Είναι αλήθεια πως η διεργασία που συμβαίνει σ’ έναν εγκέφαλο που κοιμάται σε κατάσταση διαλογισμού είναι μια εσωτερική διεργασία, όχι ως προς την επιφάνεια αλλά ως προς το βάθος αυτής.
Δηλαδή δεν είναι κάτι που συμβαίνει μέσα ή έξω από το κρανίο αλλά μέσα σε ένα άλλο συνειδησιακό επίπεδο, σε ένα άλλο σώμα, πέρα του φυσικού, που τυχαία (;) συμπίπτει γεωγραφικά με το φυσικό σώμα. Το βάθος λοιπόν μπορεί φυσικά να περιορίζεται σε λίγα εκατοστά αλλά ενεργειακά είναι πραγματικά απροσδιόριστο.
Όσο είναι το βάθος μιας καθαρής σκέψης.
Ποια όμως είναι τα όρια μιας σκέψης αλήθεια? Πως προσδιορίζεται ή ορίζεται μια σκέψη? Τι είναι αυτό που γεννάει την σκέψη? Και πώς συνδέεται αυτό με μια ιδέα? Η σκέψη, ως χαλαρή και αβίαστη διαδικασία εμποτίζει τον πυρήνα των κυττάρων που την παράγουν.
Παράγεται όμως αλήθεια η σκέψη ή εμφυτεύεται ή μήπως ανακαλείται, όπως η ανάκληση της προηγούμενης εικόνας? Ας δούμε πως καθορίζεται η “δημιουργία” μιας σκέψης.
Η σκέψη αποκτάει και αυτή το δικό της φυσικό σώμα μόνο που αυτό δεν είναι απτό, παραμένει σε μια δόνηση υψηλότερη αυτής που διέπει την ύλη, η σκέψη ενσαρκώνεται την στιγμή της ανάκλησης της από μια βάση δεδομένων η οποία όμως μεταλλάσσεται διαρκώς.
Σαν να κρατάς ένα κλειδί αλλά οι κλειδαριές ν’ αλλάζουν συνέχεια, κάπως έτσι να το φανταστείς. Τρέχεις μέσα σε έναν δαιδαλώδη λαβύρινθο γεμάτο πόρτες και η κάθε σου επιλογή προσδιορίζει την πόρτα που θ’ ανοίξεις. Έτσι, κρατάς στα χέρια σου ένα μαγνητικό κλειδί το οποίο εν δυνάμει μπορεί να σου εξασφαλίσει πρόσβαση σε κάθε δωμάτιο. Σε κάθε ένα, σε κάθε γωνιά, κάθε στιγμή.
Εν δυνάμει. Γιατί στην πραγματικότητα, το βάθος της σκέψης, το πόσο δηλαδή βαθιά μέσα στον λαβύρινθο θα σταματήσεις ή καλύτερα αυτοπεριοριστείς, προσδιορίζεται, καθορίζεται, από την απόφαση, από την επιλογή που θα πάρεις την στιγμή της δημιουργίας της.
Το θεϊκό σχέδιο εκτελείται πάντα άψογα και το μέγεθος του είναι εξ’ αρχής προσδιορισμένο, αλλά πάντοτε εκτελείται άψογα, μέχρι τέλους. Μπορείς δηλαδή να αποφασίσεις ότι εδώ είναι το τέρμα και έτσι το μαγνητικό σου κλειδί να μην μπορεί να ανοίξει άλλη πόρτα παραπέρα.
Να θυμάσαι ότι και εκεί που έφτασες, έφτασες γιατί προσπέρασες πολλές άλλες πόρτες που δεν άνοιξες. Πέρασες μονάχα μέσα από εκείνες που διάλεξες.
Οι πόρτες είναι άπειρες σε αριθμό όσες δηλαδή είναι και οι επιλογές σου. Διαλέγεις να παραμείνεις σε νούμερα κατανοητά και μία – μία την φορά ενώ υπάρχει τρόπος να κινηθείς το ίδιο ακαριαία – εδώ κολλάει και το “με την ταχύτητα της σκέψης…” – ταυτόχρονα προς κάθε κατεύθυνση.
Φαντάσου πως το κλειδί σου – που εσύ φαντάστηκες ως ένα κλειδί κλειδαριάς και αργότερα έγινε η έκπληξη ότι είναι μαγνητικό, φαντάσου πως το κλειδί αυτό που κρατάς στα χέρια σου, μπορεί ν’ ανοίξει την πόρτα από μακρυά.
Δεν χρειάζεται να το εφαρμόσεις σε μια κλειδαριά ούτε να το ακουμπήσεις, δεν χρειάζεται ούτε καν να είσαι κοντά. Το κλειδί αυτό ανοίγει όλες τις πόρτες ταυτόχρονα από μακρυά. Το κλειδί αυτό είναι ο διαλογισμός, είναι η συνειδησιακή κατάσταση του μή-Είναι αλλά και η ταυτόχρονη επίγνωση του Είναι. Δύσκολο να περιγραφεί αλλά όταν το βιώσεις ξέρεις πολύ καλά περί τίνος πρόκειται.
Ακόμη και τότε, ακόμη και όταν έχεις κυριαρχήσει πάνω σε αυτή την φυσιολογική αλλά ξεχασμένη κατάσταση, ακόμη και τότε αυτοπεριορίζεσαι και κατά συνέπεια αυτοπροσδιορίζεσαι και επιμένεις σε μια μεθοδική, ασφαλή αλλά αργή κίνηση με αρχή και τέλος.
Σκοπίμως δεν χρησιμοποιώ τον όρο γραμμική γιατί είναι ένας όρος που συγχωρεί πολλά λάθη και συγκαλύπτει πολλές παρερμηνείες. Άλλωστε δεν είναι δυνατόν ένα “μεταφυσικό” φαινόμενο ή κατάσταση να περιγραφεί από όρους πλασμένους να περιγράφουν ακριβώς το αντίθετό. Απλά κράτα το ότι είναι μεθοδικό, ασφαλές και αργό.
Όχι ότι δηλαδή η ταυτόχρονη κίνηση προς κάθε δυνατή διαδρομή μέσα στον λαβύρινθο είναι μια μή-ασφαλής διαδικασία, κάθε άλλο. Απλά η αίσθηση της χαοτικής και ταυτόχρονης μετακίνησης αλλά και παρουσίας είναι κάτι που δεν έχεις συνηθίσει, κάτι το οποίο σε γεμίζει – εσφαλμένα το τονίζω – ανασφάλεια ένα δηλαδή φόβο μπρος στο άγνωστο, στο μη οικείο.
Και αυτό σε κρατάει μακρυά από την έκσταση. Την πραγματική έκσταση που βιώνει μια ύπαρξη όταν απελευθερώνεται από τα δεσμά της υλικής της υπαγόρευσης και απλώνεται μέσα στον χωροχρόνο.
Ας το δούμε διαφορετικά. Φαντάσου ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από εσένα, από την δική σου συνειδητότητα. Έτσι δεν θα χρειάζεται να πας πουθενά! Δεν θα υπάρχει πουθενά να πας, τίποτα να νιώσεις ή να αγγίξεις. Εσύ μέσα σε μια φυσαλίδα χωροχρόνου. Μόνο. Φαντάσου τώρα ότι οτιδήποτε σκεφτείς, ακαριαία, την στιγμή της δημιουργίας της σκέψης βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από εσένα. Εσύ και πάλι δεν χρειάζεται να μετακινηθείς.
Αρκεί να σκεφτείς κάτι και αυτό θα βρεθεί δίπλα σου, γύρω σου, κάτω από εσένα πάνω από εσένα ακόμη και μέσα σε σένα. Έτσι είναι. Αν σε τρομάζει η διάσπαση σου στο άπειρο και η ταυτόχρονη ένωση σου με τα πάντα, τότε να σκέφτεσαι την απόλυτη και ακαριαία δημιουργία των πάντων.
Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Η μέθοδος είναι απλή και λειτουργική. Δεν πάει ας πούμε ο Μωάμεθ στο βουνό αλλά το βουνό στον Μωάμεθ, κυριολεκτικά!
Αυτή είναι η δύναμη ενός μαγνητικού κλειδιού που δεν χρειάζεται να το ακουμπήσεις στην κλειδαριά. Αυτή είναι η δύναμη της ελεύθερης επιλογής των σκέψεων σου. Και εσύ επιλέγεις ακόμα να τις περιορίζεις.
Καλά, σε συνειδητό επίπεδο, εκεί τι να λέμε, εκεί να δεις τι περιορισμούς θέτεις. Το μυστήριο είναι ότι εξακολουθείς να σέρνεις μαζί σου την ίδια συμπεριφορά ακόμη και όταν πρόκειται για μια διαδικασία βασισμένη στο ασυνείδητο. Σαν να σου έχει γίνει βίωμα, αρνείσαι ν’ αποχωριστείς τον μεθοδικό, ασφαλή και αργό εαυτό σου, γυρνώντας έτσι την πλάτη στον εκστατικό και μεγαλειώδες εαυτό σου, τον κρατάς πίσω από μια πόρτα που μόλις προσπέρασες.
Ελέγχεις τον νου σου και τον καθηλώνεις ενώ η μόνη μορφή ελέγχου που πραγματικά έχει αξία είναι εκείνη της απόλυτης απελευθέρωσης. Τον προσδιορίζεις να εργάζεται εντατικά πάνω σε καταστάσεις ή αγωνίες δημιουργώντας έτσι ένα βάρος που τον πλακώνει και του απαγορεύει να απογειωθεί.
Η σκέψη σου γίνεται με αυτό τον τρόπο η ταφόπλακα της δημιουργικής σου αντίληψης και όταν δεν μπορείς να αντιληφθείς δεν μπορείς να γεννήσεις εκείνες τις καινούργιες “ιδέες” που με την σειρά τους θα γεννήσουν καινούργιους κόσμους για να κινηθείς.
Η διεύρυνση της συνειδητότητας είναι μια απλή διαδικασία που εκτελείται λάθος. Η αντίληψη πάλι είναι κάτι το οποίο εξασκείται και εκεί επεισέρχεται και η θεία φώτιση, είδες τι ωραία που συνδέονται όλα; και έτσι αφού γνωρίσεις, εξασκείς την ικανότητα του να γνωρίσεις ξανά.
Κανείς δεν θα σε πέταγε μέσα σε έναν λαβύρινθο, αλήθεια, γιατί τον φαντάζεσαι σκοτεινό; ούτε κάτω από την Γη είναι, ούτε σκοτεινός είναι, κανείς δεν θα σε πέταγε μόνο σου σ’ ένα λαβύρινθο να βρεις την άκρη. Πόσο μάλλον εμείς, πόσο μάλλον εγώ που σ’ αγαπώ τόσο πολύ. Το κλειδί σου έχει δοθεί, αν το έχεις ξεχάσει μέσα σε καμιά τσέπη, το κλειδί όμως σου έχει δοθεί.
Το βασικό εργαλείο, ο φακός σου μια και επιμένεις ο λαβύρινθος να είναι σκοτεινός, το βασικό σου εργαλείο είναι ότι έχεις σημείο αναφοράς το οποίο ενστικτωδώς αναζητάς. Τώρα σου δίνω ένα ακόμη εργαλείο… σου επιβεβαιώνω την ύπαρξη του άλλου. Ήρθα για να σου θυμίσω πως το κλειδί το έχεις ξε-χάσει, άρα το κλειδί υπάρχει…
Συνδέεσαι, επικαλείσαι, αφιερώνεσαι, χαρίζεσαι αλλά δεν τολμάς να υπερβείς τον φόβο της εξαφάνισης σου και έτσι ανοίγεις πάντα την λάθος πόρτα. Όποια πόρτα και αν ανοίξεις θα είναι η λάθος, ακόμη και αν τις ανοίξεις όλες. Αν δεν καταλάβεις πως μπορείς να τις ανοίγεις όλες μαζί, τότε όλες θα είναι πάντα λάθος.
Ζήτα να θυμηθείς την φυσική και φυσιολογική κατάσταση του μη-Είναι και θα σου χαριστεί η επιθυμία σου, η εντολή σου θα πραγματοποιηθεί. Έλεγξε το νου σου έτσι ώστε να είναι πραγματικά ελεύθερος, ελεύθερος από τους φόβους σου και κυρίως από τους φόβους που συνδέονται με το να μην-Είσαι.
Γίνε επιτέλους ο Άρχοντας του νου σου, ανάκτησε τον έλεγχο των σκέψεων σου, απελευθερώνοντας τις. Οι σκέψεις σου θα υποστηρίζουν το σώμα σου, δεν ισχύει το αντίθετο και τις σκέψεις σου είσαι ο μόνος που τις ορίζεις.
Κανείς δεν μπορεί να ορίσει την σκέψη σου πέρα από εσένα. Πήγαινε τώρα, άνοιξε μια πόρτα, αλλά αν θέλεις, άνοιξε τες όλες και νιώσε την Δημιουργία να ξεχειλίζει μέσα σου!
Πέτρος Χατζηαναστασίου
(δημιουργική σύλληψη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου