Μένουμε σπίτι... με τον υπολογιστή.
Σύνορα κλείνουν, πτήσεις ακυρώνονται, αεροδρόμια ασφυκτιούν, το ταξίδι θεωρείται μια καταδικασμένη υπόθεση στην εποχή του «Μένουμε σπίτι». Τι γίνεται με εκείνους τους ανθρώπους που αισθάνονται πολίτες του κόσμου και είχαν μάθει να κινούνται πολύ εντός και εκτός συνόρων;
Πώς αντιμετωπίζουν την περίοδο της απομόνωσης στην κατοικία; Σκέφτηκα πως ένας από τους καταλληλότερους ανθρώπους να μας απαντήσει είναι η Μάγια Τσόκλη, η οποία με την εκπληκτική εκπομπή της μας έκανε δώρο νοερές περιοδείες στη χώρα μας αλλά και σε μέρη του πλανήτη όπου δύσκολα θα βρισκόμασταν.
Την πέτυχα, βεβαίως, στο σπίτι. Η φωνή της στην άλλη άκρη της γραμμής ακουγόταν ζωηρή, όπως πάντα: «Ακόμα και όταν ταξίδευα πολύ, αποζητούσα την επιστροφή στην εστία μου, σε έναν τόπο οικείο, για να αφομοιώσω όσα θαυμαστά είχα βιώσει.
Συνεπώς, δεν βρίσκω τραγικό το να κλειστούμε κατ’ οίκον – η ιδέα της επιβολής μας τρομάζει περισσότερο. Ίσως είναι και μια ευκαιρία, ένα στοίχημα ενδοσκόπησης, ώστε όταν με το καλό ξαναβγούμε στο φως, να είμαστε σοφότεροι άνθρωποι, με μια νέα συνειδητότητα, ενδεχομένως και με καινούργιες γνώσεις!».
«Παρότι δουλεύω από το σπίτι χρόνια τώρα, βρήκα το #μένουμε σπίτι ευκαιρία για να γραφτώ σε δύο διαδικτυακά μαθήματα, για την ισπανική γλώσσα και το ψηφιακό μάρκετινγκ, μιας και αυτή την περίοδο “βασανίζομαι” με το περιεχόμενο τριών ιστοσελίδων ταυτόχρονα: του ταξιδιωτικού μου travels by travelers.com, της ιστοσελίδας του Μουσείου Τσόκλη που –καλά να ’μαστε– επεκτείνεται, και φυσικά, της μπίρας ΝΗΣΟΣ.
Ας φανούμε ψύχραιμοι. Στο σπίτι έχουμε πλέον άπειρες δυνατότητες. Το Διαδίκτυο είναι ένα παράθυρο στον κόσμο, στους φίλους, στη γνώση, στη διασκέδαση, στους προβληματισμούς.
Είμαστε μια μεγάλη παρέα, ουσιαστικά, σε έναν τεράστιο, φανταστικό καναπέ. Σε σχέση με το 2015, μας βρίσκω πιο ενωμένους, γιατί ο εχθρός είναι κοινός, δεν έχουμε ουσιαστικούς λόγους διχασμού και αυτό ίσως μας βγει μελλοντικά σε καλό».
Πώς αισθάνεται που δεν μπορεί να ταξιδέψει; «Θεωρώ ότι οι απαγορεύσεις είναι προσωρινές και κάποια στιγμή όλα θα επιστρέψουν στην κανονικότητα. Σε λίγο καιρό θα υπάρχει μια αποτελεσματική φαρμακευτική αγωγή, αδυνατώ να φανταστώ κάτι άλλο.
Αυτή η τόσο γρήγορη εξάπλωση του ιού είναι – κακά τα ψέματα – αποτέλεσμα των ταξιδιών που αγαπώ. Της παγκοσμιοποίησης… Και ξέρεις, όσο περνάει ο καιρός, όσο περισσότερο ταξιδεύω, τόσο διαπιστώνω ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ενάντια στη φύση των ανθρώπων, γιατί τελικά αναδεικνύει τις άμυνές τους.
Οι άνθρωποι είναι αδύναμοι. Θέλουν να είναι μέλη ενός κοπαδιού ή μιας αγέλης. Να έχουν ταυτότητα». Πριν κλείσουμε, τη ρωτώ πού βρίσκονται ο Κώστας και η Ελένη Τσόκλη: «“Σφραγισμένοι” στο σπίτι τους.
A propos, τι ρατσισμός είναι αυτός με τους ηλικιωμένους που ζούμε τελευταία! Σαν να είναι αναλώσιμοι. Ένας σοφός ηλικιωμένος μπορεί να είναι τόσο πιο σημαντικός για το σύνολο από έναν ανόητο νέο…».
Έντυπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου