Το σώμα είναι ο τελικός αποδέκτης της συμπεριφοράς μας προς τους εαυτούς μας, προς το περιβάλλον μας.
Το σώμα μας είναι ο «καθρέφτης» μας ο οποίος μας κάνει ανά τακτά διαστήματα ενημέρωση για το πώς «βαδίζουμε» στην ζωή μας, στην καθημερινότητά μας.
Ο κάθε μας πόνος, η κάθε μας ασθένεια, μας κατευθύνει εσωτερικά να αναζητήσουμε που «χρωστάμε» συγνώμη και που συγχώρεση.
Εκεί χρειάζεται να εστιάζουμε ότι έχουμε δυσαρμονίες στο σώμα μας. Να ψάξουμε βαθιά μέσα μας για να αναγνωρίσουμε το σημείο που εμείς ξεπεράσαμε τα όριά μας.
Ξεπερνώ τα όριά μου, όταν καταβάλλομαι συναισθηματικά, νοητικά και πρακτικά.
Συναισθηματικά θα πει ότι έχω μέσα μου θυμό, άγχος, φόβο, τύψεις, ενοχές. Όπου όλα αυτά σταδιακά αλλάζουν την ενέργεια στο σώμα μου. Τι θα πει αλλάζει η ενέργεια μου. Κι τι γίνεται αν εγώ δεν πιστεύω στην ενέργεια ?
Η ενέργεια είναι φυσική και η φυσική είναι ο λόγος που εμείς υπάρχουμε. Η φυσική είναι εκείνη που δίνει την κίνηση στα πάντα γύρω μας. Άρα η φυσική, η ενέργεια δεν έχουν να κάνουν με το τι πιστεύουμε, αλλά με την πραγματικότητα. Μπορεί να μην πιστεύω στην ενέργεια, αλλά ενέργεια είναι ο κεραυνός, η βροχή, ο σεισμός. Αυτά είναι δεμένα με τη φύση κι εμείς δεμένοι μαζί της.
Οπότε η ενέργεια στην φύση μεταβάλλεται ανάλογα με τις εποχές, είτε το πιστεύουμε, είτε όχι.
Έτσι και το σώμα μας βιώνει «χειμώνες, καλοκαίρια, άνοιξη, φθινόπωρο» ανάλογα με την δική μας εσωτερική συμπεριφορά.
Άρα όταν το σώμα μου έχει πρόβλημα καλό είναι να αναζητήσω τι υπάρχει μέσα σε αυτό από συναισθήματα, από σκέψεις και από πράξεις.
Καθώς όλα αυτά συντελούν στην αλλοίωση του σώματός μου και μου παρουσιάζεται η ασθένεια. Ο κάθε ασθενής χρειάζεται να κάνει μία εσωτερική έρευνα για να αναζητήσει, όπως έγραψα και παραπάνω που χρωστάει συγνώμη και που συγχώρεση.
Και όσο συγχωρώ και ζητάω συγνώμη, αρχίζει το σώμα να έρχεται σε ισορροπία και παράλληλα βλέπω, αναγνωρίζω, αντιλαμβάνομαι τι χρειάζεται παράλληλα να βελτιώσω από την εσωτερική μου συμπεριφορά για να περπατήσω ένα μονοπάτι καινούργιο.
Έτσι και ο πόνος θα φύγει από το σώμα κι εγώ θα αρχίσω να φεύγω σε απόσταση από συναισθήματα, σκέψεις και πράξεις που με οδήγησαν στο σημείο του πόνου.
Κάθε φορά που ζητάω συγνώμη και κάθε φορά που συγχωρώ βγάζω από πάνω μου την φθορά.
Το σίγουρο είναι πως όσο αναζητά ο κάθε άνθρωπος στον έσω εαυτό του να βρει την λύτρωση και όσο ανακαλύπτει που χρωστάει τη συγνώμη και την συγχώρεση, θα βλέπει την βελτίωση σε πάρα πολλά κομμάτια της ζωής του, σε όλους τους τομείς.
Για να καταλάβουμε πως λειτουργεί αυτό, αν ένας άνθρωπος έχει πολύ άγχος, τότε η ενέργεια στο σώμα του μειώνεται σταδιακά. Που σημαίνει πως θα έχει προβλήματα στο στομάχι, θα έχει προβλήματα στον αυχένα, στην μέση, πονοκεφάλους, κρίσεις πανικού κλπ.
Καθώς το άγχος τον φέρνει αντιμέτωπο με ένα μόνιμο τρέξιμο και τον οδηγεί να έχει και θυμό. Θυμό προς πάσα κατεύθυνση. Θυμό γιατί τον καθυστέρησε κάποιος, θυμό γιατί δεν τον ακούνε, θυμό γιατί δεν τον καταλαβαίνουν, θυμό με τον εαυτό του γιατί δεν του βγαίνουν τα προγράμματα.
Άρα αν αναζητήσει ο άνθρωπος αυτός, που χρωστάει συγνώμη και συγχώρεση θα δει ότι χρωστάει σχεδόν σε όλο του το περιβάλλον. Σε ανθρώπους που θύμωσε και μέσα του σκέφτηκε αρνητικά, αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό.
Όταν αρχίσουμε σταδιακά την διαδρομή αυτή έρχεται το σώμα μας να μας ανταμείψει καθώς αρχίζει και η δική μας εσωτερική κατανόηση και μεταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου