Παρατηρώ γύρω μου τον κόσμο και βρίσκω ότι έχει ένα σημαντικό πρόβλημα . Είναι λίγο βαρετός . Όλοι οι άνθρωποι κάνουν συνεχώς τα ίδια , γι αυτό τελικά όλοι βαριούνται .
Είναι βέβαια και θέμα παιδείας . Όλοι ξέρουν τα ίδια , πάνω κάτω , πράγματα , βλέπουν τις ίδιες εκπομπές στην τηλεόραση , μιλούν συνέχεια για το παρελθόν τους .
Σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με τίποτα ενδιαφέρον . Κανείς δεν αναρωτιέται για τα πιο βασικά πράγματα που ενώ τα ρωτούσε όταν ήταν παιδί και κανείς δεν του απαντούσε , αποφάσισε πια να μην ξαναρωτήσει και επομένως να μην μάθει.
Μα τα πιο σπουδαία πράγματα , τα μαθαίνεις όταν είσαι παιδί , αλλά μετά πρέπει να τα ξεχάσεις , αν θέλεις να μεγαλώσεις . Το ψιθύρισμα του γρύλλου και το μονότονο τραγούδι της βροχής έρχονται σε σένα από το σκοτάδι , σαν μακρινό κρυφομίλημα των παιδικών σου ονείρων .
Ξέρω όμως , πιο είναι το πρόβλημα . Εγώ .
Και οι φίλοι μου , που είναι σαν και μένα παράξενοι , και θέλουμε να αλλάξει ο κόσμος και να γίνει σαν και εμάς . Να μπορεί να ακούει το κλάμα του ξύλου στο τζάκι , το παράπονο του λουλουδιού όταν ο ήλιος του κλέβει την τελευταία του δροσοσταλίδα , τη μουσική της αιωνιότητας στο θόρυβο των στιγμών που διαβαίνουν .
Μα καλά , πώς δεν τα ακούτε ? Έχω παρατηρήσει ότι έχετε πολύ οξυμένη ακοή , μόλις πέσει ένα νόμισμα στο πάτωμα , γυρίζετε αμέσως το κεφάλι σας να δείτε μήπως είναι δικό σας . Αλλά ξέχασα , έχετε εξασκήσει τις αισθήσεις σας , τη λογική σας , τη φαντασία σας , σε ότι σας δίδαξαν . Στο χρήμα .
Μα χρήμα είναι ότι είναι χρήσιμο («χρήματα είναι αν χρήσιμα είη » Πλατ. Ερυξ.17) και σας διαβεβαιώ ότι υπάρχουν πολύ πιο χρήσιμα πράγματα από το χρήμα .
Σκεφτείτε λίγο τι σας έχουν μάθει .
Ότι το χρήμα (το χρήσιμο δηλαδή) είναι το νόμισμα . Μα το νόμισμα ετυμολογείται απο το νέμω (=μοιράζω) και παρόλα αυτά δεν σας το μοιράζουν . Από το νέμω παράγεται το νομίζω , άρα τα νομίσματα νομίζετε ότι τα έχετε . Άλλοι τα έχουν . Εσείς κρατάτε κάτι τσαλακωμένα βρωμόχαρτα που νομίζετε ότι είναι νομίσματα .
Και είστε τόσοι πολλοί που το πιστεύετε ώστε το κάνατε πραγματικότητα .
Γι αυτό σας λέω ότι το πρόβλημα είμαι εγώ και οι φίλοι μου , που δεν νομίζουμε το ίδιο πράγμα . Εμείς για νόμισμα έχουμε τον άνεμο (α στερητικό + νέμω) , ο οποίος δεν μοιράζεται , ανήκει σε όλους .
Ανοίγουμε το στόμα μας , αναπνέουμε (ανα+ πνοή=πνεύμα) το πνεύμα που ανήκει σε όλους μας και γινόμαστε πλούσιοι . Παίρνουμε με την αναπνοή μας , το πνεύμα που εξέπνευσαν οι παππούδες μας , και εκπνέουμε αφήνοντας το πνεύμα πάλι ελεύθερο να ταξιδέψει στις επόμενες γενιές , να το γευτούν και να ζήσουν τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας . Εμείς ζητάμε την ουσία .
Εσείς γυρίζετε γύρω από αυτήν , περί αυτής , και ψάχνετε την περι-ουσία . Και νομίζετε ότι αν αποκτήσετε περιουσία θα αποκτήσετε και εξουσία .ΛΑΘΟΣ . Η εξ-ουσία προέρχεται εκ της ουσίας ,αλλά εσείς γυρίζετε γύρω γύρω και δεν φτάνετε ποτέ σε αυτήν .
Και όταν λέμε εξουσία , δεν εννοούμε εξουσία πάνω σε άλλους , αλλά στον ευατό μας . Κι αυτό λάθος σας το έχουν μάθει . Η ουσία προέρχεται από το ρήμα ειμί (είμαι , με μετοχή θηλυκού= ούσα ) και αφορά εμένα όχι τους άλλους .
Και ενώ μαζεύετε αυτά που νομίζετε ως νομίσματα , πλούσιοι δεν γίνεστε .
Γιατί πλούσιος είναι αυτός που έχει πλέονα ουσία και όχι νομίσματα . Είστε πτωχοί (εκ του πτώσσω=δειλιώ , φοβάμαι , ζαρώνω ), δηλαδή φοβιτσιάρηδες . Δεν τολμήσατε ποτέ να αμφισβητήσετε τα νομίσματα των άλλων και να ψάξετε για τα δικά σας . Σας κάλυψαν την αλήθεια , και αυτός που καλύπτει λέγεται κλέπτης .
Καταλαβαίνετε τώρα , ότι αυτά που ξέρετε είναι όλα λάθος .
Ξεκινήστε από την αρχή , αφήστε την ψυχή σας ελεύθερη να ταξιδέψει να βρεί τα χρήματα . Βγείτε το βράδυ , την ώρα που όλοι κοιμούνται στο μπαλκόνι σας και ακούστε τον άνεμο .
Επικεντρώστε εκεί την προσοχή σας. Θα τον ακούσετε να μιλάει στη μυστική γλώσσα των πουλιών .... Και όταν σας ρωτήσει ποιά είναι αυτή η αόρατη φλόγα του σκοταδιού που το τρεμόπαιγμα της είναι τ΄άστρα , εσείς μην ντραπείτε να δακρύσετε . Γιατί τ΄άστρα τρεμοπαίζουνε καθώς το μάτι ανοιγοκλείνει λίγο πριν δακρύσει .
http://anthimoss.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου