«Πως πρέπει να τρέφεσαι εσύ για να φτάσεις το ανώτατο όριο δύναμης αντρειάς (virtu), την έννοια που δίνει σ’ αυτήν τη λέξη η Αναγέννηση, αρετής ελεύθερης από κάθε ηθικούλα !». Φ. Νίτσε
Οι προσωπικές δοκιμές του Νίτσε, όσον αφορά στη διατροφή, ήταν εξαιρετικά κακές. Το ζήτημα της διατροφής το έθεσε στον εαυτό του αργά και το απέδωσε στην κλασική γερμανική κουλτούρα. Σ’ αυτήν που δίδασκε «πώς να χάνει κανείς από μπροστά του τις πραγματικότητες και να τρέχει με κάθε θυσία πίσω από έναν προβληματικό σκοπό».
«η αλήθεια είναι πως έως τη στιγμή που έφθασα την ηλικία της ωριμότητας, ετράφηκα πάντα κακώς. Για να εκφραστώ από ηθικής άποψης ετράφηκα με έναν τρόπο “ απρόσωπο”, “ανιδιοτελή”, “αλτρουιστικό”, για μέγιστη ωφέλεια των μαγείρων και των άλλων πλησίον μου».
Εκτός από την γνωστή έκφρασή του, ότι το γερμανικό πνεύμα είναι μία δυσπεψία όπου κανείς δεν κατορθώνει να τα βγάλει πέρα, ο Νίτσε δίνει οδηγίες πώς μέσα από μία συγκεκριμένη διατροφή και στάση ζωής, ο άνθρωπος μπορεί να έχει τη δυνατότητα να φτάσει τον προορισμό του.
Να νιώσει την ελευθερία εκείνη που πλημμυρίζει το νου και που τότε ο άνθρωπος μπορεί να πει: «Εγώ μπορώ να κάνω τούτο…» βρίσκοντας τον αληθινό προορισμό της ζωής.
«Ένα γεύμα ουσιαστικό χωνεύεται ευκολότερα παρά ένα ελαφρύ γεύμα. Ένας από τους πρώτους όρους για καλή χώνεψη είναι να μπει στο στομάχι ολοκληρωτικά σε ενέργεια. Πρέπει να γνωρίζει κανείς το χώρο του στομαχιού του. Για τον ίδιο λόγο πρέπει να αποφεύγει τα ατελείωτα εκείνα γεύματα που θα τα ονομάσω διαλειμματικές θυσίες».
Συγκεκριμένα, προτείνει :
Διόλου προγεύματα μεταξύ των γευμάτων. Τα αλκοολούχα ποτά είναι βλαβερά, το νερό φτάνει. Ο καφές μας κατσουφιάζει, το τσάι δεν είναι υγιεινό παρά μόνο το πρωί. Πρέπει να το παίρνουμε σε μικρές ποσότητες, αλλά δυνατό. Επίσης, ένα φλιτζάνι κακάο πηχτό είναι ό,τι πρέπει.
Όλες οι προλήψεις έρχονται από τα εντόσθια, πρέπει να μένει κανείς καθισμένος όσο το δυνατό λιγότερο και να μη δίνει πίστη σε μια ιδέα που δεν του έχει έρθει στο ύπαιθρο , την ώρα που κινείται ελεύθερα. Πρέπει ως και οι μύες ακόμα να βρίσκονται σε γιόρτασμα.
Η εκλογή του τρόπου αναψυχής πρέπει να μας χωρίζει από τον εαυτό μας. Ο Νίτσε προτείνει τα βιβλία, που είναι ένα μέσον για να μας εκτοπίσει από κείνο που είναι το σοβαρό μας.
Το μάντρωμα του εαυτού μας. Ένα είδος απομόνωσης για ενδοσκόπηση.
Αποφεύγοντας το τυχαίο, τις εξωτερικές εντυπώσεις. Όταν η εσωτερική ένταση κλωσάει πιέζοντας το νου και γενικά ολόκληρο τον οργανισμό, κάθε επίδραση απ’ έξω ενεργεί με πολλή βιαιότητα, χτυπάει πολύ βαθιά.
Εις υγεία λοιπόν, περάστε μέρες εμπιστοσύνης, ευθυμίας, θαυμάσιων τυχαίων συμβάντων και στιγμές βαθιές. Πείτε και εσείς αυτό που είπε και ο Νίτσε για τον εαυτό του: «Εγώ δεν είμαι άνθρωπος, εγώ είμαι δυναμίτης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου