Φήμες λένε, πως υπάρχουν ζευγάρια αγαπημένα και πολύ ευτυχισμένα, χωρίς να χρειάζεται να το δείχνουν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν. Φήμες ακόμη λένε, πως κανείς δεν χώρισε, επειδή δεν πόσταρε αγαπησιάρικη φωτογραφία στο Facebook ή στο Instagram, με καρδούλες, λουλουδάκια και hastag «αγάπη μου», «λατρεία μου», «είσαι η ζωή μου».
Φήμες πολλές που θέλω πάρα πολύ να είναι αληθινές, γιατί κουράστηκα. Κουράστηκα να βλέπω τον έρωτα να περνάει μέσα από μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Δε θέλω άλλο να φωνάζετε και να κραυγάζετε.
Δε θέλω να βλέπω την προσωπική σας ζωή να ξεδιπλώνεται μέρα με τη μέρα μπροστά στην οθόνη μου. Με ταράζει.
Κι επειδή είναι φυσικό, το ένα φέρνει το άλλο, θυμήθηκα εκείνον που κάποτε συνήθιζε να λέει «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι».
Κι αμέσως έναν άλλο που μου έλεγε «μίλα ψιθυριστά, αν μου μιλάς γι’ αγάπη». Και στην τελική, γιατί ο κόσμος έχει τόσο μεγάλη ανάγκη ν’ αναδεικνύει την αγάπη του; Ή μήπως δεν την έχει και την αναδεικνύει από φόβο κι ανασφάλεια, μην τυχόν τον καταλάβουν εκεί έξω πως τίποτα δεν έχει;
Βρε κουτό, αν τη βρεις την ευτυχία και τον έρωτα, κράτα τα γερά να μη σου φύγουν κι άσε τους άλλους να πιστεύουν πως είσαι μόνος κι έρημος. Άσε την αγάπη να κάνει θόρυβο, έτσι όπως εκείνη ξέρει. Εσύ απλά σώπασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου