Ο μηχανισμός της κατοχής από αστρικές οντότητες (δαιμόνια)
Οποιαδήποτε στιγμή δεν κοντρολάρουμε τον εαυτό μας, θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι μας ελέγχει. Όπως στο παράδειγμα των εθισμών, του τσιγάρου, του αλκοόλ, του σεξ και οποιουδήποτε άλλου ψυχαναγκασμού που βρίσκεται εκτός του ελέγχου μας.
Εάν δεν έχουμε το κοντρόλ του εαυτού μας, κάποιος άλλος το έχει. Και αυτός ο ''άλλος'' είναι συνήθως κάποια αστρική οντότητα, η οποία έχει καταλάβει μέρος του ενεργειακού νευρικού συστήματος του ατόμου, το ελέγχει, ώστε να καθοδηγεί το άτομο σε δραστηριότητες απ’ τις οποίες θα χάνει ενέργεια, κι έτσι με τη διαρροή αυτής της ενέργειας, θα τρέφεται η οντότητα.
Όσο ο άνθρωπος δεν είναι ΕΝΑ με τον Εαυτό του, όσο δεν είναι ευθυγραμμισμένος με τη θέληση του Εαυτού και δεν έχει προσανατολιστεί προς τη πραγμάτωση της θέλησης αυτής, τότε θα είναι έρμαιο των θελήσεων της κατώτερης προσωπικότητας, των στοιχειακών που τον αποτελούν, και θα βρίσκεται στο χάος και στο έλεος των διαφορετικών αυτών θελήσεων.
Όσο ο εργάτης κάνει αυτό που θέλει και δεν ακούει τον αρχιτέκτονα, θα δημιουργεί ένα χαοτικό οικοδόμημα. Και με το να υπακούει τις θελήσεις των στοιχειακών που τον αποτελούν, ο άνθρωπος ανοίγει τη πόρτα για τη κατοχή από αστρικές οντότητες.
Ενώ αντίθετα, όσο υπηρετεί τη θέληση του Εαυτού και εστιάζεται σ’ Εκείνον, Εκείνος θα φορτίζει τη φυσιολογία με ψυχική ενέργεια, η οποία θα ξεριζώσει τις κατοχές, καθώς οι κατοχές δεν αντέχουν το φως.
Βασικά ο άνθρωπος ανοίγει τη πόρτα για κατοχή όταν αναμένει κάποιου είδους ευχαρίστηση/ηδονή. Γι’ αυτό και το σεξ ειδικά είναι η Νο 1 δίοδος για κατοχές, καθώς είναι η βασική ηδονή του ανθρώπου, με την επόμενη να είναι το φαγητό.
Έτσι, η έκφραση ότι πουλά κανείς τη ψυχή του στο διάβολο, δεν είναι καθόλου τυχαία μάλιστα είναι πέρα για πέρα αληθινή. Γιατί αυτό που συμβαίνει είναι το εξής : όσο προσμένει το άτομο την ευχαρίστηση από μια πηγή έξω από εκείνον, οι ''πόρτες'' του είναι ανοιχτές και έρχονται ''επισκέπτες'' που υπόσχονται ηδονή, φυσικά με κάποιο αντάλλαγμα - και το αντάλλαγμα είναι η ενέργεια του ανθρώπου (και η ενέργεια αποτελεί μέρος της ψυχής).
Δηλαδή οι αστρικές οντότητες προσφέρουν ηδονή και έτσι τους επιτρέπουμε την είσοδο στο πεδίο μας, ενώ αν γίνεται συχνή επανάληψη της πράξης (όπως πχ στο κάπνισμα) τότε η οντότητα αυτή προσκολλάται στο ενεργειακό πεδίο του ατόμου για τα καλά πλέον.
Έτσι στο συγκεκριμένο επίπεδο χάνει τη θέλησή του ο άνθρωπος, καθώς η αστρική οντότητα απομυζά ενέργεια απ’ το ανάλογο μέρος του ενεργειακού νευρικού συστήματος, και καθώς χάνει την ενέργειά του, δεν έχει πια θέληση να κυριαρχήσει στην έξη του.
Όσο περισσότερη ψυχική ενέργεια έχει ο άνθρωπος, τόσο πιο αυτοκυριαρχημένος θα είναι.
Γενικά όταν αναμένει την ευχαρίστηση από μια εξωτερική πηγή, ο άνθρωπος αποδυναμώνεται σε ένα επίπεδο. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρξει άμεσα κατοχή, όμως σίγουρα θα λάβει και σκουπίδια μαζί με την ηδονή κι επιβεβαίωση που λαμβάνει.
Τα παραδείγματα είναι άπειρα. Μέχρι και ο θαυμασμός που αναζητούν οι γυναίκες συχνά, έχει κόστος, καθώς μαζί με τα κομπλιμέντα, η γυναίκα λαμβάνει και σκουπίδια, αν παρατηρήσει προσεκτικά.
Γι’ αυτό ο άνθρωπος πρέπει να είναι ΕΝΑ με τον εαυτό του και να μην αναμένει από καμιά εξωτερική πηγή τίποτα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα σχετιστεί με τον κόσμο, αλλά δεν θα έχει προσμονές για επιβεβαίωση, αυτό είναι το κλειδί.
Όσο αναμένουμε επιβεβαίωση και ευχαρίστηση από μια εξωτερική πηγή, θα είμαστε δέσμιοι αυτής της εξωτερικής πηγής (απ’ την οποία θα αντλούμε και τα ‘σκουπίδια’ της) και θα χάνουμε την ενότητα με τον εαυτό μας.
Έτσι λοιπόν ο μηχανισμός της κατοχής βασίζεται στην ''προβολή'' και αναμονή της λύτρωσης, της ανακούφισης, της ηδονής, από μια πηγή έξω από εμάς.
Όσο ο άνθρωπος δεν είναι ΕΝΑ, θα είναι ''πολλά'', θα είναι έρμαιο στις διάφορες κατώτερες θελήσεις των στοιχειακών και των οντοτήτων που τον κατέχουν.
Οι οντότητες δεν είναι κάτι άξιο φόβου, καθώς δεν μπορούν να μας βλάψουν περισσότερο απ’ ότι κάνουν ήδη, ενώ είναι εξαιρετικά συχνό φαινόμενο.
Για την ακρίβεια, μόνο πολύ εξελιγμένοι άνθρωποι που έχουν κυριαρχήσει στον εαυτό τους δεν έχουν κατοχές. Ιδιαίτερα τα κατώτερα κέντρα του ατόμου, είναι γεμάτα απ’ αυτές, και ωθούν τον άνθρωπο σε σεξουαλικές ορέξεις διάφορες και αφύσικες, και σε άλλες πολλές έξεις και τάσεις που συχνά νομίζει ότι είναι ''φυσιολογικές''.
Προσοχή, γιατί οι οντότητες αυτές θα κάνουν το παν για να ΜΗΝ τις αναγνωρίσουμε, καθώς αν τις αναγνωρίσουμε, κάνουμε το πρώτο βήμα για να τις ξεριζώσουμε απ’ το πεδίο μας και θα αντισταθούν με όλα τα μέσα σε κάτι τέτοιο.
Έτσι η πρώτη - ελεγχόμενη απ’ την κατοχή - αντίδρασή μας, θα είναι ότι ''δεν με ελέγχει κανείς, εγώ αρέσκομαι στο να καπνίζω, να τρώω κρέας, να κάνω αφύσικο σεξ κλπ''.
Θα κάνει το παν δηλαδή η οντότητα για να αποστρέψει το νου του ανθρώπου απ’ τη συγκεκριμένη κατάσταση, με το να βάζει ιδέες διάφορες στο νου του. Οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι πολλές φορές οι σκέψεις και τα συναισθήματά τους δεν προέρχονται απ’ τον πραγματικό εαυτό τους, αλλά από τις κατοχές που τους ελέγχουν.
Φυσικά εύκολα μπορεί να αρνηθεί κανείς την ύπαρξη αυτών των οντοτήτων, αν και αναφέρονται σε όλες ανεξαιρέτως τις θρησκείες και τις πνευματικές παραδόσεις.
Όμως ας αναπτύξει πρώτα την αιθερική και αστρική του όραση το άτομο, και ας κρίνει τότε απ’ την ίδια του την εμπειρία.
Μέχρι να φτάσει σ’ αυτό το σημείο, ας προσπαθήσει να αντιληφθεί τις δυνάμεις που τον ελέγχουν και ας προσπαθήσει να τις πιάσει απ’ το αφτί και να τις βγάλει απ’ τη σφαίρα του.
Κάθε νίκη απέναντι σε μια ηδονιστική συνήθεια, είναι κι ένα βήμα για περισσότερη ενότητα με τον Εαυτό και αυτοκυριαρχία. Τότε γίνεται ο άνθρωπος πραγματικά ελεύθερος, ενώ ο αέρας της ελευθερίας δεν συγκρίνεται με καμιά κατώτερη ευχαρίστηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου