Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Συνέπεια ... μια αξία που χάνεται.

Η συνέπεια είναι σεβασμός στον ίδιο τον εαυτό μας και στις αρχές μας.

Ο συνεπής άνθρωπος είναι πρώτα από όλα σωστά προγραμματισμένος και έτσι μπορεί να βρίσκεται πάντοτε στο σωστό μέρος την σωστή ώρα.

Ο άνθρωπος αυτός είναι ανεκτίμητος συνεργάτης, γιατί με την υπολογισμένη ακρίβεια του, καταφέρνει ...
να τελειώνει τις εργασίες του χωρίς να προκαλεί άγχος και αγωνία στον εαυτό του και στους άλλους.


Η συνέπεια είναι μεγάλο προσόν και πρέπει από νωρίς 

ο άνθρωπος να βάζει τις βάσεις για την απόκτησή της.
Όπως τίποτε δεν έρχεται ουρανοκατέβατο, έτσι και 

η συνέπεια για να αποκτηθεί χρειάζεται κάποιες συστηματικές προσπάθειες, που πρέπει να αρχίζουν 
από την παιδική ηλικία.

Χωρίς συνέπεια δεν μπορεί να διατηρήσει καμία σχέση ανθρώπινη, κοινωνική, επαγγελματική, ακόμη και φιλική 

και δεν μπορεί να φτάσει τους στόχους του. 

Η -συνέπεια είναι συνήθεια κι αν σκεφτούμε ότι η συνήθεια είναι δεύτερη φύση, τότε και η συνέπεια σιγά-σιγά γίνεται ένα με τη φύση μας, δηλαδή δεν κουραζόμαστε, ούτε σκεπτόμαστε το πώς θα είμαστε συνεπείς, απλά είμαστε γιατί έτσι έχουμε μάθει και είναι ο τρόπος ζωής μας. 


Αυτή η ταύτιση είναι ένα μεγάλο απόκτημα και ένα 
αβίαστο πλεονέκτημα, που κοσμεί την συμπεριφορά 
μας απέναντι σ' όλους τους ανθρώπους.

Αντίθετα η ασυνέπεια είναι καταστροφική και πολύ περισσότερο μάλιστα γι' αυτόν που την έχει. Ο ασυνεπής άνθρωπος δεν μπορεί να πετύχει τίποτε, βρίσκεται σε μια διαρκή αναταραχή που του προκαλεί άγχος, γιατί συνεχώς είναι εκτεθειμένος στους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεται. 


Αυτή η ακαταστασία ωραρίου του προκαλεί και ψυχική ακαταστασία, τίποτε δεν μπορεί να είναι στη θέση του τη στιγμή που πρέπει, γιατί απλά δεν έχει προβλεφθεί ο σωστός χρόνος, που χρειάζεται κάθε πράγμα για να είναι τακτοποιημένο.


Ο ασυνεπής αναγκαστικά φτάνει στο σημείο να ψεύδεται, γιατί προσπαθώντας να καλύψει μια ασυνέπειά του, προκαλεί σειρά από άλλες ασυνέπειες, που δικαιολογώντας τις θα πρέπει να πει ένα σωρό ψέματα.


Η συμπεριφορά του αυτή θα τον ταπεινώσει στα μάτια των συνανθρώπων του με τους οποίους συνεργάζεται, θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπο του και σιγά-σιγά θα τον αποβάλουν από την εργασία τους και αργότερα συνεχίζοντας αυτή την τακτική θα χάσει και τους φίλους του, που δεν θα μπορούν να ανεχθούν τις συνεχόμενες ασυνέπειες του, γιατί η αναταραχή και η ακαταστασία της ασυνέπειας είναι κυλιόμενη και μεταδοτική, συναίσθημα πολύ δυσάρεστο για όλους τους ανθρώπους.


Η ασυνέπεια λοιπόν θα οδηγήσει τον άνθρωπο σε πολύ οδυνηρή θέση και θα τον κάνει να υποφέρει, βλέποντας παντού γύρω του ανθρώπους να αποφεύγουν να συνεργαστούν μαζί του, αλλά ακόμη και να έχουν φιλικές 

και κοινωνικές σχέσεις. 

Η διαρκής ακαταστασία που του προκαλεί η ασυνέπεια 
και η απομόνωση με την οποία τιμωρείται από τους 
άλλους, φτάνουν τον ασυνεπή 
άνθρωπο στα χειρότερα στάδια εξευτελισμού και είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι ένας άνθρωπος σ' αυτή την κατάσταση δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος και αποδοτικός.

Η απόλυτη και συνεχής ασυνέπεια προκαλεί μια συναισθηματική αναισθησία, που οδηγεί με μια 

κατάσταση αδιαφορίας.
Η αδιαφορία δεν είναι τόσο ασήμαντη και ακίνδυνη 

όπως θέλουν να πιστεύουν μερικοί.

Αδιαφορώ σημαίνει πρώτα από όλα δεν ενδιαφέρομαι για τους συνανθρώπους μου, για το περιβάλλον μου και στην πλήρη της μορφή, δεν ενδιαφέρομαι ούτε για τον ίδιο τον εαυτό μου.


Η ασυνέπεια είναι το πρώτο σκαλί στην σκάλα της αδιαφορίας, γιατί ξεκινώντας με το να μην δώσουμε την απαιτούμενη προσοχή και σημασία στο ακριβές χρονοδιάγραμμα των υποχρεώσεων μας προς τους άλλους και προς τον εαυτό μας, έχουμε ήδη αδιαφορήσει για κάτι πολύ σπουδαίο, όπως είναι η τήρηση του ωραρίου μας και των συναντήσεων μας. 


Η κατηφόρα της αδιαφορίας είναι πολύ απότομη και πολύ γρήγορα αυτός που θα ξεκινήσει από κάτι απλό θα καταλήξει σε χειρότερες καταστάσεις και τελικά στην πλήρη αδιαφορία.

Ο αδιάφορος άνθρωπος δεν έχει και πολλή σχέση με έναν ζωντανό άνθρωπο και πολλές αντιδράσεις του είναι εντελώς απονεκρωμένες.
                                                                                               
Υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις αδιαφορίας, υπάρχει δηλαδή ο αδιάφορος για το περιβάλλον και για ό, τι θεωρεί ξένο, αλλά ενδιαφέρεται και πολύ μάλιστα για τα συμφέροντα των δικών του ανθρώπων συγγενών και φίλων του, υπάρχει όμως κι αυτός που αδιαφορεί και γι' αυτούς, αλλά ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτούλη του και βέβαια υπάρχει και η ακραία περίπτωση αδιαφορίας και για τον ίδιο τον εαυτό του.

Ο άνθρωπος σε μια τέτοια κατάσταση δεν έχει λόγο ύπαρξης και είναι μάλλον ένα παράσιτο της κοινωνίας, που μόνο κάτι κακό μπορεί να επιφέρει.

Διατήρησε την συνέπεια των λόγων και των πράξεών σου, όπως και των υποσχέσεών σου με ιερή ευλάβεια και να είσαι σίγουρος ότι ποτέ δεν θα χάσεις όταν είσαι συνεπής και τακτοποιημένος, γιατί αυτή η αίσθηση ηρεμίας και πληρότητας, που δίνει ο σωστός προγραμματισμός και η συνέπεια, είναι το πιο βαθύ αίσθημα αυτοαναγνώρισης και έχει σαν αποτέλεσμα να είσαι εντάξει με τον εαυτό σου και με τους άλλους.


Η κατάκτηση και η διατήρηση της συνέπειας είναι τόσο ωφέλιμη και χρήσιμη που οποιαδήποτε θυσία είναι ασήμαντη μπροστά στη ψυχική ισορροπία που θα μας προσφέρει.

Ioannis Kardamis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου