Από το ξέσπασμα της κρίσης και έπειτα, το συλλογικό της Ελλάδας, δονείται δυστυχώς σε χαμηλά επίπεδα... σε ενέργεια ανέχειας, δυσχέρειας, μιζέριας και δυσθυμίας.
Κυριαρχεί η αίσθηση, ότι τίποτε δεν λειτουργεί και δεν έχει αποτέλεσμα... και ότι είναι πολύ δύσκολο, να απολαμβάνει κανείς, υλική αφθονία και όλα εκείνα, που παλιότερα ήταν δεδομένα.
Όλες και όλοι λίγο-πολύ, έχουμε επηρεαστεί και από την κρίση και ακόμη περισσότερο, από τη συλλογική συναισθηματική κατάσταση... πόσο μάλλον οι ενσυναισθητικές ψυχές, που αισθάνονται πολύ έντονα το συλλογικό και πρέπει να δουλεύουν αρκετά, για να μην ταυτίζονται με αυτό ή να μην επηρεάζονται, από αυτό.
Πέραν, από την αλχημική εργασία και εργασία φωτός που γίνεται, από τις αφυπνισμένες ψυχές και τους Φωτεργάτες της Ελλάδος, ένας εξαιρετικά δυνατός και απολαυστικός τρόπος, με τον οποίο μπορούμε, να βοηθήσουμε τη χώρα και το συλλογικό... είναι με το να φροντίζουμε, για τη δική μας ευημερία, χαρά και απόλαυση κάθε μέρα.
Εμένα προσωπικά, με είχε επηρεάσει πάρα πολύ, η κατάσταση στην Ελλάδα και πιστέψτε με, νιώθω πάρα πολύ τον πόνο, την οργή και αγανάκτηση, των Ελληνίδων και Ελλήνων...
Από μικρή, έχω ένα μόνιμο συναίσθημα, αγανάκτησης και απογοήτευσης από τη χώρα μας, σε πολλά επίπεδα και φυσικά ως νέος άνθρωπος, σε πολύ δημιουργική περίοδο της ζωής μου, δεν μπόρεσα ποτέ να αποδεχθώ, ότι η οποιαδήποτε κρίση θα μου στερήσει, την ποιότητα ζωής.
Ωστόσο, ένα πρόβλημα δεν λύνεται ποτέ... εάν βρίσκεσαι στην ίδια δόνηση, με εκείνο - πρέπει να το υπερβείς...
Συνειδητοποίησα λοιπόν, ότι ενώ μιλούσα για Αφθονία, ο νους μου μέσα σε λίγα χρόνια, είχε μάθει να δονείται σε... Έλλειψη και Μιζέρια.
Συνεχώς κοιτούσα, τιμές στα προϊόντα, ακόμη και εάν κάτι, το ήθελα πολύ ή προβληματιζόμουν, εάν μπορούσα να βρω το ίδιο πράγμα, κάπου φθηνότερα ή ήθελα να αγοράσω, τόσα πολλά πράγματα, αλλά έπρεπε να περιοριστώ...
Ή σκεφτόμουν, ότι ήθελα να πάω ένα ταξίδι ή να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο, αλλά με σταματούσε το οικονομικό ζήτημα... ή πάντοτε, υποσυνείδητα σκεφτόμουν, «να προσέξω τι θα ξοδέψω, γιατί έχω πολλά έξοδα».
Είμαι βέβαιη ότι λίγο-πολύ, ταυτίζεστε με όλα αυτά... και αντικειμενικά μιλώντας, η χώρα μας, είναι και αρκετά ακριβή και οι «σκοτεινές δυνάμεις» έχουν επιβάλει, άδικους και παράλογους φόρους, για να φυλακίσουν τη συνείδηση... στην ανέχεια και ως εκ τούτου, στο φόβο και από εκεί, να την καθυποτάξουν... (Οι Ελεύθεροι Δε Επαγγελματίες, Τα Γνωρίζετε Πολύ Καλύτερα).
Θα Τους Αφήσετε; Εγώ Όχι!
Η Αλήθεια είναι, Ότι Είμαστε Ήδη Άπειρα, Ελεύθερα Όντα Και Δημιουργοί... Όχι Θύματα.
Είμαστε Ονειρευτές Του Ονείρου... Και Μπορούμε Να Αλλάξουμε Το Όνειρο... Γιατί Αυτή, Είναι Η Φύση Μας!!!
Με τον καιρό λοιπόν και όσο εξελίσσομαι και με αγαπώ, όλο και περισσότερο... κάθε φορά, που το μυαλό μου σκεφτόταν έτσι... παρατηρούσα ότι άρχισα να αισθάνομαι... αποπροσανατολισμένη, ζαλισμένη, δύσθυμη και την ενέργειά μου, να συστέλλεται...
Επίσης παρατήρησα, ότι αμέσως με έπιανε, νοητική σύγχυση, σαν να έκανε επανάσταση, ο εγκέφαλός μου...
Το σώμα μου, μου έδινε ξεκάθαρη απάντηση, ότι ο τρόπος σκέψης μου, δεν ήταν σε σύμπνοια, με το Πνεύμα...
Μοιράζομαι λοιπόν, μερικούς απλούς τρόπους, με τους οποίους μπορείτε να μπείτε πιο «πρακτικά»... στην ενέργεια της Υλικής Αφθονίας, η οποία δεν είναι διόλου λιγότερο, «Θεϊκή» ή Ιερή... Από την Αφθονία του Πνεύματος, Αφού Όλα Είναι Πνεύμα.
Ξεχάστε το Νόμο της Έλξης, όπως παρουσιαζόταν, μέχρι και πριν δύο χρόνια...
Μπείτε, Στη Δική Σας Δημιουργικότητα Και Σε Απόλυτη Εμπιστοσύνη...
Πιστέψτε με, υπάρχουν άτομα, που χρόνια πειραματίζονται, με το Νόμο της Έλξης, χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα, κι αυτό γιατί... οι Συμπαντικοί Νόμοι, Ξεκινούν από Μέσα μας... και από την Αυτοπεποίθηση κι Εμπιστοσύνη, στον Εαυτό μας...
• Ξεκινήστε να κοιτάζετε, ολοένα και περισσότερα πράγματα, που θέλετε να αποκτήσετε, ακόμη και εάν αυτή τη στιγμή, έχετε μόνο 10 ευρώ, στο πορτοφόλι σας. Μην κοιτάτε τις τιμές - ή τουλάχιστον, μην εστιάζετε σε αυτές... Βγείτε έξω και χαζέψτε ρούχα, παπούτσια, είδη σπιτιού ή δείτε τα στο διαδίκτυο και σκεφτείτε, πόσο υπέροχα είναι όλα αυτά και πόσο ωραία είναι, να φροντίζετε τον εαυτό σας...
Να σκέφτεστε: «πολύ όμορφο αυτό. Το θέλω, και κάποια στιγμή σύντομα, θα το αποκτήσω».
Σκεφτείτε, Σαν Να Το Έχετε Ήδη, Σαν Να Το Απολαμβάνετε...
Όταν έχεις πλούτο δεν σκέφτεσαι, ότι δεν μπορείς να αγοράσεις κάτι, επειδή δεν έχεις λεφτά, αλλά σκέφτεσαι ότι απλώς, αυτή τη στιγμή επιλέγεις, να μην το κάνεις.
Δείτε, ένα πανέμορφο κόσμημα ή ρούχο ή αμάξι ή σπίτι και εστιάστε στην ομορφιά και πολυτέλεια και ποιότητά του, όχι στο πόσο ακριβό είναι.
Όσο πιο πολύ γκρινιάζουμε, τόσο πιο πολύ στέλνουμε, τη δόνηση : «δεν μπορώ, να το αποκτήσω αυτό».
Φυσικά, όπως προείπα, ακρίβεια υπάρχει στην Ελλάδα, αλλά είναι απαραίτητο... να βρούμε την Ισορροπία... μεταξύ, του τι είναι όντως, ακριβό και υπερκοστολογημένο, ή τι θεωρούμε εμείς ακριβό... επειδή νιώθουμε, ότι δεν μπορούμε να το αποκτήσουμε.
• Στις καθημερινές μας αγορές, π.χ. στο σούπερ μάρκετ ή στη λαϊκή, όπου όλες και όλοι κινούμαστε, βάσει προϋπολογισμού, όταν δεν θα αγοράζετε κάτι ή θα επιλέγετε, κάτι άλλο λόγω τιμής, προσπαθήστε να ουδετεροποιήσετε, την ενέργεια της υποσυνείδητης «γκρίνιας», που συνοδεύει μια τέτοια επιλογή...
Εννοείται, ότι είναι απολύτως φυσιολογικό, να επιλέξουμε, π.χ φρούτα από έναν πιο οικονομικό παραγωγό ή πιο φθηνή βενζίνη, αλλά όταν το κάνουμε, να το κάνουμε εστιάζοντας... στην ικανοποίηση της επιλογής μας και όχι στη δυσαρέσκεια... που μας προκαλεί η τιμή, των προϊόντων που απορρίψαμε.
Ευγνωμοσύνη, Ευγνωμοσύνη και Μεγαλύτερη Ευγνωμοσύνη...
Απολαύστε το φαγητό σας, το χυμό σας, το μακιγιάζ σας, την περιποίησή σας με χαρά, σαν παιδί...
Εγώ, όταν επιστρέφω από τη λαϊκή, αισθάνομαι τόση ευγνωμοσύνη, που γεμίζω το σπίτι, με όλα αυτά τα υπέροχα, αγνά προϊόντα και που έχω έρθει σε επαφή, με τους παραγωγούς και ξέρω, πως έχουν καλλιεργηθεί...
Νιώθω, Πραγματική Ευλογία Και Απόλαυση, Όταν Τα Καταναλώνω.
Γκρίνιαζα, ότι δεν έχω, όσα ρούχα θέλω και συνειδητοποίησα μια μέρα, ότι έχω πάρα πολλά και άρχισα να αισθάνομαι, μεγάλη ευγνωμοσύνη και ευχαρίστηση, που έχω τόσες επιλογές, να κοσμήσω το σώμα μου, όπως μου αρέσει...
Η Ευγνωμοσύνη, Μαγνητίζει και Μεγεθύνει, Οποιαδήποτε Κατάσταση, Προς Την Οποία, Την Κατευθύνουμε.
• Ονειρευτείτε, σαν να μην υπάρχει κρίση, σαν να μην υπάρχει, κανένας περιορισμός. Σκεφτείτε τι ταξίδια, θέλετε να κάνετε και εστιάστε, στο πόσο υπέροχα θα αισθανθείτε, όταν τα πραγματοποιήσετε.
Μην σκέφτεστε: «τώωωωρα, που να πάω εξωτερικό, δεν υπάρχουν χρήματα».
Δεν βοηθάτε, καθόλου τον εαυτό σας, διαιωνίζοντας μέσα σας, τη δόνηση της ανέχειας, επειδή κάποιοι άλλοι το θέλουν αυτό, για να σας φυλακίσουν, σε φόβο και κακομοιριά.
Εννοείται ότι δεν προτείνω, να πάτε να κλείσετε εισιτήρια, χωρίς να διαθέτετε τα χρήματα... Αυτό που εννοώ είναι, να κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε, για να εμπιστευτείτε... ότι όλοι οι πόροι που χρειάζεστε, θα έρθουν στα χέρια σας, με κάποιο τρόπο... την κατάλληλη στιγμή.
Γράψτε Τα Όνειρά Σας, Τους Στόχους Σας, Χωρίς Να Εστιάζετε Τόσο, Στα Χρήματα.
Ένα λάθος που έκανα είναι... το ότι έγραφα διαρκώς, πόσα χρήματα χρειάζομαι και έκανα υπολογισμούς... (αυτά μετά την κρίση, κατά τα άλλα είμαι σπάταλη, το παραδέχομαι :)).
Όμως, αυτό που λέμε Σύμπαν, που στην πραγματικότητα, είναι το Όλον, το Εν, ο Εαυτός μας... στις άπειρες εκφράσεις του, δεν ανταποκρίνεται στη δόνηση: «χρειάζομαι τόσα λεφτά και όταν τα αποκτήσω, θα κάνω αυτό και εκείνο και το άλλο».
Αντιθέτως, γράψτε τους στόχους σας, χωρίς να εστιάζετε στους πόρους. Γράψτε π.χ. «θέλω να ταξιδέψω, στην Αυστραλία» και οραματιστείτε, τι επιθυμείτε και πως φαντάζεστε, το ταξίδι σας...
Έπειτα, καλλιεργήστε ολοένα και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, ότι αυτό που επιθυμείτε, θα εκδηλωθεί ως πραγματικότητα... την κατάλληλη στιγμή, μέσα από πανέμορφες συγχρονικότητες.
• Μην λυπάστε τους άλλους... Λυπόμαστε το Εν; Να νιώθετε συμπόνοια, να συνδέεστε, ενσυναισθητικά μαζί τους - ναι, απόλυτα, με όλη σας την καρδιά... Ο οίκτος όμως, δεν βοηθά κανέναν.
Όταν οικτίρουμε έναν άνθρωπο, είναι σαν μέσα μας να τον αποδεχόμαστε... ως ποταπό, κακομοίρη, θύμα και έρμαιο των καταστάσεων...
...Όταν Στην Πραγματικότητα, Είναι Δημιουργός Θεός και Θεά και Ον Φτιαγμένο, Από Αγάπη και Φως.
Για να προλάβω τυχόν παρερμηνείες, δεν εννοώ, να μην κάνετε φιλανθρωπίες. Εγώ π.χ. δωρίζω όποτε μπορώ, πράγματα και ρούχα.
Δεν εννοώ, να μην βοηθάτε ανθρώπους, που βρίσκονται σε δυσχερέστερη κατάσταση από εσάς - τουναντίον...
Προσπαθήστε όμως, να μην τους λυπάστε, γιατί η λύπηση διαιωνίζει, την ενέργεια... της κακομοιριάς, της ανέχειας, του θύματος...
Κατανόηση Ναι, Ενσυναίσθηση Ναι, Αγάπη Ναι, Στήριξη Ναι, Λύπηση Όχι.
Να δίνουμε, τη βοήθεια μας και την αγάπη μας... με ευχαρίστηση, με ευγνωμοσύνη και χαρά... ότι κάνουμε κάτι θεάρεστο, θεόπνευστο και εποικοδομητικό... αλλά όχι, με την ενέργεια της λύπησης και του οίκτου.
Δοκιμάστε, Αυτές Τις Συμβουλές...
Θα σας πάρει κάποιο χρόνο, γιατί έτσι είναι πάντα, με τις νέες συνήθειες... μέχρι, να μετασχηματιστεί η ενέργεια και να δημιουργήσει νέα δίκτυα, ο εγκέφαλος...
Δεν έχει σημασία, πόσους πόρους διαθέτετε, αυτή τη στιγμή και πόσα μπορείτε να ξοδέψετε... Σημασία έχει, ότι θα δείτε αλλαγή τεράστια, μέσα σας και στην ενέργεια και ευεξία σας... και από εκεί σταδιακά, η αλλαγή αυτή, θα εκδηλωθεί και ως «απτή» πραγματικότητα...
Ας Αγαπήσουμε Και Ας Βοηθήσουμε Και Τους Εαυτούς Μας Και Τη Χώρα Μας... Και Όλο Τον Κόσμο!!!
Από Καρδιάς...
© Νατάσα Ναούμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου