Θύμα ή... θαύμα ;

                        

Οι διαλογισμοί ενός θύματος...

Τί να κάνω; Είμαι μεγάλη γυναίκα...

Τι να κάνω; Είμαι πολύ νέος...

Είναι δύσκολο...

Είναι φυσικό να έχεις προσκόλληση; Παιδιά μου είναι... Είναι τα καλύτερα παιδιά του κόσμου...

Είμαι πτώμα... Μάτι δεν έκλεισα όλη νύχτα... Όταν ενδιαφέρεσαι ανησυχείς... Πού ήσουν;

Όλοι χρειάζονται κάποιον να τους ''αγαπά''... Είναι ανάγκη...

Πάλι πληγώθηκα... Γιατί η ''αγάπη'' να πονά;

Είσαι κακός και εκμεταλλεύεσαι τα αισθήματα του άλλου... Με πρόδωσες! Εσύ φταις!

Είσαι τόσο υπερβολικά καλός που με άφησες να σε εκμεταλλευτώ. Εσύ φταις!

Οι πολιτικοί φταίνε! Είναι ανεύθυνοι για τις πράξεις τους...

Οι πολίτες φταίνε! Δεν συμμετέχουν ενεργά...

Το σύστημα φταίει. Είναι σάπιο... Μην ξεχνάς ο Λεωνίδας έχασε τις Θερμοπύλες πρόσφατα πριν 2500 χρόνια και είχαμε Τουρκοκρατία 400 χρόνια. Άσε... Ατυχία πάνω στην ατυχία σου λέω...

Αυτά πρέπει να τα αναλαμβάνει η πολιτεία! Πληρώνονται για να κάνουν τη δουλειά τους...

Η πολιτεία δεν μας δίνει κανένα περιθώριο πρωτοβουλίας... Γιατί να τα αναλαμβάνει όλα εκείνη;

Ας μου δινόταν μια φορά η ευκαιρία... Τώρα μεγάλωσα...

Μου δόθηκαν τόσες πολλές ευκαιρίες που δεν μπορούσα να διαλέξω... Ήμουν πολύ νέος...

Εεε, μια βοήθεια ας έδιναν κι εκείνοι μια φορά...

Ααα, είναι τόσο παρεμβατικοί που δεν σε αφήνουν ελεύθερο...

Πέσαμε σε άσχημη εποχή...

Καλή εποχή δε λέω... αλλά πολύ νωρίς ήρθε και δεν προλάβαμε... Δεν μας προειδοποίησε κανείς...

Είναι βαρύς ο χειμώνας, δεν μπορώ να έρθω...

Είναι καυτό το καλοκαίρι, δεν μπορώ να έρθω...

Μόνο άνοιξη μπορώ, αλλά φέτος δεν είχε άνοιξη. Το γύρισε απροειδοποίητα σε καυτό καλοκαίρι...

Τα σημεία μιας αιθέριας ασθένειας...

Κάθε ασθένεια έχει τα σημάδια της ή τα ''σημεία'' της όπως έλεγαν οι παππούδες των Ελλήνων... Ευτυχώς... Όταν νοσεί ή πρόκειται να νοσήσει το σώμα μας βγαίνουν εξανθήματα, ανεβαίνουν ή πέφτουν θερμοκρασίες, υπάρχουν μουδιάσματα κτλ. σε συγκεκριμένα σημεία. Αν κάποιος διατηρεί καλή επαφή με το σώμα του θα παρατηρήσει όλα αυτά τα σημάδια και ίσως προλάβει...

Το ίδιο συμβαίνει και με την ψυχή... Όταν διατηρείς καλή επαφή με τον εαυτό σου και δεν παρασύρεσαι από τον ρυθμό της εξωτερικής πραγματικότητας (δεν χάνεσαι στις εξωτερικές σκηνές της ταινίας της ζωής, στους ρόλους σου ή τους άλλους ηθοποιούς), όταν δεν ξεχνιέσαι από τις προσωπικές σου προσδοκίες και επιθυμίες, είσαι σε θέση να ακούσεις και να δεις.

Τί να ακούσεις και να δεις; 

Ποιό μικρόβιο κρύβεται πίσω από την μόλυνση του θύματος;

Τα μικρόβια δεν φαίνονται με γυμνό μάτι. Είναι σαν να μην υπάρχουν κι όμως τα αντιλαμβάνεσαι είτε από το αποτέλεσμα είτε με ειδική παρατήρηση. Αυτό σημαίνει ότι κάτι είναι αιθέριο. Το εσωτερικό ελάττωμα της θυματοποίησης του εαυτού έχει κι αυτό το μικρόβιό του. Είναι κι αυτό αιθέριο, δηλαδή ''αόρατο'' και έτσι δεν το συνδέεις εύκολα με την εσωτερική μόλυνση της θυματοποίησης:

Όσο ψάχνεις για τον θαυματοποιό, για κάποιον ή για κάτι που τη ζωή σου θα αλλάξει ή εμπνεύσει άλλο τόσο θα βρίσκεσαι φυλακισμένος στη εσωτερική στάση του θύματος... Είναι φαινομενικά πιο εύκολο να είσαι θύμα αλλά εν τέλει πολύ οδυνηρό...

Από την άλλη η ανάληψη πλήρους ευθύνης για την ευτυχία σου και το παρελθόν σου είναι κάτι φαινομενικά δύσκολο αλλά απελευθερωτικό. Σε κάνει φίλο με τους ανθρώπους, τη Ζωή σου, την Πηγή και το Σύμπαν... Αξίζει...

Το Μυστικό... Ό,τι είμαι το έλκω...

Όταν νιώθω σαν θύμα (αίσθηση ότι αδικήθηκα, αδιέξοδο, απελπισία) είναι σημάδι ότι εκείνη τη στιγμή έχει σταματήσει η προσωπική μου ανάπτυξη. Σε οποιαδήποτε κατάσταση και με οποιοδήποτε άτομο βιώνω ότι είμαι το θύμα, η σκέψη μου ακινητοποιείται και η αδράνειά μου αυξάνεται αυτοκαταστροφικά. Είναι η χειρότερη μορφή άγχους (χρόνιο = κορτιζονούχο)... Όμως κάπου κοντά βρίσκεται μία ακόμη στιγμή εσωτερικής αφύπνισης... μια ακόμη πνευματική εμπειρία... Εφόσον το επιλέξω.... 

Επιλέγω να πειραματιστώ στην καλοπροαίρετη εσωτερική σιωπή με την επίγνωση ότι η ζωή δεν συμβαίνει έτσι τυχαία, ότι είναι ένα παιγνίδι... Επιλέγω να συντονιστώ με το κρυφό του νόημα... Εξερευνώ στην καθημερινότητά μου τον πνευματικό νόμο ότι "έλκω στην ζωή μου ό,τι χρειάζεται για το επόμενο βήμα της προσωπικής μου ανάπτυξης"... Αποκτώ την επίγνωση του ό,τι κρύβεται μέσα μου θα προβληθεί έξω μου για να επιλυθεί... 

Θα επιλυθεί όταν ενεργοποιήσω μια δύναμη ή αρετή που μέσα μου κοιμάται για καιρό... 

:

"Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου"

Τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,

τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,

αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή... [Πηγή: ''Ιθάκη'' Καβάφης]

Το Μαγικό Φίλτρο : Μεταμορφώνοντας το θύμα σε θαύμα...

Τί ενώνει ένα θύμα με το θαύμα...; Ποια είναι η πρώτη κίνηση; Ποιο είναι το πρώτο βήμα; Από πού να ξαναρχίσω; Από πού να πάρω την πρώτη ώθηση για να σπάσω το ρόλο του θύματος;

Αν έχω αποκτήσει την παραπάνω ενόραση (insight) της σχέσης εσωτερικών και εξωτερικών γεγονότων της ζωής μου μπορώ με την αρετή της εμπιστοσύνης να προχωρήσω στη γιατρειά της συνειδησιακής κατάστασης του θύματος:

Ανάληψη καθολικής ευθύνης για την παρούσα κατάσταση της ζωής μου... 

Είμαι ο δημιουργός της αυταπάτης μου

Είμαι ο δημιουργός του πόνου μου

Είμαι η ψυχή που διευθύνει τη ζωή μου

Άρα... όλα είναι στο χέρι μου

Είμαι ο δημιουργός των επιλογών μου

Δεν είναι τέλειο; Μπορεί να έχει πικρή γεύση αλλά έτσι είναι τα μαγικά φίλτρα...

Αν συνειδητοποιήσω ότι είμαι ο δημιουργός του πόνου μου, είμαι έτοιμος για θαύματα... 

Μέχρι να συμβεί αυτό ποτέ δεν θα ξεκινήσω το δρόμο για την αληθινή ελευθερία... 

Άσκηση Διαλογισμού :

Η στιγμή ενόρασης (συνειδητοποίηση) είναι απαραίτητη για να περάσουμε από μια ακόμη έξυπνη σκέψη ή μια ακόμη χρήσιμη θεωρία της ψυχολογίας ή φιλοσοφίας στο βίωμα που σε αλλάζει πυρηνικά μέσα σου... Μία σκέψη, όσο απλοϊκή και να ακούγεται χρειάζεται να δημιουργήσει 'κρότο' μέσα σου και αυτό είναι η διαλογιστική εμπειρίαδηλαδή μια εμπειρία που υπερβαίνει τη σκέψη σου...

Προσοχή στις ''Σειρήνες'' του Οδυσσέα... Στις εύκολες λύσεις του νου...

Οι άνθρωποι συνήθως αποφεύγουν μια πειθαρχία στο διαλογισμό, ακόμη και άνθρωποι της πνευματικότητας και ιδιαίτερα οι τελευταίοι ξέρουν να καμουφλάρουν καλά τη δικαιολογία τους : "διαλογισμός θα πρέπει να είναι όλη η μέρα σου, όλη η ζωή σου" "εγώ διαλογίζομαι με τον καφέ μου" "μια βόλτα στο δάσος είναι διαλογισμός" "η επαφή με έναν άνθρωπο είναι διαλογισμός" "εγώ διαλογίζομαι ακούγοντας ένα καλό μουσικό κομμάτι" "για μένα διαλογισμός είναι να κοιτώ το σκύλο μου" "δεν χρειάζεσαι ούτε διαλογισμό, ούτε χορτοφαγία, ούτε αφιέρωση σε κάτι ανώτερο... όλα αυτά είναι εξωτερικές διαδικασίες"...

Όλα αυτά είναι καλά αλλά δεν είναι διαλογισμός ούτε πνευματικότητα... Αποτέλεσμα; Τα στερεότυπα του χαρακτήρα παραμένουν, οι ίδιες συζητήσεις, τα ίδια προβλήματα επαναλαμβάνονται με την ίδια ένταση.

Για να φτάσει ο διαλογισμός να είναι όλη σου η μέρα... ξεκίνα από τα 15 λεπτά πρώτα, στη σιωπή, ακίνητος, δίχως εξαρτήσεις, δίχως αποσπάσεις... Για να αλλάξεις χαρακτήρα απομακρύνσου από ένα βίαιο life-style... Άλλαξε πρακτικά...

Κακά τα ψέματα αν επιθυμείς κάτι βαθύτερο μέσα σου μην πολυακούς τη σκέψη σου, τις ''ευκολίες'' και τις ''ανέσεις' 'της... Πήγαινε πιο βαθειά από τα έξυπνα motos (συνθήματα)... Στην εσωτερική σιωπή του εαυτού... επέλεξε μια λέξη... κάνε τήν σκέψη και γιγάντωσέ την μέσα σου... ας την να κυριαρχήσει πάνω στις υπόλοιπες αρνητικές ή κρητικές σκέψεις... δυνάμωσε το φως της... επέλεξε κι άλλες 3 ή 4 που τις μοιάζουν... Γαλήνη, ηρεμία, ακινησία... καθαρότητα... Παίξε μαζί τους μέσα σου...

Άρχισε να τις αφήνεις λίγο λίγο... Ώθησε τον εαυτό σου απαλά να βιώσει το αίσθημα πίσω από την κάθε μία... Νιώσε πού θέλεις να επικεντρώσεις... Γέμισε με το αίσθημα που εντόπισες... Αν το χάνεις... Επέστρεφε στη σκέψη... Ξανά... απαλά... με ενδιαφέρον...

Αυλός της Γνώσης 

http://www.drosostalida.com