Τι θέλει να πει το σώμα όταν.....!!!!!!!!

Κοκκινίζετε με το παραμικρό και τραυλίζετε όταν είστε μπροστά σε κόσμο; Ιδρώνετε και τρέμετε εύκολα; Όλα αυτά δεν είναι κουσούρια αλλά μηνύματα του σώματος για τα συναισθήματα που έχετε απωθήσει στο υποσυνείδητό σας! Είναι πια αποδεκτό από την επιστήμη ότι αυτά που βαραίνουν την ψυχή μας μπορούν να επιβαρύνουν και την υγεία μας. Οι πονοκέφαλοι, τα προβλήματα πέψης, ακόμα και οι ταχυκαρδίες μπορεί να μην οφείλονται σε παθολογικά αίτια αλλά στην ψυχολογική μας κατάσταση. Ανακαλύψτε λοιπόν τι είναι αυτό που κρύβετε τόσο πολύ και σάς «πονάει» μέσα από τις σωματικές εκδηλώσεις σας. 

Αν κοκκινίζετε εύκολα με την παραμικρή παρατήρηση… 

-Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα: είτε κρύβετε κάτι είτε προσπαθείτε να μην αποκαλύψετε ένα συναίσθημά σας. 

-Τι πρέπει να κάνετε: παρατηρήστε σε ποιες συγκεκριμένες καταστάσεις κοκκινίζετε και εντοπίστε το συναίσθημα που σας κυριεύει. Είναι θυμός, φόβος ή χαρά; Οταν φτάσετε στην πραγματική αιτία της αντίδρασης, τόσο λιγότερο θα κοκκινίζετε. 

Νιώθετε έξαψη και ο ιδρώτας τρέχει ποτάμι χωρίς ιδιαίτερο λόγο... 

-Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα: όταν δεν έχει παθολογικό υπόβαθρο, η έντονη και ξαφνική εφίδρωση συνδέεται με το αίσθημα του φόβου. 

-Τι πρέπει να κάνετε: προσπαθήστε να αντιμετωπίζετε πιο λογικά τους φόβους σας. Για παράδειγμα, αν τρέμετε στην ιδέα να ζητήσετε αύξηση από το αφεντικό σας, σκεφτείτε τι είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί. Να μη σας τη δώσει! Οπότε, γιατί να φοβάστε; 

Σας πιάνει τρέμουλο; 

Επειδή το τρέμουλο μπορεί να είναι σύμπτωμα πολλών ασθενειών, σε περίπτωση που είναι μόνιμο, καλό είναι να επισκεφτείτε έναν γιατρό. Διαφορετικά...

-Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα: σας έχει καταλάβει ένα πολύ έντονο συναίσθημα και προσπαθείτε να το συγκρατήσετε. Συνήθως, το συναίσθημα αυτό είναι θυμός. 

-Τι πρέπει να κάνετε: ο καλύτερος τρόπος για να μειώσετε το τρέμουλο είναι να εκφράσετε τον εκνευρισμό σας. 

Έχετε έναν κόμπο στον λαιμό… 

Νιώθετε πως είναι αδύνατον να καταπιείτε, γιατί σας δυσκολεύει κάτι που είναι κολλημένο στον λαιμό σας. 

-Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα: προσπαθείτε να καταπιείτε τον πόνο σας και να συγκρατήσετε τα δάκρυά σας. Δεν θέλετε να δουν οι άλλοι τη θλίψη που σας έχει κυριέψει. 

-Τι πρέπει να κάνετε: για να χαλαρώσετε λίγο, κάντε την εξής άσκηση: εισπνεύστε και γεμίστε την κοιλιά σας με αέρα και στη συνέχεια τους πνεύμονές σας. Ενεργοποιείστε έτσι το διάφραγμα σας. Κρατήστε για πέντε δευτερόλεπτα την αναπνοή σας και εκπνεύστε αργά και με ανοικτό το στόμα. 

Επιμέλεια : 

Κατερίνα Νικολοπούλου 

knikolopoulou@espressonews.gr

http://www.espressonews.gr

Σςςς... ακούστε το σώμα σας. Κάτι θέλει να σας πει....!!!!!!

Αναγνωρίστε τους ήχους που παράγει το σώμα μας και μάθετε ποιοι είναι αθώοι και ποιοι αποτελούν σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά...

Μερικές φορές το σώμα μας διαμαρτύρεται και προσπαθεί να μας ειδοποιήσει ότι κάτι συμβαίνει χρησιμοποιώντας διάφορους ήχους, μερικοί από αυτούς είναι αθώοι και φυσιολογικοί και κάποιοι άλλοι χρήζουν προσοχής. Μάθετε λοιπόν σε ποιους από τους ήχους τους σώματος πρέπει να δώσετε σημασία και τι ακριβώς πρέπει να κάνετε.

1. Αν βουίζουν τα αυτιά σας

Το πιο συνηθισμένο αίτιο για τις εμβοές (βοητό στα αυτιά) είναι η κυψελίδα που συγκεντρώνεται στα αυτιά μας και είναι γνωστή και ως "κερί". Στην περίπτωση που για τις εμβοές ευθύνεται το κερί ο ωτορινολαρυγγολόγος θα το απομακρύνει τραβώντας το έξω με ένα ειδικό μηχάνημα. Ακόμη στα φαρμακεία θα βρείτε και ειδικές σταγόνες με φυσική σύσταση για την αντιμετώπιση της κυψελίδας. 

Άλλη συνηθισμένη αιτία είναι η συνήθεια να ακούμε δυνατά μουσική, είτε με ακουστικά στο Mp3 player, είτε όταν βγαίνουμε έξω για να διασκεδάσουμε. Στην περίπτωση που οι εμβοές επιμένουν και συνοδεύονται από πόνο απευθυνθείτε σε ωτορινολαρυγγολόγο γιατί μπορεί να έχει προκληθεί τραυματισμός του τυμπάνου. 

Συχνά οι εμβοές οφείλονται και στην βαρηκοΐα της τρίτης ηλικίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις μια λύση είναι και η χρήση ακουστικού. Βουητό προκαλεί – αν και πιο σπάνια - και η ιγμορίτιδα, όταν η φλεγμονή επεκταθεί προς την ευσταχιανή σάλπιγγα. Αν καταπολεμίσετε την ιγμορίτιδα, οι εμβοές θα υποχωρήσουν. Επειδή ωστόσο (αν και πιο σπάνια) το βουητό μπορεί να οφείλεται σε πιο σοβαρές αιτίες για αυτό καλό είναι να συμβουλεύεστε τον ωττορινολαρυγγολόγο.

2. Κάνουν κρακ οι αρθρώσεις σας

Συχνά οι αρθρώσεις μας, (γόνατα, τα δάχτυλα αλλά και άλλες αρθρώσεις του σώματός μας), κάνουν αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο στη διάρκεια μίας κίνησης. Πολλοί μάλιστα προκαλούν αυτό το θόρυβο πιέζοντας τα δάκτυλά τους. Ο ήχος αυτός τις περισσότερες φορές είναι αθώος και δεν κρύβει κανέναν κίνδυνο, ενώ οφείλεται στο τρίψιμο του τένοντα στο οστό και από τη μετατόπιση των υγρών των αρθρώσεων. 

Ακόμη και όταν τον προκαλούμε επίτηδες («σπάμε» τα δάκτυλά μας) δεν επιβαρύνουμε τις αρθρώσεις μας, όπως πολλοί εσφαλμένα πιστεύουν. Αν όμως εκτός από τον ήχο, οι αρθρώσεις μας πονάνε και υπάρχει δυσκολία στην κίνηση, καλό είναι να απευθυνθείτε κάποιον ειδικό καθώς μπορεί να πρόκειται για κάτι πιο σοβαρό όπως λ.χ. οστεοαρθρίτιδα (φλεγμονή των αρθρώσεων).

3. Γουργουρίζει το στομάχι σας

Αν κάθε φορά που ακούτε το στομάχι σας να γουργουρίζει έρχεστε σε δύσκολη θέση και τρώτε να σταματήσει αυτός ό ενοχλητικός ήχος, το μόνο που θα πετύχετε είναι να αποκτήσετε μερικά επιπλέον κιλά, γιατί σύμφωνα με τους ειδικούς η άποψη που επικρατεί, ότι γουργουρίζει η κοιλιά μας επειδή πρέπει να φάμε, δεν είναι απόλυτα σωστή. 

Το γουργουρητό στην κοιλιά προέρχονται απο μετατοπίσεις αερίων στα έντερα και είναι μια φυσιολογική συνέπεια της πέψης. Πολλοί ωστόσο συνδέουν τους ήχους με την πείνα γιατί ακούγονται πιο έντονα όταν το στομάχι μας είναι άδειο. Μια ακόμη εξήγηση του γουργουρητού είναι ότι ο οργανισμός μας «αντιλαμβάνεται» πότε πλησιάζει η ώρα για το φαγητό και έτσι το στομάχι αρχίζει να εκκρίνει τα απαραίτητα υγρά για την πέψη. 

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ωστόσο ότι σε ορισμένες περιτπώσεις το γουργουρητό είναι ένας σπασμός του εντέρου που οφείλεται στην υπερκινητικότητά του και κάποιες φορές μπορεί να υποδηλώνει την ύπαρξη σπαστικής κολίτιδας. Αν το γουργουρητό επιμένει και συνοδεύεται από εμετούς ή πόνο πρέπει να συμβουλευτείτε γαστρεντερολόγο.

4 .Ακούτε «γατάκια» στο στήθος

Αν έχετε συριγμό στην αναπνοή δηλ. τα λεγόμενα "γατάκια" στο στήθος, βήχα και δύσπνοια (δυσκολία στην αναπνοή), είναι πολύ πιθανό να πάσχετε από άσθμα και για αυτό καλό είναι να επισκεφτείτε πνευμονολόγο. Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανίζονται εποχικά ή να υπάρχουν σε όλη τη διάρκεια του έτους. Μπορεί επίσης να προκαλούνται μόνο μετά από έντονη προσπάθεια ή άσκηση. 

Η θεραπεία για την αντιμετώπιση του άσθματος περιλαμβάνει αντιισταμινικά, αντιφλεγμονώδη, βρογχοδιασταλτικά αν τα συμπτώματα είναι έντονα, χορηγούνται εισπνεόμενα κορτιζονούχα φάρμακα. Εκτός από την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων φαρμακευτικά, υπάρχει και η δυνατότητα απευαισθητοποίησης.

5. Ροχαλίζετε

Αν ο σύντροφός σας διαμαρτύρετε ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί από το ροχαλητό σας και ενώ κοιμάστε αρκετές ώρες, ξυπνάτε το πρωί κουρασμένοι και έχετε υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, είναι πολύ πιθανό να πάσχετε από το σύνδρομο άπνοιας ύπνου. Η πιο χαρακτηριστική ένδειξη είναι το ροχαλητό, και η διακοπή της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου. 

Το σύνδρομο αυτό αφορά κυρίως τους άνδρες και κυρίως τους παχύσαρκους. Για να διαπιστώσετε αν σας απασχολεί το συγκεκριμένο σύνδρομο, καλό είναι να επισκεφτείτε ένα Εργαστήριο Μελέτης ΄Υπνου. Όταν διαγνωστεί ότι πάσχετε από άπνοια του ύπνου, ο γιατρός θα σας συστήσει να χάσετε βάρος, αν έχετε επιπλέον κιλά και να φοράτε στον ύπνο σας μία ειδική μάσκα που εφαρμόζεται στο πρόσωπο και διευκολύνει την αναπνοή. Αν όμως η άπνοια οφείλεται σε κάποιο ανατομικό πρόβλημα, τότε ίσως χρειαστεί επέμβαση.

http://www.lifezone.gr

Η Μαγεία της Ζωής.....!!!!!!!!!

Η ζωή είναι μαγική λένε. Αλλά ειλικρινά πόσο μαγική μας φαίνεται μέσα στην καθημερινή ρουτίνα και την συνήθεια; Μάλλον καθόλου, αφού πολλοί από μας έχουμε κάνει την μαγεία της ζωής, εφιάλτη. Η μαγεία υπάρχει στην ζωή μας ακόμη και τις μέρες που εμείς δεν την αντιλαμβανόμαστε και, από καθαρά βιωματική εμπειρία, σας λέω πως πρέπει να της κάνουμε χώρο για να εισχωρήσει στην ζωή μας.

Μαγεία ζωής είναι το απροσδόκητο που συμβαίνει, το απρόβλεπτο γεγονός μια έκπληξη που θα φέρει πολλές φορές τα πάνω κάτω στην ζωή μας. Από το πολύ απλό του να δούμε κάποιον γνωστό στον δρόμο που είχαμε να συναντήσουμε καιρό και να νιώσουμε χαρά, μέχρι το να ακούσουμε μια φράση από ένα ραδιόφωνο και να εμπνευστούμε για το νέο μας βιβλίο.

Για να νιώσουμε αυτήν την μαγεία αρκεί να ανοίξουμε την καρδιά, την ψυχή και το μυαλό μας. Να αισθανθούμε την ζωή πιο όμορφη, πιο δελεαστική, πιο πολύχρωμη. Να ζήσουμε ανοιχτοί σε νέες γνωριμίες και νέες σκέψεις, να βγούμε που και που από το προκαθορισμένο μας πρόγραμμα και να κάνουμε κάτι νέο και πρωτόγνωρο. 

Να νιώσουμε ευγνωμοσύνη για τον ήλιο που ζεσταίνει την ψυχή μας, ευτυχία για την βροχή που ξεπλένει τα δάκρυα μας και χαρά που πέσαμε αλλά θα σηκωθούμε και πάλι. Έτσι θα δημιουργήσουμε μικρές σχισμές στο χωροχρόνο της ζωής μας και θα επιτρέψουμε στην μαγεία να κάνει την εμφάνιση της.

Να νιώσουμε πρόθυμοι και ενεργοί παίχτες στο παιχνίδι της ζωής. Να μην φοβόμαστε να γελάσουμε ή και να κλάψουμε, να είμαστε χαρούμενοι ή και θλιμμένοι, να είμαστε μόνοι ή με παρέα, να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε. Να το πάρουμε απόφαση ότι όλα είναι μες στο παιχνίδι και να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας και η ζωή θα μας ανταμείψει με λίγη από την μαγεία της.

Ας αρχίσουμε να ονειρευόμαστε αυτό που θέλουμε να κάνουμε και η ζωή θα μας χαρίσει τόλμη, μαγεία και δύναμη για να το πραγματοποιήσουμε…

Το Κλειδί της Σκέψης – tokleidi.wordpress.com

Βρίσκουμε την εσωτερική μας δύναμη.....!!!!!!!!

Όποιοι κι αν είμαστε, όσο προετοιμασμένοι κι αν μοιάζουμε, όσο δυνατοί κι αν νιώθουμε, κάποια στιγμή οι δυσκολίες της ζωής θα μας κλονίσουν. Σε ποιον θα στραφούμε για να τις αντιμετωπίσουμε; Στον εαυτό μας, αναζητώντας την εσωτερική μας δύναμη.

«Λυπόμαστε, αλλά θα πρέπει να διακόψουμε τη συνεργασία μας. Απολύεστε». Μπουμ! «Θέλω να χωρίσουμε. Είμαι ερωτευμένος με κάποια άλλη». Μπουμ! «Δυστυχώς το σκυλί σας δεν μπορεί να γίνει καλά. Πρέπει να του κάνουμε ευθανασία». Μπουμ! Και βέβαια τα παραπάνω είναι μόνο μερικά από τα μικρότερα ή τα μεγαλύτερα «μπουμ» που θα μας στείλει η ζωή μας. 

Όλοι μας δεν έχουμε άλλωστε νιώσει κάποια στιγμή σαν να σκάει δίπλα μας μία βόμβα στο άκουσμα τέτοιων ή και άλλων δυσάρεστων ειδήσεων; Μία βόμβα που μας αναστάτωσε, μας μπέρδεψε, μας έκανε να ξεχάσουμε πώς είναι να μπορείς να σταθείς στα πόδια σου, πώς είναι να νιώθεις έστω φυσιολογικά - αν όχι καλά - και πάλι; 

Και αναρωτιόμαστε: Πώς θα μπορέσω να συνέλθω; Πώς θα αντεπεξέλθω; Και, βέβαια, δεν είμαστε οι μόνοι. Κάθε στιγμή, άνθρωποι ψάχνουν να ανακαλύψουν την εσωτερική τους δύναμη, ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αυτά που τους συμβαίνουν και να καταφέρουν να συνεχίσουν τη ζωή τους. Και ας μην έχουμε καμία αμφιβολία. Τελικά, όταν προσπαθούν και έχουν υποστήριξη, τα καταφέρνουν. Να πώς:

Με το παράδειγμα του παρελθόντος

Το να θυμίσουμε στον εαυτό μας το πώς παλέψαμε και νικήσαμε κάτι στο παρελθόν είναι πάντα μία καλή και βοηθητική ιδέα. Χρειάζεται, δηλαδή, να πούμε: «Το ξεπέρασα στο παρελθόν, άρα μπορώ να το ξεπεράσω και τώρα». 

Ακόμα όμως κι αν δεν έχουμε αντιμετωπίσει την ίδια ή κάποια παρεμφερή κατάσταση, αρκεί ίσως να φέρουμε στον νου μας περιπτώσεις όπου φανήκαμε δυνατοί, ικανοί, πετύχαμε τον στόχο μας, φέραμε σε πέρας ένα δύσκολο εγχείρημα. Πράγματι, αν αναλογιστούμε και αξιολογήσουμε τα επιτεύγματά μας, είναι πιθανό να εκπλήξουμε ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό με το πόση δύναμη διαθέτουμε.

Με τη συμπαράσταση των άλλων

Οι έρευνες δείχνουν ότι η αναζήτηση και η λήψη συναισθηματικής υποστήριξης από σημαντικά πρόσωπα του περίγυρού μας αποτελεί μία από τις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές αντιμετώπισης των τραυματικών γεγονότων της ζωής μας. 

Ο νευροψυχίατρος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Τουλόν κ. Boris Cyrulnik λέει : «Οι σύντροφοι, με τις αντιδράσεις τους, τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και τα παιχνίδια τους, μπορούν να εμφυσήσουν στην ψυχή του τραυματισμένου ένα συναίσθημα ενθάρρυνσης». Και εξηγεί: «Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις δυστυχίες αν είμαστε λιγότερο συναισθηματικοί και αν περιστοιχιζόμαστε από την οικογένεια, τους φίλους και την κοινωνία. 

Θέλω να πω ότι σε περίπτωση που μας προκύψει μία δυστυχία, αν έχουμε μεγάλη εσωτερική σταθερότητα και ένα καλό περιβάλλον, την αντιμετωπίζουμε καλύτερα». 

Άλλωστε, όπως ίσως ήδη γνωρίζουμε, το οικογενειακό περιβάλλον, και κυρίως οι γονείς, και ακόμη περισσότερο η μητέρα, παίζουν βοηθητικό ρόλο για να βρούμε και να χρησιμοποιήσουμε την εσωτερική μας δύναμη όχι μόνο τη στιγμή που ερχόμαστε αντιμέτωποι με κάτι, αλλά και από την παιδική μας ηλικία ακόμη, βοηθώντας μας με την τρυφερότητα και την αγάπη τους να χτίσουμε την προσωπική μας ανθεκτικότητα, που θα μας συντροφεύει και θα ανατρέχουμε σε αυτή στο μέλλον. 

Και ο καθηγητής διευκρινίζει: «Η ανθεκτικότητα είναι πιο εύκολη για παιδιά που στα πρώτα τους χρόνια είναι σταθερά συνδεδεμένα με κάποιον από τους γονείς τους ή άλλο συγγενικό τους πρόσωπο, αλλά δεν είναι αδύνατη και για τα υπόλοιπα. Γιατί βοηθά πολύ η τρυφερότητα στο να αναπτύξει κανείς την ανθεκτικότητα».

Με το χιούμορ

Κατ' αρχάς μπορεί να μας φαίνεται περίεργο, αλλά το να καταφύγουμε στο χιούμορ αποδεικνύεται πολύ βοηθητικό για να μπορέσουμε να ελαφρύνουμε αυτό που βιώνουμε και να ανακτήσουμε την εσωτερική μας δύναμη ώστε να αντεπεξέλθουμε. Το χιούμορ αποτελεί έναν τυπικό μηχανισμό άμυνας, μια ασυνείδητη δύναμη που στοχεύει να μας ανακουφίσει προσωρινά από το δυσβάσταχτο φορτίο κάποιων καταστάσεων. 

Ο νευροψυχίατρος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Τουλόν κ. Boris Cyrulnik τονίζει τη σημασία του χιούμορ λέγοντας: «Το χιούμορ είναι παράγοντας ανθεκτικότητας και δεν διακωμωδεί το θύμα, ούτε γελοιοποιεί τον πόνο του. Η χιουμοριστική διάσταση μιας επώδυνης αναπαράστασης βοηθά τον τραυματισμένο να δώσει λίγη ελαφρότητα στο άχθος της ζωής, να δει τα πράγματα διαφορετικά, να διαχειριστεί την αναπαράσταση».

Με την αναζήτηση της πνευματικότητας

Η θρησκευτική πίστη συμβάλλει στην ενστάλαξη της ελπίδας και στην προσμονή ότι το μέλλον θα φέρει ένα ευχάριστο συμβάν ως μέρος μιας κάποιας δικαιοσύνης και ισορροπίας. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει όλοι ξαφνικά να αρχίσουμε να πιστεύουμε στον Θεό. 

Οι ειδικοί εξηγούν ότι οι διάφορες μορφές πνευματικότητας, είτε πρόκειται για τη θρησκεία, τον διαλογισμό, την προσευχή ή τα θρησκευτικά τελετουργικά, φαίνεται να συμβάλλουν στο να αναζητήσουμε και να βρούμε την εσωτερική μας δύναμη, αφού μας βοηθούν να ηρεμήσουμε, να δεχτούμε ότι δεν μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα και να βασιζόμαστε, εκτός από τον εαυτό μας, που κάποιες φορές είναι πολύ επιβαρυμένος, και στους άλλους. Χρειάζεται να προσέξουμε μόνο πώς θα επιλέξουμε αυτούς τους άλλους!

Με τη βοήθεια του χρόνου

Η αλήθεια είναι ότι μόλις μάθουμε κάτι δυσάρεστο μας είναι πολύ δύσκολο να το αποδεχτούμε. Έτσι, δεν είναι απίθανο στην αρχή να αρνούμαστε να το δεχτούμε ή να νιώθουμε πολύ μεγάλο άγχος, στενοχώρια - ακόμα και κατάθλιψη, αβοηθητότητα και απελπισία. 

Χρειάζεται να το συνειδητοποιήσουμε, να πάρουμε τον χρόνο μας και να το «χωνέψουμε», να το πάρουμε δηλαδή απόφαση και έτσι να αναδυθεί η εσωτερική μας δύναμη, ώστε να το αντιμετωπίσουμε ή να το αποδεχτούμε (αν είναι κάτι δεδομένο που δεν αλλάζει). Έτσι, σε ορισμένες περιπτώσεις, το να αφήνουμε τον χρόνο να περάσει παρατηρώντας μία κατάσταση μπορεί να είναι από μόνο του ωφέλιμο. 

Μάλιστα, οι έρευνες στον τομέα της θετικής ψυχολογίας αναφέρουν ότι το πέρασμα του χρόνου συμβάλλει στην ανάπτυξή μας και τη θετική νοηματοδότηση των δύσκολων στιγμών μας. Επειδή ακόμα κι όταν ο χρόνος από μόνος του δεν είναι επαρκής γιατρός, είναι σίγουρα μία σημαντική παράμετρος για να νιώσουμε καλύτερα και δυνατότεροι.

Με τη δράση

Στον χώρο της ψυχολογίας, η δράση ισοδυναμεί με μια εξαιρετικά χρήσιμη στρατηγική αντιμετώπισης, όπου η προσοχή εστιάζεται στην ενεργητικότητα, στην επίλυση του όποιου προβλήματος, στην παραγωγή εναλλακτικών λύσεων και στην ανεύρεση τρόπων αντιμετώπισης της κατάστασης. 

Με το να συνεχίσουμε τη ζωή μας

Ναι, κάτι κακό μας συνέβη. Δυστυχώς, δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι και επίσης δυστυχώς αυτό δεν είναι το μόνο κακό που θα συμβεί στη ζωή μας. Αυτό που συνήθως σκεφτόμαστε ή που νιώθουμε σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι θα παρατήσουμε τα πάντα, γιατί δεν έχουμε χρόνο, ενέργεια, διάθεση, αντοχή για όλα τα άλλα εκτός από το πρόβλημά μας. 

Κι όμως, αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος μας. Η δράση, η ολοκλήρωση των στόχων μας, η ενασχόληση με κάτι που μας ευχαριστεί και που θέλουμε για παράδειγμα να κατακτήσουμε δεν θα στερήσουν τη δύναμή μας, αντίθετα θα γίνουν πηγή για να βρούμε κι άλλη δύναμη μέσα μας για όλα τα υπόλοιπα.

Ας μην ξεχνάμε

Για να βρούμε την εσωτερική μας δύναμη, χρειάζεται να φροντίζουμε την «εξωτερική». Ένα υγιεινό lifestyle, με άσκηση, σωστή διατροφή και αρκετό ύπνο, θα μας βοηθήσει να νιώθουμε πιο δυνατοί για να αντιδράσουμε. Επίσης, σημαντικό είναι να εστιάζουμε σε όσα μας ευχαριστούν και μας δίνουν δύναμη και να αφήνουμε όσα μας στερούν ακόμα και τη δύναμη που μας απομένει. 

Ας εστιάσουμε στους φίλους ή τους συγγενείς που μας γεμίζουν με θετική ενέργεια, την ψυχαγωγία που μας ανανεώνει, την επαφή με τη φύση, τα αγαπημένα μας χόμπι (π.χ. διάβασμα, ζωγραφική, φωτογραφία). Δεν πρέπει να ξεχνάμε: Οτιδήποτε μας κάνει καλό, είναι θεραπευτικό.

Ποιοι τα καταφέρνουν καλύτερα

Ο κάθε άνθρωπος έχει από τη φύση του μία ικανότητα αντιμετώπισης των προβλημάτων, που δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε εκ των προτέρων. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό με το οποίο είμαστε ουσιαστικά προικισμένοι από τη φύση μας, ενώ λίγο επηρεαζόμαστε από το περιβάλλον ή τις προσλαμβάνουσες μας. 

Αυτό το χαρακτηριστικό είναι αυτό που πολύ απλά συνηθίζουμε να περιγράφουμε ως εξής: «Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος», και αποτελεί το γνώρισμα ανθρώπων που νιώθουν πως έχουν δύναμη για να αντιμετωπίσουν τα πάντα και πως οι γύρω τους τούς δίνουν την αγάπη και τη συμπαράσταση που έχουν ανάγκη. 

Αυτό, όσο απλοϊκό κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως, είναι και το μυστικό της επιτυχίας, αφού οι αγωνιστές και οι μαχητικοί τύποι είναι αυτοί που, σύμφωνα και με τις έρευνες, έχουν περισσότερες πιθανότητες να αντεπεξέλθουν στις δύσκολες καταστάσεις, όπως είναι για παράδειγμα τα προβλήματα υγείας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Κομμάτια του κειμένου προέρχονται από συνέντευξη του νευροψυχίατρου και καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Τουλόν Boris Cyrulnik στην υπογράφουσα, καθώς και από βιβλία του (κυρίως από την «Αυτοβιογραφία ενός σκιάχτρου», που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «Κέλευθος»).

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ, MSc, ψυχολόγο υγείας, με εκπαίδευση στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική, διευθύντρια στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής.

http://www.vita.gr

Μάθε ποιος είναι ο «εχθρός» σου, χρησιμοποίησε το μυαλό σου.....!!!!!!!

Ώρες ώρες η ζωή μοιάζει με παράξενο παιχνίδι, κάτι σαν κρυφτό, κάτι σαν κυνηγητό, μέσα σε σκοτεινό δωμάτιο…

…σκουντουφλάς σε αντικείμενα από δω κι από κει…συχνά τρως σφαλιάρες…πολλές φορές είναι πολύ δυνατές…βίαιες…

…προσπαθείς να καταλάβεις από πού έρχονται μα…μπερδεύεσαι… πονάς και μπερδεύεσαι…δυσκολεύεσαι να κινηθείς…απορείς…

Άραγε γιατί το «δωμάτιο» να είναι σκοτεινό;

Ποιος κρατάει τα φώτα σβηστά;

Αλήθεια, έχεις αναρωτηθεί ποτέ πολύ σοβαρά, πολύ διεισδυτικά…τόσο που να θες να βρεις την απάντηση οπωσδήποτε και χωρίς αναβολές…

ποιος είναι ο πραγματικός «εχθρός» σου; 

…αυτός που συναντάς την κάθε μοναδική σου μέρα, σε κάθε σου ενέργεια,

…αυτός που εμποδίζει την ελεύθερη κίνησή σου μέσα σ αυτή την κοινωνία;

Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να το γνωρίζεις γιατί τότε θα ξέρεις καλύτερα πώς να περπατάς μέσα στο σκοτεινό αυτό «δωμάτιο» και σίγουρα δεν θα σπαταλάς άσκοπα πολύτιμη ενέργεια…

Οι πιο πολλοί βέβαια, εύκολα και βιαστικά, θα πουν ίσως ότι ο «εχθρός» είναι οι ψεύτες οι πολιτικοί, που μας παραπλανούν σαν τα μικρά παιδιά, λέγοντάς μας ότι άμα είμαστε φρόνιμα και υπάκουα παιδάκια θα μας δώσουν καραμέλες, θα μας πάρουν δώρα…

…άλλοι θα πουν ότι φταίνε οι πλούσιοι, οι επιχειρηματίες, τα αφεντικά (δεξιά κι αριστερά…)

…οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι τραπεζίτες, οι παπάδες, το κράτος, οι δημοσιογράφοι, οι δικηγόροι, η τηλεόραση…οι περίεργοι γείτονες…(!!)

Θα συμφωνήσω…σε πολλά…ναι…

…οι πολιτικοί είναι ψεύτες, υποκριτές, διεφθαρμένοι, άπληστοι, αλαζόνες…άθλιοι και γλοιώδεις πολύ συχνά…

…οι παχύσαρκοι πλούσιοι, που εκμεταλλεύτηκαν άγρια και ανήθικα πολύ κόσμο για να καταφέρουν να αποκτήσουν όσα διαθέτουν, δεν νοιάζονται καν αν οι άνθρωποι δίπλα τους υποφέρουν και στερούνται αναγκαία αγαθά, αν παιδάκια πεθαίνουν απ την πείνα, ηλικιωμένοι ζητιανεύουν στους δρόμους…

…τα αφεντικά αφού χορτάσουν την κοιλιά και τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους θα ζητάνε πάντα περισσότερα…

…πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι, με τη μικρή τους εξουσία, είναι πολλές φορές πολύ χειρότεροι δυνάστες, πιο κυνικοί στη συμπεριφορά από ότι ακόμα κι ένας πχ πρωθυπουργός…

…οι τραγόπαπες σου λένε ότι όλα σου τα δεινά συμβαίνουν μ ένα τρόπο μαγικό για να δοκιμάσει ο θεός την πίστη σου και πρέπει να τα υπομένεις όλα για να εξασφαλίσεις μια καλή θέση στον παράδεισο…στην επόμενη ζωή (!!??)

…οι γιατροί κι οι δικηγόροι είναι ικανοί να σε «γδύσουν» πολλές φορές αν τους χρειαστείς, το ίδιο και ο μηχανικός του αυτοκινήτου σου…

… νιώθεις σχεδόν συνέχεια και παντού ότι ο κάθε έμπορος πχ που συναλλάσσεσαι πάει να σου «πιάσει τον κώλο»…

…ότι μια κοινωνία ολόκληρη προσπαθεί καθημερινά, με όποιο τρόπο μπορεί, να σου «πιάσει τον κώλο»…

και πάνω απ όλα προσπαθεί με κάθε τρόπο (συνήθως μέσα από κατασκευασμένα διλλήματα) να σε έχει περιορισμένο και υπάκουο μέσα στο μαντρί…για να της μοιάζεις, για να μην την αμφισβητείς…

Ναι λοιπόν…κάπως έτσι είναι…

Αλλά για πες μου όσο πιο ειλικρινά μπορείς…

Πιστεύεις πραγματικά ότι για όλα αυτά τα παράδοξα και άδικα που συμβαίνουν, φταίνε προσωπικά όλοι αυτοί, φταίνε συγκεκριμένα πρόσωπα;

Πιστεύεις δηλαδή ότι αν άλλαζε η κυβέρνηση ή ο υπουργός, αν είχες άλλο αφεντικό, αν πήγαινες σ άλλο γιατρό, μηχανικό, έμπορο…αν, αν, αν…θα άλλαζε κάτι ριζικά και ουσιαστικά;

Δεν θα συναντούσες ξανά όλη αυτή την κοινωνική κατάντια μπροστά σου;

Για σκέψου λίγο… πόσες κυβερνήσεις, πόσα κόμματα, υπουργοί, ιδεολογίες, επιχειρηματίες και όλοι αυτοί που αναφέραμε πριν, έχουνε περάσει απ αυτή την κοινωνία και δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά τίποτα…

Και πες μου έπειτα, αν συνεχίζεις να πιστεύεις σοβαρά, ότι σου φταίνε κάποιοι προσωπικά απ όλους αυτούς ή αν αυτό που πραγματικά είναι υπεύθυνο, είναι «αυτό» που όλοι αυτοί αντιπροσωπεύουν και συντηρούν μέσα στην κοινωνία… «αυτό» που υπηρετούν…

Έχεις καταφέρει ποτέ να δεις, πίσω από αυτό που σου δείχνουν όλοι αυτοί, τα πραγματικά τους κίνητρα, τα πρότυπά τους, το πραγματικό «είναι» τους…;

Έχεις σκεφτεί πιο κοινωνικό περιβάλλον τους διαμόρφωσε, τους έδωσε αξίες, στόχους κλπ;

…κάντο και ίσως τότε δεις ότι απλά αντιπροσωπεύουν και υπηρετούν όλα αυτά που έμαθαν ως αξίες και αλήθειες και μέσα σ αυτά απέκτησαν ρόλους, εξουσία και περιουσία.

Μήπως για όλους αυτούς το κίνητρο και ο στόχος είναι ίδιος;

Στενός, περιορισμένος, απάνθρωπος αλλά…ίδιος;

Μήπως απλά παλεύουν να έχουν κέρδη σε κάθε επίπεδο;

Με την όποια έννοια του κέρδους…

Ξέρεις, ώρες ώρες σκέφτομαι επίσης ότι η ζωή μοιάζει με εκείνο το πολύ γνωστό παιχνίδι δύναμης, την Μονόπολη…

…πως θα καταφέρεις να έχεις τα περισσότερα, να οδηγήσεις τους υπόλοιπους παίχτες στην πτώχευση…

η διαφορά βέβαια είναι ότι στο παιχνίδι όλα αυτά είναι ψεύτικα, το αν θα έχεις πολλά ή λίγα, αν πλουτίσεις ή φτωχύνεις, τα χαρτιά, τα σπίτια, οι τράπεζες, οι σταθμοί, τα ξενοδοχεία…στο τέλος όλα ξαναμπαίνουν στο ίδιο κουτί…

ενώ στη δική μας καθημερινή ζωή όλα αυτά είναι….άραγε πόσο αληθινά;;

Και αν οι κανόνες και οι όροι του παιχνιδιού είναι περίπου ίδιοι και στην πραγματική ζωή τότε…τι;

Αν ο σκοπός του «παιχνιδιού» και στην πραγματική ζωή είναι πουλάω – αγοράζεις, κερδίζω – χάνεις;

Ποιοι και πως φτιάχνουν τους κανόνες και τους όρους;

Είναι αυτοί που αναφέραμε στην αρχή ή μήπως αυτοί απλά συντηρούν τους κανόνες και τους όρους του «παιχνιδιού»;

Όπως και νάχει εγώ ξέρω πως ένα είναι βέβαιο…

…για να επιβιώσεις σ αυτή τη ζωή πρέπει να πληρώσεις…και όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο ακριβά αν θες να μένεις στο «παιχνίδι».

Πρέπει να μαζεύεις χρήματα με όποιο τρόπο, οτιδήποτε κι αν χρειάζεται να κάνεις…πούλα την ψυχή σου και στο διάβολο, δε με νοιάζει…σου λέει…

…δεν πα να μην προλαβαίνεις να ζήσεις, να πάρεις ανάσα…δε με νοιάζει…σου λέει… 

Μα αν είναι έτσι…πιο είναι το νόημα της ζωής;

Κι αναρωτιέμαι και ρωτώ φίλε αναγνώστη,

…αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι είναι χρήματα…;

…και μάλιστα σε νοιάζει αν αυτά είναι ευρώ, δραχμές, δολάρια, πεσέτες, φράγκα, άσπρα, κόκκινα, κίτρινα ή μπλε;;

…ή αυτό που πραγματικά σε νοιάζει είναι το να μπορείς να έχεις πρόσβαση άμεσα και ελεύθερα, όποτε το θέλεις, σε όλα όσα πραγματικά χρειάζεσαι;; 

Αν αυτό μπορούσε όντως να γίνει, αν δηλαδή υπήρχαν τα δεδομένα να σου παρέχονται τα πάντα, αν η κοινωνία που ζούσε ήταν μια κοινωνία αφθονίας και όχι στέρησης, θα χρειαζόσουνα χρήματα ως μέσο για να αποκτάς αυτά που χρειάζεσαι; 

Μήπως τα χρήματα υπάρχουν ως μέσο συναλλαγής μόνο σε μια κοινωνία στέρησης και σπανιότητας των αγαθών και συγχρόνως, για να συνεχίσουν να υπάρχουν, αυτά και οι φορείς που τα υποστηρίζουν, δημιουργούν διαρκώς τεχνητές στερήσεις αλλά και τεχνητές ανάγκες στους ανθρώπους ώστε να δουλεύουνε σκληρά, να συντηρούνε αυτό το σύστημα και μετά να καταναλώνουν όσα περισσότερα μπορούν για να συνεχίζει να υπάρχει;

…και όταν λοιπόν ζεις μέσα σε μια κοινωνία που κινείται και λειτουργεί με βάση το χρήμα και για να έχεις το απαραίτητο χρήμα να ζεις, πρέπει να χρεώνεσαι ασταμάτητα, να δανείζεσαι… και έχεις αναγκαστικά συμφωνήσει να επιστρέψεις τα δανεικά με κάποιο τόκο, που τη στιγμή που τα δανείζεσαι δεν υπάρχει ως πραγματικό δεδομένο αλλά πρέπει να δημιουργηθεί από εσένα που συμφώνησες…τότε…σε τι είδους κοινωνία νομίζεις ότι θα ζεις;;

Όταν θα είσαι διαρκώς αναγκασμένος να ανταγωνίζεσαι τους συνανθρώπους σου για να καταφέρεις να αποπληρώνεις τους κάθε λογής τόκους, αυξήσεις, επιτόκια, κρατικούς φόρους, το ρεύμα, το νερό, τον ήλιο, το χώμα, το φαγητό και τα πάντα όλα…τότε…σε τι είδους κοινωνία νομίζεις ότι θα ζεις;;

Λες η κοινωνία αυτή να έχει καμία σχέση με αληθινή ηθική, δικαιοσύνη, σεβασμό και πανανθρώπινες αξίες;;;

Αν δεν θέλεις να «πτωχεύσεις» είσαι αναγκασμένος να ανταγωνιστείς τους άλλους με κάθε τρόπο, την κάθε στιγμή….

Φιλαράκο άμα θέλεις άνοιξε καλά τα αφτιά και τα μάτια σου…

Δεν σου μιλάω συνομοσιολογικά και ψάξτο, ψάξτο όσο καλύτερα μπορείς…

Εδώ, σ αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας, βιώνουμε μια συντονισμένη και πολύπλευρη επίθεση, από ένα άθλιο κατεστημένο, σε όλο το φάσμα της ζωής, από τις πρώτες και βασικές μας ανάγκες επιβίωσης μέχρι και την πιο ιερή ατομικότητα του καθένα…

μια επίθεση για οικονομική και ηθική εξαθλίωσή μας, με κύριο και βασικό «όπλο» τους τον φόβο και την ανασφάλεια για τα πάντα ώστε να παραλύσουν τελείως οι όποιες αντοχές μας και να γίνουμε υπάκουοι και πειθήνιοι στο οτιδήποτε μας ζητηθεί…

Είναι μια παρανοϊκή παραμόρφωση της ανθρώπινης ηθικής και της κοινής λογικής με σκοπό την σύγχυση και το χάος.

Οι μάζες υπνωτίζονται με κάθε τρόπο με σκοπό να δεχτούν τα πάντα.

Γι αυτό είναι νομίζω εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζεις καλά ποιος είναι πραγματικά ο «εχθρός» σου…

Το ποιος κρατάει το «δωμάτιο» σκοτεινό…

Αν αντιλαμβάνεσαι πόση σημαντική φθορά έχεις υποστεί και πόση σπατάλη ενέργειας έχεις σκορπίσει, με την καθημερινή σου πολύπλευρη σύγκρουση με τα πιόνια αυτού του συστήματος…

…αν πραγματικά μπορείς να διακρίνεις «ποιος είναι ο εχθρός σου»…τότε μείνε συγκεντρωμένος, μην σου αποσπούν την προσοχή τα άθλια μέσα τους.

Ο διακόπτης χρειάζεται σίγουρα το δικό σου χέρι…

Τάσος Πετρίδης , ιδρυτικό μέλος της Πανγαία (The Venus Project)

http://www.ramnousia.com

Το Αφυπνισμένο Πνεύμα και τα Διαταραγμένα Συναισθήματα.....!!!!!!

Το «ελεφάντινο» πνεύμα [Το εξαγριωμένο δηλαδή πνεύμα] είναι γεμάτο από τις τοξίνες των διαταραγμένων συναισθημάτων. Για το λόγο αυτό οφείλετε να το δέσετε στη δυνατή και μεγάλη, την ακλόνητη στήλη της πνευματικής άσκησης. Με όλη σας τη δύναμη εξετάστε το πνεύμα σας και προσπαθήστε αυτό να μην περιπλανηθεί ούτε για μια στιγμή. 

Παρακολουθήστε τι πρόκειται να κάνει και τι τώρα κάνει. Όταν για παράδειγμα πρόκειται να αρχίσετε το διαλογισμό σας, στην αρχή πρέπει να επιμείνετε στην πρόθεση σας να είσαστε προσεκτικοί και να μην διασπαστείτε. Είναι καλό αποτέλεσμα, αν αυτό το κρατήσετε γύρω στα 15 λεπτά χωρίς διάσπαση. Από τη στιγμή που το συνηθίσετε, μπορείτε να επιμηκύνετε το κάθισμά σας, την παραμονή σας δηλαδή στο διαλογισμό.

Φυσικά, είναι δύσκολο να ελέγχετε το πνεύμα σας και να το κάνετε να παραμένει πάνω στο αντικείμενο του διαλογισμού. Είναι δύσκολο να κάνετε το πνεύμα σας να κάνει ό,τι θέλετε να κάνει, αλλά αν σταδιακά εξοικειωθείτε με αυτό, θα έχετε με βεβαιότητα επιτυχία. Μπορεί να χρησιμοποιήσετε όποια τεχνική θα σας βοηθήσει, για να ελέγξετε το πνεύμα σας. 

Για παράδειγμα, μπορεί να βρείτε ότι σας βοηθάει ώστε να μη διασπαστείτε, αν κάνετε κάποιο ειδικό διαλογισμό με το να καθόσαστε απέναντι σε έναν τοίχο. Μπορεί επίσης να κλείνετε τα μάτια, αν αυτό σας βοηθάει. Και κάποιες άλλες φορές μπορεί να σας βοηθάει περισσότερο, αν τα κρατάτε ανοιχτά. Όλα αυτά εξαρτώνται από τις προσωπικές σας κλίσεις και τις συνθήκες που δημιουργούνται.

Με αυτό τον τρόπο θα μπορείτε συνεχώς να βρίσκεστε σε επιφυλακή και να προστατεύεστε από τα διαταραγμένα συναισθήματα και να αναμειγνύεστε σε ασήμαντες δραστηριότητες. Αν θέλετε να πάτε κάπου ή να πείτε κάτι, πριν από όλα προσδιορίστε αν αυτό είναι ωφέλιμο ή βλαβερό. Αν βλέπετε ότι η προσκόλληση είναι έτοιμη να αναδυθεί μέσα σας, ή αρχίζετε να οργίζεστε με κάποιον, παραμείνετε τουλάχιστον αδρανείς, μην κάνετε τίποτα. Μη μιλάτε, ακόμα πάψτε να σκέπτεστε. Παραμείνετε σαν ένα κούτσουρο.

Θα πρέπει να μάθετε να είστε σε συνεχή εγρήγορση και να καταστείτε ικανοί ώστε να επιλέγετε την άσκησή σας και να ξέρετε τι οφείλετε πλέον να απορρίπτετε. Πρέπει να αποκτήσετε τέτοια εμπιστοσύνη πάνω στον εαυτό σας, ώστε η επίδοσή σας σε θετικές δραστηριότητες να μην εξαρτάται πλέον από τη συμβουλή άλλων προσώπων. 

Μη σταματάτε μια πιο αξιόλογη άσκηση για χάρη μιας μικρότερης. Οδηγός σας πρέπει να είναι ότι οποιαδήποτε δραστηριότητά σας πρέπει να αφορά και να ωφελεί τους άλλους. Θα πρέπει να έχει σαν αποτέλεσμα να καλύπτετε τις ανάγκες των άλλων.

Όταν κατανοήσουμε αυτό το πολύ βασικό θέμα, θα πρέπει συνεχώς να προσπαθούμε να ενεργούμε για λογαριασμό των άλλων. Αυτό ακριβώς μας δίδαξε ο φιλεύσπλαχνος Βούδας. 

Ο Βούδας ήξερε και μας ερμήνευσε τι θα είναι μακρόχρονα ωφέλιμο και τι θα είναι ωφέλιμο σε σύντομο χρόνο. Για το λόγο αυτό οι συμβουλές του είναι ελαστικές. Και για το λόγο αυτό ένας Μποντισάτβα, που συνεχώς εργάζεται για τα καλό και την πρόοδο των άλλων, είναι επιτρεπτό μερικές φορές να κάνει πράγματα που συνήθως απαγορεύονται.

Είναι στη φύση του πνεύματος, όσο περισσότερο εξοικειώνεται κανείς με αυτά που οφείλει να κάνει, τόσο πιο εύκολα να γίνονται αυτά. Αν μπορέσουμε να δούμε τη δυστυχία από μια προοπτική μετασχηματισμού, θα μπορέσουμε να αντέξουμε ακόμα μεγαλύτερα επίπεδα πόνου. Δεν υπάρχει τίποτα που να μη γίνεται ευκολότερο, μέσα από την εξοικείωση. Αν μάθουμε να αντέχουμε μικρότερα τραύματα, θα αναπτύξουμε σταδιακά υπομονή για μεγαλύτερο πόνο.

Βλέπουμε πολύ κόσμο να ενοχλείται από κάποια έντομα, να αισθάνεται άσχημα από μια μικρή αίσθηση πείνας και δίψας, από κάποιο γρατζούνισμα από αγκάθια στην καθημερινότητά του. Αλλά από τη στιγμή που θα εξοικειωθούν με αυτά τα ασήμαντα πράγματα, ξέρουμε ότι τα δέχονται πιο εύκολα. 

Επομένως, όταν αντιμετωπίζουμε μικρά προβλήματα, από το κρύο και τη ζέστη, τη βροχή και τον άνεμο, μέχρι την αρρώστια και τους τραυματισμούς, με το να ταραζόμαστε από αυτά, κάνουμε απλά τα πράγματα χειρότερα. Μερικοί άνθρωποι, με τη θέα του αίματος που τρέχει από ένα τραυματισμό τους, γίνονται πιο γενναίοι. 

Άλλοι και μόνο να δουν αίμα να τρέχει από το δάχτυλο κάποιου άλλου, λιποθυμούν. Αυτές οι διαφορές εμφανίζονται επειδή οι άνθρωποι έχουν διαφορετικούς βαθμούς πνευματικής αντοχής. Μερικοί είναι αποφασιστικοί, άλλοι συμπεριφέρονται με δειλία.

Αν με αποφασιστικότητα μάθετε να αντιμετωπίζετε τα μικρά προβλήματα, σταδιακά θα είσαστε σε θέση να γίνετε ακατανίκητοι αναφορικά με τα διάφορα επίπεδα του πόνου και της δυστυχίας. Είναι ο δρόμος των σοφών, οι οποίοι όταν αντιμετωπίζουν τις δοκιμασίες, δεν επιτρέπουν ποτέ το πνεύμα τους να διαταραχθεί.

Μέσα από τις πύλες των πέντε αισθητηρίων οργάνων, ένα ον βλέπει, ακούει, οσφραίνεται, γεύεται και έρχεται σε επαφή με μια σωρεία εξωτερικών μορφών και εντυπώσεων. Ας σταματήσουμε λοιπόν τις μορφές, τον ήχο, τη γεύση, την αφή και τα νοητικά συμβαίνοντα, που μας συνδέουν με τις έξι αισθήσεις. 

Όταν αυτό κατορθωθεί, η ανάμνηση των παρελθόντων γεγονότων που ο νους έχει την τάση να προσκολλάται, θα αποσυνδεθεί τελείως και η ροή της μνήμης θα σταματήσει. Κατά τον ίδιο τρόπο, τα σχέδια πάνω στο μέλλον και οι προβολές για μελλοντικές ενέργειες δεν θα επιτραπεί να αναδυθούν, Είναι ανάγκη να δημιουργήσετε ένα κενό στη θέση όλων αυτών των λειτουργιών της σκέψης. Όταν απελευθερωθεί κανείς από όλα αυτά, θα παραμείνει η καθαρή, η διαυγής, η διακρίνουσα και ήρεμη κατάσταση του πνεύματος.

Δαλάι Λάμα - Με τα Δικά μου Λόγια

Ειρήνη, Αγάπη και ΦΩΣ! 

Παρακαλώ μοιραστείτε το ΦΩΣ! 

ॐ NAMASTE 

Θησαυρός του Φωτός