Σε μια θάλασσα γεμάτη από απογοητεύσεις, τα μικρά πράγματα για τα οποία οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες στη ζωή μας είναι το καράβι που θα μας βοηθήσει να τη διασχίσουμε.
Μία συνηθισμένη τάση του νου είναι να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στα πράγματα που δεν πάνε καλά στη ζωή μας και να παθαίνει εμμονή με όλα όσα μας λείπουν.
Αυτό όμως αλλάζει όταν μπούμε σε κάποια άλλη φάση, κυρίως μετά από πολλή λαχτάρα της αναμονής και διάφορες αναστατώσεις. Τότε παύουμε να κάνουμε αυτές τις σκέψεις και αντ’ αυτού αρχίζουμε να παρατηρούμε κάποια πράγματα στη ζωή μας που ναι, δεν έχουν πάει στραβά.
Το σπίτι μας δείχνει όμορφο. Η υγεία μας φαίνεται να είναι καλή. Ο όμορφος απογευματινός ήλιος μας ηρεμεί.
Κάποιες φορές, τα παιδιά μας είναι πιο ήσυχα και ο σύντροφός μας πιο γενναιόδωρος. Η ζωή μας δεν παρουσιάζει τόσες φουρτούνες τελευταία. Χθες το βράδυ νιώσαμε ιδιαίτερα ευτυχείς. Αυτή τη στιγμή, η δουλειά μας μάς αρέσει.
Η ευγνωμοσύνη για τα μικρά πράγματα είναι ένα χαρακτηριστικό που αναπτύσσεται με την ηλικία.
Είναι ίσως σπάνιο για κάποιον να απολαύσει το άρωμα των λουλουδιών ή μια ήρεμη βραδιά στο σπίτι, ένα φλιτζάνι τσάι ή μια βόλτα στο δάσος, όταν είναι πολύ νέος.
Υπάρχουν τόσα πολλά μεγαλύτερα, σπουδαιότερα πράγματα που συνήθως μας απασχολούν σε εκείνη την ηλικιακή φάση: ο έρωτας, η επαγγελματική αποκατάσταση και οι πολιτικές αλλαγές.
Ωστόσο, είναι επίσης σπάνιο να μας αφήσουν εντελώς αδιάφορους τα μικρά πράγματα με το πέρασμα των χρόνων. Σταδιακά, σχεδόν όλες οι προηγούμενες, μεγαλεπήβολες προσδοκίες μας περνούν από πολλά χτυπήματα, κάποιες φορές ιδιαίτερα επώδυνα.
Ερχόμαστε αντιμέτωποι με μερικά από τα αναπόφευκτα, ίσως ανυπέρβλητα προβλήματα των στενών ανθρώπινων σχέσεων. Ίσως να υποφέρουμε από το χάσμα ανάμεσα στις επαγγελματικές ελπίδες μας και την ωμή πραγματικότητα της καθημερινής ζωή μας.
Παρατηρούμε πόσο αργά και δύσκολα μπορεί να αλλάξει ο κόσμος προς μια πιο θετική κατεύθυνση. Ή ίσως είμαστε εκτεθειμένοι στην ανθρώπινη κακία και απερισκεψία- και στην εκκεντρικότητα, τον εγωισμό και την τρέλα.
Κάπως έτσι, εκείνα τα «μικρά ασήμαντα πράγματα» αρχίζουν να μας φαίνονται κάπως διαφορετικά.
Δεν είναι πλέον ένας ασήμαντος περισπασμός από το πανίσχυρο πεπρωμένο μας ούτε αποτελούν πλέον προσβολή απέναντι στις φιλοδοξίες μας. Αντίθετα, τα βλέπουμε σαν μια ευχάριστη ανάσα που μας βοηθάει να μαζέψουμε δυνάμεις για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες.
Μας βοηθούν να αποδεχτούμε τις ανησυχίες μας και να περιορίσουμε την αυτοκριτική σε υγιή επίπεδα. Σε μια θάλασσα γεμάτη από απογοητεύσεις, τα μικρά πράγματα για τα οποία οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες στη ζωή μας είναι το καράβι που θα μας βοηθήσει να τη διασχίσουμε.
Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα - και πράγματι, ίσως γίνουν μια μέρα.
Όμως θα έχουμε δυνάμεις για να τα αντιμετωπίσουμε αν εκτιμάμε τα καλά που συμβαίνουν στη ζωή μας, ακόμα και εκείνα τα μικρά πράγματα όπως το ζεστό ψωμί από το φούρνο, τις συναντήσεις με αγαπημένα μας πρόσωπα, ένα αρωματικό και ζεστό μπάνιο και τα γεμάτα ευωδία ανοιξιάτικα πρωινά...
Απόδοση: Κατερίνα Κακουλάκη, Ψυχολόγος
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου