Πόσο συχνά βάζεις τις προτεραιότητες των άλλων πάνω από τις δικές σου;
Πόσο συχνά σκύβεις το κεφάλι και λες ναι εκεί που ολόκληρη η ύπαρξη σου λαχταρά να φωνάξει όχι;
Πόσο συχνά γίνεσαι ο αρνητής του εαυτού σου επικρίνοντας την κάθε σου πράξη;
Πόσο συχνά βρίσκεις δικαιολογίες και κατασκευάζεις εμπόδια για να μην ανακαλύψεις εσένα;
Πόσο συχνά;
“Το να θεωρεί κανείς τον εαυτό του ένα καλό για το τίποτα κορόιδο, δεν είναι ταπεινοφροσύνη, αλλά χαμηλή αυτοεκτίμηση, δηλαδή ακριβώς το αντίθετο.” Ααρόν Μος
Υπάρχουν τρεις βασικές ανάγκες στη ζωή κάθε ανθρώπου από τη στιγμή που γεννιέται. Οι δυο πρώτες χρειάζεται να ικανοποιηθούν στα πρώτα χρόνια της ζωής μας και η τρίτη στην πορεία της.
Οι ανάγκες αυτές είναι:
1. Έχουμε ανάγκη να πάρουμε από τους γύρω μας αγάπη, φροντίδα και στοργή.
2. Έχουμε ανάγκη να δώσουμε στους άλλους αγάπη, φροντίδα και στοργή.
3. Έχουμε ανάγκη να δώσουμε σε μας την αγάπη, την στοργή και την τρυφερότητα μας.
Αν η πρώτη ανάγκη δεν ικανοποιηθεί όταν είμαστε παιδιά τότε κάνουμε τα πάντα για να είμαστε αρεστοί σε όλους.
Αν η δεύτερη ανάγκη δεν ικανοποιηθεί στην παιδική μας ηλικία τότε μεγαλώνοντας γινόμαστε απορριπτικοί προς τους άλλους. Και ενώ λέμε ότι δεν χρειαζόμαστε κανέναν, ότι δεν έχουμε ανάγκη κανέναν άλλον στην ζωή μας, στο βάθος νιώθουμε ότι είμαστε ουσιαστικά μόνοι.
Αν δεν ικανοποιήσουμε και την τρίτη μας ανάγκη τότε στο πέρασμα των χρονών νιώθουμε ότι δεν είμαστε αξιαγάπητοι. Αρχίζουμε να μην εκτιμούμε και να μην σεβόμαστε τον εαυτό μας και επιτρέπουμε στους άλλους να μας πληγώνουν και να μας μειώνουν.
Η αγάπη για τον Εαυτό δημιουργεί αυτοεκτίμηση που οδηγεί στο να συνειδητοποιήσεις το πόσο σημαντικός και ιδιαίτερος άνθρωπος είσαι. Γιατί είσαι ένα τέλειο παιδί του Θεού.
Αν ανακαλύψεις τον Ανώτερο Εαυτό και την Ουσία του Θεού μέσα σου τότε θα γνωρίσεις την αξία που έχεις εσύ για τον κόσμο και θα νιώσεις ότι η Ψυχή σου, η Ύπαρξη σου, είναι φτιαγμένη από αγνή Αγάπη.
Αν ανακαλύψεις την αυτοεκτίμηση και αρχίσεις να αγαπάς αυτήν την αίσθηση θα αρχίσεις να αγαπάς πραγματικά τον εαυτό σου και τότε θα μπορέσεις να αγαπήσεις και να κατανοήσεις με ένα διαφορετικό τρόπο όλους τους άλλους γύρω σου. Θα αλλάξεις την οπτική που βλέπεις και αισθάνεσαι τα πράγματα.
Ποτέ κανείς ξανά δεν θα σε αφήσει στην γωνία και δεν θα σε προσπεράσει γιατί η ακτινοβολία σου θα είναι τέτοια που όλοι θα σταθούν και θα αναρωτηθούν τι συμβαίνει, τι έχει αλλάξει…
Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς κηρύγματα, η αλλαγή θα τους επηρεάσει και σταδιακά θα αρχίσουν και εκείνοι να αλλάζουν τη στάση και τα συναισθήματα τους απέναντι σου. Αυτός είναι ο τρόπος που ο ένας αλλάζει τους πολλούς, αλλάζοντας μόνο τον εαυτό του.
Κι αν μέχρι τώρα δεν έχεις αναγνωρίσει την αξία σου, δεν έχεις εκτιμήσει, σεβαστεί και αγαπήσει πραγματικά τον εαυτό σου χρειάζεται να ξέρεις ότι ποτέ δεν είναι αργά.
Μπορείς να αρχίσεις να το κάνεις από σήμερα. Άρχισε ν’ αγαπάς τον Εαυτό σου…
Κι αν δεν ξέρεις πώς να το κάνεις άρχισε με τον εξής τρόπο:
Διαλογιστική άσκηση : “Όταν αναπνέει η καρδιά”
Βάλε μια μουσική που σου αρέσει και σε χαλαρώνει. Κάθισε αναπαυτικά ή ξάπλωσε αν το προτιμάς. Στην αρχή παρατήρησε για λίγο την αναπνοή σου και μετά φαντάσου ότι αυτή που αναπνέει είναι η καρδιά σου.
Εισπνέει η καρδιά, φιλτράρει τον αέρα και τον στέλνει παντού στο σώμα. Στη συνέχεια το σώμα με τη σειρά του εκπνέει τον αέρα της καρδιάς, από κάθε κύτταρό του.
Κάνε αρκετές αναπνοές με αυτόν τον τρόπο και μετά φαντάσου ότι η καρδιά μαζί με τον αέρα της εισπνοής της στέλνει στο σώμα γέλιο, χαρά, αγάπη και φως σε ότι χρώμα θέλει.
Το σώμα εκπνέει με τη σειρά του, από κάθε κύτταρό του, την αναπνοή της καρδιάς μαζί με το γέλιο, τη χαρά, την αγάπη ή το φως της.
Κάνοντας αυτή τη διαλογιστική άσκηση θα βρεθείς μέσα σε μια θεραπευτική σφαίρα γεμάτη αγάπη και φως επιτρέποντας στον εαυτό σου να δεχτεί το ''άγγιγμα'' της καρδιάς σου.
Δέσποινα Παλαμάρη
Image: Katerina Plotnikova
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου