«Είναι το μικρό παιδί, που δε σε αφήνει να ζήσεις», μου είπε κοιτώντας με με ένα ελαφρύ χαμόγελο.
«Τι πράγμα;», ρώτησα με όλη την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου.
«Είναι το μικρό παιδί που δε σε αφήνει να πας παρακάτω, γιατί... απαιτεί, κλαίει, φωνάζει, γκρινιάζει, αρρωσταίνει, προσπαθεί να σε χειριστεί, στυλώνει τα πόδια και δεν κάνει βήμα!»
«Ποιο παιδί εννοείς;», ρώτησα ακόμα πιο απορημένος.
«Το παιδί μέσα σου», μου είπε. «Και γιατί με τυραννάει έτσι; Τι του έχω κάνει;» «Δε σε τυραννάει, απλά αυτά είναι τα μόνα μέσα που έχει, για να σε κάνει να του δώσεις προσοχή. Προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να σε κάνει να το ακούσεις.»
Να ακούσεις την ανάγκη του. Κι όσο εσύ αδιαφορείς, τόσο πιο πολύ κλαίει και αρρωσταίνει. Μπορεί να είσαι ενήλικας πλέον, αλλά το παιδί είναι ακόμα μέσα σου πληγωμένο, παραπονεμένο και πονεμένο.
Και δεν υπάρχει τίποτα πιο τραγικό στη ζωή, από ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει μόνο επειδή ο χρόνος τους προσπέρασε... Η δουλειά σου είναι να το φροντίσεις, να το ακούσεις και να το ενηλικιώσεις. Να το πάρεις από εκεί που το άφησαν και να το μεγαλώσεις με αγάπη.
Ξέρεις, όμως, ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Ότι πρέπει να μάθεις πώς είναι να σε αγαπούν , για να μπορέσεις να το προσφέρεις κι εσύ στο παιδί μέσα σου. «Μα ξέρω να αγαπώ! Έχω φίλους, σύντροφο...»
Διαλέγουμε συνήθως ανθρώπους, που κουβαλάνε μέσα τους το ίδιο πληγωμένο παιδί όπως το δικό μας, ελπίζοντας ότι μαζί τους θα γιατρευτούμε μέσα από την ίδια φωτιά, με την οποία έχουμε ήδη καεί.
- «Και από πού να ξεκινήσω;» - Αφέσου... - «Σε τι;» - Να ακούσεις... - «Τι να ακούσω;» - Γιατί πονάει... - «Δεν έχω χρόνο για τέτοια!» - Θα στυλώσει τα πόδια ξανά... - «Θα το σπρώξω!» - Θα αρρωστήσει... - «Δε θέλω να θυμηθώ τα παλιά!» - Το ξέρω... - «Με πονάει!» - Το ξέρω... - «Θέλω να τα ξεχάσω!» - Το ξέρω... - «Δεν θέλω να παλεύω άλλο μόνος μου!» - Το ξέρω... - «Τι να κάνω;» - Δώσε χρόνο και άκου...
Παρατήρησε και κατέγραψε πώς σου μιλάει, με ποια συναισθήματα εκφράζεται, με ποιες αισθήσεις εμφανίζεται στο σώμα σου. - «Αυτό μόνο;» - Αυτό είναι μόνο η αρχή... - «Και μετά;» - Μη βιάζεσαι, πρέπει πρώτα να μάθεις να ακούς...
Αυτός είναι και ο λόγος, που δημιουργήσαμε το Καθημερινό Πρόγραμμα Διαλογισμών και το Smart Ημερολόγιο στην Εφαρμογή μας.
Τα φτιάξαμε πρώτα για εμάς κι έπειτα τα προσφέραμε στους χρήστες μας, για να μπορέσουμε να αφυπνίσουμε την Επίγνωσή μας, ώστε να καταφέρουμε να ακούσουμε και να παρατηρήσουμε τα βαθύτερα επίπεδα του εαυτού μας...
Αυτά, που μέσα στη φασαρία της τρελής μας καθημερινότητας και του ταραγμένου μας μυαλού παραμελούνται και δεν ακούγονται. Έτσι, ώστε να μπορέσουμε μετά να πάμε στο επόμενο βήμα, που θα μας φέρει ακόμα πιο κοντά στην Απελευθέρωση...
Στην Απελευθέρωση από το μυαλό και την ανάγκη του να γραπώνεται και να ζει στο παρελθόν... ...στερώντας μας την ελευθερία να διαλέγουμε συνειδητά τη ζωή μας σύμφωνα με το «εδώ και τώρα» και όχι με το «εκεί και τότε». Και αυτή είναι η απόλυτη Ελευθερία στη ζωή.
Με εκτίμηση, Mindfulness Greece
Τ. 210 2202702
A. Τournavitou 8, Athens, 10553
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου