλα θα λάμπουν στη ψυχή μου..........!!!!!!!Κανένας άνθρωπος στη γη......να μη ζήσει αυτό που έζησα......!!!!!!!!!

Φίλοι μου ανοίγω μια μεγάλη ΑΓΚΑΛΙΑ  για να σας χωρέση όλους……..και σας λέω χίλια ευχαριστώ που υπάρχετε στη ζωή μου………..είμαστε ΟΛΟΙ ΕΝΑ………να μην το ξεχνάτε ποτέ αυτό………….βλέπουμε μόνο την ομορφιά της ψυχής του καθενός και όχι την προσωπικότητα με το ''εγώ'' και τις ατέλειες της………..

Ο Θεός και οι άγγελοι μαζί σας………..εύχομαι τώρα και πάντα……….!!!!!!!!

ΑΓΑΠΗ και ΦΩΣ

Λένα Μπαξέ